Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ

© Kerdalo

*ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ*

«Οι άνθρωποι έχουν την τάση να φορούν το προσωπείο που τους δείχνει με τα καλύτερα χρώματα: ταπεινός, σίγουρος, επιμελής. Λένε τα σωστά πράγματα, χαμογελούν και δείχνουν ότι ενδιαφέρονται για τις ιδέες μας. Μαθαίνουν να κρύβουν τις ανασφάλειες και το φθόνο τους. Αν εκλάβουμε τα φαινόμενα ως πραγματικότητα, δεν μαθαίνουμε ποτέ τα αληθινά συναισθήματα τους και κατά καιρούς αιφνιδιαζόμαστε από το ξαφνικό πείσμα, την εχθρότητα και τις χειριστικές πράξεις τους. Ευτυχώς, το προσωπείο έχει ρωγμές.

© Judith Eisler

…Είμαστε το σημαντικότερο κοινωνικό ζώο στον πλανήτη και για την επιβίωση και την επιτυχία μας εξαρτιόμαστε από την ικανότητα μας να επικοινωνούμε με τους άλλους. Υπολογίζεται ότι πάνω από το 65% του συνόλου της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι μη λεκτική, αλλά ότι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και εσωτερικεύουν μόνο περίπου το 5% αυτών των πληροφοριών. Αντίθετα, σχεδόν όλη η κοινωνική μας προσοχή απορροφάται από όσα λένε οι άνθρωποι, κάτι που τις περισσότερες φορές αποκρύπτει αυτό που σκέφτοναι και αισθάνονται πραγματικά. Τα μη λεκτικά σήματα μας δείχνουν τι προσπαθούν να τονίσουν οι άνθρωποι με τα λόγια τους και το υπόρρητο νόημα του μηνύματος τους, τις αποχρώσεις της επικοινωνίας. Αυτά τα στοιχεία μας λένε αυτό που κρύβουν εσκεμμένα, τις πραγματικές τους επιθυμίες. Αντανακλούν με άμεσο τρόπο τα συναισθήματα και τις διαθέσεις των ανθρώπων. Αν χάνετε αυτές τις πληροφορίες, λειτουργείτε στα τυφλά, είστε επιρρεπείς σε παρανοήσεις και αφήνετε αναξιοποίητες τις ευκαιρίες να επηρεάζετε τους άλλους γνωρίζοντας τι θέλουν ή χρειάζονται πραγματικά.

© Nigel Van Wieck

…Εμείς οι άνθρωποι είμαστε καταπληκτικοί ηθοποιοί. Ήδη από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουμε πώς να παίρνουμε αυτό που θέλουμε από τους γονείς μας με συγκεκριμένες πόζες και εκφράσεις που προκαλούν συμπάθεια ή στοργή. Μαθαίνουμε πώς να κρύβουμε από τους γονείς ή τα αδέλφια μας αυτό που σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε πραγματικά για να προστατευτούμε τις στιγμές που είμαστε ευάλωτοι. Μαθαίνουμε να κολακεύουμε τα πρόσωπα που είναι σημαντικό να κερδίσουμε – δημοφιλείς συνομηλίκους ή δασκάλους. Μαθαίνουμε πώς να αφομοιωνόμαστε από την ομάδα φορώντας τα ίδια ρούχα και μιλώντας την ίδια γλώσσα.

…Είμαστε όλοι τόσο καλοί ηθοποιοί, ώστε δεν το αντιλαμβανόμαστε καν όταν συμβαίνει. Φανταζόμαστε ότι είμαστε σχεδόν πάντα ειλικρινείς στις κοινωνικές μας συναναστροφές, πράγμα που κάθε καλός ηθοποιός θα σας πει ότι είναι το μυστικό της αληθοφανούς ηθοποιίας.

© The Connor Brothers

…Από πολύ παλιά, συγγραφείς και στοχαστές που μελετούν τους ανθρώπους από μια εξωτερική οπτική γωνία εκφράζουν την κατάπληξη τους για τη θεατρικότητα της κοινωνικής ζωής. Το πιο διάσημο σχετικό απόσπασμα ανήκει στον Σαίξπηρ: “Όλος ο κόσμος μια σκηνή, / Και όλοι, άνδρες και γυναίκες, απλά ηθοποιοί. / Έχουν τις εξόδους και τις εισόδους τους, / Και κάθε άνθρωπος στον καιρό του παίζει πολλούς ρόλους”. Αν το θέατρο και οι ηθοποιοί παραδοσιακά συμβολίζονται με την εικόνα της μάσκας, συγγραφείς όπως ο Σαίξπηρ υπονοούν ότι όλοι μας φοράμε συνεχώς μάσκες. Μερικοί άνθρωποι είναι καλύτεροι ηθοποιοί από άλλους.
…Οι άνθρωποι που έχουν μεγάλες υποκριτικές ικανότητες ελίσσονται ευκολότερα στα περίπλοκα κοινωνικά μας περιβάλλονται και προχωρούν.
Παρόλο που όλοι είμαστε έμπειροι ηθοποιοί, κατά βάθος συχνά βιώνουμε ως βάρος αυτή την ανάγκη να υποκρινόμαστε και να παίζουμε ρόλους.

© Pablo Barba

…Έχουμε συνεχώς την επιθυμία να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας και ταυτόχρονα την ανάγκη να τα κρύψουμε για να μπορούμε να λειτουργήσουμε στην κοινωνία. Με τέτοιες αντιμαχόμενες δυνάμεις μέσα μας, δεν μπορούμε να ελέγξουμε απόλυτα αυτό που βγάζουμε προς τα έξω. Τα πραγματικά μας συναισθήματα διαρρέουν συνεχώς με τη μορφή χειρονομιών, τόνου φωνής, εκφράσεων του προσώπου και στάσης του σώματος. Δεν έχουμε εκπαιδευτεί ωστόσο να δίνουμε προσοχή στα μη λεκτικά σήματα των ανθρώπων. Από απλή συνήθεια, σκαλώνουμε στις λέξεις που λένε οι άνθρωποι, ενώ την ίδια στιγμή σκεφτόμαστε τι θα πούμε μετά. Αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούμε μόνο ένα μικρό ποσοστό των εν δυνάμει κοινωνικών δεξιοτήτων που έχουμε όλοι.

© Ines Longevial

…Ως μελετητές της ανθρώπινης φύσης έχετε διττή αποστολή: Πρώτον, πρέπει να καταλάβετε και να αποδεχτείτε τη θεατρικότητα της ζωής. Δεν ηθικολογείτε, ούτε καταφέρεστε ενάντια στο παιχνίδι ρόλων και στη χρήση μάσκας, που είναι τόσο απαραίτητα για την ομαλή κοινωνική λειτουργία. Για την ακρίβεια ο στόχος σας είναι να παίξετε το ρόλο σας στη σκηνή της ζωής με όσο μεγαλύτερη δεξιότητα, να προσελκύσετε την προσοχή, να κυριαρχήσετε στο προσκήνιο και να γίνετε ένας συμπονετικός ήρωας ή ηρωίδα. Δεύτερον, δεν πρέπει να είστε αφελείς και να εκλαμβάνετε τη βιτρίνα των ανθρώπων ως πραγματικότητα.
Δεν παρασύρεστε από τις υποκριτικές ικανότητες των ανθρώπων. Μεταμορφώνεστε σε άριστο αποκωδικοποιητή των αληθινών συναισθημάτων τους, ακονίζοντας τις δεξιότητες σας στην παρατήρηση και εξασκώντας τες όσο μπορείτε στην καθημερινή ζωή.

© Ana Hard

…Να θυμάστε ότι οι άνθρωποι κατά κανόνα προσπαθούν να δείχνουν στον κόσμο την καλύτερη δυνατή εικόνα τους. Αυτό σημαίνει ότι κρύβουν τα ανταγωνιστικά τους συναισθήματα, την επιθυμία τους για εξουσία ή ανωτερότητα, την προσπάθεια τους να κολακέψουν και τις ανασφάλειες τους. Θα χρησιμοποιούν τις λέξεις για να κρύψουν τα συναισθήματα τους και να σας αποσπάσουν την προσοχή από την πραγματικότητα, εκμεταλλευόμενοι την τάση των ανθρώπων να εμμένουν στον λόγο. Θα χρησιμοποιούν επίσης ορισμένες εκφράσεις του προσώπου που εύκολα μπορεί να πάρει κάποιος προσποιητά και που οι άνθρωποι θεωρούν δεδομένο ότι φανερώνουν φιλικότητα. Ο στόχος σας είναι να βλέπετε πίσω από τους αντιπερισπασμούς και να αναγνωρίζετε αυτά τα σημάδια που διαρρέουν αυτόματα, αποκαλύπτωντας το αληθινό συναίσθημα κάτω από τη μάσκα. Οι τρεις κατηγορίες των πιο σημαντικών ενδείξεων που πρέπει να παρατηρείτε και να εντοπίζετε είναι συμπάθεια/αντιπάθεια, κυριαρχία/υποταγή, και εξαπάτηση.

© Thomas Saliot

…Έχετε υπόψη σας ότι η λέξη προσωπικότητα και η λέξη προσωπείο προέρχονται από την ίδια ρίζα. Δημόσια όλοι φοράμε μάσκες και αυτό έχει θετική λειτουργία. Αν δείχναμε πάντα ποιοι είμαστε και αν λέγαμε πάντα ό,τι σκεφτόμαστε πραγματικά, θα προσβάλλαμε σχεδόν τους πάντες και θα αποκαλύπταμε στοιχεία της προσωπικότητας μας που καλό θα ήταν να μένουν κρυμμένα. Το να έχουμε ένα προσωπείο, να παίζουμε καλά τον ρόλο μας, μας προστατεύει από το να δουν οι άλλοι πολύ βαθιά μέσα μας και να έρθουν στην επιφάνεια όλες μας οι ανασφάλειες.
Στην πραγματικότητα, όσο καλύτερα παίζετε τον ρόλο σας, τόσο περισσότερη δύναμη θα συγκεντρώσετε, και με τη δύναμη θα έχετε την ελευθερία να εκφράσετε περισσότερο τις ιδιαιτερότητες σας. Αν καλλιεργήσετε αρκετά αυτή τη δεξιότητα, το προσωπείο που θα παρουσιάζετε θα ταυτίζεται με πολλά από τα μοναδικά χαρακτηριστικά σας, αλλά πάντα τονισμένα για λόγους εντυπωσιασμού.»

(Αποσπάσματα από το βιβλίο “Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης” του Robert Greene, μετάφραση: Ρηγούλα Γεωργιάδου – εκδόσεις Διόπτρα)

*Υστερόγραφο

“C’est La Vie” – Terry Callier