ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

To Street-Life.gr συγκέντρωσε για λογαριασμό των πολυάσχολων αναγνωστών του μερικές από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες αναλύσεις, απόψεις και συνεντεύξεις από την επικαιρότητα κατά το μήνα Δεκέμβριο του 2017, έτσι όπως εμφανίστηκαν στα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Οι γνώμες – κομφετί – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Το στοίχημα είναι να διαμορφώνουμε γνώμες σιγά-σιγά, με κόπο.

Ακούγονται δυο αντικρουόμενες επικρίσεις: το ότι πολλοί άνθρωποι εκφράζουν γνώμη για πράγματα που δεν ξέρουν και το ότι μερικοί μιλάνε ή γράφουν, ξανά και ξανά, για τα ίδια. Το πρώτο παράπονο είναι εύλογο· το δεύτερο είναι απόρροια του πρώτου φαινομένου, το οποίο, για τους πολλούς, θεωρείται φυσιολογική και επιθυμητή κατάσταση. Πέρα από την υπερφόρτιση πληροφοριών, τη δημόσια και ιδιωτική μας ζωή χαρακτηρίζει η υπερφόρτιση γνωμών. Η συμπεριφορά αυτή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε όποιος ασχολείται αποκλειστικά με τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στον κύκλο των γνώσεων, των ικανοτήτων και των ενδιαφερόντων του κρίνεται ως εμμονικός και βαρετός. Αίφνης, αδικαιολόγητα μεγάλος αριθμός ανθρώπων εκφέρουν γνώμη για την κλιματική αλλαγή, για το ισλαμιστικό φαινόμενο, για τη διεθνή διπλωματία ― δεν την εκφέρουν μόνο, είναι ικανοί να εμπλακούν σε άγριες διαμάχες χωρίς να έχουν ιδέα για το επίμαχο ζήτημα. Οι γνώμες πετιούνται από το μυαλό σαν κομφετί. Και θεωρούνται μέρος μιας δήθεν ανώτερης ταυτότητας: «Δεν θα μου πεις εσύ…»

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/407158_oi-gnomes-komfeti

Σημειώσεις για το τέλος του χρόνου – Aπό τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Και αυτός ο Δεκέμβριος συνεχίζει τον κύκλο της μεγάλης δυσπιστίας και των μικρών διευθετήσεων που έχει ανοίξει από καιρό.
…Το δύσκολο στοίχημα είναι να διασχίσει κανείς τις ανασφάλειες της εποχής χωρίς να μεταλλαχτεί σε τρομαγμένο οστρακόδερμο. Αυτό δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα αλλά και τα έθνη και τις συλλογικότητες. Όταν κυκλοφορούν διάφοροι κίνδυνοι εκεί έξω, υπάρχει πάντα ο πειρασμός για μελαγχολική αναδίπλωση ή για την αδιέξοδη προσπάθεια να ξεπεράσεις τη μελαγχολία μέσω χοντρόπετσου κυνισμού. Από την Ιστορία ξέρουμε πως υπάρχει ένας ατομικισμός δίδυμος αδερφός του εθνικισμού της εσωστρέφειας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/second_thoughts/173650

Πλειστηριασμοί προπαγάνδας και κοινωνικός κανιβαλισμός – Aπό τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Η «νέα εποχή» των πλειστηριασμών, με ηλεκτρονικούς και φυσικούς, προκάλεσε, ίσως για πρώτη φορά στη μνημονιακή περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ισχυρές κοινωνικές αντιδράσεις. Αντιμέτωπα με ένα ακόμα αποτέλεσμα της πολιτικής τους, που θα εκτραχυνθεί το επόμενο διάστημα, στελέχη της κυβέρνησης (και φιλικά ΜΜΕ) έχουν επιδοθεί σε έναν ιδιότυπο πλειστηριασμό ανακριβειών, ψεμάτων και συκοφαντιών, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Την ίδια στιγμή το μότο παραμένει αναλλοίωτο: Όλα για τις τράπεζες και τα συμφέροντα που εξυπηρετούν.

…Την ίδια στιγμή, δημοσιογραφικοί «ντετέκτιβ της δεκάρας» σε φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ επιχειρούν με αστεία επιχειρήματα να αντικρούσουν τις καταγγελίες, υποβοηθούμενοι από τα κυβερνητικά non paper. «Αγνοώντας» παράλληλα ότι, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επαίρεται για την «προστασία της λαϊκής κατοικίας» ετοιμάζεται να επεκτείνει τους πλειστηριασμούς στην εμπορική αξία και για οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, να νομοθετήσει τις αυτεπάγγελτες διώξεις όσων τους εμποδίζουν και να αυστηροποιήσει περισσότερο το πλαίσιο προστασίας.
Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές εκφάνσεις του, το επιχείρημα που δικαιολογεί κάθε μνημονιακό μέτρο είναι πάντα το ίδιο: «Καλά να πάθετε». Δεν έχει σημασία πώς και από ποιο στρατόπεδο εκπορεύεται (κι αν οι υποστηρικτές της κυβέρνησης εδώ μοιάζουν με τους αντιπάλους τους αυτό είναι δικό τους πρόβλημα). Σημασία έχει, ότι για ακόμα μια φορά, αυτό που επιχειρείται (και θα ενταθεί όσο οι επιχειρούμενοι πλειστηριασμοί θα πληθαίνουν) είναι να μετακυληθεί η ευθύνη από τους θύτες στα θύματα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120897/Pleistiriasmoi-propagandas-kai-koinonikos-kanibalismos

Πολυνομία Και Κακονομία Στην Ελλάδα | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί νόμοι στην Ελλάδα; Και γιατί είναι τόσο κακοφτιαγμένοι; Μία έρευνα της διαΝΕΟσις προσπαθεί να χαρτογραφήσει την πολυνομία και την κακονομία στην Ελλάδα και να προτείνει λύσεις για την αντιμετώπισή τους.

H πολυνομία και η κακονομία είναι δύο πολύ σοβαρά προβλήματα της διαδικασίας νομοθέτησης, που έχουν άμεσες και δραματικές επιπτώσεις σε μια σειρά από τομείς, από τη δημόσια διοίκηση, και τη γραφειοκρατία μέχρι την απονομή δικαιοσύνης και την ανάπτυξη. Η διαΝΕΟσις ανέθεσε στον Αναπληρωτή Καθηγητή του ΕΚΠΑ Δημήτρη Α. Σωτηρόπουλο και τον υπ. Διδάκτορα του ΕΚΠΑ Λεωνίδα Χριστόπουλο να εκπονήσουν μία μελέτη που χαρτογραφεί τα φαινόμενα της πολυνομίας και της κακονομίας στην Ελλάδα και προτείνει λύσεις για την αντιμετώπισή τους.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/research/polynomia-kai-kakonomia/

Ο Ντάισελμπλουμ ομολογεί, το «γερά Γερούν» συνεχίζεται – Από τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Το τελευταίο διάστημα, ο απερχόμενος πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο άνθρωπος που έγινε σύνθημα της ιδεοληπτικής υπακοής στη λιτότητα με το «γερά Γερούν», παραδέχεται ότι οι έλληνες φορολογούμενοι θυσιάστηκαν για να σωθούν οι τράπεζες και οι ξένοι «επενδυτές». Δεν είναι η πρώτη ομολογία «λάθους» και μάλλον όχι η τελευταία. Η ιστορία άλλωστε επαναλαμβάνεται, ακόμα και σήμερα, με διαφορετικούς θύτες και ίδια θύματα.

…Πριν όμως αναφωνήσει κανείς ειρωνικά ότι «πέσαμε από τα σύννεφα», ίσως θα πρέπει να αναλογιστεί το πόσο περιθωριακές ήταν αυτές οι απόψεις την πρώτη περίοδο της κρίσης. Τότε που θεωρούταν σχεδόν «συνωμοσιολογία» να ισχυρίζεται κάποιος ότι «όλα γίνονται για να σωθούν οι τράπεζες, και μάλιστα οι ξένες», ή ακόμα και η επιβεβαιωμένη πλέον καταγγελία ότι «το 95% των δανείων πηγαίνει πίσω στους δανειστές». Τότε, που κυριαρχούσε η άποψη Παπανδρέου ότι πρόκειται για ένα «δυσάρεστο φάρμακο», ή τα ΜΜΕ παραληρούσαν υποστηρίζοντας ότι αν δεν πάρουμε την επόμενη δόση, «δεν θα πληρωθούν οι συντάξεις». Γρήγορα βέβαια, μάθαμε και το γιατί συνέβαινε αυτό το όργιο παραπληροφόρησης. Το τρίγωνο της διαπλοκής μεταξύ κομμάτων, τραπεζών και ΜΜΕ είχε στηθεί χρόνια πριν και είχε έρθει η ώρα να «βγάλει τα λεφτά του».

…Την ίδια στιγμή που «έγκυροι» αναλυτές απέδιδαν τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας είτε στην «ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, είτε ακόμα στο ότι «η Ελλάδα δεν έχει περάσει διαφωτισμό», στις τράπεζες συνέβαινε ένα ακόμα έγκλημα. Πρόσφατα το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκάλυψε σε έρευνά του ότι το ΤΧΣ διοχέτευσε στις ελληνικές τράπεζες 45,4 δισ. ευρώ. Από αυτά, λόγω λάθος χειρισμών των τραπεζών, το Δημόσιο μπορεί να πάρει πίσω μόνο τα 5,7 δισ. ευρώ.

…Μία ακόμα απόδειξη, που αφορά συγκεκριμένα την πολιτική της Ευρωζώνης, είναι η συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απέναντι στην Ελλάδα. Εκτός από το κλείσιμο των ελληνικών τραπεζών, λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα, η ίδια η «ανεξάρτητη» ΕΚΤ συμπεριφέρεται στη χώρα ως κερδοσκοπικός οργανισμός. Σύμφωνα με τον ίδιο τον πρόεδρο της, Μάριο Ντράγκι, η ΕΚΤ έχει αποκομίσει κέρδη 7,8 δισ. ευρώ από την αγορά των ελληνικών ομολόγων στο πρώτο μνημόνιο, κέρδη που αρνείται να επιστρέψει στην Ελλάδα, παραβαίνοντας την δέσμευσή της προς τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/121027/O-Ntaiselmploum-omologei-to-gera-Geroun-sunexizetai

Τι Είναι Το Μνημόνιο; – Από τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Τι είδους μέτρα περιέχει ένα μνημόνιο; Τι ακριβώς πρέπει να κάνει μια ελληνική κυβέρνηση για να “περάσει” μια αξιολόγηση; Για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης, εξηγούμε με πολύ απλά λόγια τι είναι το κάθε ένα από τα προαπαιτούμενα μιας αξιολόγησης. Πιθανότατα δεν είναι ακριβώς αυτά που φαντάζεστε.
…Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε το εξής: να πάρουμε τη συγκεκριμένη λίστα και να περιγράψουμε με πολύ απλά λόγια τι είναι το κάθε ένα από τα 140 προαπαιτούμενα μέτρα εκείνης της αξιολόγησης. Ο σκοπός δεν ήταν να αξιολογήσουμε αυτά τα μέτρα ή να παρακολουθήσουμε την πορεία υλοποίησής τους, αλλά απλά να καταγράψουμε το περιεχόμενό τους με κατανοητή γλώσσα. Είναι κάτι που για λόγους διαφάνειας και για την πληρότητα του δημόσιου διαλόγου θεωρητικά θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί από την πρώτη στιγμή που η χώρα μας υπέγραψε μια τέτοια συμφωνία, σε όλες τις αξιολογήσεις και για όλες τις αντίστοιχες λίστες που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια, μα μέχρι τώρα δεν έχει γίνει.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/2017/12/memorandum/

Κατανοώντας την Κρίση: Μύθοι, πραγματικότητες και προβλέψεις για την εποχή μετά τα μνημόνια – Από τον Κώστα Μαυραγάνη | HUFFPOST GREECE

Η ελληνική κρίση έχει αποτελέσει πολλάκις αντικείμενο ανάλυσης, από την έναρξή της μέχρι σήμερα- ωστόσο πολλές πτυχές αυτής και των μνημονίων που τη χαρακτηρίζουν παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες στο ευρύ κοινό. Παράλληλα, τα ερωτήματα, αντί να απαντώνται και να «κλείνουν», αυξάνονται και πληθύνονται- και το αποτέλεσμα είναι να υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμμα γνώσης στη δημόσια σφαίρα σχετικά με την «εποχή των μνημονίων», η οποία δεν έχει τελειώσει ακόμα.

…Σε αυτό το πλαίσιο, οι τρεις ερευνητές μίλησαν στη HuffPost Greece για μια σειρά θεμάτων τα οποία σχετίζονται με την κρίση: Από τους μύθους και τις πραγματικότητες, μέχρι τις προβλέψεις για την εποχή που θα έρθει μετά το τέλος των μνημονίων.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/katanoontas-ten-krise-methoi-praymatikotetes-kai-provlepseis-yia-ten-epoche-meta-ta-mnemonia_gr_5a4401fce4b025f99e19747e?zb&utm_hp_ref=gr-homepage

O Γιάννης Λούλης απαριθμεί τις «ρίζες του κακού» για όλες τις αποτυχίες της Μεταπολίτευσης – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Ο σημαντικός πολιτικός αναλυτής και επικοινωνιολόγος, με αφορμή το νέο του βιβλίο, εξηγεί γιατί η Ελλάδα σέρνεται σε μια αυτοκαταστροφική κουλτούρα πόλωσης, σχολιάζοντας όλη την πολιτική σκηνή των τελευταίων δεκαετιών.

…”Λέμε για τον Τραμπ, αλλά ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ είναι μια χώρα με ισχυρότατες δομές. Άρα, η επόμενη γραμμή άμυνας, όταν αποτυγχάνει το πολιτικό προσωπικό, είναι οι δομές. Στην Ελλάδα τι δομές έχουμε;
Το ευρύτερο κράτος στη χώρα μας αποτελεί τη δεύτερη πληγή. Είναι ο καθρέφτης των πολιτικών. Δουλεύοντας για χρόνια στην Κύπρο, έχω αντιληφθεί ότι παρά το μέτριο πολιτικό προσωπικό που διαθέτει ως χώρα ‒αν και στις κρίσιμες στιγμές επέλεξαν τη συναίνεση‒, υπάρχει ένα ισχυρό κράτος με αγγλικά πρότυπα. Οι υπουργοί δεν έχουν παρατρεχάμενους συμβούλους, κι αν τους θέλουν, τους πληρώνουν από την τσέπη τους. Εδώ κάθε υπουργός έχει την παρέα του, την οποία παίρνει μαζί του όταν ολοκληρώνεται η θητεία του. Και μετά έρχεται ο επόμενος υπουργός, με τα δικά του φιλαράκια. Πώς θα λειτουργήσει, λοιπόν, αυτό το κράτος;”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/greece_articles/173407

Η εφηβεία μας – Aπό την Αγγελική Σπανού | ATHENS VOICE

Δεν είμαστε καν χαριτωμένοι μέσα στην αποτυχία μας.
…Η δική μας εφηβεία είναι άχαρη. Δεν υπάρχει η γοητεία των μεγάλων αναζητήσεων και των παθιασμένων συγκινήσεων, ούτε η ορμή της διεκδίκησης του καλύτερου, υπάρχουν μόνο αμφιθυμία, σύγχυση, ανασφάλεια, φοβίες, μεγαλομανιακές εξάρσεις, υστερικές εκδηλώσεις.
Είναι και αδιέξοδη η εφηβεία μας. Δεν εξελισσόμαστε μέσα από τις εντάσεις, δεν μαθαίνουμε, δεν κατανοούμε, δεν ερμηνεύουμε, δεν ακούμε, δεν σκεφτόμαστε, δεν βελτιωνόμαστε, δεν προχωράμε. Μόνο μαχόμαστε, πορωνόμαστε, πολωνόμαστε και τελικά πέφτουμε κάτω ξέπνοοι μέχρι να ξανασηκωθούμε για τον επόμενο άγονο αγώνα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/406142_i-efiveia-mas

Η μεγάλη διαφορά από την Πορτογαλία – Aπό τον Σπύρο Βλέτσα | ATHENS VOICE

Εδώ, η φιλολαϊκή – αντιμνημονιακή ρητορεία των κομμάτων ήταν εργαλείο για να πληγούν οι αντίπαλοι και να γίνει πιο εύκολος ο δρόμος για την εξουσία.

…Στην Πορτογαλία υπήρξε ουσιαστική συμφωνία των μεγάλων κομμάτων γύρω από το μνημόνιο και κανένα κόμμα δεν υποσχέθηκε ότι μόλις πάρει την εξουσία θα το καταργήσει με ένα νόμο και ένα άρθρο. Η σημερινή σοσιαλιστική κυβέρνηση, που τηρεί τις μεταμνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, στηρίζεται από το κίνημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς Μπλόκο και το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Στην Πορτογαλία το πολιτικό σύστημα δεν έστειλε μηνύματα αποσταθεροποίησης της χώρας και δεν δημιούργησε συνθήκες νομισματικής ανασφάλειας, που θα έδιωχναν επενδύσεις και θα στερούσαν θέσεις εργασίας. Εκεί δεν είχαμε νεκρούς, ούτε καταστράφηκε το κέντρο της Λισαβόνας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/406736_i-megali-diafora-apo-tin-portogalia

Οικονομική Ανισότητα Στην Ελλάδα Της Κρίσης Και Τρόποι Αντιμετώπισης – Aπό τον Μάνθο Ντελή | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Ο Μάνθος Ντελής, Καθηγητής στο Montpellier Business School, αναλύει την εισοδηματική ανισότητα στην Ελλάδα πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης, σχολιάζοντας τους παράγοντες που συμβάλλουν σημαντικά στη μείωσή της.

…Για να διαφύγει ένα φυσικό πρόσωπο από τη φτώχεια χρειάζεται συνήθως μια καλή επιχειρηματική ιδέα και τις συνθήκες εκείνες που θα συντελέσουν ώστε να την πραγματοποιήσει. Οι βασικότερες δύο συνθήκες είναι η ύπαρξη του θεσμικού πλαισίου που θα τον/τη διευκολύνει (όπως διαφαίνεται από το πρώτο διάγραμμα) και η ύπαρξη χρηματοδότη (κυρίως ενός εύρωστου και λειτουργικού τραπεζικού συστήματος) που θα αντιλαμβάνεται την ποιότητα της ιδέας και θα είναι πρόθυμος να τη χρηματοδοτήσει. Για να βρεθεί η ίδια η ιδέα, ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η εκπαιδευτική εξειδίκευση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/2017/12/oikonomiki-anisotita-stin-ellada-tis-krisis-kai-tropoi-antimetopisi/

Το θρίλερ της πώλησης του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης – Από τον Χρήστο Ιωάννου | INSIDE STORY

Σαν κεραυνός έπεσε την περασμένη Παρασκευή η είδηση ότι η ρωσική τράπεζα που εξέδωσε την εγγυητική επιστολή στον προτιμητέο επενδυτή του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) τέθηκε υπό επιτροπεία. Τι δηλώνει στο inside story ο εκπρόσωπος των αγοραστών και ποια η σχέση της τράπεζας με τον Ιβάν Σαββίδη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Πινγκ-πονγκ βλακείας – Από τον Γιώργο Δημακόπουλο | ΑΤΗΕΝS VOICE

Στη Βουλή τσακώνονται για το ποιος θα πετάξει τη μεγαλύτερη μπούρδα να την σηκώσουν τα τρολς τους στα κοινωνικά δίκτυα, να «χτυπήσουμε» τον αντίπαλο.

Δεν ξέρω αν η πλειοψηφία των ΜΜΕ απευθύνεται σε εμάς σαν να είμαστε βλάκες, γιατί έτσι μας θεωρούν ή γιατί αδιέξοδα διαμορφώνουν τη βλακεία σε επίπεδο κυρίαρχης απελπισίας. Για να πουλήσεις πρέπει να γράφεις βλακείες, να λες βλακείες, παραμύθια ψέματα, κουκουρούκου αρλουμπολογία. Όσο πιο πολύ πουλάς, τόσο πιο πολύ τρέφεις το τέρας. Έτσι η βλακεία γίνεται κυρίαρχη. Η είδηση δεν είναι ότι το 26% των πολιτών θεωρεί ότι μας ψεκάζουν ή πόσοι «αφελείς» θεωρούν ότι η ΕΕ είναι δικτατορία. Η είδηση είναι ότι οι υπόλοιποι, μπορούμε (αντέχουμε) και εξακολουθούμε να μην πιστεύουμε ότι μας ψεκάζουν. Άγνωστο για πόσο καιρό ακόμη! Η είδηση είναι πόσο πολλοί δικαιολογούμε τους επιτήδειους «βλάκες» ως επιτήδειους «αφελείς».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/406976_pingk-pongk-vlakeias

Ο «άπορος» καναλάρχης Φίλιππος Βρυώνης – Από τον Τάσο Τέλλογλου | INSIDE STORY

Η εισαγγελία ασκεί δίωξη στον Φίλιππο Βρυώνη, που δηλώνει άπορος και η εγγύησή του μειώνεται. Την ίδια στιγμή όμως, πουλάει το κανάλι Ε –μέσω ενός Μολδαβού– στην κυπριακή εταιρεία του Ιβάν Σαββίδη, για 14,3 εκατομμύρια. Οι μέρες του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες έφτασαν. Και η αυλαία άνοιξε με παράδοξα γεγονότα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Η Λίστα της ανομίας και της βίας στα Πανεπιστήμια: 10 περιστατικά που πρέπει να μας ανησυχούν – Από τον Αλέξανδρο Καλαφάτη | HUFFPOST GREECE

Γιατί οι Αρχές δεν έχουν βρεί τρόπο να αντιμετωπίσουν την κατάσταση;

…«Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά και αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι ότι έχουμε εξοικειωθεί με αυτές τις ειδήσεις και τις θεωρούμε πια μέρος της καθημερινότητας μας», δήλωσε λακωνικά ο πρύτανης του Ιδρύματος Αχιλλέας Ζαπράνης. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στη θέα των δραστών οι φοιτητές ζήτησαν τη βοήθεια αστυνομικών που περνούσαν την ώρα της επίθεσης έξω από το Πανεπιστήμιο, για να πάρουν την απάντηση ότι οι αστυνομικοί δεν μπορούν να παρέμβουν λόγω ασύλου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/e-lista-tes-anomias-kai-tes-vias-sta-panepistemia-10-peristatika-poe-prepei-na-mas-anesechoen_gr_5a3792d4e4b01d429cca42b3?xbe&utm_hp_ref=gr-homepage

Μαθήματα πολιτικής βίας στο ελληνικό Πανεπιστήμιο – Από τον Αχιλλέα Ζαπράνη | HUFFPOST GREECE

Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο νοσεί βαριά. Υποφέρει από αγκυλώσεις και ιδεολογικές στρεβλώσεις δεκαετιών που το υποβαθμίζουν και δεν το αφήνουν να διαδραματίσει τον ρόλο του. Το Πανεπιστήμιο δεν είναι μόνο ο κατεξοχήν μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας, αλλά πρέπει να είναι ένας από του βασικούς μοχλούς κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, όπως ακριβώς συμβαίνει στις ανεπτυγμένες χώρες.
Αντί γι αυτό, έχουμε ένα υποχρηματοδοτούμενο, μεγάλο για τα δεδομένα της χώρας μας μεγέθους και αναποτελεσματικό σύστημα δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, μετρίων επιδόσεων, που η γνώση που παράγεται δεν μετουσιώνεται σε προϊόντα και υπηρεσίες δηλαδή δεν παράγει κοινωνικό πλούτο, όπως οφείλει.
Ως χώρα οφείλουμε να σχεδιάσουμε τον ρόλο που θέλουμε να διαδραματίσει η ανώτατη εκπαίδευση με ορίζοντα δεκαετίας τουλάχιστον και να ακολουθήσουν οι όποιες νομοθετικές παρεμβάσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/mathemata-politikes-vias-sto-elleniko-panepistemio_gr_5a37c776e4b01d429cca96c2?utm_hp_ref=gr-homepage

Υπάρχουν καλά δημόσια Πανεπιστήμια; – Aπό την Μαριαλένα Περπιράκη | HUFFPOST GREECE

Η «ελευθερία» όμως ως όρος συχνά μπερδεύεται με την «αναρχία» και το δημόσιο Πανεπιστήμιο θυμίζει συχνά ζούγκλα. Και φυσικά δεν είναι μόνο οι φοιτητές που συμβάλλουν στην όλη κατάσταση – ίσως η δική τους περιφρόνηση να αποτελεί κατά ένα τρόπο αντίδραση στις συνθήκες με τις οποίες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι. Είναι και οι ακαδημαϊκοί που «ξεχνούν» να εμφανιστούν στο μάθημα, η διαχείριση που «ξεχνά» να φροντίσει για την υγιεινή και καθαριότητα του χώρου, όλοι εκείνοι που επιτρέπουν σε ομάδες να καταλαμβάνουν αίθουσες αυθαίρετα και πάνω από όλα όσοι μετατρέπουν τα κονδύλια σε πισίνες και τζακούζι.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/eparchoen-kala-demosia-panepistemia_gr_5a379255e4b0ff955ad46333?utm_hp_ref=gr-homepage

Όσα δεν έχει ξαναπεί ο Γιώργος Μπαμπινιώτης σε μια σπάνια και περιεκτική συνέντευξη – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Ο καθηγητής Γλωσσολογίας που έχει συνδέσει το όνομά του με την εξέλιξη της νέας ελληνικής γλώσσας μιλά στη LiFO για τη ζωή του, την ακαδημαϊκή του πορεία, την έρευνα και την καθημερινότητα.

…”Πάσχουμε από κρίση ποιότητας της γλώσσας, ως προς τα ελληνικά που γράφουμε και μιλούμε. Κρίση ποιότητας της εκπαίδευσης. Στα σχολεία μας παρατηρείται μια στασιμότητα, μια δειλία και συχνά οι αποφάσεις λαμβάνονται από απαίδευτους. Και δεν εννοώ ανθρώπους που δεν εκπληρώνουν τα τυπικά προσόντα αλλά ακαλλιέργητους σε σχέση με τον πολιτισμό, τις αξίες και τις αρχές της εκπαίδευσης. Και τέλος, πάσχουμε από κρίση της γενικότερης παιδείας διότι έχουμε γίνει δέσμιοι και εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο, την τηλεόραση και το κινητό τηλέφωνο.
…Έχουμε απομακρυνθεί από το αξιακό μας σύστημα κι έχουν κλονιστεί βασικές σημασίες που θα έπρεπε να περνούν μέσα από την εκπαίδευση. Δεν μορφώνουμε υπεύθυνους, σκεπτόμενους, καλλιεργημένους κι ευαίσθητους πολίτες. Φορτώσαμε το σχολείο με όγκους αμάσητων κι αχώνευτων πληροφοριών, οι οποίοι ποτέ δεν γίνονται χρήσιμοι κι αξιοποιήσιμοι για βαθύτερη γνώση. Υπηρετούν τη στρέβλωση της ελληνικής εκπαίδευσης, η οποία αποτυπώνεται πλήρως με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/athinaioi/172898

Εξάρχεια: Να ζει κανείς ή να μη ζει; – Από τον Δημήτρη Αθηνάκη | “ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Κ” – Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ιστορίες κατοίκων που δεν αντέχουν πλέον την «ιδιόρρυθμη» καθημερινότητά τους και αναζητούν νέα στέγη, αλλά και ορκισμένοι πιστοί της περιοχής που δηλώνουν αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τη γειτονιά τους.

…Είναι η γειτονιά όπου εμφανίστηκαν καλάσνικοφ, το βράδυ της Δευτέρας 6 Νοεμβρίου, και είναι η ίδια γειτονιά όπου τραυματίστηκε η δικηγόρος Αναστασία Τσουκαλά από φωτοβολίδα, από ευθεία βολή, στα επεισόδια του Πολυτεχνείου, κάτι που προξένησε τις πρώτες ρωγμές στον αναρχικό χώρο, όπου συλλογικότητες θορυβήθηκαν και «πήραν αποστάσεις» για πρώτη φορά. Είναι η γειτονιά όπου το «Ναι» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 έλαβε 57,1%, είναι η γειτονιά στην οποία τα συνεργεία καθαρισμού του Δήμου Αθηναίων διστάζουν να μπουν, αφήνοντας την περιοχή να βουλιάζει στα σκουπίδια, ενώ η αστυνομία δεν επεμβαίνει εάν δεν απαρτίζεται τουλάχιστον από μία διμοιρία. Είναι η γειτονιά που παλεύει με μύθους, στερεότυπα, αλλά και την ίδια μας τη σχέση με την πόλη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/939704/gallery/periodiko-k/reportaz/e3arxeia-na-zei-kaneis-h-na-mh-zei

Κλονίζοντας τη συνοχή μιας φασιστικής συμμορίας – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Ένα από τα πρώτα «επώνυμα» θύματα δολοφονικών επιθέσεων Χρυσαυγιτών (1998) που εντέλει επέζησε κυριολεκτικά από θαύμα, ο Δημήτρης Κουσουρής κατέθεσε χτες στη δίκη της ΧΑ καταδεικνύοντας το σαφές ιδεολογικό στίγμα, τη διαχρονικότητα των εγκληματικών μεθόδων και τακτικών της ναζιστικής οργάνωσης αλλά και τη μακροχρόνια θεσμική ασυλία που απολάμβανε.

…”Στην περίπτωση της ΧΑ έχουμε άμεση, ευθεία σχέση ιδεολογίας, αρχών και πρακτικών. Όσοι ακόμα την ψηφίζουν και την υποστηρίζουν έχουν επίγνωση του ναζιστικού της χαρακτήρα και της βίαιης δράσης της. Ο δήθεν αντικομφορμισμός και η βία που μετέρχεται άσκησε και ασκεί δυστυχώς γοητεία σε ένα κομμάτι των λαϊκών στρωμάτων σε εποχές κρίσης, ανέχειας, ανεργίας και διάψευσης οραμάτων, προσφέροντας ένα υποκατάστατο στη γενική αίσθηση αδυναμίας και παράλυσης. Γι΄αυτό και πέρα από την ποινική της δίωξη, είναι κρίσιμο να συνεχιστεί και να ενταθεί η παρέμβαση σε γειτονιές, σχολεία, σωματεία κ.λπ. ώστε να ανακτηθεί ο δημόσιος χώρος και ο πρωτογενής ριζοσπαστισμός που επιχείρησαν να προσεταιριστούν οι ναζί.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/greece_articles/173182

Προσφυγικό: «Σε λίγο θα τους αφήνουμε και επίσημα να πνιγούν» – Aπό τον Νίκο Γεωργιάδη | ATHENS VOICE

Η Ευρώπη χάνει τη δημοκρατική τιμή της.
Η σύμπτωση είναι χαρακτηριστική. Την ημέρα που η Διεθνής Αμνηστία κατακεραυνώνει με έκθεση πεπραγμένων τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τη γραφειοκρατία της ΕΕ για την άθλια διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, ο Ντόναλντ Τουσκ καταθέτει στους Eυρωπαίους, ως σκέψη, την προοπτική ακύρωσης των ποσοστώσεων υποδοχής προσφύγων από τις χώρες μέλη της Ένωσης.

…Η ΕΕ έχασε τη θεσμική και πολιτική μάχη αλλά και τη δημοκρατική της συνείδηση, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος. Αυτή ή ήττα καταδεικνύει και τη διάσταση μιας άλλης, γονιδιακής αυτή τη φορά αδυναμίας της Ένωσης, να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο ως προς τον καθορισμό πολιτικών σε μείζονος σημασίας ζητήματα. Αυτά ως προς τις αυτονόητες διαπιστώσεις. Ως προς τις πρακτικές επιπτώσεις τώρα το θέμα προσλαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις. Αν η ΕΕ συλλογικά αποδεχτεί την ακύρωση της υποχρέωσης των χωρών μελών να μοιραστούν την ευθύνη υποδοχής και εγκατάστασης προσφύγων, τότε θα προκύψει αμέσως το ερώτημα. Πώς η Ιταλία και η Ελλάδα θα διαχειριστούν το προσφυγικό χωρίς συλλογική αλληλεγγύη;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/407852_prosfygiko-se-ligo-tha-toys-afinoyme-kai-episima-na-pnigoyn

Μόρια: Από τον πόλεμο στη φυλακή – Aπό την Αλεξάνδρα Τάνκα | THE PRESS PROJECT

Λίγο έξω από την πόλη της Μυτιλήνης, στο χωριό Μόρια, σε ένα στρατόπεδο, αλλά και έξω από αυτό, η Ελλάδα «φιλοξενεί» περισσότερους από 6.000 πρόσφυγες. Φτάνοντας στον πρώτο σταθμό του ταξιδιού των προσφύγων προς στην Ευρώπη, «προς την ελευθερία» όπως ανέφεραν οι περισσότεροι, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από βαριές και δυσάρεστες οσμές ενώ μικρά λοφάκια στάχτης ήταν στοιβαγμένα μπροστά από κάθε σκηνή, όπου διέμεναν οι πρόσφυγες. Ένα γκράφιτι στον τοίχο του στρατοπέδου μας καλωσορίζει: Welcome to prison, Moria.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120913/Moria-Apo-ton-polemo-sti-fulaki

Μέσα στο κολαστήριο της Μόριας – Από Αλεξία Καλαϊτζή | INSIDE STORY

Το inside story μπήκε στον καταυλισμό της Μόριας, συνομίλησε με πρόσφυγες και μετανάστες και έμαθε από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, λίγες μέρες πριν να μπούμε στην καρδιά του χειμώνα.
…Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε στις 6 Δεκεμβρίου το Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Ελέγχου Συνόρων, Μετανάστευσης και Ασύλου, στο camp, που έχει χωρητικότητα 2.330 ατόμων, μένουν 6.521 άνθρωποι. Οι εισροές προσφύγων το τελευταίο διάστημα είχαν ως αποτέλεσμα ο αριθμός να αυξηθεί ξανά, κάνοντας την κατάσταση μέσα στο κέντρο υποδοχής αφόρητη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Χριστούγεννα στη Μόρια – Από την Σοφία Ιωάννου | “ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Κ” – Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η συγκλονιστική μαρτυρία δύο οικογενειών που έφτασαν στη Λέσβο πριν από λίγες μέρες, για να αντικρίσουν μια κατάσταση που θυμίζει Συρία – εκτός από τις βόμβες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/940398/gallery/periodiko-k/reportaz/xristoygenna-sth-moria

Η Μικρή Αφρική των Αθηνών – Aπό την Αναστασία Bαϊτσοπούλου | POPAGANDA

Μεγαλωμένοι σε διαφορετικά σημεία μιας «ξεχασμένης» ηπείρου, έξι Αφρικανοί συμπολίτες μας, αφηγούνται στην Popaganda τις μικρές ή μεγάλες περιπέτειες που έχουν βιώσει όσο καιρό ζουν στην Αθήνα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/i-mikri-afriki-ton-athinon/

Συνομιλώντας με μια Ελληνίδα μοναχή στην Ινδία που σώζει παιδιά του δρόμου – Aπό την Χριστίνα Γαλανοπούλου | LIFO

Η γυναίκα που εδώ και 25 χρόνια αγωνίζεται για τις ζωές των κοριτσιών -αλλά και κάθε ορφανού- στο Μπακεσουάρ της Ινδίας μιλά για όλα στο LIFO.gr.
Στην καρδιά ενός από τους πιο σκληρούς τόπους απέναντι στις γυναίκες -απέναντι στο ανθρώπινο είδος, γενικώς- ζει μια παράξενη μοναχή. Είναι Ελληνίδα, τη λένε Νεκταρία και εδώ και 25 χρόνια κάνει δουλειά υπέρ των κοριτσιών στην Καλκούτα, στο Μπακεσουάρ, σε όποιο σημείο της Ινδίας εντοπίσει ορφανό και καταφέρει να το μαζέψει από τις καλύβες, απ’ τους δρόμους, από γονείς που ετοιμάζονται να το πουλήσουν ή απλώς να το πετάξουν στην τύχη του, τον ίδιο τον θάνατο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/woman_articles/173315

Συμμόρφωση των Public μετά από κινητοποιήσεις και δημοσιότητα – Aπό την Τζένη Τσιροπούλου | THE PRESS PROJECT

Στις 5 Δεκεμβρίου στις 17.30, στην είσοδο των Public Συντάγματος δίπλα στην ταμπέλα «Η μαγεία των δώρων είναι εδώ» ξεδιπλώθηκε ένα πανό. «Αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας από τα Public Καλαμάτας και Πάτρας. Να καταβάλει η εργοδοσία το σύνολο των δεδουλευμένων» έγραφε ο Σύλλογος Βιβλίου, Χάρτου και Ψηφιακών Μέσων που οργάνωσε την κινητοποίηση. Οι καταναλωτές που μπαινόβγαιναν στο πολυκατάστημα ενημερώνονταν από τη ντουντούκα για τη δικαστική διαμάχη που κέρδισαν πρώην εργαζόμενοι των Public για απλήρωτα 12ωρα ετών στην εταιρεία, καθώς και για το ότι η εταιρεία δεν συμμορφώνεται τώρα με τη δικαστική απόφαση. Ξαφνικά, μεταξύ των συγκεντρωμένων ακούστηκε ότι η εταιρεία προχωράει άμεσα στις πληρωμές που οφείλει και κανείς δεν πίστευε στα αυτιά του.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120867/Summorfosi-ton-Public-meta-apo-kinitopoiiseis-kai-dimosiotita

Η δύναμη των πολλών: 12 ιστορίες κινηματικών επιτυχιών το 2017 | THE PRESS PROJECT

Οι άσχημες ειδήσεις του 2017 ήταν αμέτρητες. Ωστόσο ανάμεσα σε αυτές, υπήρξαν και σημαντικές νίκες που πέτυχαν κινήματα παγκοσμίως, μοιράζοντας ελπίδα για ένα καλύτερο 2018. Το Transnational Institute συγκέντρωσε 12 τέτοιες ιστορίες και σας τις παρουσιάζουμε

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/121679/I-dunami-ton-pollon-12-istories-kinimatikon-epituxion-to-2017

Η «Ατζέντα» Ερντογάν, οι μύθοι και η Real Politik – Aπό τον Νίκο Γεωργιάδη | ATHENS VOICE

Οι τίτλοι των εφημερίδων εξαντλήθηκαν στο αγωνιώδες ερώτημα αν ο Ερντογάν θα στήσει ένα show στην Κομοτηνή. Το σκηνικό του show είχε όμως ήδη στηθεί πριν, από τα ελληνικά ΜΜΕ.

…Το ερώτημα είναι απλό. Τι θα επιθυμούσε η Ελλάδα; Μία επικίνδυνα λαβωμένη Τουρκία με απώλειες στα Ανατολικά της και με ηγέτες διψασμένους για εύκολη εκδίκηση στρεφόμενοι προς τα Δυτικά, ή μία Τουρκία σταθερή η οποία αισθάνεται ασφαλής; Θέλουμε μία Τουρκία γονατισμένη οικονομικά ή μία Τουρκία πελάτη-επενδυτή και τουριστικό επισκέπτη; Διεκδικούμε ή όχι μία εμπορική-επενδυτική παρουσία στην τεράστια εσωτερική αγορά της Τουρκίας; Τελικά επιθυμούμε μία Τουρκία στον άξονα Ρωσία – Ιράν ή μία Τουρκία στον άξονα ΝΑΤΟ – Αμερική – Ευρώπη – Ισραήλ; Αν απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα τότε θα απομυθοποιηθεί και η περίφημη Ατζέντα του Ταγίπ Ερντογάν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/407089_i-atzenta-erntogan-oi-mythoi-kai-i-real-politik

Μουσταφά Τσολάκ: Η μειονότητα της Θράκης δεν χρειάζεται ούτε Έλληνες, ούτε Τούρκους «κηδεμόνες» – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Πολλά ειπώθηκαν για την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα και τη Δυτική Θράκη. Πώς φάνηκε όμως στους ίδιους τους μειονοτικούς; Επίσης, πώς εκείνοι εκτιμούν τη Συνθήκη της Λωζάνης, ποια θεωρούν κυριότερα προβλήματά τους και πόσο αληθεύουν τα στερεότυπα που έχουμε γι΄αυτούς; Απευθύνθηκα για όλα αυτά σε έναν καλό μειονοτικό συνάδελφο και ιδού τι απάντησε σχετικά.

…”Όσον αφορά τις αντιδράσεις, ενόχλησε ένα μεγάλο κομμάτι της μειονότητας η «διαίρεσή» της και απ’ τον Ερντογάν, σε τρεις ομάδες, Τούρκους, Πομάκους και Ρομά – αυτή είναι και η επίσημη γραμμή του ελληνικού κράτους τα τελευταία 30 και χρόνια. Υπήρχαν βέβαια επίσης θετικές απόψεις, μολονότι μειοψηφία. Συμπερασματικά εξελίχθηκε σε φιάσκο για τον Ερντογάν μιας και πήγαν να τον δουν μόνο κάπου 1000 μειονοτικοί – η συντριπτική πλειοψηφία του γύρισε την πλάτη.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/greece_articles/172438

Η εργαλειοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας και ο τουρκικός εθνικισμός – Από τον Αθανάσιο Γκότοβο | HUFFPOST GREECE

Όχι μόνο τα χρόνια που κυβερνά στην Τουρκία ο Ερντογάν, αλλά και δεκαετίες νωρίτερα, η τουρκική ελίτ επιχείρησε να παίξει το πολιτικό χαρτί της τουρκικής διασποράς στην Ευρώπη, προκειμένου να καταστεί «παράγοντας» στις πολιτικές διεργασίες ευρωπαϊκών κοινωνιών. Χαρακτηριστικά είναι τα πρόσφατα παραδείγματα εμπλοκής μελών του τουρκικού πολιτικού προσωπικού στις εθνικές εκλογές της Ολλανδίας, αλλά και της Γερμανίας, με ευθεία παρέμβαση της μητέρας-πατρίδας για το πώς πρέπει να ψηφίσουν Ολλανδοί και Γερμανοί πολίτες τουρκικής καταγωγής και (εθνοτικής) συνείδησης.
Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες δύο βαλκανικές χώρες με τουρκική (ή από την Τουρκία ως τουρκική λογιζόμενη) διασπορά, τη Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ,η Άγκυρα αξιοποιεί εδώ και καιρό τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, τους οποίους βαπτίζει συλλήβδην τουρκικούς, προκειμένου να γίνει μέσω αυτών ρυθμιστικός παράγοντας στην εγχώρια πολιτική σκηνή, και – ειδικά σε περιπτώσεις οριακής κυβερνητικής πλειοψηφίας – εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/e-eryaleiopoiese-tes-moesoelmanikes-meionotetas-kai-o-toerkikos-ethnikismos_gr_5a271113e4b0cd6fb5ee8afe

Επικίνδυνα γεωπολιτικά παιχνίδια της Τουρκίας – Από τον Αλέξανδρο Νίκλαν | HUFFPOST GREECE

Τους τελευταίους μήνες, μετά από όλη αυτή την πορεία, έχει ενδιαφέρον να δούμε τι ζητεί τελικά ο αλαζονικός, όπως χαρακτηρίζεται από την Δύση, «πολιτικός αυτοκράτορας» της Τουρκίας και πώς ο ίδιος κινεί τα νήματα για να λάβει ένα μεγάλο κομμάτι της γεωπολιτικής πίτας στην περιοχή. Ή, τουλάχιστον, προσπαθεί μέσω τακτικών και στρατηγικών κινήσεων σε διάφορα πεδία.
Το πρωταρχικό πρόβλημα του Erdogan είναι ότι η Τουρκία υποφέρει από μειωμένη ικανότητα αυτοσυντήρησης στον τομέα της ενέργειας. Η Τουρκία, καθώς αναπτύσσει στρατηγικούς τομείς τεχνολογίας και βιομηχανίας, υποφέρει από έλλειψη παροχής ενεργειακών πόρων. Σε αυτό ακριβώς στοχεύει η σύμπραξη του με Ιράν, Ρωσία, Αρμενία και με Ισραήλ (στο παρελθόν).

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/epikindena-yeopolitika-paichnidia-tes-toerkias_gr_5a377eade4b040881bebf7f9?utm_hp_ref=gr-homepage

Γυρίζουν την πλάτη στην Τουρκία οι ΗΠΑ; Τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα – Από τον Χρήστο Λουτράδη | HUFFPOST GREECE

Η αντιμετώπιση του Συριακού με αναφορά τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με τους Κούρδους της Συρίας. Η απάθεια της κυβέρνησης του Ντόναλτ Τραμπ απέναντι στις αιτιάσεις του Τούρκου Προέδρου για απέλαση στην Τουρκία του θρησκευτικού ηγέτη και πρώην στενό συνεργάτη του Ερντογάν Φετουλάχ Γκιούλεν αλλά και η στάση του Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ μετά την απόφαση του Τραμπ για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ αποτελεί επιπρόσθετος παράγοντας που έχει οδηγήσει τις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες στο σημείο μηδέν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/yerizoen-ten-plate-sten-toerkia-oi-epa-ti-semainei-aeto-yia-ten-ellada_gr_5a43a238e4b025f99e18f8c9?utm_hp_ref=gr-homepage

O Αμερικανός φίλος – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες έμπλεξαν στη Μέση Ανατολή συνάπτοντας αφύσικες συμμαχίες; Πώς άρχισαν όλα τούτα; Η στήριξη των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν, οι παρεμβάσεις στο Ιράν (με αποκορύφωμα το πραξικόπημα του 1953), η φιλία με τη Σαουδική Αραβία; Μια φιλία που συνεχίζεται αρραγής μολονότι οι Σαουδάραβες ευθύνονται, εν πολλοίς, για την ισλαμική τρομοκρατία, την αντιδυτική στάση των μουσουλμανικών κοινοτήτων και την παγκόσμια εκστρατεία του εξισλαμισμού. Η εύκολη απάντηση είναι πως «όλα γίνονται για το πετρέλαιο» ― αλλά, εκτός από βιασύνη, αυτή η απάντηση φανερώνει την πεποίθηση ότι πίσω από κάθε πράξη υπάρχει απαραιτήτως σκοπιμότητα, λογική και συμφέρον. Δεν υπάρχει: πολλά από όσα συμβαίνουν στη διεθνή πολιτική είναι τυχαία· συμπτώσεις, κουτουράδες, αστοχίες, παρενέργειες, παράπλευρες απώλειες. Οι ιδεολογίες και οι θεωρίες προσπαθούν να βάλουν σε τάξη αποφάσεις και γεγονότα που εκτυλίσσονται με απρόβλεπτους καταλύτες ή που συμβαίνουν από προχειρότητα, άγνοια κι αμέλεια.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/408823_o-amerikanos-filos

Γιατί η απόφαση Τραμπ είναι επικίνδυνη για το Ισραήλ – Από τον Νίκο Άγουρο | HUFFPOST GREECE

H απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ έρχεται σε μια συγκυρία που όλοι οι παίκτες είναι εύθραυστοι.

«Ό,τι συμβαίνει στην Μέση Ανατολή, δεν μένει ποτέ στη Μέση Ανατολή» λέει η παραλλαγή του γνωστού τσιτάτου και είναι ίσως η πιο αντιπροσωπευτική ρήση για όσα συμβαίνουν, έπειτα από την απόφαση του Αμερικανού Προέδρου να αναγνωρισθεί η Ιερουσαλήμ από τις ΗΠΑ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Ο Τραμπ υλοποιεί την προεκλογική δέσμευση του για μεταφορά της πρεσβείας των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Η απόφαση αυτή δεν είναι απλή. Πρόκειται για μια κατεξοχήν «game changer» εξέλιξη και για την αραβοισραηλινή διένεξη και για τις διεθνείς σχέσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/yiati-i-apofasi-tramp-einai-epikindini-gia-to-israeli_gr_5a29177de4b0b185e5398028?utm_hp_ref=gr-diethnes

Η λαϊκίστικη πλουτοκρατία και το μέλλον της Αμερικής – Από τον Nouriel Roubini στο Project Syndicate | THE PRESS PROJECT

Κατά τον πρώτο χρόνο της προεδρίας του, ο Ντόναλντ Τραμπ πούλησε τους εργάτες, τους κοινωνικά συντηρητικούς λευκούς που τον έφεραν στην εξουσία με συστηματικό τρόπο, ακολουθώντας πολιτικές που ως σκοπό είχαν τον πλουτισμό των πλουτοκρατών. Αργά ή γρήγορα, οι βασικοί υποστηρικτές του Τραμπ θα το αντιληφθούν, επομένως είναι απορίας άξιο μέχρι πού μπορεί να φθάσει ο Τραμπ για να τους κρατήσει στο πλευρό του.

…Αλλά για πόσο καιρό μπορεί κανείς να υποστηρίζει «τον Θεό και τα όπλα» εις βάρος του «ψωμιού και του βουτύρου»; Οι πλούτο-λαϊκιστές που κυβερνούσαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γνώριζαν ότι για να διατηρήσουν το λαϊκό πλήθος σε μια απόσταση, απαιτούνταν υλικά αγαθά και διασκέδαση: panem et circenses- «άρτος και θεάματα». Οι μανιασμένες δημοσιεύσεις στο τουίτερ δεν έχουν κανένα νόημα για τους ανθρώπους που μόλις που καταφέρνουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, πόσο μάλλον τα εισιτήρια στο σύγχρονο Κολοσσαίο, για να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/121180/I-lakistiki-ploutokratia-kai-to-mellon-tis-Amerikis

Πώς και από ποιους προμηθεύτηκαν όπλα και πυρομαχικά οι τζιχαντιστές; – Από τον Γιώργο Ρήγα | ΤHE PRESS PROJECT

Ένα από τα πιο επίμονα ερωτήματα γύρω από την εν εξελίξει κρίση στη Μέση Ανατολή αφορά στην προέλευση των όπλων του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους. Επί τρία χρόνια, και παρά τη γενικευμένη εκστρατεία εναντίον τους, οι μαχητές της ακραίας ισλαμιστικής οργάνωσης κατάφεραν να προβάλουν σθεναρή αντίσταση προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με την πηγή του οπλισμού τους. Το κομβικό αυτό ερώτημα απαντάται σήμερα μερικώς, πλην εμπεριστατωμένα, από την 200 σελίδων έκθεση της Conflict Armament Research που εξέτασε κατασχεμένο πολεμικό υλικό του Ισλαμικού Κράτους.

…Η CAR είναι μια εταιρεία εμπειρογνωμόνων που αποσκοπεί στην ουσιαστική χαρτογράφηση των δρόμων του παράνομου εμπορίου όπλων στις διάφορες ζώνες σύρραξης και συγκρούσεων. Η CAR έχει έδρα το Λονδίνο και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Με άλλα λόγια, η ουδετερότητα της δεν είναι απόλυτη και γι’ αυτό οι ερευνητές της κατάφεραν να συνεργαστούν μόνο με τις ιρακινές και κουρδικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ, και με τους Κούρδους αντάρτες στη Συρία. Δεν επιθεώρησαν δηλαδή τα όπλα του Ισλαμικού Κράτους που κατάσχεσε ο στρατός του Άσσαντ. Επίσης, πάλι για πρακτικούς λόγους, ο περιορισμένος αριθμός των εμπειρογνωμόνων της μελέτησε μόνο ένα τμήμα του ανακτημένου οπλισμού που φυσικά αντιστοιχεί σε ένα ακόμα μικρότερο κλάσμα του συνόλου των όπλων που περιήλθαν στα χέρια των μαχητών του Χαλιφάτου. Παρ’ όλα αυτά η έκθεση της CAR είναι σήμερα ότι πιο αξιόπιστο και επιστημονικά αποδεκτό υπάρχει σχετικά με το ζήτημα των όπλων του Ισλαμικού Κράτους.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/121370/Pos-kai-apo-poious-promitheutikan-opla-kai-puromaxika-oi-tzixantistes

Η νέα «μαύρη λίστα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραβλέπει σημαντικούς «φορολογικούς παραδείσους» – Από την Cecile S. Gallego στο Διεθνές Κονσόρτιουμ Ερευνητών Δημοσιογράφων | THE PRESS PROJECT

Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκριναν μία «μαύρη λίστα» φορολογικών παραδείσων που περιλαμβάνει τα Μπαρμπάντος και τον Παναμά, αλλά αποκλείει τις χώρες που ήταν στο επίκεντρο των αποκαλύψεων των Paradise Papers.

…Η λίστα αυτή είναι κατά κύριο λόγο μια ομάδα από χώρες, τις οποίες τα κράτη- μέλη της ΕΕ καταγγέλλουν ότι δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια φορολογικής δικαιοσύνης και διαφάνειας και αρνήθηκαν να δεσμευτούν για κάποια μελλοντική βελτίωση.
…Ενώ η μαύρη λίστα περιλαμβάνει τον Παναμά, ο οποίος τονίστηκε από τα Panama Papers ως η χώρα που χρησιμοποίησαν τόσο οι πολιτικοί όσο και οι εγκληματίες για να κρύψουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, παραλείπει αρκετά μεγάλα κέντρα offshore εταιρειών. Λείπουν πολλά σημαντικά βρετανικά υπερπόντια εδάφη που βοηθούν ενεργά τις πολυεθνικές εταιρείες και τους πλούσιους για να μειώσουν τους φόρους τους. Μεταξύ αυτών οι Βερμούδες, οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι και τα νησιά Κέιμαν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120920/I-nea-mauri-lista-tis-Europakis-Enosis-parablepei-simantikous-forologikous-paradeisous

Γιατί η «διαδικτυακή ουδετερότητα» μάς αφορά όλους – Από τον Γιάννη Παπαϊωάννου | LIFO

Η διαδικτυακή ουδετερότητα, ή αλλιώς ουδετερότητα του διαδικτύου, είναι η κατευθυντήρια αρχή σύμφωνα με την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών ίντερνετ, αλλά και οι αρμόδιες αρχές, πρέπει να αντιμετωπίζουν ισότιμα το σύνολο των δεδομένων που διακινούνται στον ιστό. Αύριο, 14 Δεκεμβρίου 2017, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών των ΗΠΑ, γνωστή και ως FCC, ετοιμάζεται να καταργήσει τις ρυθμίσεις υπέρ της διαδικτυακής ουδετερότητας που η ίδια είχε επικυρώσει επί των ημερών του Ομπάμα και ενώ κάποιος θα περίμενε να υπάρχει αναβρασμός στο διαδίκτυο, όλη η κατάσταση μοιάζει μουδιασμένη. Mόνο οι μικροί και μεσαίοι παίκτες φαίνεται να είναι πρόθυμοι να παλέψουν αν και τα νέα θα είναι μάλλον άσχημα, αφού οι Ρεπουμπλικάνοι (οι οποίοι ελέγχουν την πλειοψηφία της FCC) αναμένεται να ψηφίσουν το σχέδιο του Ajit Pai (του επικεφαλής του FCC) που ως βασικό στόχο έχει να αυξήσει κυρίως τα έσοδα των μεγάλων παρόχων. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Αμερική; Οι φορείς εκμετάλλευσης δικτύων θα μπορούν να χρησιμοποιούν τεχνικές διαχείρισης της κυκλοφοριακής συμφόρησης ή διαμόρφωσης της κυκλοφορίας για να διατηρήσουν την ομαλή λειτουργία των δικτύων τους. Οι πάροχοι Ιnternet θα μπορούν να μετατρέψουν το διαδίκτυο σε ένα χώρο όπου η πρόσβαση θα είναι ελεύθερη και γρήγορη μόνο σε σελίδες που ο κάθε πάροχος επιλέγει, με αποτέλεσμα το Internet να τρέχει σε δύο διαφορετικές ταχύτητες. Στην μία ταχύτητα θα έχουν πρόσβαση εκείνοι που αντέχουν να πληρώσουν ακριβές υπηρεσίες και στην άλλη, της αργής και περιορισμένης πρόσβασης, όλοι οι υπόλοιποι.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/now/digital-life/172801

Το Κοινωνικό Συμβόλαιο Της Ψηφιακής Εποχής – Από τον Γιάννη Σολδάτο | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Ο Καθηγητής του Athens Information Technology και μέλος του advisory board της διαΝΕΟσις Γιάννης Σολδάτος, αναλύει την ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που προκύπτει από την ψηφιοποίηση την οικονομίας και της βιομηχανίας.

…Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση δεν πρέπει να μείνει περιχαρακωμένη σε μικρές ομάδες καινοτόμων επιχειρηματιών, υψηλόβαθμων στελεχών και καταρτισμένων τεχνοκρατών, αλλά θα πρέπει να αξιοποιηθεί προς όφελος του συνόλου των πολιτών, με τους μικρότερους δυνατούς αποκλεισμούς.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/2017/12/to-koinoniko-symbolaio-tis-psifiakis-epoxis/

Υπάρχει μέθοδος πρόληψης για τον ιό HIV, αλλά λίγοι τη γνωρίζουν στην Ελλάδα – Από τον Αλέξανδρο Διακοσάββα | LIFO

Γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα για την PrEP και το χάπι Truvada, την ασφαλέστερη αυτήν τη στιγμή μέθοδο πρόληψης από τον ιό HIV (η οποία όμως δεν είναι διαθέσιμη επίσημα στην Ελλάδα); Ο Σοφοκλής Χάνος, ψυχολόγος και προϊστάμενος των Athens και Thessaloniki Checkpoint, και ο Γιώργος Φ., που λαμβάνει τη φαρμακευτική αγωγή εδώ και τρία χρόνια, εξηγούν.

Πριν από μερικά χρόνια άνοιξε η μεγάλη συζήτηση για την PrEP (Pre Exposure Prophylaxis), την προληπτική δηλαδή φαρμακευτική αγωγή κατά του ιού HIV που εγκρίθηκε πρώτα στην Αμερική το 2012 και στη συνέχεια σε πολλές χώρες του κόσμου (πλέον και της Ευρώπης, όπου χορηγείται είτε δωρεάν είτε με συμμετοχή του ενδιαφερόμενου), στη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Πολλαπλές έρευνες και κλινικές μελέτες απέδειξαν ότι τα ποσοστά επιτυχίας της αγωγής ξεπερνούν το 90%, αλλά τα προβλήματα δημοσιονομικής φύσης παραμένουν σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/science_articles/170914

Η μεγάλη έρευνα της HuffPost για τις εξωσωματικές στην Ελλάδα – Aπό την Αγγελική Κουγιάννου | HUFFPOST GREECE

Η διαδικασία, το κόστος, οι κίνδυνοι, μέσα από προσωπικές ιστορίες και ειδικούς.

…Πέρα όμως από τα στοιχεία, ας δούμε που βρίσκεται σήμερα η εξωσωματική γονιμοποίηση στην Ελλάδα. Τι διαδικασίες πρέπει να περάσει ένα ζευγάρι που αντιμετωπίζει πρόβλημα υπογονιμότητας για να αποκτήσει ένα παιδί; Πόσο θα στοιχίσει; Τι θα αντιμετωπίσει; Υπάρχουν κίνδυνοι; Πως ελέγχονται και από πότε οι Μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής; Τι ορίζει το νομικό πλαίσιο και η δεοντολογία; Η HuffPost Greece πραγματοποίησε μια μεγάλη έρευνα για να βοηθήσει τα ζευγάρια να έχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, πριν προχωρήσουν σε αυτό το βήμα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/e-meyale-ereena-tes-huffpost-yia-tis-exosomatikes-sten-ellada_gr_5a25615de4b0a02abe928cf3?utm_hp_ref=gr-afieromata

Οι γυναίκες του ρεμπέτικου: ένα πρελούδιο χειραφέτησης – Από την Μαρία Λούκα | INSIDE STORY

Όταν η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων τελούσε υπό την απόλυτη κυριαρχία ενός άνδρα –του πατέρα ή του συζύγου–, αυτές μπαινόβγαιναν ελεύθερα στους τεκέδες, δεν μασούσαν με τη ρετσινιά της «αμαρτωλής», τραγουδούσαν τις επιθυμίες τους και τσαλαπατούσαν τον κώδικα των απαγορεύσεων.

…Μιλάμε για μια ιστορική συγκυρία που οι γυναίκες δεν είχαν κατοχυρώσει το δικαίωμα ψήφου, είχαν πολύ περιορισμένη πρόσβαση στη γνώση, ήταν εγκλωβισμένες στα μουντά ντουβάρια του νοικοκυριού, ενώ η ερωτική και σεξουαλική τους υπόσταση διαμεσολαβούνταν από μία εμπορικού τύπου συναλλαγή μεταξύ ανδρών, όπως αποκρυσταλλωνόταν στον εξευτελιστικό θεσμό της προίκας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Γρηγόρης Βαλλιανάτος: Είμαι πολιτικώς ανάσκελα, όχι ορθός! – Aπό τον Αντώνη Μποσκοϊτη | LIFO

Μια ορμητική συζήτηση με τον φιλελεύθερο εκπρόσωπο του LGBT κινήματος στην Ελλάδα, στην οποία χώρεσαν 40 χρόνια ακτιβισμού, το «Αμφί», το AIDS, το sex working, η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, μα, πάνω απ’ όλα, η προσπάθεια για την κατάκτηση της ελευθερίας.

…”Είναι όμως ο τρόπος να έχεις εσύ τον έλεγχο της ατζέντας. Όταν σε περιμένουν με τα πιρούνια, που είπα πριν, πρέπει εσύ να ‘χεις την πρωτοβουλία των κινήσεων. Όταν ο κόσμος γλύκανε με τους γκέι και το AIDS και διοργανώνονταν διάφορα γκαλά κ.λπ., έπρεπε εγώ πάλι ν’ ανοίξω τη βεντάλια. «Ωραία», σκέφτηκα, «καλά πάμε με τους γκέι και το AIDS, τώρα πρέπει να πιάσω όλες τις σφραγίδες της Αποκάλυψης, τουτέστιν τους μετανάστες, τις εθνικές μειονότητες, τους χρήστες, την πορνεία, τους Εβραίους, όλους τους διωκόμενους».”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/lgbt_articles/171505

Η διεθνής Ελληνίδα της όπερας – Από την Τασούλα Επτακοίλη | “ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Κ” – Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μιμή στην «Μποέμ» του Πουτσίνι, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, η Μυρτώ Παπαθανασίου, με τις σπουδαίες ερμηνείες στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, μιλάει στο «Κ».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/937068/gallery/periodiko-k/an8rwpoi/h-die8nhs-ellhnida-ths-operas

Η Θέμις Μπαζάκα, βαθιά ειλικρινής, μιλά για τις αρρώστιες της οικογένειας – Από την Χριστίνα Γαλανοπούλου | LIFO

Πώς ο «Αύγουστος», ένα ξένο, βραβευμένο έργο, μιλά για την οικογένεια και τα πάθη της, σπάζοντας καρδιές στο «Δημήτρης Χορν» για δεύτερη σεζόν.

…”Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο γονιός είναι ο απόλυτος υπεύθυνος για την πορεία ζωής ενός ανθρώπου. Ας μην ξεχνάμε και τα γονίδια, υπάρχει κληρονομικότητα σε πάρα πολλά πράγματα, από ασθένειες, μέχρι συμπεριφορές. Το θέμα, όμως, δεν είναι ούτε σε αυτά. Είναι εσύ τι κάνεις με αυτά. Το θέμα είναι το πώς διαχειρίζεσαι χαρακτηριστικά που δεν σ’ αρέσουν, τα είχες δει στη μάνα σου και στον πατέρα σου, τα βλέπεις, έχεις δει το αποτέλεσμα και λες θα το αλλάξω, θα το απαλύνω, θα το διώξω. Επιλογές έχεις κάθε μέρα, κι αυτές είναι δικές σου αποκλειστικά.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/theater_articles/171922

100 Μαθήματα Ζωής από το 2017 – Από την Ελένη Τζαννάτου | POPAGANDA

Αποστάγματα προσωπικής σοφίας από τις δεκάδες προσωπικότητες που για ακόμη μία χρονιά παραχώρησαν στην Popaganda συνεντεύξεις πολλών χιλιάδων λέξεων.
Μουσικοί, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, εικαστικοί, συγγραφείς και δεκάδες ακόμη προσωπικότητες μίλησαν και φέτος στην Popaganda. Με το 2017 να φτάνει αισίως στο τέλος του, επιλέξαμε 100 αποστάγματα σοφίας που μπορούν να φανούν χρήσιμα σε όλους μας το νέο έτος.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/year-end-interviews-2017/

Οι λόγοι που αγαπάμε την Αθήνα | LIFO

H LiFO γιορτάζει τα δωδέκατα γενέθλιά της και έχει 26 λόγους που –ειδικά τώρα– αγαπάει την Αθήνα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/athens_articles/172059

Η ελληνική κόπωση και τα «παλιά, καλά χρόνια» – Aπό τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Οι πιο ενδιαφέρουσες σκέψεις έρχονται όμως αφού έχουμε σταματήσει να επιδοκιμάζουμε ή να κατακρίνουμε. Όταν η κατεδάφιση δίνει τη θέση της στην απόπειρα για κατανόηση. Γιατί, λοιπόν, αυτή η στροφή, έστω υποκριτική και γεμάτη στερεότυπα, προς το ’50 ή το ’60; Είναι απλώς η αιώνια λιακάδα των ελληνικών ταινιών, ο Ζήκος και η Βουγιουκλάκη, η ποδιά του παγωτατζή και οι εικόνες εκείνης της λαμπρής, νυχτερινής Σταδίου κάποια Χριστούγεννα του 1960; Είναι απλώς η διακίνηση χαπιών μνήμης και επινοημένης αισθαντικότητας; Ή είναι απλώς και μόνο κούραση; Η κόπωση από κάτι που νιώθουμε πως μας ξεφεύγει από τα χέρια και δεν το ελέγχουμε πια;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/second_thoughts/172743

Οι λίστες της χρονιάς: Review του 2017 – 60 πράγματα που θα θυμόμαστε για πάντα – Από τον Γιάννη Νένε | ATHENS VOICE

Από την Εϊτίλα που ζήσαμε στην Τεχνόπολη μέχρι το ξανθό περλέ του Τραμπ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/viral/viral-now/409174_oi-listes-tis-hronias-review-toy-2017-60-pragmata-poy-tha-thymomaste-gia

Τα 10 καλύτερα του 2017 από το σύμπαν των εικαστικών τεχνών – Aπό τον Γιάννη Κωνσταντινίδη | LIFO

Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης επιλέγει τα 10 εικαστικά γεγονότα που καθόρισαν το 2017, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/arts_articles/174546

Η Τίνα Μανδηλαρά επιλέγει 10+6 βιβλία από το 2017 – Από την Τίνα Μανδηλαρά | LIFO

Για διαφορετικούς λόγους το καθένα προσφέρουν πραγματική απόλαυση στον αναγνώστη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/book_articles/174448

Νέες τάσεις του 2017, αφίξεις που συζητήθηκαν, πιάτα που εντυπωσίασαν – Aπό την Νίκη Μηταρέα | LIFO

Η Νίκη Μηταρέα γράφει πώς διαμορφώθηκε το γαστρονομικό τοπίο της πόλης τη χρονιά που φεύγει.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/taste_articles/174457

«Να σας κεράσουμε το καλύτερο smoothie της Ευρώπης; Έχει βάση αβοκάντο-γιαούρτι και φτιάχτηκε στο Πολυτεχνείο» – Aπό την Αλεξάνδρα Καστάνια | POPAGANDA

Οι τέσσερις ελληνίδες φοιτήτριες που κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Ecotrophelia με το Avoyog μας εξηγούν τα μυστικά της δημιουργίας καινοτόμων τροφίμων στα εργαστήρια του ελληνικού πανεπιστημίου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/avoyog-kalitero-smoothie-stin-evropi/

Τσίπουρο, τσικουδιά ή ρακή; Όλη η Ελλάδα ένα καζάνι που βράζει – Από την Ελένη Ψυχούλη | LIFO

Μια τσιπουροκουβέντα στη μέση της σεζόν, την ώρα που αποστάζεται σε χιλιάδες καζανιές το εθνικό μας ποτό.

…Συνήθως, οι Μακεδόνες και οι Θεσσαλοί αποστάζουν δύο φορές, οι Κρητικοί και οι νησιώτες, μία! Επίσης, οι Κρητικοί και οι Ηπειρώτες το προτιμούν δωρικό και χωρίς αρώματα, ενώ οι Θεσσαλοί και οι Μακεδόνες το θέλουν με γλυκάνισο αλλά και με μύρια όσα άλλα μυρωδικά, όπως κρεμμύδι, σχοίνο, φρούτα και λαχανικά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/taste_articles/172967

Οι πραγματικές απορίες της χρονιάς – Από τον Νίκο Ζαχαριάδη | ATHENS VOICE

Τα θέματα που δοκίμασαν τη λογική μας το 2017.

…”Αυτοί οι ανώνυμοι παίκτες των Survivor και των Nomads που πηγαίνουν στο reality για να γίνουν διάσημοι, δεν ανησυχούν βλέποντας από τους επώνυμους συμπαίκτες τους πού καταλήγουν οι διάσημοι όταν ξεπέφτουν;”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/409039_oi-pragmatikes-apories-tis-hronias

Πώς να διδάξετε στα παιδιά να νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους τα Χριστούγεννα | HUFFPOST GREECE

Πέντε τρόποι με τους οποίους οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν.
…Πώς λοιπόν μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν τη σημασία του να μοιράζεσαι και να νοιάζεσαι για τους άλλους; Η σύμβουλος της UNICEF Nicky Cox λέει…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/entry/pos-na-didaxete-sta-paidia-na-noiazontai-yia-ton-senanthropo-toes-ta-christoeyenna_gr_5a3ccb66e4b06d1621b3709c?utm_hp_ref=gr-homepage

Πρωτοχρονιά – Από τον Διονύση Χαριτόπουλο | LIFO

«Στη γειτονιά με είχαν για γουρλή…»

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/prwto_proswpo/174913

The best of the Long Read in 2017 | THE GUARDIAN

Our 20 favourite pieces of the year.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/news/2017/dec/26/the-best-of-the-long-read-in-2017

The Twenty-Five Most-Read New Yorker Stories of 2017 – Από τον Michael Luo | THE NEW YORKER

Determining The New Yorker’s “most popular” pieces of the year is a surprisingly fraught process. Should the measurement be page views, visitors, or some other criteria? From a financial standpoint, The New Yorker is increasingly dependent upon its loyal readers, people who come back again and again to our stories and, eventually, subscribe. As a result, when it came to selecting the most-read New Yorker stories of 2017, we decided to base our list on the total number of minutes that readers spent on an article. We felt that was the best measure of what we’re interested in—getting readers to engage deeply with what we do. The resulting list is a diverse collection.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.newyorker.com/culture/2017-in-review/the-twenty-five-most-read-new-yorker-stories-of-2017

Our Journalists Share Their Most Memorable Interviews of 2017 | THE NEW YORK TIMES

We asked 10 New York Times reporters to tell us about the most memorable interviews they conducted this year.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.nytimes.com/2017/12/18/insider/times-reporters-share-their-most-memorable-interviews-of-2017.html?rref=collection%2Fsectioncollection%2Fmagazine

Year in Review: Top Magazine Stories of 2017 | THE NEW YORK TIMES MAGAZINE

The New York Times Magazine presents its most-read articles of the year.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.nytimes.com/interactive/2017/magazine/mag-2017-top-stories.html?rref=collection%2Fsectioncollection%2Fmagazine&action=click&contentCollection=magazine&region=stream&module=stream_unit&version=latest&contentPlacement=73&pgtype=sectionfront

The 50 Best Books of 2017 – Από την Angela Ledgerwood | ESQUIRE

Whether you prefer your reading sexy and satirical, political and polarizing, or simply amusing, the year’s best releases are guaranteed to hit the spot by providing some much-needed escapism, while challenging the status quo and sparking timely conversation. The best books of 2017 have guided us through this messy year with the opportunity to see the world beyond our close confines, allow us to learn more deeply about the human experience, or simply offer valuable entertainment. We live in exhausting times—why not escape for a bit with a book?

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.esquire.com/entertainment/books/a52733/best-books-of-2017/

Exclusive video: Graydon Carter opens up about his 25 years atop Vanity Fair – Από τον Jon Kelly | VANITY FAIR

In a wide-ranging interview on V.F. Hive on Cheddar, the departing editor of Vanity Fair candidly reveals the origins of the Oscar party, the secrets of his most meaningful collaborations (with Annie Leibovitz, Christopher Hitchens, and Dominick Dunne, among others), and intimate details of his long-standing feud with a particularly short-fingered food and beverage proprietor.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.vanityfair.com/news/2017/12/graydon-carter-opens-up-about-his-25-years-at-vanity-fair

Former Facebook executive: social media is ripping society apart – Από την Julia Carrie Wong | THE GUARDIAN

Chamath Palihapitiya, former vice-president of user growth, expressed regret for his part in building tools that destroy ‘the social fabric of how society works’

…“This is not about Russian ads,” he added. “This is a global problem. It is eroding the core foundations of how people behave by and between each other.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/technology/2017/dec/11/facebook-former-executive-ripping-society-apart

The Disastrous Brexit Plan You Knew Nothing About – Από τον Graham Vanbergen | GLOBAL RESEARCH

This ideological project, one that has been in the planning stage for years wants to take neoliberal capitalism to the final stage. It wants to completely abandon the social and economic model that has underpinned most western economies for the last seven decades. What they really want is a Britain that eventually emulates what will look like the worst of America. These extreme capitalists want a low regulation, small state economy, where privatisation, and the so-called free market, completely takes over. There have been many warnings about this in the last decade, but little in the way of real resistance.

So if you thought Brexit was about arresting inequality or immigration, or about wages, jobs, democracy or sovereignty – you are wrong.
As the people of Britain continue just to accept whatever happens without much complaint (like state surveillance, destruction of privacy, loss of workers rights, civil liberties, et all) the next stage of their destiny is depressingly playing out to a plan. After bailing out the banks for their egregious crimes a decade ago, it became apparent that there was little in the way to stop extreme neoliberal capitalism from marching on. With renewed vigour, camouflaging their ambitions in a web of lies, deceit, disinformation and propaganda to both confuse and avoid alienating voters, the race was on to force and then win the EU referendum Brexit vote.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.globalresearch.ca/the-disastrous-brexit-plan-you-knew-nothing-about/5623282

The Damage Corporate Lobbyists Did In The EU Last Year – Aπό τους TruePublica και CorporateEuropeObservatory | TRUEPUBLICA

The Council of the EU brings together the governments of the EU’s 28 member states and is one of the most important decision-making bodies in the EU. No new EU law can be passed without the agreement of the Council. But the Council of the EU is also one of the most impenetrable and murky institutions of the EU too. The Council of the EU is not currently part of the EU lobby transparency register (it will shortly start negotiations to join, but on very weak terms) and its discussions and deliberations are often shrouded in secrecy. The Council can also be fertile territory for corporate lobbyists who use their influence to secure favourable outcomes. And too often, the corporate lobbyists win. Broadly the Council adopts far more business-friendly positions than the Parliament.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://truepublica.org.uk/eu/damage-corporate-lobbyists-eu-last-year/

The World Might Be Better Off Without College for Everyone – Από τον Βryan Caplan | THE ATLANTIC

Students don’t seem to be getting much out of higher education.
…The key issue, however, isn’t whether college pays, but why. The simple, popular answer is that schools teach students useful job skills. But this dodges puzzling questions.
…The college-for-all mentality has fostered neglect of a realistic substitute: vocational education. It takes many guises—classroom training, apprenticeships and other types of on-the-job training, and straight-up work experience—but they have much in common. All vocational education teaches specific job skills, and all vocational education revolves around learning by doing, not learning by listening. Research, though a bit sparse, suggests that vocational education raises pay, reduces unemployment, and increases the rate of high-school completion.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2018/01/whats-college-good-for/546590/

My Generation Thought Women Were Empowered. Did We Deceive Ourselves? – Aπό την Lucinda Franks | THE NEW YORK TIMES

Of course, back then we were fully aware of the quid pro quo of the casting couch, where men in power could use that power to make or break a young woman’s career. We warned our sisters, but we spoke in whispers, never aloud. Maybe we were more afraid than we admitted.
Even if most of us may not have suffered serious sexual harassment, how many of us sustained more hidden damage inflicted by insecure men — especially if we had the audacity to be successful?

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.nytimes.com/2017/12/08/opinion/sunday/women-empowerment-sexism.html?rref=collection%2Fsectioncollection%2Fsunday

3 Simple Ways for Women to Rethink Office Politics and Wield More Influence at Work – Από την Kathryn Heath | HARVARD BUSINESS REVIEW

We found that men tend to talk about “competition” when they describe office politics, using language like “the tools people use to win at work,” whereas women are more likely to cast it as “a natural part of influencing” and emphasize the ability to shape “ideas and agendas.” Similarly, women and men report having differing objectives in the political situations they face at work. Men use words like “achieving results,” and women — again and again — talk about “influencing others.”

Such differences are likely partly fueled by lingering double binds and gender biases in the workplace. In our study, 81% of women and 66% of men said that women are judged more harshly than men when they are seen as “engaging in corporate politics.” So women don’t want to be viewed as political—it undermines them. That may explain why 68% of women said they dislike office politics, even though they want to assert themselves at work—and why the majority of women in our interviews said they were more interested in “influence” than in pure power.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://hbr.org/2017/12/3-simple-ways-for-women-to-rethink-office-politics-and-wield-more-influence-at-work

Which Career Battles Should You Fight And Which Should You Drop? – Από τον Rich Bellis | FAST COMPANY

It can be tricky figuring out how to advocate for yourself, and when it’s worth the fight. From getting more meaningful work to suspecting discrimination, here’s when to speak up.

…It’s not easy advocating for yourself when you’re starting out in your career. You don’t have a ton of experience navigating workplace politics, which can make it tough to know how to be tactful, and which types of concerns will earn a positive response. You probably don’t have a ton of power, either. Not to mention, there are sometimes real consequences to sticking your neck out. Here’s how to weigh those and other factors while deciding which issues to raise and how to raise them.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.fastcompany.com/40507187/which-career-battles-should-you-fight-and-which-should-you-drop

I’m Worried I’m Too Worried That I’m Not Having Enough Sex – Από την Katie Heaney | THE CUT – NEW YORK MAGAZINE

Amy Muise, an assistant professor of psychology at York University and researcher at the Sexual Health and Relationships Lab, is well acquainted with our culture’s fixation on finding the “normal” frequency of sex. “Once people find out the kind of work that I do, one of the questions I get most is ‘How often do most couples have sex?’” she says. Obviously, this is something people care a lot about — but why? “Sex is something that’s pretty private — we don’t necessarily know what the people in our lives are doing behind closed doors, so there’s a bit of mystery about how much sex other people are actually having,” says Muise. “It’s also a way we might compare. I think people think of sex frequency as an indicator of how good or passionate their relationship is.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thecut.com/article/how-often-do-most-couples-have-sex.html

I Have Medically Replaced Having a Personality with My Favorite TV Show – Aπό την Zoe Pearl | ΤΗΕ ΝΕW YORKER

Hello, pleasure to meet you! A little bit about me: thanks to a cutting-edge new medical procedure, I have swapped out having a personality for my favorite television show.
You heard right—ever since the surgeons snipped my Myers-Briggs type out of my gallbladder (where the personality resides) and jammed in the essence of my favorite TV show, I’m way more interesting than most people. Oh, you’re INFP? You present your personality through distinctive actions and words cultivated through a lifetime of experiences? That’s nice, but how can four idiot letters compete with the outstanding writing and multifaceted characters of my favorite TV show, which I now embody and exert most of my energy talking about?

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.newyorker.com/humor/daily-shouts/i-have-medically-replaced-having-a-personality-with-my-favorite-tv-show

How to cope with a solo Christmas? Relish every moment – Από την Hadley Freeman | THE GUARDIAN

A lot of the anti-solo Christmas prejudice is based on another assumption I firmly reject, which is that being alone means being lonely. I lived very happily on my own for 15 years, and I suspect that the only people who equate solitude with sadness are jealous of those who have the courage to choose a less traditionally sanctioned path. Sort of like how it’s always the parents of the nightmare toddlers who insist that without children one’s life is meaningless. Oh pity those childless friends, jetting off to Thailand for Christmas, instead of cooking a dinner for 35 and wrapping 212 presents!
Christmas has become a fixed idea in people’s minds, a kind of checklist of stereotypes forged over the decades by Charles Dickens, Hollywood, advertising and cookery shows.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2017/dec/23/how-to-cope-with-a-solo-christmas-relish-every-moment

Why You Should Make An Anti-Resolution List (And What To Put On It) – Από την Stephanie Vozza | FAST COMPANY

Turns out this is actually the worst time of the year to set new goals. Here’s how to reframe your grand aspirations into something more attainable.
…“January is one of the worst times of year to do something new,” he says. “We’ve just lived through Thanksgiving, the shopping season, and Christmas. We have less than a week to decide what big things to manifest for next year. That’s why the majority of the population doesn’t stick with new habits.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.fastcompany.com/40505463/why-you-should-make-an-anti-resolution-list-and-what-to-put-on-it