ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3:

H Νάρα Καμτσίκη, διευθύντρια του YOLO (You Only Live Once, όπως λένε και στο χωριό – του περιοδικού-εικονοστάσι των δευτεροκλασάτων ανθυποσελέμπριτις), ήταν ο φόβος κι ο τρόμος των συντακτών και πολύ αυστηρή σε θέματα σελεμπριτικής δεοντολογίας. Χωρίς στρατιωτική πειθαρχία ήταν αδύνατον να συμμαζευτεί όλος αυτός ο συρφετός αγανακτισμένων “wanna-be οτιδήποτε” (αρκεί να δημοσιευόταν έστω μια φωτογραφιούλα τους με μαγιό ή από κάποιο βερνισάζ) που περιφερόντουσαν κάθε μέρα στα γραφεία του περιοδικού.

Οι δε συντάκτες, με το που έμπαινε η άνοιξη, χαζολογούσαν σχεδόν όλη μέρα στο ίνσταγκραμ, στα πλαίσια πάντα της “δημοσιογραφικής” έρευνας για την ανεύρεση του νέου ανερχόμενου πωπού του μήνα.

“Θα βλέπετε το Ploutseaux με τα κιάλια αν δεν παραδώσετε τα κείμενα σας στην ώρα τους” τους απειλούσε όταν έφτανε η στιγμή να “κλείσουν” το καλοκαιρινό τεύχος προτού φύγουν για διακοπές. Οι μόνοι που δούλευαν ασταμάτητα, μερόνυχτα ολόκληρα στα ανήλιαγα γραφεία τους ήταν οι φωτοσοπάδες -πραγματικοί καλλιτέχνες- που έπρεπε να ρετουσάρουν μούρες, κυτταρίτιδα, ατέλειες της κάθε κυριούλας, έτσι ώστε να φαίνονται αρετουσάριστες και δήθεν φυσικές και να σουλουπώνουν το σετάκι ρυτίδες-προγούλια-κοιλιακούς των μεσήλικων και βάλε αρσενικών αρπακτικών σε αναζήτηση νέας λείας.

Η Νάρα, στην προσπάθεια της να αυξήσει τα διαφημιστικά έσοδα του περιοδικού, τα οποία είχαν πάρει την ασυγκράτητη κατιούσα λόγω της οικονομικής κρίσης, είχε αποφασίσει να χρεώνει τη δημοσίευση δελτίων τύπων που έστελναν τα γραφεία δημοσίων σχέσεων για λογαριασμό των διάσημων πελατών τους  και την παρουσίαση “αγιογραφιών” και άκρως εγκωμιαστικών θεμάτων που επιμελούνται οι ίδιοι οι συντάκτες του YOLO ώστε να εμφανίζονται ως κανονικά άρθρα του περιοδικού, όπως:

– “Είναι μια από εμάς: Μια μέρα στη λαϊκή με την Χ”

– “Oι πιο συγκλονιστικές καλοκαιρινές στιγμές της Υ με μαγιώ που μας έκαναν να δακρύσουμε”

– “Κατά βάθος είναι μια στοργική χαζομαμά: H κρυφή ζωή της Ζ πίσω από τις κάμερες”

– “Η νέα ρομαντική συλλογή με αρκουδάκια για το παιδικό δωμάτιο που μας άφησε άφωνους, με την υπογραφή της Ψ”

– “Η συνταγή της επιτυχίας: Η επιχειρηματίας – ακτιβίστρια – fashion blogger – συγγραφέας βιβλίων συνταγών Χ εξηγεί πως να εξαργυρώσεις σωστά το διαζύγιο προς όφελος σου”

…και άλλα τέτοια αποβλακωτικά.

Σε αντάλλαγμα τους έκανε δώρο το ρετουσάρισμα των φωτογραφιών – έργο τέχνης, για το οποίο φημιζόταν άλλωστε το περιοδικό – που συνόδευαν τα εν λόγω κείμενα, μία τεράστια εκτυπωμένη φωτογραφία σε καμβά για το σαλόνι τους, καθώς και αναφορές για τα μπιχλιμπίδια που πουλούσε η κάθε μία μέσα στις σελίδες του περιοδικού. Παραδόξως, κανείς δεν είχε φέρει αντίρρηση.
Όπως λένε και στην αγορά, όταν πέφτουν οι επιδόσεις αυξάνεται η διαφήμιση. Και το ίνσταγκραμ.

Επιπλέον, είχε ενημερώσει τους πελάτες της – διαφημιστικές εταιρίες, τηλεοπτικά κανάλια και αφιονισμένους σελέμπριτις – ότι σε περίπτωση που της έστελναν προσυμπληρωμένες ερωτο-απαντήσεις για συνεντεύξεις θα τους τις χρέωνε ως κανονική διαφήμιση, αφού ως γνωστόν ελάχιστες από τις “εκ βαθέων” εξομολογήσεις του Karakaltakistan έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα.

Ουσιαστικά, πουλούσε όλο αυτό το πακέτο ως εναλλακτική “δημιουργική” διαφήμιση και σε πολύ δελεαστική τιμή. Με τόση υπερπροσφορά για προβολή από τα σελεμπριτόπουλα, δεν θα έπρεπε να πληρώνουν και εκείνα πλέον για να γνωστοποιούνται τα νέα τους στο “εκλεκτό κοινό” του περιοδικού;

Για τους αναγνώστες βασικά χέστηκαν και αυτό ήταν το νέο, κρυφό και ανομολόγητο μυστικό των σύγχρονων εκδοτών της πλειοψηφίας των εντύπων που πλασάρονταν ως “δήθεν lifestyle”, με την διαστρεβλωμένη έννοια του όρου φυσικά, καθώς μόνο στην εξωτική Ελλάδα υφίσταται τέτοιου είδους συλλογική γνωστική αγκύλωση ως προς τη συγκεκριμένη λέξη.
… Και μετά διοργάνωναν συνέδρια και αναρωτιόντουσαν όλοι μαζί γιατί μειώνονται οι πωλήσεις και πως θα φτιάξουν συνέργειες.

Η Νάρα Καμτσίκη δεν είχε καμία αμφιβολία, οι καιροί όπου οι αναγνώστες αντιμετωπιζόντουσαν ως πραγματικοί πελάτες των περιοδικών “ποικίλης ύλης της κλειδαρότρυπας” είχαν περάσει ανεπιστρεπτί.

Είχε μόλις ολοκληρώσει τις σημειώσεις της, όταν χτύπησε την πόρτα του γραφείου της ο χαρωπός Χαϊβάνης, ο νέος γραμματέας της, για να την ενημερώσει για την έναρξη του meeting με τους συντάκτες.

“Επίσης, miss Νάρα,  τηλεφώνησε ο κύριος Κούλης ο Παπαμαλακίδης και μου ζήτησε να σας μεταφέρω ότι ήταν πολύ δυσαρεστημένος για το γεγονός ότι για άλλη μια φορά λησμονήσατε να τον συμπεριλάβετε στη λίστα με τους πιο καλοντυμένους κλαρινογαμπρούς της ελληνικής σόουμπίζζζ, όλη τη μόδα του GQ έχει ξεπατικώσει, τι άλλο πρέπει να κάνει δηλαδή ο άμοιρος για να πάρει πόντους στην εκτίμηση σας;”

“Κεριά και λιβάνια, Χαϊβάνη, στείλε του το πορτφόλιο και τα στοιχεία εκείνης της Μίλκα που μας έφερε όλο το ίνσταγκραμ της εκτυπωμένο με βιβλιοδέτηση, με την σημείωση ότι κάνει και επισκέψεις κατ’ οίκον και θα του περάσει.”

“Η γραμματέας της κυρίας Τιτίκας Μασχάλα ρωτάει αν μπορούμε να μεταθέσουμε την ημερομηνία για τη φωτογράφιση, διότι είναι ακόμα πρησμένη από τα υαλουρονικά.”

“Χαϊβάνη ντάρλινγκ, πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι δεν κάνω micro-management!;;; Συνεννοήσου με τον Χάπατο για τα διαδικαστικά.”

Το θέμα της σημερινής τους σύσκεψης ήταν το τεύχος Σεπτεμβρίου και συγκεκριμένα τα καλλιστεία του ίνσταγκραμ. Μιας και όλες – ανεξαρτήτως ηλικίας πλέον – είχαν ξελυσσάξει ό-λ-ο το ανοιξο-καλόκαιρο για το ποια θα πάρει τα περισσότερα like, πόσα διαφορετικά μαγιό θα ανεβάσουν, αν θα δείξουν βυζί ή κώλο και πως θα γκρεμίσουν το καταραμένο ίνσταγκραμ, η ομάδα του YOLO είχε αποφασίσει να ιδρύσει τα νέα über Insta-Kαλλιστεία Ομορφιάς 2016 που θα περιλάμβαναν κατηγορίες ανά ηλικία: Working Class Debutante, Μillenial Playgirl, ΜILF-a-Licious, Cougar Capriccioso και τα ειδικά βραβεία “H Aπόλυτη InstaDrama Queen” για τις Ανίατες – Ιδρυματικές Περιπτώσεις Υπερ-Ναρκισσισμού και “Μiss Insta-Tourismos” για όσες έκαναν καριέρα στο εξωτερικό και προωθούσαν τα κάλλη και τις αναλογίες των εγχώριων προϊόντων.

Το τεύχος θα ήταν συλλεκτική έκδοση – η βίβλος των insta-καλλιστείων και σε μέγεθος ολόκληρου τόμου με άπειρες φωτογραφίες των υποψηφίων και λίγα λόγια για αυτές.

Tα νέα για τη διοργάνωση είχαν διαδωθεί πολύ γρήγορα προς τις ενδιαφερόμενες με αποτέλεσμα εκτός από τα αναμενόμενα τηλέφωνα από τους πι-αρ-τζήδες τους και τους διάφορους παρατρεχάμενους, οι μεγαλύτερες σε ηλικία και οι πιο “μαντάμ” να αρχίσουν ξαφνικά να τους στέλνουν μικροδωράκια με κούριερ ή με τους μπάτλερ – για να τους καλοπιάσουν, μην τυχόν και τις ξεχάσουν. Κλαψ – Λυγμ…

Κάτι γκουρμέ λουκούμια από τη Σύρο, καλάθια με λούτζες και τυριά από το Ploutseaux, μπουγάτσες και κιμαδόπιτες από τη Χαλκιδική, κομποσκοίνια και εικονίσματα από μοναστήρια της Πάτμου και της Τήνου, τενεκέδες με φέτα από τη Νάξο, κρασιά, χειροποίητα σαπουνάκια και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, τα οποία συνοδεύονταν από σημειώματα τύπου “Καλό φθινοπωρούλι!”, “Ελπίζω να είχατε όμορφες διακοπούλες!”, “Ευχαριστώ που με στηρίζετε στον μοναχικό μου αγώνα”, “Η Παναγιά μαζί σας – Κάντε like στο λογαριασμό μας”, “Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, σας διαβάζουμε ανελλιπώς”, “Αutumn is a state of mind” και άλλα γλυκανάλατα κουλά.

… Μην πεινάσουν κιόλας τα κακόμοιρα παιδιά, τόσες ώρες μπροστά στον υπολογιστή και τα κινητά.

“Να τσεκάρετε ότι είναι όλα σφραγισμένα και τις ημερομηνίες λήξης πριν τα φάτε!”

τους υπενθύμισε η Νάρα, διασκεδάζοντας παράλληλα με αυτές τις “γενναιόδωρες” χειρονομίες των πελατισσών της, οι οποίες, ως εξέχοντα αλλά αφανή μέλη του κινήματος “Δεν πληρώνω” φημιζόντουσαν για την ροπή τους στο τζάμπα.

Η σύσκεψη εξελισσόταν σε λουκούλειο γεύμα, ένα όμως ήταν σίγουρο. Αναμενόταν το über-σύστριγγλο…

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή  γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική.