Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

©Julia Borissova

©Street-Life.gr

© Seth Armstrong

© Ryan Crotty

© Bart Nijstad

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ

– “Balancing Acts” –

© Marianna Rothen

© Miles Aldridge

© Laura Callaghan

© “Instaqueen” –  Waldemar von Kozak

© Cielo Yu

© Kenton Nelson

© Inslee Haynes

© Isaac Maimon

Πηγή: Pinterest

Πηγή: Pinterest

© Miles Aldridge

@kosogkaos

© Kenneth Wong

© Owen Smith

© Coby Whitmore

© Miles Aldridge

Πηγή: Pinterest

 TΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΓΟΗΤΡΟΥ (STATUS ANXIETY) –

ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

– Baby Steps –

© Alex Gross

© Ivy Haldeman

(Αποσπάσματα από το βιβλίο “Περί του κοινωνικού status” του Αλαίν ντε Μποττόν, εκδόσεις Πατάκη)

“Status Anxiety: Μια έντονη ανησυχία, αρκετά επιζήμια – τόσο ώστε να μπορεί να καταστρέφει μεγάλες περιόδους της ζωής μας -, ότι ενδεχομένως δεν πληρούμε τα ιδεώδη της επιτυχίας όπως προσδιορίζονται στην κοινωνία μας και ότι, κατά συνέπεια, κινδυνεύουμε να χάσουμε την αξιοπρέπεια μας και τον σεβασμό των άλλων · η ανησυχία ότι βρισκόμαστε σε πολύ χαμηλή βαθμίδα ή ότι επίκειται η πτώση μας σε κάποια χαμηλότερη.

© Alex Gross

Παράγοντες που προκαλούν αυτό το άγχος είναι, μεταξύ άλλων, η οικονομική ύφεση, η απόλυση, η προαγωγή άλλων, η συνταξιοδότηση, οι συζητήσεις με συναδέλφους του ίδιου κλάδου, η προβολή επιφανών προσώπων στις εφημερίδες, καθώς και η επιτυχία των φίλων μας, αν είναι μεγαλύτερη από τη δική μας. “

© Christina Romeo

…”Όταν αρχίζουμε να αναλύουμε διεξοδικά τις γνώμες των άλλων, έχουν υποστηρίξει εδώ κι αιώνες οι φιλόσοφοι, βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια ανακάλυψη που είναι ταυτόχρονα δυσάρεστη και λυτρωτική: οι απόψεις των περισσοτέρων ανθρώπων στην πλειονότητα των θεμάτων βρίθουν πλάνης και σύγχυσης.

© Reginald Marsh

…Όσο οδυνηρό κι αν είναι να παραδεχόμαστε την ένδεια της κοινής γνώμης, η επίγνωση αυτή ενδέχεται να μετριάζει τα άγχη μας ως προς το γόητρο μας · αναιρεί ίσως την εξουθενωτική μας επιθυμία να διασφαλίζουμε ότι οι άλλοι θα έχουν καλή γνώμη για εμάς και καταπραϋνει την τόσο εύθικτη λαχτάρα μας να μας δείχουν ότι μας αγαπούν.”

© Sammy Slabbick

…«Σταδιακά παύει να μας ενδιαφέρει ο τρόπος σκέψης άλλων ανθρώπων, όταν πλέον γνωρίζουμε επαρκώς τη ρηχή και μάταιη φύση των σκέψεων τους, τη στενότητα του βλέμματος τους, την ευτέλεια των αισθημάτων τους, τη στρέβλωση των απόψεων τους και το πλήθος των σφαλμάτων τους… Θα δούμε τότε ότι όποιος προσδίδει μεγάλη αξία στη γνώμη των άλλων την υπερτιμά τα μέγιστα» υποστήριξε ο Άρθουρ Σοπενχάουερ, ένας από τους υποδειγματικότερους εκφραστές της φιλοσοφικής μισανθρωπίας.

© Married to the sea.com

© John Atkinson

…”Ακόμα κι αν φτάσουν τελικά οι άνθρωποι αυτοί στο σημείο να μας σέβονται, πόσο μπορεί να αξίζει ο σεβασμός τους; Ή όπως έθετε ο Σοπενχάουερ το ερώτημα: «Θα ένιωθε άραγε κολακευμένος ένας μουσικός από τις ηχηρές επιδοκιμασίες των ακροατών του εάν τον πληροφορούσαν ότι όλο το ακροατήριο, με μια δυο εξαιρέσεις, απαρτίζεται από κωφούς;»

© Thomas Gieseke

…”Όπως το διατύπωνε ο ίδιος ο Μαρξ: «Οι κυρίαρχες ιδέες μιας εποχής ήταν πάντα μόνον οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης».
Οι αντιλήψεις αυτές, ωστόσο, δε θα κατάφερναν να υπερισχύσουν, αν η επικράτηση τους θεωρούνταν βίαιη. Το ουσιώδες στοιχείο των ιδεολογικών θέσεων είναι ότι, αν δεν έχουμε αναπτύξει την πολιτική μας διαίσθηση, περνούν απαρατήρητες. Η ιδεολογία διαχέεται στην κοινωνία ως αέριο άχρωμο και άοσμο.
Ενσωματώνεται στις εφημερίδες, στις διαφημίσεις, στις εκπομπές της τηλεόρασης και στα σχολικά βιβλία· υπαινίσσεται ταπεινά ότι μεταδίδει απλώς και μόνο τις προαιώνιες αλήθειες, με τις οποίες μόνο οι παράφρονες θα διαφωνούσαν, και αποκρύπτει με κάθε τρόπο το γεγονός ότι αποτελεί απλώς και μόνο μια μεροληπτική θεώρηση που είναι ίσως αβάσιμη ή άδικη.”

© Alex Gross

…”Θα ήταν δυνατόν να ειπωθεί ότι η εξεύρεση μιας ώριμης λύσης για το άγχος γοήτρου ξεκινά από την παραδοχή ότι ευυποληψία παρέχουν πολλοί και διάφοροι κύκλοι – των βιομηχάνων και των μποέμ, της οικογένειας, των φιλοσόφων κ.ο.κ. – κι ότι έχουμε το δικαίωμα να επιλέξουμε σε ποιο πλαίσιο θα την επιζητήσουμε.

© James Rieck

Όσο δυσάρεστα κι αν είναι τα άγχη που σχετίζονται με την κοινωνική υπόσταση, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε μια καλή ζωή που να μην βαρύνεται διόλου από αυτά, γιατί ο φόβος ότι ίσως αποτύχουμε και ντροπιαστούμε στα μάτια των άλλων προκύπτει ως φυσική συνέπεια του να έχεις φιλοδοξίες, να σε νοιάζει τι θα γίνεις, να σέβεσαι και τους άλλους πέρα από τον εαυτό σου. Το άγχος είναι το τίμημα της παραδοχής μας ότι η επιτυχημένη και η αποτυχημένη ζωή έχουν διακριτή σημασία στην κοινωνία.

© Eric Yahnker

Όμως, παρ’ όλο που η ανάγκη μας για γόητρο είναι μόνιμη, έχουμε την άνεση να διαλέγουμε πως θα την καλύψουμε· είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε να διασφαλίζουμε πως η αγωνία μας μήπως εκπέσουμε θα προκύπτει κυρίως σε σχέση με τις αξίες ενός περιβάλλοντος, τις οποίες κατανοούμε και σεβόμαστε.
Το άγχος γοήτρου, λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα στο βαθμό και μόνο που προκαλείται από αξίες τις οποίες δεχόμαστε από φόβο ή λόγω υποταγής στο υπερφυσικό, κατάσταση που δημιουργείται όταν παύουμε ν’αντιλαμβανόμαστε ότι οι αξίες δεν είναι “φυσικές” και τις θεωρούμε ίσως θεόπεμπτες, είτε επειδή οι γύρω μας είναι δέσμιοι τους είτε επειδή η φαντασία μας καταλήγει να δειλειάζει αν κληθεί να συλλάβει άλλα ενδεχόμενα.

© Shoichi Okumura

Η φιλοσοφία, η τέχνη, η πολιτική, ο χριστιανισμός και η μποέμικη νοοτροπία δεν επεξίωξαν να αποσυνδέσουν το γόητρο από κάθε κλίμακα αξιολόγησης· θέλησαν όμως να θεσπίσουν νέα κριτήρια, με βάση αξίες που δεν αναγνωρίζονται από την πλειονότητα ή την επέκριναν.”

Πηγή: Pinterest

© Kornelia Dębosz

*Υστερόγραφο

“I’ve seen that face before (Libertango)” – Grace Jones