ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ – ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

Τo Street-Life.gr συγκέντρωσε για λογαριασμό των πολυάσχολων αναγνωστών του μερικές από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες αναλύσεις, απόψεις και συνεντεύξεις από την επικαιρότητα κατά το μήνα Νοέμβριο του 2017, έτσι όπως εμφανίστηκαν στα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η ήττα των νικητών είναι χειρότερη – Aπό τον Φώτη Γεωργελέ | ATHENS VOICE

Μετά από 8 χρόνια μνημονίων και χρεοκοπίας, η Ελλάδα δεν άλλαξε. Πόσοι το λένε αυτό;

…Η διαχείριση της ήττας ήταν εξίσου παραπλανητική με την αντιμνημονιακή απάτη. Όταν όλα όσα αποτελούσαν τον κυρίαρχο λόγο της 5ετίας 2010-2015 διαψεύστηκαν, η κοινωνία μας δεν αντιλήφθηκε το λάθος. Δεν έβγαλε τα συμπεράσματά της για να διορθώσει πορεία. Αν σκεφτείς λίγο την κατάσταση, είναι σαν μαγική εικόνα, μια σουρεαλιστική εικόνα. Ενώ όλα όσα έχουν ειπωθεί έχουν διαψευσθεί με τον πιο απόλυτο τρόπο, ενώ όλες οι θεωρίες έχουν γελοιοποιηθεί, τίποτα δεν έχει αντικατασταθεί με κάτι άλλο. Το ίδιο «αφήγημα» κυριαρχεί στον επίσημο λόγο, στα μέσα ενημέρωσης, στις συζητήσεις. Άλλος ένας λόγος που κάνει φανερή την αδυναμία όλου του πολιτικού προσωπικού. Δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να αναδείξει την αλήθεια;
Οι ανορθολογικές συμπεριφορές, μη μπορώντας πια να στρατευτούν εύκολα σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα, διοχετεύονται στην καθημερινότητα. Ποτέ τόση συσσωρευμένη άγνοια, εθελοτυφλία, συνωμοσιολογία, επαρχιωτισμός, παραλογισμός, ανορθολογισμός δεν είχε πλημμυρίσει τα κοινωνικά δίκτυα, τις συζητήσεις, τις συμπεριφορές.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/404232_i-itta-ton-nikiton-einai-heiroteri

Ελληνικές ιδιαιτερότητες… – Από τον Αθανάσιο Γκότοβο | HUFFPOST GREECE

Συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Ελλάδα γεγονότα ενδεικτικά νοοτροπιών και στάσεων που έχουν καταστεί μέσα στο χρόνο κυρίαρχες. Ως εκ τούτου η μελέτη και η κατανόησή τους συνιστούν άσκηση εθνικής αυτογνωσίας στο βαθμό που η δημιουργία μιας ρεαλιστικής εικόνας για τον συλλογικό μας εαυτό έχει κάποια χρησιμότητα και αξία. Θα σταθώ σε τρία γεγονότα, φαινομενικά ανεξάρτητα αλλά κατά βάθος στενά συσχετιζόμενα μεταξύ τους, ενδεικτικά της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία ως προς τον τρόπο σκέψης και τις ευαισθησίες της.

… Η ελληνική κοινωνία είτε δεν μπορεί, είτε αρνείται να δει το πρόσωπό της στον ιστορικό καθρέφτη. Προτιμά ή ανέχεται τις βολικές αφηγήσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/athanasios-gotovos/athanasios-gotovos_b_18571594.html?utm_hp_ref=greece

Στη λάσπη της υποκρισίας – Από την Αγγελική Σπανού | ATHENS VOICE

Είχαμε να ζήσουμε τέτοια ένταση από το καλοκαίρι.
…Τώρα θρηνούν όλοι. Το πολιτικό και το μιντιακό σύστημα οδύρεται για τις χαμένες ζωές, το blame game γίνεται όλο και πιο θορυβώδες, οι προαναγγελίες καταλογισμού ευθυνών εντείνονται και όταν ταφούν τα πτώματα και δοθούν αποζημιώσεις θα συνεχίσουμε όπως είμαστε, λίγο πιο κουρασμένοι, λίγο πιο συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι το αδιανόητο είναι δεμένο με τη μοίρα μας. Το χειμώνα πνιγόμαστε, το καλοκαίρι καιγόμαστε, το φθινόπωρο κολυμπάμε στο μαζούτ και προετοιμάζουμε εντατικά ένα ακόμη χειρότερο μέλλον.

…Διψάμε για το αίμα των υπαίτιων και έχουμε έτοιμες ερμηνείες, ίσως και λύσεις. Αρκεί να μην αλλάξει τίποτα που να μας αφορά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/403731_sti-laspi-tis-ypokrisias

Πότε η θεομηνία γίνεται έγκλημα; – Aπό τον Νίκο Μπογιόπουλο | ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Η αποστολή μιας κυβέρνησης, ενός Υπουργικού Συμβουλίου, ενός πολιτικού συστήματος εν συνόλω, δεν είναι να διεκπεραιώνει ρόλο περιοδεύοντα θιάσου παροχής συλλυπητηρίων. Δεν τελειώνει η αποστολή της ούτε με εξαγγελίες μιας μετά θάνατον παροχής αρωγής, ούτε με την κήρυξη εθνικού πένθους όταν έτσι κι αλλιώς το πένθος έχει καταπλακώσει ακόμα και τις λάσπες που προκάλεσαν το πένθος.
Η όποια ανθρώπινη συμπεριφορά, με την πλειάδα των πολιτικών παραγόντων να σπεύδουν (καλώς) στους τόπους της τραγωδίας, οι συσκέψεις και οι αποφάσεις σε πολιτικά γραφεία, οι διακηρύξεις για παροχή ανθρώπινης συνδρομής, δεν συνιστά το μέτρο με το οποίο κρίνονται η ευθύνη και οι υποχρεώσεις μιας (της κάθε) πολιτικής ηγεσίας.
Το μέτρο της ευθύνης κάθε πολιτικής ηγεσίας καθορίζεται από το πώς αντιμετωπίζει το εκάστοτε πολιτικό πρόβλημα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.imerodromos.gr/pote-i-theominia-ginete-egklima-tou-nikou-bogiopoulou/

Λάσπες, απορίες και ένα πιάτο ζεστό φαΐ – Aπό τους Τζένη Τσιροπούλου & Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Έξοδος 1 στην Εθνική οδό και μετά πυξίδα μας οι λάσπες και τα κίτρινα αδιάβροχα. Δυτική Αττική, Μάνδρα και Θριάσιο πεδίο. Το Θριάσιο, λέει ο μύθος, έχει πάρει το όνομά του από τις Θρίες, τις τρεις φτερωτές νύμφες με τις μαντικές ικανότητες. Οι Θρίες μάντευαν το μέλλον από την κίνηση των χαλικιών μέσα στο νερό. Τι μέλλον θα μάντευαν άραγε σήμερα για τη Μάνδρα;

…Ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας, ακολουθώντας την αντίθετη φορά από τα ορμητικά νερά που κατέβηκαν από το όρος Πατέρας που στέκεται πάνω από τη Μάνδρα. Το αποψιλωμένο όρος Πατέρας έζησε μια μεγάλη πυρκαγιά το 1985, αλλά πυρκαγιές ξέσπασαν και το 2016 καθώς και το φετινό καλοκαίρι. Ίσως η φύση θα μπορούσε να είχε προστατεύσει τη Μάνδρα από τη μεγάλη καταστροφή που υπέστη στις 15 του Νοέμβρη, και εξαιτίας της οποίας 23 άνθρωποι είναι νεκροί τη στιγμή που γράφεται το ρεπορτάζ.

…«Τέτοια περιστατικά έχουν ξανασυμβεί, όπως είπαμε. Κανένας δεν είναι αθώος. Όλοι ήξεραν και όλοι δεν ήθελαν να ξέρουν. Κανένας δεν είχε αρμοδιότητα ή κανένας δεν ήθελε να έχει. Για κάποια χρόνια την ευθύνη την είχε ο δήμος, μετά πέρασε στη νομαρχία και πιο πρόσφατα στην περιφέρεια. Εμπλέκεται το ΥΠΕΧΩΔΕ, εμπλέκονται όλοι αυτοί που έδωσαν άδειες να χτιστούν κατασκευές πάνω στο ρέμα, χωρίς να τους επιβάλλουν ποτέ το πού επιτρέπεται να χτίσουν» λέει ο κ. Παπανικολάου.
…ο δήμος «δε διστάζει να επεκταθεί κι άλλο πάνω στο ρέμα όπου δεν υπάρχουν ιδιοκτησίες, υποτιμώντας κι άλλο τη δύναμη του ρέματος».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120368/odoiporiko-sti-mandra

Από τον Παπανδρέου στον Τσίπρα: 15 ψέματα που άλλαξαν την ελληνική πολιτική ιστορία – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Ένα αφιερωματικό post στις υποσχέσεις που έμειναν λόγια και σε όλες τις διόλου αθώες «αυταπάτες» της πολιτικής μας σκηνής.

Τα ψέματα αποτελούν διαχρονικό εργαλείο για την άσκηση πολιτικής εξουσίας. Απόκρυψη, παραπλάνηση, προπαγάνδα, παραποίηση, διαστρέβλωση, ανακρίβεια, όλα στην υπηρεσία ενός και μοναδικού σκοπού, τη διατήρηση της εξουσίας. Είτε για προεκλογικούς λόγους είτε ως κυρίαρχο στοιχείο κυβερνητικής ρητορείας, το πολιτικό προσωπικό της χώρας ανατρέχει πολλές φορές στα «εύκολα λόγια», στις δεσμεύσεις που ξεχνιούνται την επόμενη μέρα καθώς και στην πρακτική του ψέματος ως μεθόδου πολιτικής στρατηγικής. Ρηχές ομιλίες, υπερβολικά κλισέ, ατάκες και συνθήματα που στοχεύουν στο συναίσθημα, ιδεολογίες που μετατράπηκαν σε απλουστευτικά σχήματα δημαγωγίας με αποτέλεσμα οι πολίτες να δυσπιστούν και τα κόμματα διαρκώς να απαξιώνονται. Παρακάτω ξεχωρίσαμε μερικά από τα «μεγάλα ψέματα» που ειπώθηκαν, τις «υποσχέσεις» και τις «δεσμεύσεις» που δεν τηρήθηκαν, στιγματίζοντας την πολιτική ιστορία της χώρας μεταπολιτευτικά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/buzz/167699

Μα, εγώ εννοούσα άλλο – Aπό τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Για την υποκρισία του μικρο-ηγεμόνα.
…Κάποιοι εμφανίζονται στο προσκήνιο παίζοντας έναν ρόλο και στη συνέχεια αρνούνται να αναλάβουν κάποια σοβαρή ευθύνη γι’ αυτόν. Όταν προσκρούσουν στις δυσκολίες και στα εμπόδια προσποιούνται στην ουσία τους ανίδεους για τη βαρύτητα όσων υποσχέθηκαν. Σαν να μην το εννοούσαν ποτέ στ’ αληθινά, να μην έχουν αίσθηση της ρητορική τους. Καταλήγουν συχνά ότι όλα είναι επινοήσεις των αντιπάλων τους, αν όχι σκοτεινές σκευωρίες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/second_thoughts/166595

Κοινωνικό μέρισμα, «ντροπή, καταισχύνη, ταπείνωση» – Aπό τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Η διανομή «κοινωνικού μερίσματος» είναι εκ των ων ουκ ανευ για πετυχημένες μνημονιακές κυβερνήσεις. Είναι σαν μια απαραίτητη, ίδια σελίδα σε κάθε εγχειρίδιο διαχείρισης μνημονίου. Με ίδιο τελετουργικό: Επίκληση στα «επιτεύγματα της οικονομίας» επίπλαστη αισιοδοξία, τυμπανοκρουσίες και δήθεν μέτρα προστασίας των αδυνάτων. Και ίδιο σκοπό: Απόπειρα εξαγοράς συναίνεσης σε μια καταστροφική πολιτική και «ένεση» ενόψει των χειρότερων που έρχονται

…Επομένως, η κυβέρνηση κάνει τα αυτονόητα σε δύο ζητήματα: Επιστρέφει στους συνταξιούχους 320 εκατ. ευρώ που είχαν παρακρατηθεί παράνομα τα έτη 2010-2016, λόγω της λάθος εφαρμογής του σχετικού νόμου από τις διοικήσεις του ΙΚΑ. Σε περίπτωση που δεν συνέβαινε αυτό και καθώς είχε αποδειχθεί η παρανομία, το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων απειλούσε με ομαδικές αγωγές και μηνύσεις. Τα χρήματα αυτά, αφαιρέθηκαν από συνταξιούχους παράνομα (μαζί με τις πάνω από 15 «νόμιμες» μειώσεις), ήταν ένας πόρος που το κράτος δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει, οπότε νομοτελειακά επιστρέφονται. Κι επίσης, ο πρωθυπουργός έκανε μια μικρή λαθροχειρία. Τα παραδείγματα των συνταξιούχων που ανέφερε στο διάγγελμα του αφορούν την επιστροφή των παρανόμως παρακρατηθέντων εισφορών και όχι τυπικά παραδείγματα συνταξιούχων που θα επωφεληθούν από το μέρισμα.

Όσον αφορά τη ΔΕΗ, κι εδώ το Δημόσιο αποπληρώνει οφειλές του. Σε αντίθετη περίπτωση, είτε η ΔΕΗ θα απειλούνταν με κατάρρευση, είτε θα έπρεπε να περικοπούν οι δικαιούχοι του κοινωνικού τιμολογίου, είτε να αυξηθούν ξανά οι λογαριασμοί του ρεύματος, το ύψος των οποίων είχε προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις, ειδικά τον περασμένο χειμώνα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/119700/Koinoniko-merisma-ntropi-kataisxuni-tapeinosi

Επιστροφή στη Λέσβο – Από την Μανίνα Ντάνου | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “Κ” – Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Την ώρα που έχουν σβήσει οι προβολείς από το νησί, πέντε κάτοικοι μιλούν για το πώς έζησαν το δράμα του Προσφυγικού, αλλά και για την κατάσταση στον τόπο τους σήμερα, την ώρα που οι ροές παρουσιάζουν οριακή αύξηση.

“«Αυτή η εμπειρία μάς χάραξε τη ζωή», λέει η κ. Ραλλού Κράλλη, μέλος του συντονιστικού Μολύβου-Πέτρας για τη διαχείριση του μεταναστευτικού. «Είμαστε απόγονοι προσφύγων, ξέρουμε τι σημαίνει. Όμως, η ανοργανωσιά, η διάλυση και η εγκατάλειψη της πολιτείας δημιούργησαν εύφορο έδαφος για κάθε βλάκα και φοβικό. Παλιά καμάρωνα που είχαμε το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα, 0,9%. Το 2015 έφτασε το 6%. Ελλείψει κράτους, ξέρετε πόσες ΜΚΟ είχαμε στην ακτογραμμή του Μολύβου το 2015; 101, μια ιδιότυπη αποικιοκρατική κατάληψη. Διαγκωνίζονταν στις βάρκες για να βγάλουν την καλύτερη φωτογραφία, να την ανεβάσουν στο Facebook και να έρθουν οι οικονομικές συνδρομές. Αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι σύντομα υποψιαστήκαμε πως κάποιες είχαν συνεργασία με τους Τούρκους διακινητές. Δεν ακολουθούσαν οι οργανώσεις τις ροές, αλλά οι ροές τις οργανώσεις. Όταν μετακινήθηκαν από τον Μόλυβο προς το αεροδρόμιο, έπαψαν να βγαίνουν βάρκες εδώ, έβγαιναν εκεί».”

…Το καλοκαίρι του 2017 πήγε κάπως καλύτερα, ομολογούν όλοι, η καθημερινότητα επέστρεψε σε μια κανονικότητα, όμως ακόμη υφίστανται τις συνέπειες. «Ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, αλλά είμαστε πολύ σκεπτικοί και φοβισμένοι», λέει ο κ. Βατής. Ταυτόχρονα στη Μόρια συνωστίζονται έως και 6.000, ίσως και 7.000 άτομα, ενώ η χωρητικότητά της μετά βίας αγγίζει τις 2.000. «Οι άνθρωποι παστώνονται, μαφίες συγκρούονται μεταξύ τους, οι γυναίκες κοιμούνται με πάνες νυκτός ώστε να μη χρειαστεί να πάνε τουαλέτα μόνες το βράδυ, ενώ τώρα που χειμωνιάζει οι συνθήκες επιδεινώνονται», λέει η κ. Κράλλη. «Δεν θέλω να σκέφτομαι πώς είναι να είσαι έφηβος, κορίτσι, εγκυμονούσα μέσα στη Μόρια. Εμείς περιθάλπαμε πρόσφυγες 12-14 χρόνια από το υστέρημά μας πριν από όλα αυτά, κι αυτοί, με τόσα χρήματα που έρχονται από την Ευρώπη, δεν μπορούν να κάνουν 10 κατασκηνώσεις να ζήσει αξιοπρεπώς αυτός ο κόσμος;»”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/934053/gallery/periodiko-k/an8rwpoi/epistrofh-sth-lesvo

Η Πρώτη Επίσημη, Πλήρης, Συνολική Κριτική Των Ελληνικών Μνημονίων – Από τον Ηλία Νικολαϊδη | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου προσφέρει ενδιαφέροντα στοιχεία για όσα πέτυχαν αλλά και δεν πέτυχαν τα τρία ελληνικά προγράμματα διάσωσης.

…Ταυτόχρονα όμως προσφέρει μια σπάνια πρόσβαση στη μηχανική των μνημονίων: στους τρόπους με τους οποίους σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν οι αξιολογήσεις και τα παραδοτέα, στην επικοινωνία μεταξύ των μελών της τρόικας/κουαρτέτου, στα πεδία όπου πέτυχαν, αλλά, κυρίως, εκεί όπου, σύμφωνα με την έκθεση, τα μνημόνια απέτυχαν.
…Πρόκειται μάλλον για την πρώτη τέτοιου είδους, συνολικότερη και “εξωτερική”, αξιολόγηση συγκεκριμένα των ελληνικών μνημονίων. Άλλωστε, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ένας θεσμός της ΕΕ που λειτουργεί ως ανεξάρτητος εξωτερικός ελεγκτής για δημοσιονομικά θέματα και τα στελέχη του δεν συμμετείχαν με κανένα τρόπο στον σχεδιασμό ή στην εφαρμογή των προγραμμάτων.

…Η έκθεση σημειώνει με σαφήνεια ότι τα μνημόνια πέτυχαν τους πιο άμεσους και σημαντικούς στόχους τους, που ήταν ασφαλώς η αποφυγή της στάσης πληρωμών καθώς και η αποφυγή της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος της χώρας, από το 2010 και έπειτα. Ωστόσο, εντοπίζουν πολυεπίπεδα, συχνά σοβαρά, προβλήματα στις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και στο πόσο αποτελεσματικές υπήρξαν.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα που εντοπίζει η έκθεση είναι η έλλειψη σαφούς στρατηγικής, η οποία θα έπρεπε να περιλαμβάνει και να οργανώνει τις παρεμβάσεις στους διάφορους τομείς άσκησης πολιτικής.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/2017/11/memorandum-auditors/

Η μάχη των πλειστηριασμών και ο «αναρμόδιος» Κοντονής – Aπό τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Η μάχη γύρω από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, με την κυβέρνηση και μια ομάδα συμβολαιογράφων να προσπαθούν επίμονα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες, όπως επιτάσσουν οι εντολές των δανειστών, με νομοθέτηση ακόμα και «ιδιωνύμου» για όσους τους εμποδίζουν. Παράλληλα ο αρμόδιος υπουργός, Σταύρος Κοντονής, μπορεί να δηλώνει συνεχώς ότι υπάρχει προστασία για ακίνητα αξίας μέχρι 300.000 ευρώ, εντός της Βουλής δηλώνει «αναρμόδιος» να νομοθετήσει αυτά που υπόσχεται

…Όπως έχει αναφέρει από την πρώτη στιγμή το ThePressProject, παρά την (σκόπιμη και μη) παραπληροφόρηση από κυβέρνηση και ΜΜΕ, όσο η «συμφωνία Κοντονή – τραπεζών» για εξαίρεση των ακινήτων αξίας μέχρι 300.000 ευρώ από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς παραμένει «προφορική», δεν είναι τίποτα άλλο από ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις της κοινωνίας αλλά και σημαντικής μερίδας των συμβολαιογράφων της χώρας. Η παρατήρηση αυτή βασιζόταν στο εξής ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να βασίζεται η κυβέρνηση σε μια προφορική συμφωνία και να μην την επισημοποιεί, νομοθετώντας τη στη Βουλή;

…Η πραγματικότητα όμως, είναι αρκετά διαφορετική. Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία που συλλέγουν και δημοσιεύουν κάθε εβδομάδα μέλη και εθελοντές της ομάδας «Δρόμος Ανοιχτός», το μεγαλύτερο ποσοστό των ακινήτων που βγαίνουν σε πλειστηριασμό στα Ειρηνοδικεία είναι κάτω των 300.000 ευρώ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120248/I-maxi-ton-pleistiriasmon-kai-o-anarmodios-Kontonis

Hi, Mom! – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Αντί να διαχειριζόμαστε τους τρομοκράτες ως αυτό που είναι, τους παρέχουμε ειδική μεταχείριση.

…Κάθε εβδομάδα, ίσως και συχνότερα, στην Αθήνα (στους δρόμους της πόλης, στα ΑΕΙ κτλ) συμβαίνουν «επεισόδια», τουτέστιν καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας (την αποκατάσταση της οποίας πληρώνουμε), εκφοβισμός κατοίκων, ασχημίες, πολλαπλές παραβιάσεις του ποινικού κώδικα. Ο κρατικός μηχανισμός έχει φτάσει στο σημείο να ανέχεται, ή και να ενθαρρύνει, δήθεν εναλλακτικά ΜΜΕ αναρχικών και βανδάλων, πιθανότατα στο πλαίσιο της κοοπτάτσιας περιθωριακών στοιχείων. Επίσης, κάθε τόσο, σημειώνονται τρομοκρατικές απόπειρες, μερικές φορές με ανθρώπινα θύματα, άλλες χωρίς. Όταν τα ανθρώπινα θύματα είναι δεξιοί ή φιλήσυχοι πολίτες, ξεχνιούνται στη γενική αδιαφορία· όταν πρόσκεινται στον αριστερο-αναρχικό χώρο γίνονται ινδάλματα και ο θάνατός τους προκαλεί περισσότερα «επεισόδια», χώρια τις επετείους. Οι εικονολήπτες κινηματογραφούν τα επεισόδια, αλλά, περιέργως, ουδείς τα σταματάει κάνοντας χρήση του νόμου και των υπολειμμάτων του κρατικού μηχανισμού…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/world/405481_h-nea-yorki-tis-kim-gkornton-kai-i-diki-moy

Έχει γίνει η καθημερινότητά μας πιο επικίνδυνη και βίαιη; – Aπό τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Τι χαρακτηρίζει τα γεγονότα βίας και ανομίας τον τελευταίο καιρό; Yπάρχει όντως έξαρση της εγκληματικότητας; Η διδάκτωρ Εγκληματολογίας Αναστασία Χαλκιά απαντά στην έντυπη LIFO.

…”Οι έρευνες δείχνουν ότι δεν είναι οι αυστηρές ποινές που αποτρέπουν από το έγκλημα αλλά η βεβαιότητα επιβολής τους. Δηλαδή, οι αυξημένες πιθανότητες ότι κάποιος θα συλληφθεί και θα οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη ή σε άλλες εναλλακτικές μορφές αντιμετώπισης του εγκλήματος. Τα παραπάνω βέβαια συνεπικουρούνται από την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πολίτες απέναντι στην Ποινική Δικαιοσύνη, για παράδειγμα με την αναφορά των εγκλημάτων και την ενεργή τους συμμετοχή στην αντιμετώπισή τους. Δυστυχώς, το τελευταίο παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα στην Ελλάδα, όπως εξάλλου η εν γένει συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/society_articles/167706

Διαταξική και διαγενεακή η βία κατά των γυναικών – Από τον Βασίλη Βενιζέλο | ΑΤΗΕΝS VOICE

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας.

Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας Κατά των Γυναικών, το Σάββατο 25 Νοεμβρίου, και η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, στο διάστημα 19/11/2016 έως 19/11/2017, δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα στο sos15900.isotita.gr.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/greece/404961_diataxiki-kai-diageneaki-i-kata-ton-gynaikon

Το Συμβουλευτικό Κέντρο Κακοποιημένων Γυναικών Σε Βγάζει Πιο Δυνατή – Από την Αναστασία Βαϊτσοπούλου | POPAGANDA

Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Για την Εξάλειψη της Βίας Κατά των Γυναικών, η Popaganda πραγματοποίησε τρία ρεπορτάζ για τρεις σημαντικές δομές που μάχονται για να προστατέψουν και να συμβουλέψουν κακοποιημένες γυναίκες: την γραμμή SOS 15900, το Συμβουλευτικό Κέντρο Κακοποιημένων Γυναικών της Αθήνας και τον Ξενώνα Φιλοξενίας των Αθηνών για γυναίκες – θύματα βίας και τα παιδιά τους.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/simvouleftiko-kentro-kakopiimenon-ginekon-athina/

Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»; – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.

…Μια Εκκλησία λειτουργοί της οποίας (οι μητροπολίτες Φθιώτιδος, Δρυϊνουπόλεως, Κονίτσης, Σπάρτης και ο Αμβρόσιος, βεβαίως, ανάμεσά τους) σε αρκετές περιπτώσεις έχουν κάνει πλάτες ακόμα και στη Χρυσή Αυγή, όπως άλλωστε κάνανε και στη χούντα παλιότερα, που αποδεικνύεται μακράν πιο υποκριτική και από τους βιβλικούς Φαρισαίους, αφού οι καταγγελίες για σεξουαλικά σκάνδαλα κάθε λογής με πρωταγωνιστές ιερωμένους θα γέμιζαν πολλούς συνοδικούς τόμους! Και δεν θυμάμαι ποιος είχε πει ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι το μεγαλύτερο πριβέ γκέι κλαμπ στα Βαλκάνια…
Για να είμαστε δίκαιοι, ναι, υπάρχουν και ιεράρχες που αρθρώνουν έναν αντίλογο προοδευτικό (όπως οι Μεσσηνίας, Δημητριάδος, Σιατίστης και Αλεξανδρουπόλεως), έλα όμως που αποδεικνύονται σταγόνα στον ωκεανό του κυρίαρχου σκοταδιστικού και μισαλλόδοξου εκκλησιαστικού δημόσιου λόγου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/169286

Μια φωτοβολίδα φώτισε διάχυτα το μίσος – Από την Irene d’Athenes | LIFO

Αν είσαι “δικός μας” είσαι θύμα, αν όχι καλά να πάθεις.
…Νωρίτερα την ίδια ημέρα, ατομα που αυτοαποκαλούνται αναρχικοί και αντιεξουσιαστές κατέλαβαν τον χώρο του Πολυτεχνείου δήθεν για να αποτρέψουν την καπήλευση του από “ανάξιους.” Στην πράξη αυτό που έκαναν ήταν να στερήσουν την πρόσβαση στο μνημείο, έστω και πρόσκαιρα, σε όσους ήθελαν να τιμήσουν τους αγωνιστές και τους νεκρούς της νύχτας που σηματοδότησε την πτώση ενός καθεστωτικού σχήματος αγράμματων εθνικιστών καραβανάδων. Αναβιβάζοντας εαυτόν στην θέση του τιμητή της επαναστατικής συνείδησης, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να περιφρονήσουν την θέληση των πολιτών που εμφορούνται από δημοκρατικά αισθήματα και να επιτρέψουν στα ακροδεξιά στοιχεία να λοιδωρήσουν συλλήβδην όσους θεωρούν σημαντικό να μην ξεχαστεί η Επταετία και τα αισχρά εγκλήματα της. Α, και να ενσαρκώσουν εκείνο που λυσσαλέα δηλώνουν ότι μάχονται: την καταστολή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/169502

Έριξε το Πολυτεχνείο την Χούντα;- Aπό τον Θανάση Σκρουμπέλο | HUFFPOST GREECE

Το ερώτημα αν έπεσε η χούντα από την λαϊκή αυθόρμητη εξέγερση ή από τους Αμερικάνους συνδέεται άμεσα με το ερώτημα ποιος «έστησε» τη χούντα για επτά χρόνια και ποιoς ωφελήθηκε από την κατάργηση της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/thanasis-skroumpelos/blog-thanasis-skroumpelos_b_18571568.html?utm_hp_ref=greece

Σώστε το Πολυτεχνείο – Από την Εύα Στάμου | ATHENS VOICE

Η μετατροπή του Πολυτεχνείου σε «Μουσείο Δημοκρατίας» μπορεί να βάλει ένα τέλος στην εξαθλίωση του ιστορικού κτιρίου.

…Μόνο έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία φασιστικά ακροδεξιά κι ακροαριστερά μορφώματα που δηλώνουν προκλητικά ότι δεν σέβονται το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα κι εξευτελίζουν τη μνήμη όσων Ελλήνων κι Ελληνίδων βασανίστηκαν ή έδωσαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/403336_soste-polytehneio

Γιατί βλέπεις τόσους ποινικούς να κυκλοφορούν ελεύθεροι; – Από την Μαριάννα Μαρμαρά | ATHENS VOICE

Ο επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Βασίλης Μαρκής μάς εξηγεί τι συμβαίνει με τον νόμο Παρασκευόπουλου.

…Γιατί όμως, από το 2015 και μετά, οπότε ψηφίστηκε, ο Νίκος Παρασκευόπουλος έχει δεχθεί σωρεία επικρίσεων από το χώρο της Δικαιοσύνης σε σχέση με τους προκατόχους του Χάρη Καστανίδη και Χαράλαμπο Αθανασίου και τον αντικαταστάτη του στο υπουργείο Σταύρο Κοντονή; Ποιες είναι οι κύριες διαφορές της νομοθετικής πρωτοβουλίας του τέως υπουργού Δικαιοσύνης με εκείνη των προκατόχων του και γιατί η τροπολογία Κοντονή δεν «διόρθωσε» πλήρως τις όποιες «αστοχίες» του Νίκου Παρασκευόπουλου;

…Τώρα, με την υπάρχουσα νομοθεσία, «διακινδυνεύεται η κοινωνική ευταξία, η δημόσια τάξη, η κοινωνική ασφάλεια και η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς».

Επίσης, κατά τον κ. Μαρκή, «όλες αυτές οι ρυθμίσεις γελοιοποιούν τον θεσμό της Δικαιοσύνης. Είμαστε ένα κράτος που έχει εξαιρετικά αυστηρές ποινές για μια σειρά εγκλημάτων, που δεν έχουν καμία σχέση με τον ευρωπαϊκό ποινικό πολιτισμό. […] Προβλέπουμε υπερβολικά όρια ποινών, τα δικαστήρια τις επιβάλλουν πολλές φορές και ενώ η ίδια η Πολιτεία διατηρεί αυτό το επίπεδο των ποινών, μόλις επιβληθεί η ποινή, ψάχνει χίλιους δυο τρόπους να βγάλει από τη φυλακή τον καταδικασμένο, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το υπαρκτό πρόβλημα της μη επάρκειας των φυλακών για τον πληθυσμό των κρατουμένων».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/greece/380139_giati-vlepeis-tosoys-poinikoys-na-kykloforoyn-eleytheroi

Δικαιώματα στο κελί – Από τις Τζένη Τσιροπούλου & Νάντια Ρούμπου | THE PRESS PROJECT

«Ο πολιτισμός μίας χώρας εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στους φυλακισμένους της.»* Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα, η Δύση κάνει το πέρασμά της στο ποινικό σύστημα της φυλάκισης. Μέχρι τότε, η ποινή στους κατάδικους ταυτίζονταν με τον σωματικό πόνο που ενίοτε δεν ικανοποιούνταν αν δεν έφτανε στη θανάτωση. «Η φυλάκιση, ουσιαστικό στοιχείο της κολαστικής πανοπλίας, σημειώνει σίγουρα έναν σημαντικό σταθμό στην ιστορία της ποινικής δικαιοσύνης: Το άνοιγμά της προς τον “ανθρωπισμό”» σημειώνει ο Φουκώ στο «Επιτήρηση και Τιμωρία».

…Ποιος θα σωφρονίσει τον σωφρονιστικό κώδικα;
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας είναι ο κώδικας που καθορίζει τους κανόνες υπό τους οποίους οι κρατούμενοι διαβιούν μέσα στις φυλακές: δικαιώματα, υποχρεώσεις, εκπαίδευση, άδειες, υποδομές φυλακής και καθημερινότητα στα λεγόμενα σωφρονιστικά καταστήματα.
…Στις 16 Οκτωβρίου 2017 κατατέθηκε προς δημόσια διαβούλευση ένας νέος σωφρονιστικός κώδικας , που πολλά από τα 88 άρθρα του και τις σχεδόν 160 σελίδες του έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στον νομικό και κινηματικό κόσμο, αλλά κυρίως στους ίδιους τους κρατούμενους της χώρας, οι οποίοι τον περιγράφουν ως «ένα έκτρωμα που καταπατά τις ελευθερίες που δικαιούμαστε» και γι’ αυτό, εδώ και τρεις βδομάδες πραγματοποιούν ειρηνικές κινητοποιήσεις μέσα στις φυλακές με παράταση του ωραρίου εκτός των κελιών τους. Με μια φωνή, όλοι μαζί υψώνουν ένα αίτημα: «Να μη βγαίνουν από τις φυλακές στην κοινωνία πιο αποκτηνωμένοι». Και αυτό ακούγεται δίκαιο και φαίνεται να μας αφορά όλους ως μέλη της ίδιας κοινωνίας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/119920/Dikaiomata-sto-keli

Από πού σχεδιάζει η Ελλάδα να αντλήσει ενέργεια στο μέλλον; – Από τον Τάσο Τέλλογλου | INSIDE STORY

Έχει η Ελλάδα μακροχρόνιο ενεργειακό προγραμματισμό; Και αν όχι, είναι η μόνη; Ποιους στόχους θα μπορούσε να έχει με βάση τις ανάγκες και τις οικονομικές της δυνατότητες, και αξίζουν οι τιμές του ρεύματος στη χώρα ώστε να επενδύσει κάποιος τα χρήματά του; Οι παράγοντες είναι τόσοι που η εξίσωση μοιάζει άλυτη.Η χώρα ετοιμάζεται να ζήσει άλλον έναν χειμώνα σαν τον περσινό, όταν ο λιγνίτης και το νερό μας έσωσαν από το μπλακάουτ, καθώς όλες οι αγορές προσέφεραν υψηλότερες τιμές για το ρεύμα από τις δικές μας, καθώς στη Γαλλία είχαν τεθεί πυρηνικές μονάδες εκτός δικτύου για συντήρηση, με αποτέλεσμα να υπάρχει υψηλή ζήτηση στην κεντρική Ευρώπη και επιπλέον δεν βρίσκαμε να κάνουμε εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου.
…Όπως και η Ελλάδα, έτσι και καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει εκείνο που λέγεται μακροχρόνιος ενεργειακός προγραμματισμός.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Game Over για το Κάρβουνο – Από τον Νίκο Μάντζαρη | HUFFPOST GREECE

Τα ξημερώματα της 9ης Νοεμβρίου και μετά από σχεδόν 2,5 χρόνια ψηφοφοριών, συνεδριάσεων και επεισοδιακών διαπραγματεύσεων, επετεύχθη η πολυπόθητη συμφωνία των τριών ευρωπαϊκών θεσμών για την αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΕΣΕΔΕ). Της ναυαρχίδας -κατά πολλούς- της ευρωπαϊκής κλιματικής πολιτικής.

Αναμφισβήτητα η σημαντικότερη εξέλιξη για την Ελλάδα αφορά στο ότι οι λιγνιτικοί σταθμοί δεν θα λάβουν τελικά δωρεάν δικαιώματα εκπομπών, όπως επεδίωκε διακαώς και επί μακρόν η ΔΕΗ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/nikos-mantzaris/blog-game-over-gia-to-karvouno_b_18520532.html?utm_hp_ref=greece

Προστατευόμενες Περιοχές Natura 2000: Μια Χαμένη Ευκαιρία – Από τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Σχεδόν το 1/3 της έκτασης της Ελλάδας είναι περιοχές ενταγμένες στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000. Στην πλειοψηφία τους, όμως, παραμένουν παραμελημένες και ανεκμετάλλευτες. Η έρευνα της διαΝΕΟσις αποδεικνύει ότι αυτές οι περιοχές θα μπορούσαν και να προστατεύονται πιο αποτελεσματικά, αλλά και να συνεισφέρουν σχεδόν 1% του ΑΕΠ ετησίως στην ελληνική οικονομία.

…Οι περιοχές Natura, που κατά κανόνα είναι τα ομορφότερα φυσικά τοπία της Ευρώπης, φυσιολογικά και αναμενόμενα προσελκύουν πολίτες που θέλουν να έρθουν σε επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Οι ήπιες μορφές αξιοποίησης που έχουν προκύψει από αυτή την ανάγκη υπολογίζεται ότι συνεισφέρουν έως και 300 δισ. ευρώ το χρόνο (μέχρι 3% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ) στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Στην Ελλάδα αυτές τις περιοχές τις διαχειρίζονται οι επονομαζόμενοι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦοΔΠΠ), που ιδρύθηκαν πριν από 18 χρόνια γι’ αυτόν τον σκοπό. Δυστυχώς, η λειτουργία τους αποδείχτηκε προβληματική. Μέχρι και σήμερα τέτοιοι φορείς διαχειρίζονται περίπου το 30% των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα. Οι υπόλοιπες δεν έχουν κανέναν επίσημο φορέα αρμόδιο για την προστασία και την αξιοποίησή τους. Κι αυτοί που υπάρχουν, δε, έχουν πρόβλημα χρηματοδότησης. Κάθε χρόνο ανανεώνεται η έκτακτη χρηματοδότησή τους από ευρωπαϊκούς πόρους (κάτι που κινείται στα όρια της νομιμότητας) για να μπορέσουν να εξακολουθούν να λειτουργούν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/2017/11/natura_2000/

Αφιέρωμα: Η Κεντροαριστερά ψηφίζει την ηγεσία της | ΑΤΗΕΝS VOICE

Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, καθηγητές, τεχνοκράτες, ενεργοί πολίτες αναλύουν και σχολιάζουν στην A.V.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/tributes/371856_i-kentroaristera-psifizei-tin-igesia-tis

Το φθινοπωριάτικο ραντεβού με την κάλπη – Από τον Νίκο Γεωργιάδη | ATHENS VOICE

Η εκλογή που στοιχειώνει
…Η 3η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί στην πρώτη φάση της νωρίς διότι έτσι έχει αποφασίσει το Κονκλάβιο στις Βρυξέλλες. Τα δύσκολα πάνε για το καλοκαίρι οπότε θα αποφασιστεί το σύστημα επιτροπείας που θα ασκηθεί στην Αθήνα μετά τη λήξη του προγράμματος. Έως τότε δεν θα υπάρξουν αιφνιδιασμοί. Ο Αλέξης Τσίπρας θα υιοθετήσει την ορολογία της «εξόδου από την κρίση» κλιμακώνοντας τη ρητορική της «αυτοδύναμου πορείας», μία ρητορική που θα έχει τόση σχέση με την πραγματικότητα όση ο Φάντης με το ρετσινόλαδο. Το ζητούμενο θα επικεντρωθεί στο μέγα ερώτημα: Με ποιον θα συμμαχήσει ο Τσίπρας και με ποιους θα κυβερνήσει ο Μητσοτάκης; Όλα τα υπόλοιπα θα είναι οι λεπτομέρειες για να ασχολούνται οι συνταξιούχοι στα καφενεία. Η διαμόρφωση του κεντροαριστερού χώρου θα απαντήσει και στα δύο αυτά ερωτήματα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politics/380337_fthinoporiatiko-rantevoy-me-tin-kalpi

«Φάτε τους πλούσιους!..» – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Ενώ το χάσμα ζάμπλουτων-φτωχών βαθαίνει και η διαπλανητική ελίτ συναγωνίζεται σε αυταρχισμό και offshore αλητείες, το σενάριο αυτό φαντάζει ρεαλιστικότερο από ποτέ.

…Οι φορολογικοί παράδεισοι είναι συνυφασμένοι με την ίδια τη φύση και τη λειτουργία του κυρίαρχου οικονομικοπολιτικού συστήματος: Συσσωρεύει ο άλλος δισεκατομμύρια αφορολόγητα που φτάνουν να ζήσουν πλουσιοπάροχα τον ίδιο και τη φάρα του για πέντε ζωές σε κάποια υπεράκτια τράπεζα και ύστερα σε μέμφεται δίχως την παραμικρή τσίπα από το βάθος της αναπαυτικής του πολυθρόνας ως αποσταθεροποιητικό της οικονομίας παράγοντα επειδή τόλμησες να πάρεις ένα πιτόγυρο δίχως απόδειξη, επειδή διεκδικείς μια εργασιακή αμοιβή για την οποία τουλάχιστον να μην ντρέπεσαι ή επειδή ζεις τάχα πάνω από τις δυνατότητές σου που τις ορίζει ποιος, είπαμε; Μα φυσικά εκείνος που έχει και το πεπόνι και το μαχαίρι.

…Μολονότι ωστόσο απατεωνιά μεγατόνων, τα Paradise papers ελάχιστα απασχόλησαν τα πρωτοσέλιδα των διεθνών και των εγχώριων ΜΜΕ. Λίγες οι περιπτώσεις τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα που γίνανε πρώτη είδηση, μια είδηση που γρήγορα στριμώχτηκε στα «ψιλά» όταν δεν εξαφανίστηκε εντελώς. Πολύ περισσότερες ήταν εκείνες που είτε αποσιωπήθηκε ή παρουσιάστηκε υποβαθμισμένη και «λογοκριμένη» ώστε να μη θιχτούν μια σειρά ευνόητα διαπλεκόμενα κρατικά, πολιτικά, επιχειρηματικά και μιντιακά συμφέροντα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/168591

Οι καναλάρχες ποτέ δεν πληρώνουν – Aπό τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Υπάρχει ένας μνημονιακός φόρος, που ψηφίστηκε το 2010, δεν εισπράχθηκε με σκανδαλώδη τρόπο τα πρώτα πέντε χρόνια και πλέον μειώνεται σημαντικά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δεν αφορά όμως τα κοινωνικά στρώματα που υπέφεραν και υποφέρουν από την κρίση και τη λιτότητα, αλλά… τους καναλάρχες. Πρόκειται για τον Ειδικό Φόρο Τηλεόρασης, ο οποίος, με τροπολογία που κατέθεσε ο αρμόδιος υπουργός, Νίκος Παππάς, αναμένεται να μειωθεί από το 20% στο 5%. Φαίνεται ότι, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, στην Ελλάδα, οι καναλάρχες ποτέ δεν πληρώνουν. Δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά

…Άρα, από τη μία η κυβέρνηση προσδοκά συνολικά έσοδα περίπου 250 εκατ. ευρώ από τις τηλεοπτικές άδειες την επόμενη δεκαετία, από την άλλη όμως χαρίζει στους καναλάρχες 200 εκατ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/119528/Oi-kanalarxes-pote-den-plironoun

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η ΕΚΤ, τόσο πιο πολύ φαίνεται ο ρόλος της – Από τον Μηνά Κωνσταντίνου | THE PRESS PROJECT

Η κρίση χρέους και η συνεχής κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης» της Ευρώπης υπό τον φόβο της κρίσης χρέους των προηγούμενων ετών, κατάφερε τα τελευταία χρόνια να επισκιάσει τις παράλληλες διεργασίες που λάμβαναν χώρα πίσω από τις κλειστές χρηματοπιστωτικές πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Μάριο Ντράγκι του «whatever it takes» κατάφερε να αναχθεί σε κεντρικό, την ώρα που οι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί που -υποτίθεται πως- ελέγχει, καταφέρνουν να ελέγχουν σε συντριπτικό βαθμό τις εσωτερικές της διαδικασίες, όπως και τις αποφάσεις της.

…Όπως αποκαλύπτει η πιο πρόσφατη έκθεση του Παρατηρητηρίου Εταιρικής Ευρώπης (Corporate Europe Observatory) του περασμένου Οκτωβρίου, οι συμβουλευτικές ομάδες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χρησιμεύουν ως κανονικές πλατφόρμες λόμπι για το χρηματοπιστωτικό κλάδο.
…Σύμφωνα με την έκθεση, από τις 517 θέσεις συμβούλων της ΕΚΤ, τις 508 καταλαμβάνουν εκπρόσωποι των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Με απλά λόγια, περισσότεροι από το 98% των συμβούλων στους κύκλους της ΕΚΤ διατηρούν άμεσους και επισήμως δεσμούς με τις μεγάλες εταιρείες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/119167/Oso-pio-psila-anebainei-i-EKT-toso-pio-polu-fainetai-o-rolos-tis

Τα κέρδη της Fraport ζημιά για το Δημόσιο – Από τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

«Η Ελλάδα γίνεται πηγή κέρδους» είναι ο τίτλος ενός ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, που παρουσιάζει τα πρώτα οικονομικά στοιχεία της Fraport Greece από την εκμετάλλευση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Τα μεικτά έσοδα μόνο της περιόδου Απριλίου – Σεπτεμβρίου είναι 106 εκατ. Για την Fraport λοιπόν, η αγορά των ελληνικών αεροδρομίων αποδεικνύεται ήδη εξαιρετικά επικερδής συμφωνία. Για το ελληνικό κράτος πολύ αμφιβάλλουμε.

…Η μεγάλη κερδοφορία λοιπόν της Fraport Greece αποδεικνύει για ακόμα μία φορά το πόσο ανισοβαρής είναι η «μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της χώρας». Κι αυτό γιατί, βάσει των αποτελεσμάτων του πρώτου εξαμήνου είναι βέβαιο ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα η εταιρεία θα έχει τεράστια κέρδη από τα ελληνικά αεροδρόμια, έσοδα που θα λείψουν από τα κρατικά ταμεία.

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει εδώ ότι δεν είναι κακό ο ιδιώτης, σε μία εμπορική συμφωνία με το κράτος, να έχει κέρδη. Αυτό θα ίσχυε όμως μόνο στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος «ιδιώτης» θα έκανε ενέργειες για να αναβαθμίσει το «προϊόν» του, βελτιώνοντας έτσι τις υπηρεσίες και μεγιστοποιώντας τα έσοδα. Συνοπτικά, μόνο στην περίπτωση που θα αποδεικνυόταν ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα από το Δημόσιο. Αυτό στην περίπτωση της Fraport δεν έχει συμβεί και ούτε πρόκειται. Οι μόνες επενδύσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί η εταιρεία, είναι ύψους 280 εκατ. και προέρχονται από το «πακέτο Γιούνκερ». Αποτελούν δηλαδή κοινοτικές επιδοτήσεις, που θα ήταν ούτως ή άλλως στη διάθεση της Ελλάδας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/119163/I-Ellada-ginetai-pigi-kerdous-gia-ti-Fraport

Ο Πρωτογενής Τομέας Παραγωγής στην Ελλάδα | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Ποια είναι η κατάσταση στον αγροτικό τομέα στην Ελλάδα σήμερα; Ποιοι είναι οι λόγοι που οδήγησαν το προηγούμενο κρατικοδίαιτο μοντέλο συνεταιριστικής ανάπτυξης σε κατάρρευση; Μπορούν οι συνεταιρισμοί “νέου τύπου” να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να αναπτύξουν μια νέα δυναμική για τον κλάδο της αγροτικής παραγωγής;
Η διαΝΕΟσις ανοίγει τον διάλογο για τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας με τη δημοσίευση μιας εκτενούς δημοσιογραφικής έρευνας που αναλύει τα στοιχεία που ερμηνεύουν την κατάρρευση του προηγούμενου μοντέλου αγροτικής συνεργατικότητας και παρουσιάζει πολλές περιπτώσεις συνεταιρισμών, με εξαγωγικό προσανατολισμό, που είναι βιώσιμοι και επιτυχημένοι.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.dianeosis.org/research/synetairismoi_research/

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και ο πόλεμος της Υεμένης – Από τον Τάσο Τέλλογλου | INSIDE STORY

Τα όπλα που θα πουλούσε ο υπουργός Αμύνης μέσω τρίτου στη Σαουδική Αραβία προορίζονταν πιθανότατα για τον πόλεμο στην Υεμένη. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ το έχει ξανακάνει, πουλώντας βόμβες στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα –που πολεμάνε επίσης την Υεμένη.

…Ό,τι γινόταν στην Ελλάδα με τα εξοπλιστικά προγράμματα την περίοδο του «ράλι των εξοπλισμών» μετά τα Ίμια –με υπουργό τον Άκη Τσοχατζόπουλο και γενικό γραμματέα τον Γιάννη Σμπώκο– όταν η Ελλάδα ανταγωνιζόταν την Τουρκία σε πολεμική ισχύ, μοιάζει να γίνεται μετά το 2014, με τις πωλήσεις πλεονάζοντος πολεμικού υλικού, με τις οποίες η ηγεσία του υπουργείου Αμύνης ελπίζει ότι θα κλείσει τις «τρύπες» που ανοίγουν οι αλλεπάλληλες μνημονιακές αποφάσεις για μείωση των αμυντικών δαπανών της χώρας, επιτρέποντας τουλάχιστον τη διατήρηση του υπάρχοντος εξοπλισμού.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Εμπιστευτικό έγγραφο του ΟΗΕ καταγγέλλει τον αποκλεισμό της Υεμένης από τους Σαουδάραβες – Από τον Samuel Oakford στο The Intercept | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Μια επιτροπή ειδικών του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι η Σαουδική Αραβία εμποδίζει σκόπιμα την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Υεμένη, έναν αποκλεισμό που μπορεί να φέρει τον λιμό σε εκατομμύρια ανθρώπους.

…Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα αριθμητικά στοιχεία του ΟΗΕ, το εμπάργκο έχει εμποδίσει 29 πλοία – που μεταφέρουν περίπου 300.000 μετρικούς τόνους τροφής και 192.000 μετρικούς τόνους καυσίμων – να φτάσουν στην Υεμένη. Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι περίπου 7 εκατομμύρια άνθρωποι στην Υεμένη βρίσκονται τώρα στα πρόθυρα της λιμοκτονίας. Η Υεμένη βρίσκεται επίσης εν μέσω μιας επιδημίας χολέρας που έχει μολύνει περισσότερους από 900.000 ανθρώπους. Αν και ο αριθμός των νέων κρουσμάτων έχει μειωθεί για οκτώ εβδομάδες στη σειρά, οι υπάλληλοι του ΟΗΕ λένε ότι η επιδημία θα «αναζωπυρωθεί και πάλι» αν το εμπάργκο δεν αρθεί. Ένα σκάφος που έχει πάνω από 1300 μετρικούς τόνους «προμηθειών υγιεινής, καθαριότητας και φαγητού» έχει αυτήν τη στιγμή εμποδιστεί από το να δέσει σε ένα λιμάνι της Χουνταϊντά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120251/Empisteutiko-eggrafo-tou-OIE-kataggellei-ton-apokleismo-apo-tous-Saoudarabes-pou-exei-ferei-ti-limoktonia-stin-Uemeni

Aυτή είναι η νέα Μέση Ανατολή: Οι προβλέψεις του Ισραήλ για την επόμενη ημέρα στη Συρία, οι «μαγικές σχέσεις» με τη Ρωσία και ο ρόλος του Ιράν – Από τον Νίκο Άγουρο | HUFFPOST GREECE

Πριν το ξέσπασμα της Αραβικής Άνοιξης, η (μοναδική τότε) μεγάλη δύναμη, οι ΗΠΑ, διέθεταν μια γρήγορη και απλή λύση για τις ξαφνικές κρίσεις που ξεσπούσαν στη Μέση Ανατολή: έπαιρναν τηλέφωνο είτε τους Ισραηλινούς, είτε τους Αιγύπτιους, είτε τους Σαουδάραβες. Συνήθως, μάλιστα, έπαιρναν τηλέφωνο ταυτόχρονα και τους τρεις, ζητώντας τους να διαχειριστούν την κατάσταση για να ξεμπερδεύουν. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και το χάος που ακολούθησε στην ευρύτερη περιοχή, η παραπάνω διαδικασία αποδείχθηκε περιττή. Οι αριθμοί των τηλεφώνων δεν άλλαξαν, όμως οι προτεραιότητες όσων βρίσκονταν στην άλλη άκρη της γραμμής άλλαξαν (και αλλάζουν) μέσα σε πρωτόγνωρα πολυδιάστατες συνθήκες. Έπειτα από την ήττα του ISIS στη Συρία, οι περιφερειακές δυνάμεις παραμένουν διαιρεμένες γύρω από διαφορετικά συμφέροντα, ο σεχταρισμός συντηρείται ως κοινός παρανομαστής των επιμέρους διενέξεων και η θρησκεία αποτελεί φαινομενικά την κινητήρια δύναμη των συγκρούσεων.

Το εξαιρετικό επίπεδο στρατηγικής συνεργασίας ανάμεσα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ προσφέρει την ευκαιρία στην ελληνική πλευρά να συζητάει πολυεπίπεδα για τα ζητήματα που επηρεάζουν τη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στο πλαίσιο αυτό η HuffPost Greece ήταν μέλος της δημοσιογραφικής αποστολής στο Ισραήλ, η οποία διοργανώθηκε από την ισραηλινή πρεσβεία στην Αθήνα με σκοπό την ενημέρωση από διπλωματικές, πολιτικές και ακαδημαϊκές πηγές για την τρέχουσα κατάσταση στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/11/02/diethnes-antapokrisi-ayti-einai-i-nea-mesi-anatoli-israel-syria_n_18447398.html?utm_hp_ref=gr-afieromata

Σαουδική Αραβία: Το Παιχνίδι του Θρόνου – Από τον Γιάννη Μαντζίκο | INSIDE STORY

Η οικονομία του βασιλείου παραμένει στάσιμη όπως και η τιμή του πετρελαίου, ο πόλεμος στην Υεμένη δεν φέρνει αποτελέσματα, ο αποκλεισμός του Κατάρ απέτυχε, η επιρροή του Ιράν σε Λίβανο, Συρία και Ιράκ μεγαλώνει. Όμως ένας νέος πρίγκηπας θέλει να αποδείξει ότι έχει την πυγμή να τα αλλάξει όλα αυτά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Human Zoos – Aπό τον Σπύρο Στάβερη | LIFO

Από την αποκιοκρατική ανθρώπινη ζωοπανήγυρη του 19ου/20ου αιώνα στα τουριστικά ανθρώπινα σαφάρι του 21ου.

Tour operators στα νησιά Andaman της Ινδίας πωλούν “ανθρώπινα σαφάρι” στην προστατευόμενη περιοχή μιας ως τώρα “ανέγγιχτης” φυλής, παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις για απαγόρευση αυτής της πρακτικής. Τουρίστες ταξιδεύουν κατά μήκος του δρόμου που διασχίζει το δάσος των Jarawa, αντιμετωπίζοντας τα μέλη της φυλής σαν ζώα σε πάρκο σαφάρι.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/almanac/169146

Στα άδυτα της Μαύρης Παρασκευής – Aπό τον Σταύρο Μαλιχούδη | INSIDE STORY

Η Black Friday, που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη χρονιά στη χώρα μας, διαφημίστηκε πολύ, διάρκεσε περισσότερο από μία μέρα και έφερε πολλαπλάσιες των συνηθισμένων εισπράξεις. Ποιες επιχειρήσεις ωφελήθηκαν περισσότερο και πώς την έζησαν οι άνθρωποι που δεν βρέθηκαν σε ρόλο εκστασιασμένου πελάτη, αλλά καταπονημένου εργαζόμενου;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

Γοργόνες και μάγκες και ζόμπι του παλιού σινεμά – Aπό τον Δημήτρη Πολιτάκη | LIFO

Η ελπίδα ότι με την κρίση τουλάχιστον θα μηδενίσουμε το κοντέρ και θα πάμε μπροστά (πολιτιστικά έστω) πέθανε πρώτη.

…Ειδικά τα χρόνια της κρίσης έχει βρομίσει ο τόπος από το καθεστώς πολιτιστικής κατάντιας και ραγδαίας οπισθοδρόμησης που επικρατεί με τις αγρίως εκμεταλλευτικές αρπαχτές αντίστοιχης ζόμπι ρετροφιλίας και αυθαίρετης επικαιροποίησης (π.χ. Οι Γερμανοί ξανάρχονται) που στόχο έχουν το τσακισμένο θυμικό του ταλαίπωρου φιλοθεάμονος κοινού που άγεται και φέρεται μεταξύ στείρας νοσταλγικότητας και άτακτης υποχώρησης στα πλέον συντηρητικά νεοελληνικά αντανακλαστικά. Παγκόσμιο φαινόμενο ενδεχομένως η στροφή σε ξεπερασμένα, αλλά ανθεκτικά, αισθητικά και ιδεολογικά πρότυπα, εδώ όμως παράγινε το κακό λόγω γενικής καθίζησης και πλήρους έλλειψης πρωτότυπης έμπνευσης.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/shortcut/170900

Αυτά τα 5 δημιουργικά γραφεία σχεδιάζουν τις αφίσες που μας τραβούν την προσοχή στην πόλη – Aπό την Ζωή Παρασίδη | POPAGANDA

Beetroot, Bend, Βusybuilding, K2 design, Polkadot design μας εξηγούν πως σχεδιάζουν την οπτική επικοινωνία των οργανισμών και ιδρυμάτων πολιτισμού.

Με εικόνα και τυπογραφία, με αυτά τα δύο υλικά κι αποφεύγοντας τους συμβιβασμούς σε σχέση με το τελικό προϊόν, πέντε δημιουργικά γραφεία χτίζουν την επικοινωνία των οργανισμών πολιτισμού, ενώ παράλληλα ομορφαίνουν την πόλη με την αντίληψή τους για το τι σημαίνει «καλό design».
…Μάθαμε πως έχουν βάλει την υπογραφή τους και σε άλλους φορείς πολιτισμού απ’ όσους παρουσιάζονται παρακάτω, πως δεν σαρώνουν μόνο στα Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης αλλά μετρούν πολλές σημαντικές διακρίσεις και στο εξωτερικό.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/dimiourgika-grafeia/

Η Όλγα Μπακομάρου θυμάται στιγμές από τη συναρπαστική καριέρα της | LIFO

Η δημοσιογράφος που διακρίθηκε, μεταξύ άλλων, για τις συνεντεύξεις της με τα κορυφαία πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας δεν έχει δώσει ποτέ συνέντευξη. Δέχτηκε όμως μια φορά, στη Γυναίκα τευχ.1162 του 1999, να αφηγηθεί ορισμένες συναρπαστικές της συναντήσεις.

“Nομίζω ότι όσο περισσότερες συνεντεύξεις έχεις πάρει, όσο περισσότερα πρόσωπα έχεις γνωρίσει, τόσο πιο δύσκολο είναι να ξεχωρίσεις και να σταθείς σε μερικά. Όπως και να ‘χει το πράγμα, εγώ σε όλα σχεδόν τα πρόσωπα αυτά είμαι ευγνώμων. Γιατί με εμπιστεύτηκαν, γιατί μου άνοιξαν ένα μικρό δρομάκι στο ταξίδι της ζωής τους, γιατί με έβαλαν στην περιπέτειά της –άλλωστε, κάθε συνέντευξη ήταν μια περιπέτεια υπέροχη για μένα ή, τουλάχιστον, αυτό φανταζόμουν ότι θα είναι–, γιατί μου έδωσαν πράγματα που άνοιξαν τους ορίζοντές μου και με πλούτισαν, κάποτε μάλιστα και που με στήριξαν. Γιατί άρχισα με τις συνεντεύξεις από πολύ μικρή και σε εποχές όπου υπήρχαν όχι πρόσωπα απλώς αλλά τεράστιες προσωπικότητες. Αυτή την τύχη είχα.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/people_articles/167759

Αφιέρωμα Θέατρο – Από τον Δημήτρη Μαστρογιαννίτη | ΑΤΗΕΝS VOICE

Οι τάσεις και τα πρόσωπα της σεζόν

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/culture/theater/tributes/402535_afieroma-theatro

H μεγάλη, αυτοβιογραφική εξομολόγηση του Γιάννη Φέρτη – Από τον Αντώνη Μποσκοϊτη | LIFO

Ο σημαντικός Έλληνας ηθοποιός, με τη μακρά πορεία και το χαμηλό προφίλ, μιλά για πρώτη φορά μύχια και θαρρετά για ολόκληρη τη ζωή του στον Αντώνη Μποσκοΐτη.

“Έχω άποψη κι έχω δουλέψει με πάρα πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες, ξένους και Έλληνες! Ακόμα και στην «Άλκηστη» που κάναμε με την Ευαγγελάτου, παρόλο που δεν είχα μεγάλο ρόλο, ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος. Αφήνομαι στις εκάστοτε συνεργασίες μου, λέω «να το κάνω αυτό;» ή «να το κρατήσω;» και κάνω ό,τι μου πουν. Πάντως, τη λέω την άποψή μου.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/athinaioi/170771

Aμερικανικές σειρές: Από την ΥΕΝΕΔ στην εποχή του Netflix – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Ποιες αμερικανικές σειρές άφησαν ιστορία και πώς επέδρασαν στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο;
…«Από την ΥΕΝΕΔ μέχρι το Netflix» θα μπορούσε να είναι ένας σύντομος τίτλος για το συλλογικό επιστημονικό έργο που μελετά τα τελευταία πενήντα χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης και πραγματεύεται το πώς η αμερικανική κουλτούρα διείσδυσε στο εγχώριο ακροατήριο. Πρόκειται για μια πολυσχιδή έρευνα σχετικά με τον κομβικό ρόλο της τηλεόρασης όσον αφορά την κατανάλωση προτύπων και συμπεριφορών, το δίπολο πομπός-δέκτης καθώς και τη σχέση ανάμεσα στη δημοφιλή κουλτούρα και στην ψυχοκοινωνική δυναμική. Προκειμένου να μας δώσουν μερικά στοιχεία από το πολυσέλιδο βιβλίο με τίτλο «Αμερικανικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση – Δημοφιλής κουλτούρα και ψυχοκοινωνική δυναμική» συνομιλήσαμε με τους πανεπιστημιακούς Βασίλη Βαμβακά και Αγγελική Γαζή, οι οποίοι επιμελήθηκαν και συντόνισαν τη συγκεκριμένη έκδοση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/tv-series/168749

Ζαν Πολ Γκοτιέ: Η Ελλάδα μέσα μου – Από την Έλις Κις | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “Κ” – Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Με αφορμή την ειδική βραδιά υπέρ του Μουσείου Μπενάκη, το τρομερό παιδί της γαλλικής μόδας μιλάει στο «Κ» για τη δημιουργική του σχέση με τη χώρα μας, τα ελληνικά του ρούχα, το μυστικό της νεανικής του ορμής στα 65 και την έννοια της ελευθερίας.

…Το μουσείο ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του σε μια τέτοιου είδους εκδήλωση και η sold-out βραδιά περιλαμβάνει επίδειξη μόδας, αλλά και δείπνο υπέρ της εκπαιδευτικής δραστηριότητας του ιδρύματος.

«Eπισκέφτηκα το Μπενάκη για πρώτη φορά στις αρχές του 2000. Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, που σχεδίασα μια ολόκληρη συλλογή ως φόρο τιμής στη χώρα, στις παραδοσιακές φορεσιές και στην ιστορία της. Είναι ένα από τα ομορφότερα μουσεία του κόσμου», συνεχίζει ο Γκοτιέ. «Για μένα προσωπικά είναι τιμή να συνεργάζομαι με το μουσείο και να παρουσιάζω υψηλή ραπτική σε έναν τόσο όμορφο και υψηλού κύρους χώρο».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/934883/gallery/periodiko-k/an8rwpoi/zan-pol-gkotie-h-ellada-mesa-moy

Κυριακή στο Αλβανικό Σχολείο στο κέντρο της Αθήνας – Ντενίσα Μπαϊρακτάρι | POPAGANDA

Πόσο εύκολο είναι στην Αθήνα του 2017 να μην χάσουν ορισμένα παιδιά την επαφή με τον τόπο καταγωγής τους;

…Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια προσπάθεια, από εθελοντές-δασκάλους κυρίως, με την βοήθεια και στήριξη της Ομοσπονδίας Αλβανικών Συλλόγων, να μπορέσουν τα παιδιά αυτά να μάθουν την μητρική τους γλώσσα, μέσα από μαθήματα που παραδίδονται σε διάφορους χώρους σε πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο κ.α. Η Popaganda επισκέφτηκε το Αλβανικό Πολιτιστικό Κέντρο Πόρτα και είδε από κοντά αυτήν τη προσπάθεια.
…Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο το ελληνικό κράτος που δυσχεραίνει το έργο τους. Ούτε οι αλβανικές αρχές βοηθούν με κάποιον τρόπο, επιλέγοντας πολλές φορές να αδιαφορήσουν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/kiriaki-sto-alvaniko-scholio-sto-kentro-tis-athinas/

Το νέο πρόσωπο των media: Ο αντιπρόεδρος των «New York Τimes» Αχιλλέας Τσάλτας μιλά στη LiFO  – Aπό τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Μια συζήτηση με τον ελληνικής καταγωγής αντιπρόεδρο του εκδοτικού κολοσσού για το μέλλον των εντύπων, την επιρροή των social media, τα fake news και το κυνήγι της δημοσιογραφικής ποιότητας.

…— Τι θα συμβουλεύατε έναν δημοσιογράφο;
“Να μην το βάζει κάτω, παρά τις συνεχείς πιέσεις που μπορεί να υποστεί. Να ερευνά και διαρκώς να επιθυμεί να μαθαίνει. «Γηράσκω αεί διδασκόμενος», όπως είχε πει και ο Σωκράτης. Ας μην ξεχνάμε ότι οι βάσεις ενός δημοσιογράφου αλλά και του ενημερωμένου πολίτη είναι η εκπαίδευση και η παιδεία.”

…”Ζούμε σε μια πολύ διαφορετική εποχή, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν ισοπεδώσει τα πάντα. Ο νέος ηγέτης που θα αναδειχτεί θα είναι κάτι εντελώς αλλιώτικο από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας, γυρνώντας στη δεκαετία του ’60 η οποία έχει αποτυπωθεί ως εκείνη των μεγάλων ηγετών. Ίσως ο Τριντό ή ο Μακρόν να είναι ένας αντιπροσωπευτικός τύπος ηγέτη της γενιάς αυτής. Βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου επικρατούν τα συνθήματα και όχι το περιεχόμενο. Ο Τραμπ, ο Τσίπρας, μπορεί να μην είναι οι μεγάλοι ηγέτες αλλά θα αποτελέσουν τους καταλύτες και το απαραίτητο ενδιάμεσο στάδιο για να περάσουμε στους μελλοντικούς ηγέτες.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/print_articles/170775

Τα 40 βιβλία που θέλουμε να διαβάσουμε – ATHENS VOICE

Από την ελληνική και ξένη λογοτεχνία έως τα δοκίμια, τις μελέτες και τα εγχειρίδια βρες εδώ το καινούργιο αγαπημένο σου βιβλίο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/culture/book/404252_ta-40-vivlia-poy-theloyme-na-diavasoyme

40 καλά βιβλία που μόλις κυκλοφόρησαν | LIFO

Η Μαρία Δρουκοπούλου επιλέγει τις πιο ενδιαφέρουσες πρόσφατες εκδόσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/book_feature/169974

Αναφορά στη Γαλάτεια Καζαντζάκη – Aπό την Δανάη Καρυδάκη | THE PRESS PROJECT

…επιστώ την προσοχή σας σε μια ευρέως αγνοημένη φιγούρα της ζωής του Καζαντζάκη αλλά και της κοινωνικής ιστορίας της Ελλάδας του 20ου αιώνα και της ιστορίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας—ευτυχώς, ίσως, συγκυριακά απούσα και από την ταινία του Σμαραγδή: την πρώτη γυναίκα του, διανοούμενη, συγγραφέα, αριστερή αγωνίστρια, φεμινίστρια, Κρητικιά, μεγάλη αδελφή της Έλλης Αλεξίου, Γαλάτεια Καζαντζάκη.

… η Γαλάτεια Καζαντζάκη ήταν μια μαχητική χειραφετημένη γυναίκα, φεμινίστρια για τα μέτρα της εποχής, με ενεργό δράση και ακόμα πιο ζωντανή γραφή (ήταν, άλλωστε, υπέρμαχος του Δημοτικισμού και έγραψε μερικά από τα πρώτα αναγνωστικά στη δημοτική γλώσσα) που αφιέρωσε τη ζωή της στο κομμουνιστικό κίνημα και τους αγώνες της Αριστεράς—ο κομμουνιστής δημοσιογράφος και πολιτικός Τάκης Αδάμος την χαρακτήρισε, μάλιστα, ως την «πρώτη Ελληνίδα σοσιαλίστρια συγγραφέα».
Η Γαλάτεια Καζαντζάκη δεν είναι, όμως, γνωστή γι’ αυτή τη δράση και το έργο της. Δεν είναι καν γνωστή ως αδελφή της αριστερής αγωνίστριας, παιδαγωγού και συγγραφέως Έλλης Αλεξίου. Είναι γνωστή, απλά, με την ιδιότητά της ως «πρώτη γυναίκα του Νίκου Καζαντζάκη».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/120235/Anafora-sti-Galateia-Kazantzaki

Η ζωή μας με δυο λιοντάρια – Aπό την Μαίρη Βαμβακά | ΓΚΡΕΚΑ

Αγάπη, στοργή και κίνδυνος σε μια συγκινητική ιστορία.
Το 1970 στην Σοβιετική Ένωση υπήρχε μια οικογένεια που για κατοικίδιά της είχε λιοντάρια και όλοι μαζί ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στην πόλη Baku (σημερινό Azerbaijan). Ο «αρχηγός» της οικογένειας, ο Leo -τι ειρωνεία-, ήταν ένας απλός αρχιτέκτονας που μια μέρα αποφάσισε να πάρει ένα λιονταράκι από τον ζωολογικό κήπο. Το λιονταράκι είχε απορριφθεί από την μαμά λιονταρίνα και οι άνθρωποι στο ζωολογικό δεν είχαν καμία ελπίδα να το αναθρέψουν μόνοι τους. Έτσι, ο Leo πήρε το νεογέννητο στο σπίτι του. Αυτή ήταν και η αρχή μιας μεγάλης χαρούμενης ιστορίας με πραγματικά τραγική κατάληξη. Και δεν έγινε αυτό που πιστεύεις πως έγινε.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://greka.lifo.gr/whats_new/pio-sigklonistiki-istoria-liontarion-ever/

Τα μίνι μάρκετ των μεταναστών της Αθήνας και τα απίθανα προϊόντα τους – Από τον M. Hulot | LIFO

Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στα έθνικ μπακάλικα του κέντρου και ανακαλύψαμε κρυμμένους θησαυρούς!

…Αξίζει μια βόλτα μόνο και μόνο για την εξωτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι μυρωδιές από το μαγείρεμα στον δρόμο και οι Κινέζοι πραματευτές που βγάζουν στη σειρά τα ανατολίτικα λαχανικά που καλλιεργούν σε κτήματα της Αθήνας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/shopping_articles/170955

Why Can’t We Protect Elephants? – Από την Maggie Shipstead | THE NEW YORK TIMES

Over the past two decades, the global populations of both Asian and African elephants have declined precipitously because of poaching, habitat loss caused by human encroachment and subsequent conflicts resulting from the crowding together of people and very large animals.
…Between 2002 and 2011, 62 percent of African forest elephants vanished, and between 2007 and 2014, the numbers of savanna elephants dropped by nearly a third, with tens of thousands killed each year.

…All this despite the fact that we know elephants to be among the most intelligent and emotionally complex animals on the planet. Elephants play, mimic, use tools, and communicate with a wide vocabulary ranging from blasting trumpets to low frequency rumbles that can travel miles. Within their close-knit matriarchal herds, they cooperate and make group decisions. They seem able to recognize, even predict, distress in other individuals and to offer assistance.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.nytimes.com/2017/11/18/opinion/sunday/protecting-elephants.html

How to sell a country: the booming business of nation branding – Από την Samanth Subramanian | ΤΗΕ GUARDIAN

These days, every place in the world wants to market its unique identity – and an industry has sprung up to help put them on the map.

…One consequence of these identity crises has been a reactionary growth of blood-and-soil populism, and another has been the rise of nation-branding. The two are mirror images of a sort: one construes national identity as changeless, its rediscovery a prelude to renewed greatness; the other sees it as a product to be clarified and marketed. But both seek, in different ways, to regain or construct a more distinctive version of a country’s self. The appetite for calling in experts to manage and project national identity has only grown: Simon Anholt, the first pioneer of this field, has worked with more than 50 governments in the past 20 years. The academic journal Anholt founded, Place Branding and Public Diplomacy, is now 13 years old. The International Place Branding Association was formed in 2015; its second annual conference will be held over three days this December in Swansea.

…he metabolism of a country is longer and slower than that of a product or a company, so it’s still too early to say if any of these top-down reorientations of identity have stuck in a meaningful way. Fiascos show themselves quickly, though. “Most nation-branding strategies fail, and they fail miserably,” Jose Torres said. “They fail because, mainly, governments don’t have the capabilities to manage these strategies.” The calculations of politics enter into it, or a newly elected government rolls back its predecessor’s ideas, or the venture relies on superficial advertising. Citizens may not feel a connection to a campaign, or may even rebel against it.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/news/2017/nov/07/nation-branding-industry-how-to-sell-a-country

No One Knows What Britain Is Anymore – Από τον Steven Erlanger | THE NEW YORK TIMES

Many Britons see their country as a brave galleon, banners waving, cannons firing, trumpets blaring. That is how the country’s voluble foreign secretary, Boris Johnson, likes to describe it.

But Britain is now but a modest-size ship on the global ocean. Having voted to leave the European Union, it is unmoored, heading to nowhere, while on deck, fire has broken out and the captain — poor Theresa May — is lashed to the mast, without the authority to decide whether to turn to port or to starboard, let alone do what one imagines she knows would be best, which is to turn around and head back to shore.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.nytimes.com/2017/11/04/sunday-review/britain-identity-crisis.html

The fatal flaw of neoliberalism: it’s bad economics – Από τον Dani Rodrik | THE GUARDIAN

Neoliberalism and its usual prescriptions – always more markets, always less government – are in fact a perversion of mainstream economics.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/news/2017/nov/14/the-fatal-flaw-of-neoliberalism-its-bad-economics

How Trump brought the political media class to its knees – Από τον Peter Hamby | VANITY FAIR

Trump and his team understand that for the political press, the only thing that matters is what’s happening right now, not yesterday. And whether through his tweets or his surrogates in the briefing room, the president has been largely able to bait reporters into playing his game, because he knows what makes them tick.

…It was the sinister genius of Donald Trump to turn the hallowed ritual of the daily briefing into his very own reality show. The press, he learned during his tabloid years in New York, is essentially a sensationalistic enterprise. On the campaign trail, he took advantage of the industry’s most self-serving impulses to inject himself hourly into the national consciousness; later, as his coverage became more negative, Trump turned the media’s outrage into ammunition for his assault on establishment pieties. His shock election seemed to confirm that the nation’s educated reportorial class, cloistered in New York and Washington, D.C., had missed one of the biggest stories of the century. With the briefing room under his control, Trump and his ill-fated stand-in, Sean Spicer, effectively hijacked the network-news cameras, turning them back on the White House press corps, making the once staid question-and-answer sessions into a daily referendum on media bias.

Many of Trump’s adversaries have made themselves willing foils. It is hardly a secret that Trump, who has done more than any U.S. president in modern times to subvert and discredit the “Failing” New York Times and the “Fake News” Washington Post, has also reinvigorated an industry that was in disrepair.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.vanityfair.com/news/2017/11/how-trump-brought-the-political-media-class-to-its-knees

Can a New Vogue Editor Make Britain Great Again? – Από την Sophie Gilbert – THE ATLANTIC

Edward Enninful, freshly installed at the U.K. magazine, has a dynamic and inspiring vision of an embattled nation.

…The December issue is a powerful statement from a brand that seems to be asserting not just its own contemporary relevance, but the relevance of an entire nation. Britain has been buffeted by bad press recently, and by a growing conviction that its long-oversized cultural footprint is diminished. The Dutch writer Joris Luyendijk, writing in the November issue of Prospect magazine, declared that he had come to loathe England, citing “the class divide and the class fixation, as well as an unhinged press.” Enninful’s first issue of Vogue, though, seems to present a culture that’s defined by its democracy: One where John Galliano catches a bus in Elephant and Castle for an interview about his London roots, and where Naomi Campbell reminisces with the London mayor Sadiq Khan about growing up in Streatham. The secret to London, Khan explains, is the secret to every great city in the world: “Talent.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theatlantic.com/entertainment/archive/2017/11/british-vogue-edward-enninful/545279/

Why Ageism Never Gets Old – Από τον Tad Friend | ΤΗΕ ΝΕW YORKER

The prejudice is an ancient habit, but new forces—in Silicon Valley, Hollywood, and beyond—have restored its youthful vitality.

…Gullette argues that pharma and cosmetic companies aren’t catering to the old so much as catering to the ageist idea that getting old is unbearable. Using similar reasoning, Allure decided this summer to drop the phrase “anti-aging” from all its copy. The magazine will now tell you only that Retinol can smooth wrinkles and fade spots, which may make you look, um, different. The A.A.R.P. has proclaimed that “anti-aging” and its synonyms “serve no other purpose than to, well . . . make people feel bad about aging.” Dior, choosing its own way to show how vibrant a woman of a certain age can be, just made Cara Delevingne the face of its Capture line of wrinkle creams. (Delevingne is twenty-five.)

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.newyorker.com/magazine/2017/11/20/why-ageism-never-gets-old

Hope or hype? The chilling truth about freezing your eggs – Aπό την Francesca Specter | ΤΗΕ GUARDIAN

Cryogenic egg-storage techniques have improved dramatically in recent years.But as one woman says, ‘If this is your Plan B, you’ll need a Plan C’.

Ostensibly, egg freezing offers women this breathing space: to preserve their chance of having a baby without compromising on other aspects of their lives.
Except the most recent figures tell a different story. A study by the Human Fertilisation and Embryology Authority (HFEA) of women who used their frozen eggs in 2014 found that only 14% of implantation cycles were successful. So how effective is the technology? And should women really be trusting egg freezing as a fertility solution, given the limited evidence in its favour? Dr Kylie Baldwin, a medical sociologist with the Centre for Reproduction Research at De Montfort University, is sceptical: “The technology has been presented as a magic bullet to level the playing field between women and men, reproductively speaking. However, the success rates are still low.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2017/nov/06/hope-or-hype-the-chilling-truth-about-freezing-your-eggs

Does Going to Weddings Suck More the Older We Get? – Από τους Dave Holmes, Luke O’Neil & Ben Boscovich | ESQUIRE

Weddings: still hanging in there! Though we’re doing it at older ages and sometimes in different gender combinations than our parents’ generation, we’re still saying intensely personal things at altars and throwing ourselves great big parties afterwards. The demise of the American family still seems a few generations off.

But what changes about the wedding guest experience the older you get? How do your responsibilities evolve from the time you’re at the kids’ table to when you’re at the weird one full of distant aunts and single friends from work? Do resident Old Guys™ Luke O’Neil and Dave Holmes promise to electric slide right to the bottom of this issue, with a little help from Certified Millennial™ and (hey ladies!) outstanding catch Ben Boskovich? We do.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.esquire.com/lifestyle/sex/a13515434/fun-weddings/?src=nl&mag=esq&list=nl_enl_news&date=111617

The evidence is mounting – a man’s place is in the home – Από την Hadley Freeman | THE GUARDIAN

This isn’t about a single industry, a few bad apples here and there. This is about men. Men harassing women, men dismissing women.

“Oh, that’s just Fox News,” people said when Roger Ailes and Bill O’Reilly were exposed as revolting sexual harassers. “Oh, that’s just the movie business,” people said when the Weinstein scandal unrolled. “Oh, that’s just the fashion industry,” people said when Terry Richardson was blacklisted by Condé Nast International a decade after women started speaking out about him. By the time harassment stories were emerging from journalism, politics, the arts, it felt like maybe this wasn’t about a single industry, a few bad apples here and there. This is about men. Men harassing women, men dismissing women who say they’ve been harassed and now men bleating that they don’t know how to behave around women today, because not inserting sexualised banter into every conversation they have with women is apparently too difficult a concept for them to handle.

So I’d like to make A Modest Proposal: men need to be banned from the workplace.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2017/nov/04/evidence-mounting-mans-place-in-home

Food Media Is Dominated by Women. So Why Aren’t We Writing About Female Chefs? – Από την Sarah Zorn | ESQUIRE

Women in the food world, from chefs to editors to PR mavens, discuss what can be done to fix it.

A culture fueled by constant content creation and clicks—which props up the narrative of combative kitchens and tempestuous, tatted-up bad boys as the standard of excellence in restaurants—has sidelined go-it-alone chefs like Alex Raij of La Vara, Txikito, and El Quinto Pino, who posits that men are inherently better at selling themselves and packaging their own stories.

“I try to create opportunities for people to notice what we’re doing, but I don’t do things to be noticed. Whereas I think men are very comfortable talking about skills they might not have and truths that aren’t true,” she says. When male chefs take on adversity, the press pays attention, but Raij believes her own challenges, including a legal battle to get her name and restaurants back, went under-covered. And that’s not to mention those women who choose to start families, she says. “So many women in this business have had a child, and the story of that birth could be extremely traumatic, but I don’t hear women whining in the press about their health issues. Because that’s what it would be considered: whining.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.esquire.com/food-drink/a13944998/how-food-media-should-better-cover-female-chefs/

Exclusive: Daniel Day-Lewis Opens Up About Giving Up Acting After Phantom Thread – Από την Lynn Hirschberg | W MAGAZINE

Around two years ago, as part of his preparation to play the couturier ­Reynolds Woodcock in Paul Thomas Anderson’s latest film, Phantom Thread, Daniel Day-Lewis re-created a Balenciaga dress. At that time, Day-Lewis could not have predicted that Woodcock would be the last character he would play. He had no sense that this film would engulf him in such a depression that he would be prompted to publicly announce his retirement from acting. On the contrary, he was, as he has always been when he takes on a new part, eager to immerse himself in yet another cinematic identity.

…Day-Lewis has often wanted to quit after emerging from a character. This time, by making a public announcement of his retirement, he sought to make the decision binding. “I knew it was uncharacteristic to put out a statement,” he continued. “But I did want to draw a line. I didn’t want to get sucked back into another project. All my life, I’ve mouthed off about how I should stop acting, and I don’t know why it was different this time, but the impulse to quit took root in me, and that became a compulsion. It was something I had to do.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.wmagazine.com/story/exclusive-daniel-day-lewis-giving-up-acting-phantom-thread

The Rise and Fall of Rolling Stone – Aπό τον Rich Cohen | THE ATLANTIC

What happened when Jann Wenner traded the hippie dream for pop-star friends and luxury.

…Rolling Stone’s goal was not just to listen to music but to look at the world through the lens of that music.
…But once the magazine became a hit, it was changed by the very culture it had helped create. As newsstand sales rose, Wenner became hungry for still more newsstand sales. By the mid-’70s, the focus of Rolling Stone had shifted from what the editors determined to be the best in pop culture to what was measurably the biggest. The magazine that once launched bands began devoting more attention to established stars. That’s how you attract a mass audience, trade up from cheap paper to glossier pages, move from San Francisco to Manhattan.
In the process, the magazine itself became a kind of celebrity. It stood for something. It was a symbol of what the kids were up to and how they were turning into their own kind of bourgeoisie. In following them, Rolling Stone was merely doing what great magazines have always done—accommodating taste, which in this case meant accepting the fact that rock and roll had faded. Its stars did not move the needle the way they used to. Actors began appearing on the cover, and comedians. More interesting, the magazine figured out how to sell itself—how to market the sensibility that emerged in the eccentric, insanely long, deeply reported pieces that had come to be its staple…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2017/12/rolling-stone-jann-wenner/544107/

About The Face | The magazine that invented everything – Από την Pippa Brooks | CIVILIAN GLOBAL

Pippa Brooks talks to Paul Gorman about his new book, The Story of The Face.

In the beginning Nick Logan created The Face … a Biblical moment in the history of independent magazine publishing and a touchstone for pretty much every “style bible” since. Paul Gorman’s new book The Story of The Face: The Magazine That Changed Culture is a meticulous examination of The Face and its significance, from content and design to its wider influence, from inception in 1980 to 1999, when Logan sold it to EMAP.

…”There were two camps to start with and then they started to bleed together, particular after Terry Jones recruited the likes of Nick Knight and i-D’s fashion became so strong, so people started to buy both. i-D was always about impact and a degree of spontaneity whereas The Face was more serious about its journalism, so you could get a hit of each if you bought both magazines. The third lifestyle magazine Blitz was in many ways a bit of a Face-alike but was very good on fashion under Iain R. Webb, so I also bought that.”

…”First off by insisting that coverage of what had, up until that point, been considered as ephemera in fact deserved quality treatment and professional values because it was important to vast swathes of mostly young people: glossy paper, decent repro, high standards of photography, innovative graphic design and the best journalism around. By doing so The Face then made a significant contribution to the wider culture. Soon fields such as advertising, cinema, broadcast and print media responded, as did the way fashion, music and design were visualised. Without Nick Logan’s decades-long contribution to design discourse, our present would look and feel very different.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://civilianglobal.com/design/pippa-brooks-talks-to-paul-gorman-about-his-new-book-the-story-of-the-face/

40 Ways To Live A Full Life (And Leave Nothing On The Table) By Age 30 – Aπό τον Ryan Holiday | THRIVE GLOBAL

You have to know why you do what you do — what you prize and what’s important to you. Or you will be endlessly comparing yourself against other people, which will not only be a major distraction, it will make you miserable.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://journal.thriveglobal.com/40-ways-to-live-a-full-life-and-leave-nothing-on-the-table-by-age-30-22610c5eeb46

If You’re Tired All the Time, Read On – Από τον Dr. Mark Hyman | THE NEW POTATO

The pursuit of success, which we imagine will result in abundance in all things, often leads to the opposite – depletion of our most vital resource, our energy, and our life force. As a physician, I have the privilege of being witness to the stories behind the veil of success. And the most elusive aspect of success is well-being, which encompasses physical, mental, emotional, and spiritual wealth. Money and power results too often from a sacrifice of the self, from the abandonment of simple principles of self-care.

…Energy is the ultimate currency. Energy to be present to your life, to engage fully with each human being you touch, with your senses, your body, your work, family, to have energy to connect to what is important, creates joy and fulfillment. Why is it that the second best selling class of drugs are those to alter our mood or energy? Why are drugs for reflux or heartburn the third most commonly prescribed class of medication? Could it be because our life is literally coming back up and getting stuck in our throats? We are choking on our over-consumption of stuff, unable to digest our lives.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.thenewpotato.com/2017/11/26/if-youre-tired-all-the-time-read-on/