ΠΕΡΙ ΤΑΣΕΩΝ ΜΟΔΑΣ

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι μια για πάντα: Το γεγονός ότι ένα ρούχο ή κάποιο είδος παπουτσιού είναι στη μόδα και προβάλλεται έντονα σε περιοδικά / fashion blogs / sites μόδας κλπ. δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ΚΑΙ κομψό ή καλόγουστο ή ότι σου πάει.

Στην ίδια λογική, οτιδήποτε προβάλλεται ως τάση δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ωραίο ή ότι σου πηγαίνει επειδή το είδες σε πενήντα πανομοιότυπα sites μόδας και το φοράει το Χ σούργελο που το πληρώνουν ακριβώς για να φοράει κάτι τέτοιο και κάνει καριέρα ως σούργελο.
Που πολύ καλά κάνει φυσικά, εφόσον το γουστάρει, μπορεί να υποστηρίξει όλο αυτό το τσίρκο πάνω της, να το πουλάει ως άποψη και να πληρώνεται αδρά γι’αυτό. Pourquoi pas δηλαδή;

Ιδού μερικά απλά, διαφωτιστικά παραδείγματα

Παντελόνι καμπάνα ή κάπρι με ξέφτια στο μπατζάκι

Kάλτσα με πέδιλο-σανδάλι-γόβα 

Παπούτσι – επίπεδη πλατφόρμα – τρακτερωτός ουρανοξύστης

Eμένα προσωπικά αυτό το ξέφτι με ξεπερνά. Όσο ψηλή, αδύνατη ή με τέλειες αναλογίες κι αν είσαι το ξεφτισμένο μπατζάκι σε καμπάνα ή κάπρι είναι η απόλυτη ασχήμια κατά την ταπεινή μου άποψη. Σε κάθε ηλικία.
Το ίδιο ισχύει και για κάθε συνδυασμό κάλτσας-σοσονιού με πέδιλο, σανδάλι ή γόβα. Διαχρονικά.

Θα πρόσθετα και το παπούτσι-πλατφόρμα-τρακτερωτό ουρανοξύστη – τι λεγόμενη σαγιονάρα με τακούνι στην καλοκαιρινή της έκδοση, όπως λέει και ο Ν.Ζ. – αλλά αυτή η τάση έχει κατακλύσει πλέον το σύμπαν και μπορεί να χαρακτηριστώ εντελώς πασέ (όχι πως με νοιάζει φυσικά).

Γενικότερα, αυτά τα πολυεργαλεία στις κατηγορίες υπόδηση και ένδυση μου φαίνονται
α) εντελώς ασεξουέλ και απωθητικά (ρώτα όποιον άντρα οποιασδήποτε ηλικίας θες για επιβεβαίωση), β) δεν κολακεύουν κανένα πόδι και αποτελούν άλλο ένα καπρίτσιο της δικτατορίας της μόδας και γ) αν θέλεις ντε και καλά να φορέσεις παπουτσάκι-κοθόρνους τύπου σέβεντις (αυτά μου αρέσουν) τότε για κάτι πιο αυθεντικό και γκλαμ ροκ εμπνεύσου από τη συγκεκριμένη δεκαετία μέσα από τη νέα τηλεοπτική σειρά Vinyl που διαδραματίζεται στα 70s ή από παλαιότερες ταινίες εκείνης της εποχής. Άσε που ταιριάζει και καλύτερα με το παντελόνι καμπάνα.

Το θέμα λοιπόν είναι ΕΣΥ τι θέλεις και πόσο άνετα και σέξυ νιώθει ο εαυτός σου σε αυτό που φοράς.

Στα 20+ είναι σαφώς πιο δύσκολο να διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα στις τάσεις, τα στυλιστικά ευτράπελα είναι συνηθισμένα και η αυτοπεποίθηση ακόμα χτίζεται, όλες έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο, το θέμα όμως είναι να έχεις ξεκολλήσει στα 30  ή στα 40 (που είναι τα νέα τριάντα), 50, 60 και βάλε και να έχεις κατασταλάξει στο τι σου πηγαίνει, πως να ενσωματώνεις αρμονικά την εξτραβαγκάντζα της επιλογής σου στο δικό σου εκάστοτε “διαχρονικό” στυλ, ώστε να μην γίνεσαι θύμα της εικόνας και κατ’ επέκταση της κάθε αφιονισμένης fashion-φασόν-whatever που νομίζει ότι θα βάλει τη σινιέ τσαντάρα με ότι κραυγαλέο της κούκωσε εκείνο το πρωί ή της υπέδειξε ο/η στυλίστας και θα κάνει το super-statement. Σε αυτό το σημείο να σε ενημερώσω ότι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλες αυτές οι ξένες σούπερ-μοντέλες της επικαιρότητας που βλέπεις κάθε μέρα σε δήθεν καθημερινές πόζες εκτός red carpet έχουν στυλίστα ακόμα και για το βρακί που θα βάλουν προτού βγουν έξω σε κάθε τους εμφάνιση – επίσημη ή μη.

Επιπλέον: Ποιος είπε ότι για παράδειγμα οι Αμερικανίδες, όσο A-list και να είναι, ξέρουν στην πλειοψηφία τους να ντύνονται ή φημίζονται για την κομψότητα και το στυλ τους, ειδικά στην καθημερινότητα τους που είναι πιο χαλαρό το ντύσιμο τους; Είναι λίγες συγκριτικά εκείνες που ξεχωρίζουν χωρίς να δείχνουν “παραφορτωμένες”. Παρατήρησε Ευρωπαίες αντίστοιχης κλάσης, πως προβάλουν το στυλ τους μέσα από τα ρούχα/μαλλιά/μακιγιάζ τους και θα καταλάβεις τη διαφορά. Εκτός κι αν θεωρείς πρότυπα/ιέρειες της μόδας τις Καρντάσιανς, οπότε μάλλον βρίσκεσαι σε λάθος site.

Αν ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που πειραματίζονται και δεν έχουν κατασταλάξει στο προσωπικό τους στυλ, ή ψάχνεις να ανανεώσεις το ήδη υπάρχον, και χρειάζεσαι ολίγη ιλουστρασιόν έμπνευση από έξω, τότε μια καλή ιδέα θα ήταν να εστιάσεις σε ορισμένες γνωστές ή μη, δεν έχει σημασία, γυναίκες που σου αρέσει το στυλ τους, σε άλλες εποχές ίσως, σε πρωταγωνίστριες ταινιών που διαθέτουν κάτι το ξεχωριστό ενδυματολογικά και να πάρεις ιδέες, ώστε να επαναπροσδιορίσεις το δικό σου ξεχωριστό στυλ.

Εναλλακτικά, μπορείς να εστιάσεις στον εαυτό σου, τη διάθεση και τις ανάγκες σου στην παρούσα φάση, να ρίξεις μια καλή ματιά στη ντουλάπα σου (shop your closet που λένε και στο χωριό) και να εμπνευστείς μόνη σου νέους συνδυασμούς σε ήδη υπάρχοντα ρούχα σου.

Ένα νέο χρώμα κραγιόν, μια αλλαγή στα μαλλιά ή ένα κόσμημα μπορεί να είναι το στοιχείο που θα ολοκληρώσει την ανανέωση σου και θα κάνει τη διαφορά.

Εξάλλου όπως θα έχεις ήδη καταλάβει, ΟΛΑ είναι πλέον στη μόδα. Η διαφορά έγκειται στην αυτοπεποίθηση και στον τρόπο που τα φοράς. Ολικό ρεζουβάνς σε απλά βήματα.

Tα χρήματα δεν είναι συνώνυμα του καλού γούστου. Ούτε όλοι οι στυλίστες επίσης. Ρίξε μια ματιά γύρω σου, διάσημοι άνθρωποι με χρήματα και παντελή έλλειψη γούστου. Θα μου πεις το γούστο είναι σχετική έννοια και προσωπική υπόθεση. Φυσικά, όπως και οι απόψεις…
Πειράζει όμως που συμφωνώ με τον θείο Καρλ;