Aνεπιτήδευτο, σοφιστικέ, διαχρονικό, ανυπέρβλητα σαγηνευτικό και σε καμία περίπτωση παραφορτωμένο. Tι είναι τελικά αυτό που κάνει το παριζιάνικο στυλ τόσο ξεχωριστό και ελκυστικό;

Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι θέμα ρούχων, αλλά μιας χαλαρής, ελαφρώς προβοκατόρικης στάσης και διάθεσης των Γαλλίδων απέναντι στη μόδα και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν την εμφάνιση τους. Εν ολίγοις, η προσοχή τους εστιάζεται στη γυναίκα ως προσωπικότητα και όχι στα ρούχα, τα οποία λειτουργούν συμπληρωματικά στο χτίσιμο της εικόνας, με αποτέλεσμα η ανάδειξη της θηλυκότητας να επιτυγχάνεται αβίαστα μέσα από μια πιο ολιστική προσέγγιση, τον τρόπο που κινούνται και τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

H Emmanuelle Alt διαδέχτηκε την Carine Roitfeld στη θέση της διευθύντριας (Editor-In-Chief) της γαλλικής Vogue τον Φεβρουάριο του 2011. Πρόκειται για μια γυναίκα χαμηλών τόνων, αλλά γεμάτη αυτοπεποίθηση, που αποφεύγει την πολλή δημοσιότητα και διαθέτει ένα μινιμαλιστικό, ιδιαίτερο, άμεσα αναγνωρίσιμο στυλ, συνώνυμο της γαλλικής κομψότητας.

(Πηγή: Pinterest)

Στην παρακάτω συνέντευξη που παραχώρησε στην Garance Doré (Γαλλίδα φωτογράφος, illustrator, συγγραφέας και δημιουργός του fashion blog www.garancedore.com), παρουσιάζει τη δική της ερμηνεία για το τι πραγματικά σημαίνει στυλ, καθώς και την προσωπική της οπτική και στάση απέναντι στο τρέχον καθεστώς και τις επιταγές της μόδας.

Το βασικό μήνυμα της Emmanuelle Alt  ως εκπροσώπου της Vogue Paris και κατ’επέκταση πρέσβειρας της βιομηχανίας της μόδας: “Αυτό που πάντα επιθυμούσα ήταν να αισθάνονται οι γυναίκες άνετα με τον εαυτό τους.”

“Στη σημερινή εποχή δεν χρειάζεται να ακολουθείς τις τάσεις της μόδας ή κάποια μάρκα.
Στυλ είναι αυτό που βλέπεις όταν κοιτάς style icons όπως η Jane Birkin και η Brigitte Bardot. To στυλ τους δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο… μια ναυτική μπλούζα, τζην, ένα λευκό t-shirt.
Συνεπώς, το στυλ είναι αρμονία. Και μπόλικη αυτοπεποίθηση, να γνωρίζεις τον εαυτό σου… να ντύνεσαι σύμφωνα με το σωματότυπο σου.
Δεν χρειάζεται να ντυνόμαστε όλες το ίδιο. Αυτό που πάει σε μένα ή σε σένα δεν σημαίνει ότι δείχνει όμορφο και σε κάποια άλλη γυναίκα.”

“Ποτέ δεν σκέφτομαι πως να “είμαι στη μόδα” ή να ακολουθώ μια τάση ή να επηρεάζομαι από κάτι. Φοράω ότι με κάνει να αισθάνομαι όμορφα. Νομίζω ότι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της εμφάνισης είναι να αισθανόμαστε άνετα. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να περνάς μια βραδιά φορώντας κάτι επειδή νόμιζες ότι ήταν έτσι ή αλλιώς…”

“Συνήθως φοράω μόνο δικά μου ρούχα. Δεν δανείζομαι ρούχα (από σχεδιαστές), διότι όσες φορές συνέβη αυτό δεν πήγε καλά η βραδιά μου. Αν κάτι δεν είναι δικό μου, δεν μπορώ να αναγνωρίσω τον εαυτό μου όταν το φοράω.”

“Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αισθανόμαστε αυτό που φοράμε ως πραγματικά δικό μας. Και να ντυνόμαστε σύμφωνα με την ηλικία μας.”

“Για μένα η θηλυκότητα δεν είναι συνώνυμη με το να φοράω φούστες ή φορέματα. Νομίζω ότι μπορείς να είσαι απόλυτα θηλυκή φορώντας παντελόνια.”

“Ξεκινώντας από το κεφάλι, οι Γαλλίδες πηγαίνουν λιγότερο συχνά κομμωτήριο για να φτιάξουν τα μαλλιά τους σε σχέση με τις Αμερικανίδες. Υπάρχει η αίσθηση ότι πρέπει να έχεις τέλειο μακιγιάζ και μαλλιά για να βγεις έξω… μια τάση για “περισσότερο” σε κάθε τι.
Επί της αρχής, δεν νομίζω ότι αυτό λειτουργεί. Αντιθέτως είναι καλύτερο να διατηρείς τα πράγματα πιο απλά. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να δείχνεις ότι έχεις προσπαθήσει πολύ για να πετύχεις ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.”

“Στη Νέα Υόρκη η τάση είναι να δείχνουν όλα πολύ περιποιημένα και επιτηδευμένα… φτιαγμένα νύχια, μακιγιάζ, μαλλιά με μπούκλες. Είναι δύσκολο να διαθέτεις την απαραίτητη αυτοπεποίθηση ώστε να πεις όχι σε όλα αυτά.”

“Πιστεύω ότι είναι πολιτισμικό το ζήτημα, οι Γαλλίδες δεν αισθάνονται αυτού του είδους την πίεση. Αν πρέπει να παρευρεθώ σε κάποιο μεγάλο πάρτυ απόψε το βράδυ και δεν έχω κάτι να φορέσω θα αυτοσχεδιάσω… Δεν υπάρχει καμία αίσθηση πανικού.”

“Είναι κάτι εσωτερικό, το να μην γινόμαστε εμμονικές είναι αυτό που κάνει τη διαφορά.”

“Στην ηλικία μου δεν θέλω να φαίνομαι σαν θύμα της μόδας. Προτιμώ να είμαι πιο διακριτική και να αναμειγνύομαι με το πλήθος.”

“Δεν μου πολυαρέσουν τα ψώνια πια. Αυτό που αποτελεί πρόκληση πλέον για μένα είναι να βρίσκομαι σε κάποιο μέρος για διακοπές ή για δουλειά και ξαφνικά να ανακαλύπτω κάτι σε μια μικρή μπουτίκ στη μέση του πουθενά.”

“Μπορώ να αγοράσω ρούχα από παντού, δεν είμαι σνομπ, διότι δεν νομίζω ότι είναι η μάρκα που αναδεικνύει ένα ρούχο, αλλά το άτομο που το φοράει.”

Παρακολούθησε ολόκληρη τη συνέντευξη της Emmanuelle Alt (με αγγλικούς υπότιτλους) εδώ: