Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

© Street-Life.gr

© Street-Life.gr

© Zoe Mozert

© Street-Life.gr

“ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ”

© Sally West

“Οι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι δεν αισθάνονται πια αληθινή χαρά στη ζωή τους, παρόλα τα διασκεδαστικά πράγματα που έχουν ή που κάνουν. Και αυτό ισχύει είτε είναι άντρες είτε γυναίκες, νέοι ή ηλικιωμένοι, πλούσιοι ή φτωχοί ή σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής.

© Marta Penter

Αυτό που έχει συμβεί στους ανθρώπους είναι ότι έχουν απολέσει ένα λεπτό αλλά σημαντικό συστατικό της ζωντάνιας και της ευφορίας: έχουν χάσει τη μοναδικότητα τους, την αυθεντικότητα τους . Συμβαίνει σε πολλούς από εμάς καθώς μεγαλώνουμε και προχωρούμε στον κόσμο. Προσαρμοζόμαστε. Παρατηρούμε πως επιβιώνουν οι άλλοι και υιοθετούμε τις τακτικές τους για να διαφυλάξουμε τις δουλειές μας, τα εισοδήματα μας και τις σχέσεις μας. Κατακλυσμένοι από τις μυριάδες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής, παύουμε να κάνουμε δικές μας επιλογές. Ή παύουμε ακόμα και να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν διαθέσιμες επιλογές για εμάς.
Νεκρώνουμε τα παράξενα στοιχεία που μας καθορίζουν. Κρύβουμε τις εκκεντρικότητες που μας κάνουν μοναδικούς.

© Carol Bennett

Ο Άλφρεντ Άντλερ, ο σπουδαίος ψυχολόγος και παιδαγωγός του 20ού αιώνα, θεωρούσε τις ιδιαιτερότητες αυτές ζωτικό κομμάτι ενός ευτυχισμένου και ικανοποιητικού τρόπου ζωής. Αποτελεί ειρωνεία το γεγονός ότι ο όρος που επινόησε -λαϊφστάιλ- αναφέρεται πλέον σε κάτι που είναι σχεδόν τελείως αντίθετο με τη γνησιότητα. Στις μέρες μας η λέξη λαϊφστάιλ (lifestyle) υποδηλώνει ένα προαποφασισμένο πακέτο κατασκευασμένο προς εύκολη κατανάλωση και ουσιαστικά αναφέρεται περισσότερο σε πράγματα που αγοράζουμε· στην ιδέα κάποιου άλλου σχετικά με το τι χρειαζόμαστε για να ευημερούμε. Νιώθει ωστόσο κανείς πραγματικά ευχαριστημένος με τις μαζικές αυτές αντιλήψεις για την ευτυχία; Νιώθει κανείς πλήρης με μια ζωή που δεν είναι αυθεντική;

© Juarez Machado

© Heidi Lange

Μια απλή συνταγή για κάτι που δεν είναι τόσο απλό

Για να το θέσουμε αλλιώς, η φόρμουλα για την καλή ζωή είναι:

Να ζεις στον τόπο όπου ανήκεις,
με τους ανθρώπους που αγαπάς,
κάνοντας τη σωστή δουλειά,
και νιώθωντας πως έχεις έναν σκοπό.

Τι σημαίνει αυτό; Πάνω απ’όλα σημαίνει, όπως ανέφερα προηγουμένως, πληρότητα και ολοκλήρωση. Μια αίσθηση αρμονίας ανάμεσα στα διαφορετικά συστατικά της ζωής κάποιου. Σημαίνει ότι, για παράδειγμα, ο τόπος στον οποίο ζείτε σας προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για να κάνετε τη δουλειά που θέλετε να κάνετε. Ότι η δουλειά σας σας δίνει τον χρόνο να είστε με τους ανθρώπους που αγαπάτε. Και ότι οι πιο βαθιές φιλίες σας συμβάλλουν στην αίσθηση της κοινότητας όπου ανήκετε, στο μέρος όπου ζείτε και εργάζεστε.

Το νήμα που δένει την καλή ζωή είναι ο σκοπός. Αν ορίσετε τη δική σας αίσθηση του σκοπού – το δικό σας νήμα – αυτό θα σας επιτρέψει να ταξιδεύετε συνεχώς προς την κατεύθυνση του δικού σας οράματος της καλής ζωής. Ο σκοπός σας βοηθάει να παραμένετε εστιασμένοι στον προορισμό σας και να ανακαλύπτετε νέους δρόμους για να φτάσετε εκεί.

© Nigel Van Wieck

…Αντιλαμβανόμαστε την καλή ζωή, επομένως, σαν ένα ταξίδι που έχει ένα κοινό νήμα. Δεν είναι κάτι που πετυχαίνουμε μία φορά και το κρατάμε για πάντα. Αλλάζει συνέχεια στη διάρκεια του βίου. Η ισορροπία ανάμεσα στον τόπο, στην αγάπη και στην εργασία μεταβάλλεται διαρκώς.
Σε ορισμένα στάδια θα εστιάσουμε περισσότερο σε θέματα δουλειάς. Σε άλλα, θα αναπτύξουμε περισσότερο την αίσθηση ότι ανήκουμε κάπου, θα ριζώσουμε, θα δημιουργήσουμε ένα σπιτικό για τον εαυτό μας. Και οι περισσότεροι ξέρουμε πως είναι όταν μας απασχολεί πάνω απ’όλα η αγάπη· ίσως μάλιστα κάποιοι το ξέρουμε με τον οδυνηρό τρόπο.

© Peregrine Heathcote 

© Jeffrey T. Larson

Όταν ξεκαθαρίσουμε τον σκοπό μας, ωστόσο είναι πιο εύκολο να ισορροπήσουμε μέσα μας. Μόνο τότε θα καταφέρουμε να μην αποπροσανατολιστούμε από θέματα που συνδέονται με τον τόπο, την αγάπη ή τη δουλειά. Θα βαδίσουμε με προοπτική και θα ανακαλύψουμε έναν τρόπο να χαλυβδώσουμε τις επιλογές μας. Κάτι για να πιαστούμε από αυτό, καθώς αφήνουμε πίσω μας πράγματα.

Πρόκειται για μια οδυνηρή αλήθεια: η καλή ζωή απαιτεί προσωπικό θάρρος. Κανείς άλλος δεν μπορεί να την ορίσει για λογαριασμό σας. Η ευλογία είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να σας εμποδίσει να κάνετε την προσπάθεια. Η κατάρα είναι ότι δεν θα σας εμποδίσει κανείς, εκτός από τον ίδιο τον εαυτό σας.

© Coby Whitmore

Χρειάζεται να αδειάσετε τις αποσκευές σας – και να αφήσετε πίσω σας πολλά πράγματα – για να προχωρήσετε στο ταξίδι σας.
Αδειάζω τις αποσκευές μου σημαίνει ξυπνάω. Βλέπω κάτι διαφορετικά. Θέτω νέα ερωτήματα. Αποτελεί μια έκφραση της τάσης για δημιουργία, για ολοκληρωμένη ζωή.

© Victor Nizovtsev

…Μεγάλες τομές και επιτυχίες ξεπηδούν σε μια στιγμή, τότε που το άτομο εγκαταλείπει τις συνηθισμένες αντιλήψεις του και κοιτάζει τα πράγματα από μια νέα οπτική γωνία.
Το να δημιουργεί κανείς μια καλή ζωή είναι μια παρόμοια διαδικασία. Η ζωή δεν μπορεί ποτέ να συζητηθεί ή να γίνει αντιληπτή επαρκώς – μπορεί μόνο να δημιουργηθεί – μέσα από τα ερωτήματα μας, αδειάζοντας και ξαναφτιάχνοντας συνεχώς τις αποσκευές μας.
Ο Ντ. Τ. Σουζούκι, συγγραφέας βιβλίων και δοκιμίων για τον βουδισμό Ζεν, είπε τη φράση-κλειδί: «Είμαι καλλιτέχνης στο να ζω και το έργο τέχνης μου είναι η ζωή μου».

© Marta Penter

Οι άνθρωποι που είναι «καλλιτέχνες στο να ζουν» αποδεικνύονται αρκετά τολμηροί ώστε να αμφισβητήσουν το στάτους κβο, ώστε να αποδεχτούν ότι η αλήθεια κάποιου άλλου θα μπορούσε να είναι ψέμα για εκείνους. Είναι επίσης πρόθυμοι να αναγνωρίσουν πότε οι αλήθειες τους έχουν γίνει αδιέξοδες και τότε έχουν το θάρρος να τις αφήσουν πίσω τους. Κρατούν ό,τι πρέπει από μια εμπειρία και βαδίζουν μπροστά.

Οι άνθρωποι δεν έχουν επιτυχίες μόνο επειδή αρνούνται να τα παρατήσουν. Μερικές φορές σημειώνουν επιτυχίες επειδή ξέρουν πότε να τα παρατήσουν. Επειδή τα παρατούν όταν συνειδητοποιούν ότι φτάνει πια, ότι οι παλιές συνήθειες δεν τους εξυπηρετούν πλέον, ότι είναι καιρός να ξαναφτιάξουν τις αποσκευές τους.

© Julita Malinowska

…Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: «Πόσο πολύ (ή πόσο λίγο) είναι αρκετό;» Πως μπορούμε να καταλάβουμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε; Πως αισθάνεσαι όταν έχει ελαφρύνει το φορτίο σου;
Η απάντηση είναι: όλοι κατά βάθος ξέρουμε. Καθένας μας είχε την εμπειρία κάποια στιγμή να νιώθει πως διαθέτει όλα όσα χρειάζεται και τίποτα παραπάνω, αυτό το αίσθημα του να είσαι πραγματικά ικανοποιημένος. Δεν έχει σημασία αν αυτό το νιώθετε κάτω από μια πάνινη τέντα τρώγοντας φασόλια από κονσέρβα μετά την πεζοπορία της ημέρας ή σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο απολαμβάνοντας ένα δείπνο πέντε πιάτων στο δωμάτιο μετά από ένα απόγευμα στην πισίνα. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι τι έχουμε αλλά πώς το έχουμε.
Το σημαντικό είναι να ταιριάξουμε τις αξίες μας με τα πράγματα μας, ώστε αυτό που έχουμε να είναι αυτό που θέλουμε· τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.

© Fernando Botero

…Ένα μέρος από αυτά που κουβαλάμε μας βοηθάει να φτάσουμε εκεί που θέλουμε στη ζωή μας. Ένα άλλο μέρος απλώς μας βαραίνει. Πολλές από τις επιθυμίες μας είναι απαραίτητες για την ευτυχία μας. Άλλες -κυρίως αυτές που συχνά κατασκευάζονται ή ενισχύονται από τα μέσα και τη διαφήμιση- στην πραγματικότητα μας εμποδίζουν να είμαστε ευτυχισμένοι. Υποστηρίζουμε λοιπόν ότι είναι καλύτερα να μάθουμε να θέλουμε αυτό που έχουμε, αντί να παλεύουμε με τις τυχαίες επιθυμίες μας.

© Peregrine Heathcote 

…Ελαφραίνω το φορτίο που κουβαλάω δεν σημαίνει νηστεύω και ζω ασκητικά. Αντίθετα, το θέμα είναι να θέλω και να έχω τη σωστή ποσότητα τη σωστή στιγμή με τον σωστό τρόπο και για τους σωστούς λόγους. Δεν αποσκοπεί στην εξάλειψη των επιθυμιών μας, αλλά στην ικανότητα μας να μην τις αφήνουμε να μας καταδυναστεύουν. Το θέμα δεν είναι τι έχουμε· είναι πώς το έχουμε.

…Και μην ξεχνάτε να αναπνέετε.

(Αποσπάσματα από το βιβλίο “Ξαναφτιάξε τη βαλίτσα σου – Ξεκινήστε τη ζωή σας από την αρχή απαλλαγμένοι από περιττά βάρη” των Richard J. Leider & David A. Shapiro, εκδόσεις Διόπτρα)

“ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟ ΠΛΗΘΟΣ”

© Kim Starr

© Coby Whitmore

© Fabio Cembranelli

© Jeffrey T. Larson 

© Joe Bowler

© Johan Messely

© Jon Boe Paulsen

© Street-Life.gr

© Pino Daeni

© C.M. Cooper

© Seth Armstrong

© Street-Life.gr

“Είναι η άρνηση του θανάτου που ευθύνεται για το γεγονός ότι οι άνθρωποι ζουν άδειες ζωές χωρίς σκοπό. Γιατί, όταν ζεις σαν να πρόκειται να ζήσεις για πάντα, γίνεται πολύ εύκολο να αναβάλεις τα πράγματα που ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις. Ζείτε τη ζωή σας σαν να προετοιμάζεστε για το αύριο ή να θυμάστε το χθες, και στο μεταξύ όλα τα σήμερα χάνονται”. (Ελίζαμπεθ Κίμπλερ-Ρος)

© René Magritte

*Υστερόγραφο

“Take Me” – Victor Lazlo