ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2017

Tο Street-Life.gr συγκέντρωσε για λογαριασμό των πολυάσχολων αναγνωστών του μερικές από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες αναλύσεις, απόψεις και συνεντεύξεις από την επικαιρότητα κατά το μήνα Αύγουστο του 2017, έτσι όπως εμφανίστηκαν στα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η δημοσιογραφία στην εποχή της πόλωσης και του λαϊκισμού – Aπό την Σίσσυ Γκουρνέλου | HUFFPOST GREECE

Ενώ έχουμε όλα τα εργαλεία που θα μας επέτρεπαν να ασκήσουμε την καλύτερη δημοσιογραφία όλων των εποχών, η κακή κάλυψη των γεγονότων και η καχυποψία προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυξάνονται. Τέσσερις δημοσιογράφοι από την Ελλάδα και τη Γερμανία μιλούν για τα λάθη αλλά και όσα χρειάζεται να αλλάξουν για να παραμείνει ο κλάδος βιώσιμος και να κερδίσουμε ξανά τη χαμένη εμπιστοσύνη του κοινού.

…Ταυτόχρονα με τα μειωμένα μας αντανακλαστικά στην κάλυψη σημαντικών θεμάτων και φαινομένων όπως η άνοδος του ρατσισμού και του φασισμού αλλά και η ρητορική του λαϊκισμού, φαίνεται πως υπάρχει και μία απομάκρυνση από τις κλασικές αξίες της δημοσιογραφίας και του ρεπορτάζ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/sissy-gournellou/-_12764_b_17641670.html?utm_hp_ref=greece

Η «μαύρη» ανεργία στην Ελλάδα – Από την Δήμητρα Καδδά | INSIDE STORY

Αν οι άνεργοι της Ελλάδας ήταν ανεβασμένοι σε μία θεατρική σκηνή, ο ένας στους τρεις θα ήταν κρυμμένος πίσω από την αυλαία. Αυτοί είναι οι «υποαπασχολούμενοι» Έλληνες, που δεν υπολογίζονται στις επίσημες στατιστικές, αλλά είναι άνεργοι με άλλο όνομα. Και πλέον το αναγνωρίζει και η ίδια η ΕΚΤ.

…Το inside story παρουσιάζει τα αναλυτικά στοιχεία της ΕΚΤ και της Eurostat για την κατηγορία αυτή των πολιτών και επιπλέον επεξεργάζεται και αναδεικνύει τα τελευταία αναλυτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ανεργία. Και τα δύο μαζί, αποκαλύπτουν πόσο μεγαλύτερο είναι το πραγματικό πρόβλημα της ανεργίας, όταν παραμεριστεί η «κουρτίνα» των στατιστικών ορισμών.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/i-mayri-anergia-stin-ellada?token=QH5CPAJ891&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fi-mayri-anergia-stin-ellada&utm_source=insideStory&utm_campaign=cc798a30d9-unsubscribed20170805&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-cc798a30d9-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_05_8_2017)

Μετά πολλών επαίνων – Από τον Κώστα Βεργόπουλο | HUFFPOST GREECE

Εάν η πρόσφατη έξοδος θεωρηθεί «επιτυχία», αυτό θα σημαίνει ότι η μελλοντική εξυπηρέτηση του χρέους θα βασίζεται σε πρόσθετες αφαιμάξεις της οικονομίας, με όλο και βαθύτερη αποσταθεροποίηση και συρρίκνωσή της. Επιτυχία, που όμως πολύ απέχει από τη θλιβερή πραγματικότητα, θα ήταν εάν η χώρα εξασφάλιζε σοβαρή επενδυτική ώθηση και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, σε κάθε περίπτωση ανώτερους από το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους της. Ενόσω αυτό δεν συμβαίνει, η αίσθηση επιτυχίας θα παραπέμπει σε φαινόμενα αντικατοπτρισμού στην έρημο.
Ότι η έξοδος στις αγορές «ενσωματώνει την πορεία της εξυπηρέτησης του χρέους» δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση μας, το ερώτημα είναι: επιτυχία για ποιον ακριβώς;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/kostas-vergopoulos/-_12783_b_17647342.html

Κόλαφος για όλους – Από τον Τάσο Παππά | Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Κόλαφος τα στοιχεία του ευρωβαρόμετρου. Κόλαφος όμως για ποιον; Εξαρτάται πώς διαβάζεις τα ευρήματα ή, για να ακριβολογούμε, εξαρτάται ποιους διαύλους ενημέρωσης χρησιμοποιείς για να προσεγγίσεις την έρευνα. Αν εμπιστεύεσαι την αξιολόγηση που κάνουν τα φιλονεοδημοκρατικά μέσα μπορείς να πανηγυρίσεις και να αρχίσεις να ετοιμάζεσαι για τον επερχόμενο θρίαμβο της αγαπημένης σου παράταξης.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.efsyn.gr/arthro/kolafos-gia-oloys

Φωτιές και διαχείριση κρίσεων – Από τον Σταύρο Κωνσταντινίδη | ATHENS VOICE

Ούτε η αριστερά ούτε η δεξιά μπορεί να σβήσει καλύτερα τις φωτιές λόγω ιδεολογίας. Οι πυρκαγιές είναι μία δύσκολη κρίση για κάθε κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα εξαρτάται ελάχιστα από την κυβέρνηση, καθώς ο μηχανισμός είναι λίγο-πολύ ο ίδιος. Είναι θέμα που εμπίπτει στην σφαίρα κυρίως της πρόληψης. Και η πρόληψη όπως και η μεθοδική ετοιμότητα δεν είναι το δυνατό σημείο στο θεσμικά, καχεκτικό μας κράτος. Αν πάνω σε τέτοια ζητήματα έχεις επιδείξει ειδικά ανώριμη και αβασάνιστη αντιπολιτευτική πρόζα, έρχεται η στιγμή να κριθείς αυστηρά.

…Πάντως η διαχείριση των κρίσεων που είναι η πεμπτουσία της πολιτικής, προϋποθέτει κατ’ ελάχιστον τα άμεσα αντανακλαστικά του πολιτικού προσωπικού. Τόσο για λόγους συμβολισμού, όσο και ενεργοποίησης ενός αυξημένου διυπηρεσιακού συντονισμού. Τα καθυστερημένα αντανακλαστικά του Πρωθυπουργού και οι απενεχοποιητικές ερμηνείες του Υπουργού Τόσκα και της Περιφερειάρχη Ρένας Δούρου, ήταν δείγματα απειρίας και μικροπολιτικής, απέναντι σε ένα πολύπλοκο πρόβλημα όπως αυτό των πυρκαγιών, που κατανοείται σε βάθος μόνο με την υιοθέτηση κάποιων βασικών και ειλικρινών παραδοχών:

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/foties-kai-diaheirisi-kriseon

Κάθε καλοκαίρι το ίδιο θρίλερ! – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Όσο οι χρόνιες παθογένειες Πολιτείας αλλά και ημών των πολιτών διαιωνίζονται και με δεδομένο ότι ούτε τόπο, ούτε κλίμα μπορούμε να αλλάξουμε, θα είμαστε φοβάμαι καταδικασμένοι να βλέπουμε κάθε καλοκαίρι το ίδιο θρίλερ.

…Πολλά γράφονται για τον ανεπαρκή, γερασμένο στόλο των πυροσβεστικών αεροπλάνων. Τόσα κοινοτικά και κρατικά κονδύλια σπαταλήθηκαν, φαγώθηκαν, υπεξαιρέθηκαν ή απλώς δεν απορροφήθηκαν από υπουργούς, βουλευτές, δημάρχους και λογής υπηρεσιακούς ή κυβερνητικούς “παράγοντες” την εποχή των τετράπαχων αγελάδων και του γενικευμένου “δε βαριέσαι, yolo” . Πόσοι αρμόδιοι είχαν την τσίπα να πουν ΟΚ, θα φάμε ό,τι μπορούμε αφού μπορούμε κι εφόσον έτσι μάθαμε να πορευόμαστε αλλά ας φροντίσουμε κάπως (για την υστερoφημία μας και μόνο έστω) για μερικά ζωτικά ζητήματα σαν αυτό της πυροπροστασίας που αφορούν ζωές, περιουσίες, δασικό πλούτο, καλλιέργειες, φυσικό περιβάλλον, τουρισμό από τον οποίο τόσα προσδοκάμε και στον οποίο αυτό ακριβώς το τελευταίο πουλάμε, ζήτημα κιόλα που ξέρουμε ότι αντιμετωπίζουμε σχεδόν κάθε καλοκαίρι;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/156392

Η «ανάπτυξη», το επικερδές εργαλείο καταστροφής του πλανήτη – Από τον Μιχάλη Γιαννεσκή | THE PRESS PROJECT

Η Γη παράγει αρκετά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες κάθε ανθρώπου, όχι όμως την απληστία του, είχε πει ο Μαχάτμα Γκάντι. H «Ημέρα Υπέρβασης της Γης» επιβεβαιώνει τα λόγια του, καθώς καταδεικνύει ότι η παγκόσμια κατανάλωση φυσικών πόρων υπερβαίνει ολοένα και νωρίτερα την ποσότητα που η Γη μπορεί να αναπαράγει μέσα σε δώδεκα μήνες. Φέτος, ως Ημέρα Υπέρβασης της Γης έχει οριστεί η 2α Αυγούστου. Το 1987, η αντίστοιχη μέρα ήταν η 19η Δεκεμβρίου. Χωρίς τροχοπέδη στην ασύστολη «ανάπτυξη», σε περίπου 30 χρόνια η δυνατότητα αναπαραγωγής των πόρων που έχουν καταναλωθεί θα έχει εξαντληθεί εντελώς, καθότι η μετατροπή των φυσικών πόρων σε απόβλητα γίνεται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο ο πλανήτης μπορεί να μετατρέψει τα απόβλητα σε πόρους.

…Συνεπώς η «Ημέρα Υπέρβασης της Γης» θέτει δύο εύλογα ερωτήματα. Πρώτον, η ασύστολη «ανάπτυξη» συμφέρει μακροχρόνια την παγκόσμια οικονομία; Η απάντηση είναι αναμφισβήτητα αρνητική. Το κόστος αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής έχει υπολογιστεί στο 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ εάν δεν ληφθούν μέτρα για τον περιορισμό της ο πλούτος της υφηλίου θα μειωθεί μέχρι και 20%.
Δεύτερον, είναι δυνατόν να αναχαιτιστούν η μόλυνση του περιβάλλοντος και η εξάντληση των φυσικών πόρων;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/114893/I-anaptuksi-to-epikerdes-ergaleio-katastrofis-tou-planiti

Σκουριές – Θεσσαλονίκη: Ένας καρκίνος δρόμος – Aπό το Kοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης | THE PRESS PROJECT

Οι «Σκουριές» είναι το Μεγάλο Κακό που αρνούμαστε να ακούσουμε, να δούμε και να σκεφτούμε, ελπίζοντας ότι δεν συμβαίνει. Οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας σωπαίνουν, οι ιατρικοί σύλλογοι δεν μιλάνε, ούτε οι ιατρικές σχολές λένε κάτι και τα ΜΜΕ αποσιωπούν το τι συμβαίνει εκεί. Η εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική ωστόσο προετοιμάζεται και πολύ σύντομα θα είναι πραγματικότητα. Υπάρχουν ήδη σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον από το παλιό, μικρό, υπόγειο μεταλλείο στο Μαντέμ Λάκκο – Μαύρες Πέτρες, που βγάζει μόλυβδο και ψευδάργυρο.

Μαζί με το νέο μεγάλης κλίμακας επιφανειακό μεταλλείο στις Σκουριές και την τεράστια υπόγεια επέκταση του μεταλλείου στην Ολυμπιάδα, θα αποτελέσουν μια τεράστιου μεγέθους επέμβαση στο ζωτικό μας χώρο.Η εξόρυξη προχωρά και εμείς οδεύουμε κουφοί, τυφλοί και αμέτοχοι, χωρίς αντίσταση, σε ένα μέλλον με βαριά ρύπανση και υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Η ιατρική έρευνα μιλάει για αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Όσοι ακόμα υποστηρίζουν την «επένδυση» ως καλό για τον τόπο, αν εξαιρέσουμε τους εργαζόμενους, που πιθανόν τους κινεί η απελπισία που δημιούργησε η κρίση, είναι ή τραγικά αφελείς ή πληρωμένοι.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη της εκτεταμένης άρνησης μπροστά στο Κακό, το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης αποφάσισε να πληροφορεί το κόσμο για τους κινδύνους που δημιουργεί η εξόρυξη για την υγεία και τη ζωή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/115092/Skouries—Thessaloniki-enas-karkinos-dromos

Δομές Υγείας στην νησιωτική Ελλάδα: Πρέπει ο μόνιμος κάτοικος ή ο επισκέπτης να αισθάνεται ασφαλής; -Από τον Αλέξανδρο Γαγλία | HUFFPOST GREECE

Ποια είναι η κατάσταση των Δομών Υγείας στη νησιωτική Ελλάδα; Ποια η στελέχωσή τους σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και πως ανταπεξέρχεται ένας νεαρός, ανειδίκευτος γιατρός στα διάφορα περιστατικά που τυχαίνουν σε ένα νησί της αποκαλούμενης «άγονης γραμμής»; Ποια είναι η ψυχολογική, πνευματική και σωματική κατάσταση των γιατρών που μόνοι τους, ή με λίγους συναδέλφους και νοσηλευτές, είναι κάθε στιγμή υπεύθυνοι για την περίθαλψη του πληθυσμού μικρών τόπων που περικλείονται από θάλασσα, άλλοτε ειδυλλιακή αλλά συχνά φουρτουνιασμένη; Μπορείς να κάνεις μια απλή αιματολογική εξέταση ή να βγάλεις ακτινογραφία στους Φούρνους ή την Ηρακλειά; Πως γίνονται οι διακομιδές, με τι είδους μέσα- ακόμα και σε αντίξοες, «απαγορευτικές» για κάθε μετακίνηση καιρικές συνθήκες- και σε ποια νοσοκομεία, κατά περίπτωση, μεταφέρονται οι ασθενείς; Το κεντρικό ερώτημα: πρέπει ο μόνιμος κάτοικος ή ο επισκέπτης της νησιωτικής Ελλάδας να αισθάνεται ασφαλής όσον αφορά την υγεία του;
Η HuffPost Greece κατά τη διάρκεια του φετινού ελληνικού καλοκαιριού επικοινώνησε με περισσότερες από 25 μονάδες υγείας νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου- από Περιφερειακά Ιατρεία των μικρών νησιών, Κέντρα Υγείας των «μεσαίων» και μέχρι Νοσοκομεία των μεγαλύτερων.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/08/21/igeia-sta-ellinika-nisia-_n_17795612.html?utm_hp_ref=afieromata

Η τυραννία των χαμηλών προσδοκιών – Από τον Νίκο Μωραϊτάκη | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δυσκολεύομαι, όμως, να πιστέψω ότι στην Ελλάδα μόνο ανακαλύψαμε ότι τα άλλα δεν έχουν σημασία, ότι η φυσική μας ποιότητα υπερνικά το χάος, την ανομία, τη βρωμιά και τη διαφθορά. Και ότι οι κουτόφραγκοι που δεν έχουν το ταλέντο μας αναγκάζονται να περιτυλίγουν τις μέτριες υπηρεσίες τους σε ωραίους, καθαρούς χώρους, με οργάνωση και εξυπηρέτηση.

…Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω πώς και γιατί έχουν γίνει έτσι τα πράγματα. Ως πολίτης, όμως, έχω το δικαίωμα να περιμένω κάτι καλύτερο. Δεν είναι θέμα χρημάτων. Η αξιοπρέπεια και ο πολιτισμός δεν κοστίζουν. Με προσβάλλει η υποβάθμιση της σημασίας της αθλιότητας και της ασυδοσίας – δήθεν δευτερέυοντα και επουσιώδη θέματα. Ειδικά για προϊόντα όπως η Παιδεία και η Υγεία, που παρέχονται δωρεάν στο όνομα της ισότητας των ευκαιριών.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/921596/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-h-tyrannia-twn-xamhlwn-prosdokiwn

Ποιον συμφέρουν τα υποβαθμισμένα πανεπιστήμια; – Από τον Σπύρο Βλέτσα | ATHENS VOICE

Στη χρεοκοπημένη Ελλάδα ασχολούμαστε με το αν η νέα πολυτεχνική σχολή του Πανεπιστημίου Αιγαίου θα έχει έδρα στη Σύρο ή στη Σάμο. Εδώ τα κρατικά ΑΕΙ επεκτείνονται συνεχώς χωρίς κανείς να αναρωτιέται αν τα χρήματα από τους φόρους που ξοδεύει σε αυτά το κράτος πιάνουν τόπο.
Στην Ελλάδα ασχολούμαστε μόνο με την ποσότητα των ιδρυμάτων και όχι με την ποιότητά τους. Επαναλαμβάνουμε το μοντέλο της χρεοκοπίας: Αντί να ευνοήσουμε τις παραγωγικές και ανταγωνιστικές πρωτοβουλίες ευνοούμε την επέκταση των δαπανηρών κρατικών δομών, χωρίς αξιολόγηση της σκοπιμότητας, της λειτουργίας και των αποτελεσμάτων τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Παιδείας, την ώρα που εγκρίνει την ίδρυση νέων τμημάτων, απαγόρευσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών να λειτουργήσει αγγλόφωνο τμήμα που θα απευθυνόταν σε ξένους φοιτητές με σπουδές στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία, ιστορία και αρχαιολογία και δίδακτρα 8.000 ευρώ. Σαν πρόσχημα η ηγεσία του υπουργείου χρησιμοποίησε την έλλειψη νομικού πλαισίου, αλλά τώρα που εισηγείται νέο νόμο δεν θέλησε να λύσει το ζήτημα επειδή δεν της αρέσουν τέτοιες εξωστρεφείς πρωτοβουλίες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/poion-symferoyn-ta-ypovathmismena-panepistimia

Και δηλαδή τι είναι η αριστεία; – Από την Στέλλα Κάσδαγλη | HUFFPOST GREECE

Για αρχή, όλη η συζήτηση περί αριστείας δείχνει να αφορά αποκλειστικά και μόνο την ακαδημαϊκή αριστεία -και μάλιστα από το δημοτικό- σε μια εποχή που θα ‘πρεπε πια να έχουμε νιώσει όλοι στο πετσί μας ότι η ακαδημαϊκή επίδοση (ειδικά στα ελληνικά σχολεία της παπαγαλίας) είναι ένα μόνο κομμάτι του τεράστιου μωσαϊκού που είναι οι δυνατότητες του καθενός μας. Επιβραβεύω αποκλειστικά την ακαδημαϊκή αριστεία σημαίνει ότι δεν επιβραβεύω την προσπάθεια ενός παιδιού με εξαιρετικές καλλιτεχνικές ή ενσυναισθητικές ικανότητες, δεν επιβραβεύω μη βαθμολογούμενες αρετές (την ομαδικότητα, την ευγένεια, την προθυμία, την επινοητικότητα, το χιούμορ, ________, συμπληρώστε τα πολλά κενά), δεν αφήνω χώρο στον ορισμό της αριστείας για την ευαισθησία που πρέπει να έχει ο αυριανός μου γιατρός, το οργανωτικό πνεύμα που πρέπει να έχει ο γραμματέας μου, τη φαντασία που θέλω να έχει ο συγγραφέας του παραμυθιού που θα διαβάσω το βράδυ στο παιδί μου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/stellakasdagli/blog-kai-diladi-ti-einai-h-aristeia_b_17665800.html?utm_hp_ref=greece

Τα Πανεπιστήμια διαλύονται, αλλά εμείς μιλάμε για τη σημαιοφορία στο Δημοτικό – Από τον Δημήτρη Φύσσα | ATHENS VOICE

Η παγίδα στην οποία έπεσαν πολλά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Ο νόμος Γαβρόγλου οδηγεί στην περαιτέρω υποβάθμιση των Πανεπιστημίων, αλλά η ελληνική κοινωνία μιλάει για τους…σημαιοφόρους στα Δημοτικά σχολεία.
Με την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, την επικύρωση της ιδιαίτερης συριζέικης αντίληψης για το δήθεν άσυλο (δηλαδή την επικύρωση της κατάστασης που ισχύει de facto τώρα), την επαναφορά της έντονης φοιτητικής (γράφε: παραταξιακής) συμμετοχής στην πανεπιστημιακή αυτοδιοίκηση (ακόμα και σε επιστημονικές κρίσεις) και πολλά άλλα, με μια λέξη με την κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου, τα ήδη μισοδιαλυμένα Πανεπιστήμιά μας υποβαθμίζονται κι άλλο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/ta-panepistimia-dialyontai-alla-emeis-milame-gia-ti

Αίεν αριστεύειν…τυχαίως; – Από τον Κωνσταντίνο Δροσάτο | HUFFPOST GREECE

Μερικές εβδομάδες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς μια νέα αφορμή επανεκκίνησε τη συζήτηση για τη σημασία της αριστείας ως κριτήριο ανάδειξης επίλεκτων μελών της κοινωνίας σε ευρεία κλίμακα. Αυτή τη φορά η αφορμή αφορούσε στην αλλαγή του τρόπου επιλογής σημαιοφόρων στις μαθητικές παρελάσεις των Δημοτικών σχολείων και την εισαγωγή της διαδικασίας κλήρωσης αντί της επιλογής του καλύτερου μαθητή της τάξης ή του σχολείου. Η απόφαση αυτή προστέθηκε σε μια σειρά από δηλώσεις που τα τελευταία χρόνια γίνονται σε θεσμικό ή παραπολιτικό επίπεδο περί της σημασίας της αριστείας. Η κοινή γνώμη διαθέτει τόσο υποστηρικτές όσο και πολέμιους της συγκεκριμένης αξίας, σε βαθμό που ίσως θα ήταν περισσότερο χρήσιμο αντί να κρίνεται η επιλογή της κυβέρνησης, να αναρωτηθεί κάποιος μήπως τελικά η κοινωνία έχει απαξιώσει την αριστεία ως μέσο επιλογής των καταλληλότερων να εκτελέσουν ένα έργο και οι κυβερνητικές αποφάσεις είναι απλά ο καθρέφτης της.

…Ο περιορισμός της διαδικασίας ανάδειξης αυτών που συμβολικά ηγούνται μιας τάξης ή ενός σχολείου, θα έχει αναμφίβολα απειροελάχιστη επίπτωση στη λειτουργία της μελλοντικής κοινωνίας. Αν όμως καθιερωθεί στην επόμενη γενιά η πεποίθηση ότι το μοντέλο επιλογής ηγετών ή εκπροσώπων μπορεί απλά να στηρίζεται στην τυχαιότητα, θα δημιουργηθεί μια νέα πραγματικότητα, στην οποία οι μέτριοι και όχι οι άριστοι στα γράμματα, στις επιστήμες, στην τέχνη και στην οικονομία θα λαμβάνουν σημαντικές θέσεις λήψης αποφάσεων. Αυτό θα εξαλείψει το κίνητρο για βελτίωση, θα επηρεάσει την ποιότητα των ηγεσιών και θα οδηγήσει τους καλυτερους των νέων στην καταφυγή σε κοινωνίες που αναγνωρίζουν και επιβραβεύουν την προσπάθεια και την αριστεία. Η διεύρυνση της μη επιβράβευσης και η απουσία αναγνώρισης της αξίας των αρίστων από το σύνολο θα περιθωριοποιήσει τους ίδιους τους αρίστους από την υπόλοιπη ομάδα και θα αποδυναμώσει τη δυνατότητα προβολής τους ως επιτυχημένο παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/konstantinos-drosatos/-_13044_b_17792040.html

Κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά το παιχνίδι με την Ορθοδοξία (αλλά όλοι το παίζουν) – Από τον Άρη Δημοκίδη | LIFO

Οι λογικότατες δηλώσεις Βούτση και οι αντιδράσεις, δείχνουν πώς όλοι χρησιμοποιούν τη θρησκεία για τους δικούς τους ποταπούς σκοπούς.

Από τότε που επινοήθηκαν οι οργανωμένες θρησκείες χρησιμοποιούνται για να ελέγχεται ο λαός, και για να πριμοδοτούνται αυτοί που έχουν τις διάφορες εξουσίες. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να φανατίσεις και να συσπειρώσεις τους οπαδούς σου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/156066

Εμφύλιος Πόλεμος: Το συγκλονιστικό κείμενο του Θουκυδίδη είναι επίκαιρο όσο ποτέ – Από τον Δημήτρη Καλαντζή | POSTMODERN

Παρακολουθώντας καθημερινά το αίμα που ρέει στην αρένα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με τον άκρατο φανατισμό, την εύκολη συκοφαντία, την ετοιμότητα για θανάσιμη επίθεση, τον θαυμασμό προς τους τραμπούκους, την καχυποψία προς όσους δεν βλέπουν τα πράγματα άσπρα ή μαύρα, τη δημιουργία στρατοπέδων φίλων και εχθρών που δεν αφήνουν περιθώριο για ενδιάμεσους και τον διαδικτυακό διχασμό που γιγαντώνεται με την ανοχή όλων μας, πιστεύω ότι οφείλουμε στον εαυτό μας να κάνουμε μία στάση λίγων λεπτών και να διαβάσουμε με ανοιχτό μυαλό το κείμενο του Θουκυδίδη για τον Εμφύλιο Πόλεμο. Είναι ανατριχιαστικά επίκαιρο για την κοινωνικοπολιτική ζωή της Ελλάδας του σήμερα…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.postmodern.gr/emfylios-polemos-to-sygklonistiko-kimeno-tou-thoukydidi-ine-epikero-oso-pote/

Στα θολά νερά της Ιστορίας – Από τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Γιατί πολλοί ριζοσπάστες και αριστεροί διανοούμενοι ψάχνουν πάντα έναν λόγο να μη μιλούν για τα γκουλάγκ;

…Μπορεί να πει κανείς πως οτιδήποτε χαλάει το «αφήγημα» του ενός και του άλλου γίνεται γρήγορα αντιπαθές. Όταν ο φακός στρέφεται σε μια ιδεολογική και πολιτική παράδοση και στις τερατογενέσεις της, οι οπαδοί της κάνουν σαν μέλη φανατικής αίρεσης: επικαλούνται όλους τους θεούς και δαίμονες της Ιστορίας για να μην κλονιστούν οι μοναδικές αγαθές προθέσεις της δικής τους θρησκείας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/158010

Προς φασιστόμουτρα και λοιπούς συγγενείς (μέρος 2ο) – Από τον Νίκο Μπογιόπουλο | ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Στην Εσθονία, χώρα της … δημοκρατίας και της ΕΕ, δεσπόζει μνημείο που ανεγέρθη υπό την αιγίδα της «Ένωσης των αγωνιστών για την ελευθερία». Πρόκειται για τον σύλλογο των Εσθονών που υπηρέτησαν στα χιτλερικά SS…
Στην Εσθονία, χώρα της δημοκρατίας και της ΕΕ, κάθε 22 του Σεπτέμβρη έχουν «μέρα πένθους». Γιατί; Γιατί τότε, στις 22 Σεπτέμβρη 1944 ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε το Ταλίν από τους Ναζί…

Το μνημείο υπέρ των Ναζί ανεγέρθηκε στην Εσθονία, στην πόλη Λιούλα, ήδη από το 2004. Σχεδόν ταυτόχρονα, δηλαδή, με την είσοδο της χώρας στην ΕΕ… Το μνημείο απεικονίζει Εσθονό στρατιώτη ντυμένο με τη γερμανική στρατιωτική στολή των Ες-Ες. Στην πλάκα του αναγράφεται: «Οι Εσθονοί άνδρες που πολέμησαν το 1940-1945 κατά του μπολσεβικισμού και για την αποκατάσταση της εσθονικής κυριαρχίας». Στην εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων του μνημείου, ο κυβερνήτης της πόλης, ονόματι Τίιτ Μάντισον, είχε δηλώσει: «Αυτό το μνημείο είναι για τους ανθρώπους που έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ δύο κακών, και επέλεξαν το λιγότερο κακό». Το «λιγότερο κακό» ήταν, φυσικά, ο ναζισμός κι ο δοσιλογισμός…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.imerodromos.gr/pros-fasistomoutra-kai-lipous-syngenis-meros-2o/

Ποιoς Κομμουνισμός; Οι Γερμανικές εκλογές και το φάντασμα της Πρωσίας είναι το κλειδί για το αύριο – Aπό τον Νίκο Άγουρο | HUFFPOST GREECE

Ωστόσο, αν υποθέσουμε ότι η τάση των κομμάτων μέσα στον Αύγουστο να αφουγκρασθούν την ιστορία και να αποδράσουν από την πραγματικότητα είναι πράγματι τίμια -και μάλιστα σε μια εποχή που η Δύση αντιμετωπίζει την μια κρίση μετά την άλλη και η Ελλάδα- τότε το ιστορικό πεδίο που θα όφειλαν να εστιάσουν την προσοχή τους και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση είναι εκείνο της Γερμανίας.

…Ακριβώς σε ένα μήνα από σήμερα, στις 24 Σεπτεμβρίου, η Γερμανία θα αποφασίσει αν η Μέρκελ παρά τα 12 χρόνια που είναι Καγκελάριος θα αποτελέσει εκ νέου την επιλογή των Γερμανών. Η αληθινή ιστορία της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης θα αρχίσει να ξετυλίγεται το φθινόπωρο του 2017.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/nikos-agouros/o-_18_b_17817096.html

Τι θέλει ο κ. Σόιμπλε; – Aπό τον Γιάνη Βαρουφάκη | Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι στα κομμάτια θέλει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί λέει «όχι» συνεχώς σε πράγματα που φαίνονται λογικά και στους πιο συστημικούς Ευρωπαίους; Ποιος ο λόγος που ωθεί την Ελλάδα προς την ασφυξία και το Grexit; Και πώς, παρά τον αρνητισμό του, που τον καθιστά αντιπαθητικό παντού, η δημοφιλία του στην Ομοσπονδιακή Γερμανία παραμένει υψηλή;

…Σόιμπλε και Σία αρνούνται οποιαδήποτε παραχώρηση στην Αθήνα μπορεί να εκληφθεί στο Παρίσι ως θετικό σημάδι ότι το Βερολίνο ενδέχεται να αποδεχθεί την κυριαρχία της γαλλικής κυβέρνησης επί της δημοσιονομικής πολιτικής της Γαλλίας.
Εχει σημασία λοιπόν να καταλάβουμε όλοι μας ότι το αδιέξοδο της Ευρώπης και η ερημοποίηση της Ελλάδας δεν είναι θέμα ενός «κακού» ανθρώπου ή κάποιας ιδιοτροπίας. Είναι απόρροια μιας τιτάνιας σύγκρουσης Γερμανίας-Γαλλίας, στην οποία Ελλάδα και Ευρώπη είναι παράπλευρες απώλειες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.efsyn.gr/arthro/ti-thelei-o-k-soimple

Η αφήγηση της ελληνικής κρίσης από τον Γιάνη Βαρουφάκη: Ένας μάρτυρας κατηγορίας κατά του ίδιου του εαυτού του (Μέρος 1ο) – Από τον Eric Toussaint | THE PRESS PROJECT

Στο τελευταίο του βιβλίο Adults in the Room, ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει την δική του εκδοχή των λόγων που οδήγησαν στην ντροπιαστική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Τσίπρα, τον Ιούλιο του 2015. Αναλύει ουσιαστικά την περίοδο 2009-2015 ενώ κάνει και αναφορές σε πιο μακρινές εποχές.

…Το πρώτο αυτό άρθρο αναφέρεται στα 4 πρώτα κεφάλαια ενός βιβλίου που περιέχει 17 κεφάλαια. Αφορά τις προτάσεις που διατύπωνε ο Βαρουφάκης πριν συμμετάσχει στην κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015.
Με την αποδεικτική διαδικασία που ακολουθεί ο συγγραφέας, μπορούμε ξεκάθαρα να συμπεράνουμε ότι η συμπεριφορά του και ο πολιτικο-οικονομικός προσανατολισμός που υπερασπίστηκε συνέβαλαν στην καταστροφή. Πράγματι, ο Γιάνης Βαρουφάκης διεκδικεί ξεκάθαρα πρωταγωνιστικό ρόλο στην επεξεργασία της στρατηγικής που υιοθέτησε πριν την εκλογική νίκη του Ιανουαρίου του 2015 μια δράκα ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ: ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Νίκος Παππάς, κατά κύριο λόγο.
Ο Βαρουφάκης δεν δηλώνει ένοχος: είναι πεπεισμένος ότι αν ο Τσίπρας είχε πραγματικά εφαρμόσει τον προσανατολισμό που του πρότεινε και που ο Τσίπρας δέχτηκε, τέλη 2014, αυτό δεν θα είχε καταλήξει σε ήττα για τον Ελληνικό λαό.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/115778/I-afigisi-tis-ellinikis-krisis-apo-ton-Giani-Baroufaki–Enas-marturas-katigorias-kata-tou-idiou-tou-eautou-tou-Meros-1o

Λιπόψυχοι και μεγαλόθυμοι ή πώς παρουσιάζουμε τη δειλία ως ανωτερότητα – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Το παγκόσμιο πρόβλημα δεν περιορίζεται στα τρομοκρατικά χτυπήματα, που, στις ισλαμικές χώρες, είναι απείρως πιο συχνά και αιματηρά: γι’ αυτά δεν κάνουμε, φυσικά, αγρυπνίες· δεν μπορούμε να ξαγρυπνάμε με τα κεριά κάθε μέρα. Το παγκόσμιο πρόβλημα είναι το Ισλάμ και οι διεθνείς του αξιώσεις, η στρατηγική του, τα οράματά του.

…Η Ευρώπη είναι ανέντιμη και λιπόψυχη. Και παρουσιάζει αυτές τις ιδιότητες ως μεγαλοθυμία. Συνυπάρχουν παραλογισμοί και πεισματική ακατανοησία. Κατ’ αρχάς, δεν φαίνεται να ξεκολλάμε από την εχθρότητα για τη Ρωσία, μολονότι η σύμπλευση μαζί της θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν προφυλακτήρα έναντι του Ερντογάν και του Ισλάμ γενικότερα. Έχουμε καθηλωθεί στη λάσπη του Ψυχρού Πολέμου. Δεύτερον, επικρατεί σύγχυση ως προς τη διεθνή ισλαμική στρατηγική: ακούγονται φαιδρές αναλύσεις περί «τρελών χωρίς ιδεολογία και θρησκεία», αν και είναι πασίδηλο ότι η ισλαμική τρομοκρατία απορρέει από την πολιτική εξισλαμισμού και ταπείνωσης της Δύσης την οποία εφαρμόζουν συγκεκριμένες χώρες και θεσμοί. Προσπαθούμε να υποβιβάσουμε το φαινόμενο, να το αποδεσμεύσουμε από το Ισλάμ και να το παρουσιάσουμε ως ψυχιατρικής φύσεως.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/lipopsyhoi-kai-megalothymoi-i-pos-paroysiazoyme-ti

Η δημιουργία μιας ισλαμικής Δημοκρατίας στην απέναντι όχθη του Αιγαίου – Από τον Χρήστο Λουτράδη | HUFFPOST GREECE

Ένα από τα πιο ακανθώδη θέματα που αντιμετωπίζει η γειτονική μας χώρα, με αποτελέσματα τα οποία θα γευτεί και η ευρύτερη περιοχή, είναι η σταδιακή μετατροπή του ιδεολογικού πυρήνα του κράτους από κοσμικό σε θρησκευτικό με ότι αυτό συνεπάγεται για την αλλοίωση των βασικών λειτουργιών του κρατικού μηχανισμού , την φύση του πολιτεύματος αλλά και την στάση που θα κρατήσει μια μεταλλαγμένη Τουρκία απέναντι στις γειτονικές της χώρες και συγκεκριμένα την Ελλάδα.
Τα πεδία στα οποία ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν προσπαθεί να επιβάλλει την μετατροπή του κράτους από κεμαλικό-κοσμικό σε θρησκευτικό-ισλαμικο είναι η Παιδεία και οι κοινωνικές υπηρεσίες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/christos-loutradis/-_12836_b_17687152.html

Το «κακό σπυρί» που λέγεται Κατάρ – Από τον Γιάννη Μαντζίκο | INSIDE STORY

Ο αποκλεισμός του Κατάρ από τις χώρες του Κόλπου και η επίθεση κατά του Al Jazeera ήρθαν ξαφνικά για τον περισσότερο τον κόσμο, αλλά όχι για όσους είναι εξοικειωμένοι με την κρίση που έχει ξεσπάσει από τότε που το μικρό εμιράτο αποφάσισε να χαράξει τη δική του πολιτική γραμμή (και έχει τα χρήματα για να το κάνει).

…Η Σαουδική Αραβία δεν μπορούσε να χωνέψει ότι το Κατάρ έδωσε χρήματα στους μεγαλύτερους εχθρούς της: το Ιράν και την Αλ-Κάιντα. Η Σαουδική Αραβία και το Ιράν είναι οι μεγάλοι αντίπαλοι στον πόλεμο επιρροής των μουσουλμανικών κρατών. Οι μεν είναι Σουνίτες, οι δε Σιίτες. Οι μεν έχουν βασιλεία, οι δε ζουν την Ιρανική επανάσταση.

Το Κατάρ από την άλλη παραπονιέται ότι διώκεται επειδή τόλμησε να έχει τις δικές του απόψεις. Η απόφαση του Μπαχρέιν να εκδιώξει”Bahrain gives Qatari soldiers 48 hours to leave Manama”, Αl Arabiya το στρατιωτικό προσωπικό του Κατάρ από την πρωτεύουσά του δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/qatar?token=ID2TFEYB0O&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fqatar&utm_source=insideStory&utm_campaign=c9208ec16a-unsubscribed20170812&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-c9208ec16a-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_12_8_2017)

Σάρλοτσβιλ, Ντόναλντ Τραμπ και τα όρια της πολιτικής ελευθερίας – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Οι ΗΠΑ απομακρύνονται από τον πολιτισμένο κόσμο.
…Τα πρόσφατα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ θα μπορούσαν, πιθανώς, να προληφθούν αν εφαρμόζονταν οι νόμοι. Αν δηλαδή δεν επιτρεπόταν οποιαδήποτε εκδήλωση που έχει στόχο την αφαίρεση της ελευθερίας των «άλλων» και την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Επιπροσθέτως, αυτά τα γεγονότα φανερώνουν, εκτός από τη διστακτικότητα και τη στενότητα της εκτελεστικής εξουσίας, μερικά άλλα προβλήματα που υποβόσκουν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/sarlotsvil-ntonalnt-tramp-kai-ta-oria-tis-politikis

Επικίνδυνα παιχνίδια: Η Διεθνής Κοινότητα και τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας – Από την Φραγκίσκα Μεγαλούδη | THE PRESS PROJECT

Όσο η διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ εντείνει την στρατιωτική ρητορική της, οι ΗΠΑ και η Βόρεια Κορέα μοιάζουν επικίνδυνα κοντά σε σύγκρουση. Ο πυρηνικός πόλεμος γίνεται πλέον μια σχεδόν πιθανή επιλογή και η ξαφνική μανία για αναφορές σε αυτόν δεν φαίνεται να σοκάρει κανέναν. Αντίθετα τα περισσότερα μέσα και αναλυτές συνεχίζουν να εστιάζουν στους βορειοκορεάτες για να δικαιολογήσουν την κλιμάκωση των εντάσεων.

Το μήνυμα είναι απλό: δοκιμάσαμε τα πάντα, τίποτα δεν λειτουργεί και η μόνη λύση είναι να χρησιμοποιήσουμε βία.

Αλλά έκανε πραγματικά η διεθνής κοινότητα ό,τι περνούσε από το χέρι της για να επιλύσει την κρίση στην κορεατική χερσόνησο;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/116238/Epikinduna-paixnidia-I-Diethnis-Koinotita-kai-ta-purinika-tis-Boreias-Koreas

Ο τυφώνας Χάρβεϊ δεν ήρθε από το πουθενά – Από την Naomi Klein για το The Intercept | THE PRESS PROJECT

Ακριβώς τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την κλιματική αλλαγή και όλες τις άλλες συστημικές αδικίες- από τις φυλετικές διακρίσεις έως την οικονομική λιτότητα- που μετατρέπουν καταστροφές όπως ο Χάρβεϊ σε ανθρώπινες καταστροφές.

…Αυτό που δεν θα ακούσετε είναι το γιατί αυτά τα πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα που σπάνε κάθε ρεκόρ συμβαίνουν με τέτοια συχνότητα που το «ρεκόρ» έχει γίνει ένα μετεωρολογικό κλισέ. Με άλλα λόγια, δεν θα ακούσετε να λένε πολλά, ή μπορεί και τίποτα, για την κλιματική αλλαγή.
Αυτό, μας έχουν πει, προέρχεται από την επιθυμία να μην «πολιτικοποιήσουμε» μια ακόμα εκτυλισσόμενη ανθρώπινη τραγωδία, που είναι μια κατανοητή τάση. Το σημαντικό όμως εδώ είναι το εξής: κάθε φορά που αντιδρούμε σαν να έρχεται από το πουθενά ένα πρωτοφανές καιρικό φαινόμενο, ως ένα είδος θεομηνίας που κανείς δεν προέβλεψε, οι δημοσιογράφοι παίρνουν μια έντονα πολιτική απόφαση.

…Τα ρεκόρ σπάνε κάθε χρόνο- είτε πρόκειται για την ξηρασία, το κύμα καταιγίδων, τις πυρκαγιές είτε απλώς για τη θερμοκρασία- και συμβαίνουν επειδή ο πλανήτης είναι πολύ πιο ζεστός από ό,τι από τότε που άρχισαν να καταγράφουν τα ρεκόρ. Η κάλυψη των Μέσων για γεγονότα όπως ο τυφώνας Χάρβεϊ, όπου δεν δίνουν σημασία σε αυτά τα γεγονότα, που παραλείπουν να παράσχουν μια πλατφόρμα στους επιστήμονες του κλίματος για να μπορέσουν να τα εξηγήσουν αυτά, χωρίς ταυτόχρονα να αναφέρουν ποτέ την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού, αποτυγχάνει στο βασικό καθήκον της δημοσιογραφίας: Να παρέχει τα σημαντικά γεγονότα και το σχετικό πλαίσιο. Αφήνει το κοινό με την εσφαλμένη εντύπωση ότι πρόκειται για καταστροφές χωρίς αιτίες, πράγμα που σημαίνει επίσης ότι δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα για την πρόληψή τους (και ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα τώρα για να αποφευχθεί η επιδείνωσή τους στο μέλλον).

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/115992/O-tufonas-Xarbe-den-irthe-apo-to-pouthena-Tora-irthe-i-ora-na-suzitisoume-gia-tin-klimatiki-allagi

Πώς θα αλλάξει η στοά Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης; – Από την Σοφία Χριστοφορίδου | INSIDE STORY

Σχεδόν εκατό χρόνια μετά την ανέγερσή της, η εμβληματική Αγορά Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης έχει μια ευκαιρία να ανακτήσει την παλιά της αίγλη και να γίνει καταλύτης για την αστική αναγέννηση του κέντρου. Όμως το περίπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς καθιστά δύσκολο το εγχείρημα της ανακαίνισης και αξιοποίησής της.

Η στοά Μοδιάνο ανήκει εξ αδιαιρέτου σε 60 ιδιοκτήτες –όλοι τους έχουν ποσοστό 1%, πλην του δημοσίου, που μέχρι πρότινος κατείχε το 43,63%. Πριν ένα μήνα, αυτό το ποσοστό μεταβιβάστηκε μέσω του ΤΑΙΠΕΔ στην One Outlet, συμφερόντων Σάμι Φάις και Notos Com. Σήμερα, για πρώτη φορά μετά την πώληση, γίνεται γενική συνέλευση των ιδιοκτητών. Τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν είναι πολλά και περίπλοκα.

Ένα είναι βέβαιο: η στοά είναι διατηρητέα και ως προς την αρχιτεκτονική και ως προς τη χρήση της, οπότε πρέπει να παραμείνει αγορά τροφίμων. Το inside story περιφέρεται στους δαιδαλώδεις διαδρόμους, αναλύει το περίπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς, μεταφέρει τις ανησυχίες των καταστηματαρχών και τα σχέδια της One Outlet για το μέλλον και κάνει μία αναδρομή στην ιστορία του κτιρίου.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/pos-tha-allaxei-i-stoa-modiano?token=T4VL1BZO34&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fpos-tha-allaxei-i-stoa-modiano&utm_source=insideStory&utm_campaign=dfc89bf846-unsubscribed20170819_2&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-dfc89bf846-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_19_8_2017_2)

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Πικιώνης; – Από τον Χρήστο Παρίδη | LIFO

Αυτή είναι η ζωή του έλληνα αρχιτέκτονα που διαμόρφωσε αριστοτεχνικά τον περιβάλλοντα χώρο του ομφαλού της Αθήνας. Σαν σήμερα το 1968 πεθαίνει στην Αθήνα.

Ίσως σήμερα να μας φαίνεται αναπόσπαστο μέρος του ιερού λόφου της Ακρόπολης και να έχει γίνει με τα χρόνια ταυτόσημο της φυσιογνωμίας και της μορφολογίας της πόλης των Αθηνών, αλλά, αν οφείλουμε σε κάποιον τη -σχεδόν- ιδιοφυή διαμόρφωση και χάραξη οδών πρόσβασης των πεζών, τους σπειροειδείς διαδρόμους που οδηγούν στο σημαντικότερο μνημείο της ελληνικής αρχαιότητας, δεν είναι άλλος από τον εμπνευσμένο εικαστικό-αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη.

…Ο Πικιώνης, αφοσιωμένος ευλαβικά στη λαϊκή παράδοση, σε καιρούς που οι πάντες λοξοκοιτούσαν τα μεταπολεμικά διεθνή ρεύματα και που συχνά μιμούνταν με άστοχους και άτεχνους νεωτερισμούς, συγκέντρωσε τους καλύτερους τεχνίτες της Αθήνας, λιθοξόους, κτίστες, ξυλουργούς με τα συνεργεία και τα παραπαίδια τους, και με τυφλή εμπιστοσύνη και ισότιμη συνεργασία δημιούργησε, κυριολεκτικά με τα χέρια και τη συνδρομή τους, βήμα βήμα, χωρίς ολοκληρωμένα σχέδια, αυτοσχεδιάζοντας περισσότερο, ένα τεραστίων μεγεθών χειροτέχνημα! Εφαρμογή αρχών και αισθητικών επιλογών μιας ζωής και της σταδιοδρομίας του εβδομηντάχρονου αρχιτέκτονα, που είχε ξεκινήσει από τα θρανία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου μισό αιώνα πριν και μέσα από ποικίλες, καλλιτεχνικής φύσεως αναζητήσεις άγγιζε το τελειότερο και πλέον εμβληματικό επίτευγμά του…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/san_simera/157764

Απαξιώνοντας τα Επιδαύρια – Από τον Δημήτρη Γκιώνη | Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Τώρα που τελειώνουν στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου οι παραστάσεις –με τα συν και τα πλην που εισέπραξαν– ας δούμε τι έγραφε πριν από 31 χρόνια ένας άνθρωπος που χρόνια θήτευσε στο κλασικό, αλλά και στο σύγχρονο ελληνικό και ξένο θέατρο. Είναι ο Αλέξης Σολομός, που στις 26 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή στα 94 του (1918-2012).

… Ολίγα ακόμη από το ενδιαφέρον (και συζητήσιμο) κείμενο του Αλέξη Σολομού, που δεν χώρεσαν παραπλεύρως: «Ολο το κακό αρχίζει απ’ την έγνοια να υπάρξουμε, να επιδείξουμε τον αφανή εαυτούλη μας. Και για τον κλινικό τούτο λόγο αγκομαχάμε και ιδρώνουμε για να σκαρώσουμε το “καινούργιο” και το “αλλιώτικο”. Κι ας μην το υπαγορεύει καμιά ουσιαστική ανάγκη, κι ας έχει γι’ αποτέλεσμα το δημόσιο διασυρμό – αν όχι τη θανατική καταδίκη του έργου που παρουσιάζουμε».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.efsyn.gr/arthro/apaxionontas-ta-epidayria

«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη»* – Από τον Γιάννη Καρλόπουλο | LIFO

Ο αισθητικός επιμελητής του LIFO.gr γράφει έναν προσωπικό απολογισμό της θητείας του στο ΔΣ του ΤΑΠ και τον ανοίκειο συμβιβασμό της Λυδίας Κονιόρδου με μια χρόνια παθογένεια στο χώρο των Μουσείων.

…Έχει ποτέ αναρωτηθεί κανείς από αυτούς που αναλαμβάνουν … “ηθικές δεσμεύσεις (!)” απέναντι σε εκβιαστές, που απειλούν να κλείσουν την Ακρόπολη, για να μην ασκηθεί έλεγχος στις υπερωρίες τους, ότι πρωτίστως στο πλαίσιο της χρηστής διαχείρισης ενός δημόσιου αγαθού όπως είναι η πολιτιστική κληρονομιά, οφείλουν να απολογηθούν για τη στάση τους απέναντι στον Έλληνα πολίτη;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/guest_editors/156159

Οι διανομείς σε επισφαλείς θέσεις εργασίας οδηγούν τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό της πλατφόρμας – Από τον Callum Cant στο Political Critique | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Deliveroo, Foodora, Giovo. Η επιτυχία αυτών των εταιρειών στηρίζεται στην εκμετάλλευση ενός αόρατου πρεκαριάτου. Τώρα, αντίθετα με κάθε προσδοκία, αυτοί οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται πέρα από τα σύνορα για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Μια απεργία των εργαζομένων της Deliveroo το καλοκαίρι του 2016 στο Λονδίνο ήταν το πρώτο σημάδι για το ότι οι εργαζόμενοι στις πλατφόρμες παροχής τροφίμων μπορούσαν να αναπτύξουν μια μαζική συλλογική δράση. Η απεργία εξαπλώθηκε από την Deliveroo στην UberEats και στη συνέχεια σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα χρόνο μετά, ο αγώνας αυτός έχει εξαπλωθεί σε υπερεθνικό επίπεδο.

…Αυτή η δυναμική ήταν δυνατή εν μέρει εξαιτίας της άμεσης χρήσης της απεργίας ως όπλο για τις άτυπες σχέσεις εργασίας. Όταν εγκαταλείφθηκε η νομική προστασία της απασχόλησης προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη εκμετάλλευση του εργαζομένου, εξαφανίστηκε και η νομική προστασία του εργοδότη εναντίον του εργαζομένου. Ξαφνικά, οι ανεπίσημες απεργίες ήταν το μόνο δυνατό είδος απεργίας. Η μαχητικότητα της εργατικής τάξης δεν περιοριζόταν από τη συμβατική κρατική καταστολή των απεργιών και την οργάνωση των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να υπάρξει η δυνατότητα της γρήγορης ανάπτυξης και διάδοσης των απεργιών χωρίς μεγάλη συνδικαλιστική συμμετοχή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/115774/Oi-dianomeis-se-episfaleis-theseis-ergasias-odigoun-ton-agona-enantia-ston-kapitalismo-tis-platformas

Κάποια στιγμή ας μιλήσουμε σοβαρά για το Instagram – Από τον Πέτρο Τερζή | ATHENS VOICE

Mην ξεχνάς ότι βλέπεις μονάχα τις καλύτερες στιγμές τους. Και μάλιστα επεξεργασμένες.

…Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Royal Society of Public Health και το Young Health Movement της Μεγάλης Βρετανίας πριν 3 μήνες, το Instagram ανακηρύχθηκε ως εκείνο το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που μπορεί να προκαλέσει περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα στο χρήστη του, φτάνοντας μάλιστα μέχρι το έσχατο, την κατάθλιψη.

Η απαρχή αυτών των προβλημάτων βρίσκεται στο συναίσθημα εκείνο που οι ειδικοί «βάφτισαν» Fear of missing out (FoMO). Ο φόβος, δηλαδή, που νιώθει ο Κωνσταντίνος και ο κάθε Κωνσταντίνος ότι «μένει στην απ’έξω» τη στιγμή που οι υπόλοιποι γλεντάνε τη ζωή τους. Και είναι αλήθεια πως όσο περισσότερο χρησιμοποιεί κάποιος το Instagram για να «δείχνει» τη ζωή του, τόσο περισσότερο φοβάται ότι κάποια μέρα θα μείνει στην απέξω. Έτσι για να αποφύγει ένα τέτοιο «οδυνηρό» αποτέλεσμα, όλο και περισσότερο προσπαθεί να είναι συνεχώς «μέσα».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/life/tech/kapoia-stigmi-milisoyme-sovara-gia-instagram

7+ πράγματα που δεν ξέρατε για το σεξ (στην εποχή των social media) – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Η σεξολόγος Σμαρούλα Κυριαζίδη απαντά σε μερικές ουσιαστικές ερωτήσεις για τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται η σεξουαλική μας ζωή σήμερα.

…”Όλα φαίνεται να θυσιάζονται στον βωμό του Snapchat, νοιάζει περισσότερο πόσοι είδαν το βίντεο που θα χαθεί μετά από 24 ώρες και πόσα likes πήρε η φωτογραφία που ανέβασα από in all day καφέ της παραλιακής. Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα άτομα σπάνια κάνουν σεξ. Μιλάνε για το σεξ πολύ, λένε ότι τους ενδιαφέρει, γράφουν για το σεξ, αλλά τείνουν να καταναλώνουν τη σεξουαλική τους ένταση και ενέργεια στη διαδικασία εύρεσης της τέλειας γωνίας λήψης μιας ακόμα selfie.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/tora_tora/137911

Xennials: Μετέωροι, παραπλανημένοι και ρομαντικοί – Από τον Άθω Δημουλά | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ποια είναι η γενιά των Xennials που οι κοινωνιολόγοι πλέον τοποθετούν εμβόλιμα γύρω στο 1980; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους και γιατί διαφοροποιούνται από όσους γεννήθηκαν λίγο νωρίτερα και λίγο αργότερα;

…Οι Xennials, λοιπόν, βρίσκονται ανάμεσα στην Generation X, τη δεύτερη μεταπολεμική γενιά (η πρώτη είναι οι Baby Boomers) που περιγράφεται ως εσωστρεφής, κυνική και απαισιόδοξη και στους Millennials (ή Generation Y), την εύθυμη και γεμάτη αυτοπεποίθηση παγκοσμιοποιημένη γενιά της τεχνολογικής επανάστασης. Τα χαρακτηριστικά των Xennials αντλούνται κυρίως από το ότι γεννήθηκαν στη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή εποχή. Είναι η τελευταία γενιά που μεγάλωσε παίζοντας έξω, η τελευταία γενιά που άνοιξε εγκυκλοπαίδεια, που αξιοποίησε την παραδοσιακή αλληλογραφία και το σταθερό τηλέφωνο, που πήγε σε βιβλιοθήκες και βίντεο κλαμπ, η τελευταία γενιά που επηρεάστηκε από την τηλεόραση.
Είναι η πρώτη γενιά που χρησιμοποίησε μαζικά το κινητό τηλέφωνο, η γενιά που στην ενηλικίωσή της υποδέχτηκε το ίντερνετ με εκείνες τις αρχικές αργές συνδέσεις που «έπεφταν» αν κάποιος σήκωνε το τηλέφωνο, είναι η πρώτη γενιά που έφτιαξε e-mail όταν όλες οι διευθύνσεις ήταν ακόμα διαθέσιμες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/923094/article/periodiko-k/reportaz/xennials-metewroi-paraplanhmenoi–kai-romantikoi

Το ζήτημα με τα παιδικά πάρτι – Από την Σίσσυ Καραβία | LIFO

Τα νήπια της νέας χιλιετίας κάνουν το ντεμπούτο τους στην κοινωνική ζωή με τυμπανοκρουσίες. Το θέμα που προκύπτει δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά και ηθικό. Τι ακριβώς τα διδάσκουμε να περιμένουν;

…Τα παιδιά σήμερα θεωρούν πολλά πράγματα δεδομένα. Το ότι ένα φουσκωτό κάστρο κοστίζει 300 ευρώ για να το νοικιάσεις και να το στήσεις στην πυλωτή σου, δεν είναι κάτι που τα απασχολεί. Και δεν θα έπρεπε ίσως. Όπως και το ότι για να κάνεις παιδικό πάρτι σε παιδότοπο χρειάζεσαι κατά μέσο όρο 1200 ευρώ για περίπου 50 άτομα. Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι τα παιδιά και με λιγότερα μπορούν να περάσουν καλά. Σ’ έναν ρυθμό ζωής όμως που δεν αφήνει πολλά περιθώρια στους γονείς να αυτοσχεδιάσουν, οι περισσότεροι προτιμούν απλώς να πληρώσουν και να γλυτώσουν το άγχος και την ταλαιπωρία. 30 πιτσιρίκια σ’ ένα σπίτι θα κάνουν φασαρία, θα λερώσουν, θα κάνουν ίσως ζημιές. Ποιος θα μαζέψει, ποιος θα καθαρίσει, ποιος θα έχει την αντοχή να τα υποστεί; Και βέβαια πάντα μπαίνουν κι άλλα ζητήματα. Ποιος μας έχει καλέσει και σε ποιους έχουμε υποχρέωση. Ποιους θέλουμε να υποχρεώσουμε και ποιους να εντυπωσιάσουμε. Μπορεί να μην έχουμε όλοι σαν την Γ. Α. τη δυνατότητα να πάρουμε τον Ρουβά να τραγουδήσει στα γενέθλια του παιδιού μας, είναι όμως πιθανό να αρχίσουμε να το ονειρευόμαστε αν αφήσουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/arxeio_articles/155910

Η ψηφιακή κόπωση και τα μάτια σας – Τα συμπτώματα και οι τρόποι προστασίας (vid) – Aπό την Ειρήνη Ανδρουλάκη | CNN GREECE

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το μπλε φως όπως και η υπεριώδης ακτινοβολία UVA-UVB επιβαρύνουν τα μάτια μας, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα «γερνάνε» πριν από την ώρα τους.
«Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους σε ηλικία 50 ετών να έχουν καταρράκτη ενώ τα παλιότερα χρόνια εμφανιζόταν σε ανθρώπους άνω των 70 ετών. Επίσης αυτές οι ακτινοβολίες είναι βλαπτικές για την ωχρά κηλίδα, όχι ως αιτία αλλά ως επιβαρυντικός παράγοντας στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας» λέει στο CNN Greece o Γιάννης Δατσέρης, χειρουργός οφθαλμίατρος και Αντιπρόεδρος της Εταιρίας Υαλοειδούς Αμφιβληστροειδούς.
Η πολύωρη παραμονή μπροστά σε οποιαδήποτε οθόνη προκαλεί στους οφθαλμούς, ψηφιακή κόπωση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.cnn.gr/focus/story/91861/h-psifiaki-koposi-kai-ta-matia-sas-ta-symptomata-kai-oi-tropoi-prostasias-vid

Η Ζωή είναι αλλού – Από τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Ένα πράγμα θαύμαζες άμα γνώριζες προσωπικά τη Ζωή Λάσκαρη. Ήταν απόλυτα ειλικρινής, έλεγε αυτό που ήθελε χωρίς να σκεφτεί τις επιπτώσεις, αν δε σε πήγαινε σαν άτομο σε έβγαζε από το παιγνίδι της ζωής της, όποιος και να ήσουν. Δεν μιλούσε στους ανθρώπους ανάλογα με την κοινωνική ή οικονομική τους θέση. Κι όπως μου είχε πει κάποτε «αν αποφασίζεις στη ζωή σου να κάνεις αυτό που θες χωρίς να σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι για σένα, πρέπει να πάρεις απόφαση ότι κι οι υπόλοιποι δεν έχουν καμία υποχρέωση να σε αποδεχθούν για αυτό που είσαι».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/115487/I-Zoi-einai-allou

Το καλοκαίρι ανήκει στα νιάτα – Aπό τον Φώτη Γεωργελέ | ATHENS VOICE

Πόσες διαφορετικές πραγματικότητες υπάρχουν;
…Οι άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι απλώς να κάνουν αυτό που θέλουν. Θέλουν και να αποδείξουν πως αυτό που θέλουν είναι το καλύτερο απ’ όλα, ότι οι ίδιοι είναι καλύτεροι απ’ όλους. Θέλουν να το αποδείξουν πρώτα-πρώτα στον εαυτό τους. Για να ησυχάσουν. Οι επιλογές τους είναι σωστές μόνο αν είναι οι μόνες σωστές, όχι επειδή είναι δικές τους. Οι διακοπές είναι μια ιστορία φονταμενταλισμού της καθημερινής ζωής. Εμείς πήγαμε στο καλύτερο εστιατόριο, στο καλύτερο νησί, στο καλύτερο ξενοδοχείο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/life/kalokairi-anikei-sta-niata

Μπιτσόμπαρον, το νεοελληνικόν – Από την Ρέα Βιτάλη | PROTAGON

O,τι βλέπεις σε μπιτσόμπαρο στην επικράτεια, έχει την ίδια διαδρομή σκέψης: «Κάτι όπως στη Μύκονο». Oλη η επιχειρηματικότητα, «κάτι όπως στη Μύκονο». Τέτοιο κόλλημα, τόση έλλειψη φαντασίας! Αντίγραφα, κόπι πάστε.

…Και τι είναι το μπιτσόμπαρο; Οχι ο χώρος που σου δίνει τη δυνατότητα να χαρείς τη θάλασσα με την άνεση μιας ξαπλώστρας, μιας ομπρέλας και νερό-καφέ-ποτό αλλά ένας χώρος για να τη «βγεις» στη θάλασσα.
…Αν κρίνεις όμως από τους γύρω, πρέπει να ζεις κάτι σε οργασμό. Επ’ αυτού και ο στύλος για να ξεσπάσει η Τσίτα. Να βουρλιστεί όταν την πνίξουν οι ήχοι. Και να γελάνε τατουάζ από κάτω, εν μέρει έγκαβλα και εν μέρει ειρωνικά προς επικάλυψη του έγκαβλου. Και να παραμερίζουν για σαμπανιέρες που περνάνε και περνάνε και δόστου μπτουμπ, μπτουμπ. Στριμωγμένοι ως σαρδέλες και η θάλασσα άδεια. Μπαίνουν, βαφτίζονται, βγαίνουν με συνοπτικές διαδικασίες. Μη και τους ξεμυαλίσει η θάλασσα και θέλουν παραπάνω. Και μετά κάθονται σε κουρτίνες. Κάθε μπιτσόμπαρον που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να στολιστεί με κουρτίνες που να τις φυσάει αέρας. Και να έχει και κρεβάτια, πάντα με κουρτίνες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.protagon.gr/apopseis/blogs/bitsobaron-to-neoellinikon-44341456045

Τα άλλα καλοκαίρια μιας άλλης Ελλάδας | PROTAGON

Προτού αρχίσει να δέχεται τα εκατομμύρια των τουριστών και αρχίσει να θριαμβολογεί για τα ρεκόρ, προτού ο κόσμος μας γίνει έγχρωμος και ψηφιακός και τα social media γεμίσουν με εικόνες καλοκαιρινής ευτυχίας, υπήρχε μια εποχή που το καλοκαίρι της Ελλάδας ήταν πιο αθώο και λιγότερο προβεβλημένο. Αυτό το καλοκαίρι αναδεικνύουν οι φωτογραφίες που το Μουσείο Μπενάκη αναδημοσιεύει -φευ!- στο facebook από το περίφημο αρχείο του.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.protagon.gr/galleries/ta-alla-kalokairia-mias-allis-elladas-44341458708#id_19

Documenta 14: Αντίο, Αθήνα! – Από την Έλις Κις | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Πώς έζησαν την ελληνική πραγματικότητα οι άνθρωποι που εργάστηκαν για την documenta.

Το κεντρικό σλόγκαν της documenta 14, το ελληνικό σκέλος της οποίας ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο, ήταν «Μαθαίνοντας από την Αθήνα». Αυτές τις μέρες, Έλληνες και ξένοι συνεργάτες της «πακετάρουν» για το Κάσελ. Με την ευκαιρία, ζητήσαμε από πέντε μέλη της μεγάλης ομάδας που οργάνωσε το σημαντικό αυτό διεθνές γεγονός να μας πουν τι έμαθαν, τελικά, οι ίδιοι από την Αθήνα και την Ελλάδα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/921819/article/periodiko-k/reportaz/documenta-14-antio-a8hna

H Παναγία ως γυναίκα και άνθρωπος, κάτι περισσότερο από μια άφωνη ιερή μορφή – Aπό την Χριστίνα Γαλανοπούλου | LIFO

Πού προστρέχει κανείς ιστορικά, όταν αναζητά γεγονότα και όχι θρησκευτικούς ύμνους για το πιο λατρεμένο, αλλά και πιο βουβό -ιστορικά- πρόσωπο της χριστιανικής αφήγησης; Μερικές απαντήσεις.

…Πώς ήταν ως άνθρωπος; Πώς μιλούσε; Τι σκεφτόταν στην ενήλικη πια ζωή της η γυναίκα που επιφορτίστηκε με το μεγαλύτερο πόνο που θα μπορούσε να ζήσει μάνα; Πόσο περίεργο να μη σώζεται καμιά συνήθεια της, κανένα αίσθημα και καμιά μνήμη στην Καινή Διαθήκη και τα γνωστικά Ευαγγέλια, πόσο παράξενο –αν όχι από θρησκευτικής, τουλάχιστον από ιστορικής άποψης- το κεντρικό πρόσωπο της θεωρίας και της πράξης του χριστιανικού δόγματος να εμφανίζεται άφωνο, σχεδόν βουβό, ιστορικά αποσιωπημένο, να υπάρχει μόνο εντός του πέπλου της αγιοσύνης του.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/book_articles/156179

«Farm to table», η γαστρονομική τάση που βγήκε από το μποστάνι της γιαγιάς σου – Από την Ελένη Ψυχούλη | LIFO

Τέλος στις περίπλοκες συνταγές με τις κατεψυγμένες πρώτες ύλες: Οι Έλληνες σεφ εστιάζουν στο καρότο, το ντόπιο τυρί, τα ταπεινά υλικά, την ελάχιστη διαχείριση.

…Κάλλιο αργά παρά ποτέ, ο Έλλην μάγειρας ανακαλύπτει πως ως χώρα παράγουμε νοστιμιές και λεφτά υπάρχουν να πληρώσουν ένα πεπόνι αράντιστο της Αμοργού άμα το φτιασιδώσεις καταλλήλως με ένα ελαφρύ μέικ-απ κι ένα διακριτικό ρίμελ, το βαφτίσεις «farm to table» και το πουλήσεις σε όσους έχουν να επενδύσουν στις ψαγμένες νοστιμιές. Χαρά μεγάλη κάνω που επιτέλους ο πατριώτης μάγειρας πατά στα πόδια της γης του και στο χώμα του μπαξέ της γιαγιάς του για να χτίσει τη φιλόδοξη καριέρα του, χωρίς να χρειάζεται την ξενόφερτη σφραγίδα και το «κάν’ το όπως ο Αγγλογαλλοϊσπανοαμερικάνος», αλλά με θλίβει λίγο το αντιδάνειο, αφού σ’ αυτήν εδώ τη χώρα κάπως έτσι έτρωγε από πάντα ο ταξιδιώτης της περιφέρειας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/taste_articles/154907

Πώς είναι να είσαι ο καλύτερος σεφ της Γαλλίας; – Από τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο Πιερ Γκανιέρ, βραβευμένος με τρία αστέρια Μισελέν, μιλάει στο «Κ» για τη γαστρονομία και την έννοια της πολυτέλειας σήμερα.

…”Η πολυτέλεια είναι μια έννοια πολύπλοκη. Δεν είναι απαραίτητο το χρήμα, δεν είναι η τιμή ενός πιάτου ή ενός προϊόντος. Πολυτέλεια είναι όταν η μητέρα μιας φτωχικής οικογένειας φτιάξει μόνο δύο φορές τον μήνα κρέας για τα παιδιά της, αλλά το κρέας θα είναι καλό. Πολυτέλεια είναι να διαλέγουμε προσεκτικά τα λαχανικά, τα αυγά ή το λάδι μας. Πολυτέλεια είναι να αγοράζουμε καλής ποιότητας προϊόντα, αλλά και να τα διαλέγουμε πιο έξυπνα, με πιο πολλή φειδώ. Πολυτέλεια είναι η φροντίδα με την οποία καταναλώνουμε κάτι. Δυστυχώς όμως σήμερα, ακόμα και η πρόσβαση στην τροφή αποτελεί πολυτέλεια για πολλούς συνανθρώπους μας, καθώς η πρώτη ύλη είναι ακριβή ή δυσεύρετη. Εμείς έχουμε την τύχη να ζούμε σε πλούσιες κοινωνίες. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που πασχίζουν να επιβιώσουν. Το γεγονός και μόνο ότι μπορούν να βρουν τροφή αποτελεί γι’ αυτούς πολυτέλεια. Πολυτέλεια επίσης είναι ένας κοινωνικός ιστός που έχει συνοχή. Είναι η γυναίκα που μπορεί να κάνει μόνη της το ψωμί της, διότι έχει τη δυνατότητα και τη γνώση, έχει ένα παρελθόν που δεν έχει διακοπεί από πολέμους ή ξεριζωμούς.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/920797/article/periodiko-k/an8rwpoi/pws-einai-na-eisai-o-kalyteros-sef-ths-gallias

How Far Does The Growth Of Social Media Extend or Threaten Democratic Processes? – Από το Democratic Audit | TRUEPUBLICA

Social media technologies (such as blogging, Facebook, Twitter, Google, YouTube, Snapchat and Instagram) have brought about radical changes in how the media systems of liberal democracies operate. The platform providers have become powerful actors in the operation of the media system, and in how its links to political processes operate. Yet at the same time these companies claim political neutrality, because most of their content is created by their millions of users – perhaps creating far greater citizen vigilance over government and politicians. As part of our 2017 Audit of UK Democracy, Ros Taylor and the Democratic Audit team look at how well the UK’s social media system operates to support or damage democratic politics, and to ensure a full and effective representation of citizens’ political views and interests.

…The blooming of multiple voices enables those who have traditionally been on the fringes of debate, such as disabled citizens, to make their voices heard. However, it also opens a channel for extremists and news outlets with motives going far beyond conventional partisanship to embrace attempts to skew and undermine democratic debate itself. Because of the ability of users to choose whom they follow and exclude unwanted or dissenting voices, some critics see social media as lending itself to conspiracy theory and fake news. The fact that strongly-held (sometimes abusive) opinions are so visible on social media risks alienating people from the ‘normal’ political process and increasing social polarisation, undermining political valence.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://truepublica.org.uk/united-kingdom/far-growth-social-media-extend-threaten-democratic-processes/

The President of Blank Sucking Nullity – Aπό τον David Roth | THE BAFFLER

From a-hole to b-hole, Trump explained.

…It is not quite fair to say that Donald Trump lacks core beliefs, but to the extent that we can take apart these beliefs they amount to Give Donald Trump Your Money and Donald Trump Should Really Be on Television More. The only comprehensible throughline to his politics is that everything Trump says is something he’s said previously, with additional very’s and more-and-more’s appended over time; his worldview amounts to the sum of the dumb shit he saw on the cover of the New York Post in 1985, subjected to a few decades of rancid compounding interest and deteriorating mental aptitude. He watches a lot of cable news, but he struggles to follow even stories that have been custom built for people like him—old, uninformed, amorphously if deeply aggrieved.

There’s a reason for this. Trump doesn’t know anything or really believe anything about any topic beyond himself, because he has no interest in any topic beyond himself; his evident cognitive decline and hyperactive laziness and towering monomania ensure that he will never again learn a new thing in his life. He has no friends and no real allies; his inner circle is divided between ostensibly scandalized cynics and theatrically shameless ones, all of whom hold him in low regard and see him as a potential means to their individuated ends. There is no help on the way; his outer orbit is a rotation of replacement-level rage-grandpas and defective, perpetually clammy operators.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://thebaffler.com/latest/the-president-of-blank-sucking-nullity-roth?src=longreads

The Truth War Is Being Lost to a Global Censorship Apparatus Called Google – Aπό τον Graham Vanbergen | TRUEPUBLICA

…However, 60 percent of people now get their news from search engines, not traditional human editors in the media. It is here where the new informational war takes place – the algorithm. Google now takes 81.2 percent of all search engine market share globally.
This dangerous monopoly should have been controlled years ago. In the end, monopolies such as these restrict free trade, prevent the market from setting prices, from evolving and finding new markets. Google are often buying up the competition or competitive technologies and exploiting or killing it. The EU has just fined Google a massive €2.42 billion for precisely this. So-called ‘disruptive’ technology is the enemy of monopolies.
Google has the ability to drive demand and set the narrative, create bias and swing opinion. Monopolies can get into cartel agreements with what competition they do have to create the false facade that there is some sort of competition.

…The article goes on to say that “the extent and impact of Google’s actions prove that a combination of techniques is being employed to block access to targeted sites. These involve the direct flagging and blackballing of the WSWS and the other 12 sites listed above by Google evaluators. These sites are assigned a highly negative rating that assures that their articles will be either demoted or entirely bypassed. In addition, new programming technology teaches the computers to think like the evaluators, that is, to emulate their preferences and prejudices.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://truepublica.org.uk/global/truth-war-lost-global-censorship-apparatus-called-google/

Mainstream Normalizes Pedophilia with ‘Victoria Secret’-Style Lingerie Show Featuring 5yo Girls – Από τον Jay Syrmopoulos | THE FREE THOUGHT PROJECT

The latest movement within media and Hollywood pop culture is a distinctive agenda to normalize pedophilia and the sexualization of children. The latest example of this growing trend within mainstream media is a fashion show that many feel crossed the line from – with scantily clad girls, who appear to be as young as five-years-old, walking the runway in a Victoria’s Secret–style show.
The show, held at a shopping mall in China, revealed shocking images of young girls wearing nothing but lingerie, costume wings, and headpieces. This comes on the heels of Kim Kardashian sparking controversy last month after she posted images of her new children’s line, which included a bikini and lace slip dress.

…Revealing exactly how the normalization propaganda operates, the New York Times published an op-ed proclaiming that pedophilia is “not a crime” – instead sympathetically characterizing pedophilia as a “disorder” that “these people [pedophiles] are living with.”
The sell is that people who rape, or who fantasize about exploiting or raping children are portrayed as victims living with a condition that they have little choice over. The article goes on to insert tidbits about “recent studies,” which is an appeal to authority meant to imply that the author’s normalization agenda is backed by science.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://thefreethoughtproject.com/mainstream-attempts-normalize-pedophilia/

The Lonely Terror of Postpartum Anxiety – Από την Sarah Bregel | THE CUT – NEW YORK MAGAZINE

According to social worker Karen Kleiman, the founder and director of The Postpartum Stress Center, around 15 percent of new mothers experience anxiety severe enough to interfere with their day-to-day functioning — but many are unaware that there’s a name for what they’re going through. In her book Dropping the Baby and Other Scary Thoughts, Kleiman and her co-author explain that postpartum anxiety — a separate condition from postpartum depression, or PPD — often goes undiagnosed, because everyone, even doctors, expects new mothers to experience heightened anxiety.

…Postpartum anxiety can happen to any woman who gives birth. In fact, a 2016 study out of the University of British Columbia found that it may be far more common than previously thought, and up to three to four times more common than postpartum depression.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thecut.com/2017/08/the-lonely-terror-of-postpartum-anxiety.html

30 Behaviors That Will Make You Unstoppable – Aπό τον Benjamin P. Hardy | THRIVE GLOBAL

A lot of people are good at what they do. Some are even elite. A select few are completely unstoppable.
Those who are unstoppable are in their own world. They don’t compete with anyone but themselves. You never know what they will do — only that you will be forced to respond. Even though they don’t compete with you, they make you compete with them.
Are you unstoppable? By the end of this blog you will be.
Let’s get started:

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://journal.thriveglobal.com/30-behaviors-that-will-make-you-unstoppable-ae749e04443e

The dark side of optimism: How the trait you value most could be ruining you – Από τον Aaron Orendorff | MASHABLE

In his 2011 classic, Thinking, Fast and Slow, Nobel Prize-winner Daniel Kahneman called optimism the “engine of capitalism”:
“Optimistic individuals play a disproportionate role in shaping our lives. Their decisions make a difference; they are the inventors, the entrepreneurs, the political and military leaders — not average people.”
And yet, for all its benefits, optimism has a dark side.
“Most of us,” Kahneman continued, “view the world as more benign than it really is, our own attributes as more favorable than they truly are, and the goals we adopt as more achievable than they are likely to be.”

From those assessments, two questions arise. First, what makes optimism so dangerous? And second, how do we foster healthy pessimism without losing hope?

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://mashable.com/2017/08/25/dark-side-of-optimism/#AVo6ggYRaqqf

How Friends Become Closer – Από την Julie Beck | THE ATLANTIC

It’s hard to organize a busy life so that it has enough room for deep friendships, but there are a few strategies that may help.

…But even if someone wants to make friends a high priority in their life, unlike with romantic relationships, for friendships there are fewer cultural scripts to follow to do the work of befriending someone, or making a friendship closer.
“The opportunities for friendship come with how people’s lives are organized,” Rawlins says. “When I talk to students, I say ‘Pay close attention to the habits you’re forming, because before you know it, you have organized your life in a way that doesn’t allow for the kind of friends that you would like to have.’”

…“Repotting” friendships can make them closer, as you might repot a succulent that has outgrown its terra-cotta cup.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theatlantic.com/health/archive/2017/08/how-friends-become-closer/538092/

Nicole Kidman on Fame, Family, and Turning 50 – Από τον John Powers | VOGUE 

Kidman carries herself with such immaculate poise that I remember Sofia Coppola telling me, “I even love the way Nicole stands. Her bearing is always so regal.” Indeed, it is. There’s a reason the Oscar-winning actress, who celebrated her fiftieth birthday with her family in the Bahamas this June, has appeared on Vogue’s cover eight times.

Of course, regal or not, 50 is a notoriously cruel milestone for Hollywood actresses. In fact, just a couple of years ago, you heard not-so-quiet whispers that Kidman had become passé. “Probably I was,” she admits matter-of-factly. Yet ever since she hit America in the early nineties, skeptics have underestimated Kidman’s ability to reinvent herself—from Aussie ingenue to Mrs. Tom Cruise to mainstream movie star to serious actress. And so it was again. Far from marking a ruinous downward spiral, her fiftieth year may have been the most triumphant of all in her glowing career.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.vogue.com/article/nicole-kidman-interview-vogue-september-issue-2017