ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ – ΜΑΪΟΣ 2017

Το Street-Life.gr συγκέντρωσε για λογαριασμό των πολυάσχολων αναγνωστών του μερικές από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες αναλύσεις, απόψεις και συνεντεύξεις από την επικαιρότητα κατά το μήνα Μάιο του 2017, έτσι όπως εμφανίστηκαν στα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Έντεκα χρόνια – Από τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Υπάρχει ένας πολύ απλός κι ευσύνοπτος τρόπος να περιγράψει κανείς το πολυνομοσχέδιο που θα ψηφιστεί απόψε στη Βουλή, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ: Μνημόνιο μέχρι το 2021. Μετά, βλέπουμε. Έντεκα χρόνια κρίσης, λιτότητας, εξουσιομανίας, παραλογισμού και κοινωνικής καταστροφής, συμπυκνωμένα σε μερικές εκατοντάδες σελίδες, στο κείμενο που θα εγκρίνει η ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Πέμπτης.
…”Όταν περίπου το 45% των συνταξιούχων έχουν μηνιαίες αποδοχές κάτω από το όριο της φτώχειας των € 665, και σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού, έχουν χαρακτηριστεί ότι κινδυνεύουν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό, είναι δυνατόν το κύριο πρόβλημα στην Ελλάδα να είναι ότι οι συντάξεις και το αφορολόγητο όριο είναι πολύ γενναιόδωρα;”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/111493/Enteka-xronia

Το χρέος και η επανεκκίνηση – Από τον Κώστα Βεργόπουλο | HUFFPOST GREECE

Το ΔΝΤ έχει επανειλημμένα αναγνωρίσει, μέσω των διευθυντών μελετών του Ολιβιέ Μπλανσάρ και Μορίς Όμπστφελντ, ότι η «ελληνική συνταγή» ήταν εσφαλμένη. Ωστόσο συνεχίζει να παραμένει σε αυτήν και να την εφαρμόζει, υπό την αξίωση της ευρωπαϊκής πλευράς. Βασικό σφάλμα των τριών προγραμμάτων ήταν και παραμένει η απόλυτη προτεραιότητα στην εξασφάλιση των δανειστών, με αναπόφευκτο αντάλλαγμα την αποσταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας. Αντί να διασφαλίζουν την ικανότητα αποπληρωμής της χώρας μέσω στήριξης και αύξησης του εθνικού εισοδήματος της, επιδιώκουν μονόπλευρα και εμμονικά την εξασφάλιση των πληρωμών προς τους δανειστές, ακόμη και μέσω αφαίμαξης και αποδυνάμωσης της υπερχρεωμένης χώρας.

Το ανεπίτρεπτο σφάλμα της «ελληνικής συνταγής», που δεν διαπράχθηκε σε καμιά άλλη ομοιοπαθή και υπερχρεωμένη χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρο), συνίσταται στο ότι δεν εδόθηκε προτεραιότητα στην άμεση σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας, ώστε να αυξάνονται οι διαθέσιμοι πόροι της και συνεπώς να διευκολύνεται η δυνατότητα εξυπηρέτησης του χρέους. Το χρέος δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετείται με συρρικνούμενο εθνικό εισόδημα, ούτε είναι δυνατόν η εξυπηρέτηση του να βασίζεται στην απόσπαση προϋπάρχοντος εθνικού πλούτου και στη λεηλάτηση της χώρας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/kostas-vergopoulos/-_11809_b_16820310.html

Η κρυμμένη αλήθεια για τις συντάξεις – Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, τι πραγματικά συνέβη τα μνημονιακά χρόνια – Aπό την Κατερίνα Παναγοπούλου | ATHENS VOICE

Το δελτίο τύπου του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων ήταν αποκαλυπτικό. Η συνδικαλιστική οργάνωση των συνταξιούχων αποκάλυψε το μεγάλο ψέμα των τελευταίων ετών για τις συντάξεις. Τι έκανε το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων; Μία αναλυτική καταγραφή των 23 μειώσεων που έγιναν τα τελευταία 7 χρόνια στις συντάξεις, καταλήγοντας πως «ξεπερνούν τα 50 δις οι μνημονιακές απώλειες».
Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς το πότε θίχτηκαν για πρώτη φορά οι χαμηλοσυνταξιούχοι, πότε έγιναν οι περισσότερες περικοπές, αλλά και την κλιμάκωση των μειώσεων.
Ας κοιτάξουμε αναλυτικά τη λίστα των μνημονιακών περικοπών, όπως την συνέταξε το ίδιο το συνδικαλιστικό όργανο των συνταξιούχων…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/i-krymmeni-alitheia-gia-tis-syntaxeis-ti-leei-o

Το πολυνομοσχέδιο που αλλάζει όσα ξέραμε μέχρι σήμερα – Από την Δήμητρα Καδδά | INSIDE STORY

Η δεύτερη αξιολόγηση επιτέλους έκλεισε και το αποτέλεσμά της ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή. Ο νέος εφαρμοστικός νόμος έχει πολλές και σημαντικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με όλους τους προηγούμενους που ήρθαν ως αποτέλεσμα των μνημονίων.

…Το inside story αποκρυπτογραφεί τα μέτρα, τα ψιλά γράμματα και τις διαδρομές που διαμορφώνει το πολυνομοσχέδιο, που μπορεί να οδηγήσουν είτε στην έξοδο από τα μνημόνια και σε μείωση της λιτότητας είτε, όπως συνέβη στο παρελθόν, σε ένα επόμενο μνημόνιο και στη διάψευση των προσδοκιών λόγω οπισθοδρόμησης.
…Τα νέα δημοσιονομικά μέτρα προβλέπονται ρητά στον νόμο. Ωστόσο, η κυβέρνηση πολιτικά δεσμεύεται να ανακοινώσει το αργότερο τον Ιούνιο το εάν τελικά θα εφαρμοσθούν, συνδέοντάς τα με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/polynomoshedio?token=J5F2VM78X0&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fpolynomoshedio&utm_source=insideStory&utm_campaign=31daf8f150-unsubscribed20170620&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-31daf8f150-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_20_5_2017)

Η γραβάτα και η θηλιά – Aπό τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Μία ημέρα πριν την ψήφιση του τέταρτου «μνημονίου» στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας ισχυριζόταν ότι τα μηνύματα που παίρνει για το ελληνικό χρέος είναι τόσο θετικά που «δυσκολευόμαστε να τα πιστέψουμε», τόσο «που θα με αναγκάσουν να φορέσω και γραβάτα δηλαδή». Το αποτέλεσμα του χθεσινού Eurogroup διέψευσε, ως συνήθως, τις προσδοκίες. Αντί για το ενδεχόμενο της «γραβάτας» οι δανειστές προσανατολίζονται στη λύση της «θηλιάς», παγιδεύοντας την Ελλάδα σε μία κατάσταση μόνιμης επιτροπείας και λιτότητας, με τον σχεδιασμό να επεκτείνεται μέχρι το 2060.

…Κι αυτό είναι το βαθύτερο ζήτημα, που κρύβεται πίσω από τη διαπραγμάτευση μεταξύ των δανειστών για το χρέος και τα αστεία για «γραβάτα». Η θηλιά της μόνιμης λιτότητας, της μόνιμης επιτροπείας, του μόνιμου «μνημονίου». Η υποχρέωση της Ελλάδα να πετυχαίνει με συνθήκες λιτότητας τους δημοσιονομικούς της στόχους στο διηνεκές. Η κατάρτιση ενός συνολικού «σχεδίου» λιτότητας για τη χώρα που θα διαρκέσει μέχρι το 2060, όταν θα ολοκληρωθούν και τα μέτρα για το χρέος. Η τελευταία πράξη του «ελληνικού δράματος» που θα επιτρέψει σε όλες τις μεριές να υποκρίνονται ότι όλος αυτός ο παραλογισμός είναι βιώσιμος και θα «λύσει» το «ελληνικό ζήτημα» (για τους δανειστές), βάζοντας τη χώρα στον «αυτόματο πιλότο».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/111695/I-grabata-kai-i-thilia

ΜΜΕ: ο ξένος αχυρώνας – Από τον Τάσο Παππά | ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Για να κάνεις δουλειές στην Ελλάδα είτε με το Δημόσιο είτε οπουδήποτε αλλού και για να αποκτήσεις προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών σου (για να είμαστε δίκαιοι, το φαινόμενο είναι παγκόσμιο) πρέπει να έχεις έναν ισχυρό μοχλό πίεσης.
Και τα μίντια είναι ένας τέτοιος μοχλός. Οχι ο μοναδικός, αλλά οπωσδήποτε κρίσιμος και πολλαπλώς χρήσιμος. Ετσι εξηγείται το γιατί πλούσιοι άνθρωποι με πολύ καλές επιδόσεις σε άλλους επιχειρηματικούς τομείς και με σοβαρά επιτελεία αποφασίζουν να μπουν στον χώρο των ΜΜΕ, αν και ξέρουν πως στην παρούσα φάση οποιαδήποτε επένδυση είτε στην περιοχή της τηλεόρασης είτε στην περιοχή των εντύπων θα είναι ζημιογόνα.
Ρίχνουν, λοιπόν, λεφτά σ’ ένα πηγάδι χωρίς πάτο προσδοκώντας να κερδίσουν αλλού και για ξεκάρφωμα ισχυρίζονται ότι έχουν το μεράκι της ενημέρωσης και ότι θέλουν να υπηρετήσουν τον πλουραλισμό. Γελάει ο κάθε πικραμένος. Αυτή είναι η φανερή διαπλοκή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.efsyn.gr/arthro/mme-o-xenos-ahyronas

Ασύδοτα λόγια, φτηνές δικαιολογίες – Από τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Οι λέξεις είναι βόλια που μπορεί και να σκοτώσουν. Τι είναι, τελικά, αυτά που γράφουμε στο Facebook; Ιδιωτικές ή ημι-ιδιωτικές κουβέντες «μεταξύ μας»; Ή δημόσιες δηλώσεις που έχουν την ίδια υπόσταση με ένα άρθρο γνώμης;

…Αυτός ο εξτρεμιστικός παλιμπαιδισμός που κυμαίνεται από τη βλακώδη ατάκα και μπορεί να πάρει μέχρι και τη μορφή σχοινοτενούς άποψης, αυτό το κάλεσμα στη μία ή άλλη πράξη δολοφονικής δικαιοσύνης, είναι πια ιός. Ούτε ελευθεροστομία, ούτε αθυρόστομο χιούμορ, ούτε σημειολογικός ανταρτοπόλεμος που λέγαμε στα νιάτα μας, όταν διαβάζαμε εντυπωσιασμένοι τον Έκο και τον Μπαρτ. Απλώς ένας ιός αναίδειας με ολοκληρωτικές τάσεις.
Να αντιστέκεσαι σε αυτή την ορμή έχει κάτι ψυχοφθόρο. Γιατί προσπαθείς να βάζεις ένα αόρατο δίχτυ ανάμεσα σε αυτό που γουστάρεις να πεις και σε αυτό που τελικά λες. Δεν είναι «αστική υποκρισία» αυτό. Είναι η τήρηση ενός άγραφου κώδικα κυκλοφορίας στον δημόσιο χώρο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/second_thoughts/146838

Η βία ως συλλογικό αναισθητικό – Από το Νίκο Γεωργιάδη | ATHENS VOICE

Υφίσταται δυστυχώς ένας κοινός παρανομαστής σε όλα τα παραπάνω γεγονότα. Μία διαφανής αλυσίδα η οποία ενώνει τους κρίκους των βίαιων επεισοδίων σε τόσο διαφορετικές κοινωνικές δραστηριότητες. Από το γήπεδο έως τα δικαστήρια, από τους πανεπιστημιακούς χώρους έως την Περιφέρεια Αττικής και από τους λούμπεν χούλιγκαν στην Ολομέλεια της Βουλής. Πρόκειται για την ανοχή της κοινωνίας απέναντι στη βία υπό τη μορφή «κοινωνικού πληρεξουσίου». Κάντε εσείς αυτό που θα επιθυμούσαμε να κάνουμε εμείς αλλά που δεν μπορούμε ή απλώς δεν θέλουμε να το κάνουμε. Με λίγα λόγια, ο ντεμέκ «λεβεντο-αγανακτισμένος» εξουσιοδοτεί τους κατ’ επάγγελμα νταήδες και τα κατά συνείδηση κουτσαβάκια στη χρήση βίας ως κοινωνικά αποδεκτής πράξης. Εκ του ασφαλούς, βεβαίως. Τα «τάγματα» αποτελούνται από χούλιγκαν, μπαχαλάκηδες, χρυσαυγίτες ή απλώς βλάκες ελληνάρες, αποτυχημένους πολιτικούς εις άγραν πελατείας, νεαρούς ποινικούς, ανόητους ψεκασμένους. Όλοι οι παραπάνω αναλαμβάνουν την εργολαβία (πιθανώς χωρίς όλοι να το αντιλαμβάνονται λόγω βλακείας και μόνον) της σταδιακής σποράς του φόβου και της βίας ως καθημερινότητας. Όταν η συνήθεια γίνεται ανοχή και αυτή καταλήγει στην ενσωμάτωση της πράξης στην καθημερινή ζωή. Κάπως έτσι προετοιμάζονται οι αντιπαραθέσεις που καταλήγουν σε σφαγή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/i-os-syllogiko-anaisthitiko

Βία, η μεγάλη «επιστροφή» – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Ύστερα από ένα βραχύ διάστημα μιας «ύφεσης» μάλλον φαινομενικής επιστρέφει δυναμικά στην καθημερινότητά μας, όχι όμως για τους λόγους που τα ΜΜΕ θεωρούν και προβάλλουν ως «προφανείς».

…Η βία βλέπεις δεν βγαίνει μόνο σε συσκευασία ωμή, «χύμα» κι απρόβλεπτη, σερβίρεται και σε πιο διακριτική, ύπουλη και μοχθηρή σαν στο μακάβριο ηλεκτρονικό παιχνίδι «Γαλάζια Φάλαινα» που παρασύρει εφήβους σε «εθελούσιες» αυτοκτονίες. Είναι μάλιστα αυτή η δεύτερη εκδοχή της πολύ αγριότερη και κοινωνικά επαχθέστερη σε βάθος χρόνου. Γιατί βία είναι να σου πετσοκόβουν για πολλοστή φορά έναν τσίπικο μισθό, μια αναξιοπρεπή σύνταξη, να κουτσουρεύουν περαιτέρω επιδόματα κι εκπτώσεις φόρου για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα κι όλα αυτά τα πικρά χάπια να «χρυσώνονται» με τα περίφημα «αντίμετρα» που όμως καμία θεσμική κατοχύρωση ή δεσμευτική ισχύ δεν έχουν πέρα από πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις…

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/casus_belli/145324

Λέρος: Το hotspot της προσφυγικής κρίσης – Από την Αλεξία Τσαγκάρη | INSIDE STORY

Οι δράστες της πρόσφατης αιματηρής επίθεσης ενάντια σε πρόσφυγες στη Λέρο ήταν οκτώ νεαροί, που η κοινωνία του νησιού έσπευσε να προστατεύσει. «Δεν υπάρχει εδώ ρατσισμός, χρυσαυγίτες ή ακροδεξιά στοιχεία», δήλωσαν οι αρχές στο inside story. Στο κράτος που δεν μπορεί να φροντίσει κανέναν, ντόπιο ή ξένο, η αλήθεια είναι άπιαστη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/leros-hotspot?token=626C0F78C6&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fleros-hotspot&utm_source=insideStory&utm_campaign=a519e3fe53-unsubscribed20170627&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-a519e3fe53-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_27_5_2017)

Εκπαιδεύοντας τα φαντάσματα της Μεταπολίτευσης – Από το Νίκο Άγουρο | HUFFPOST GREECE

Η τρομοκρατική επίθεση εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου δημιουργεί πολλά ερωτήματα, κυρίως αστυνομικά. Παράλληλα, όμως, έρχεται να δοκιμάσει την κοινωνία και τον πολιτικό κόσμο ως προς την θέση τους απέναντι στη διαχρονική πολιτική βία που εξακολουθεί να ανατροφοδοτείται ως τμήμα της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας. Η καταδίκη της τρομοκρατικής επίθεσης από το σύνολο του πολιτικού κόσμου ήταν σαφής και ψύχραιμη, όμως στα social media η εικόνα ήταν διαφορετική. Διατυπώθηκαν ποικίλες αντιδράσεις, με τις πιο ακραίες από αυτές να διέπονται από την δυαδική λογική που λειτουργεί αποτελεσματικά υπέρ της πολιτικής βίας. Απλουστευτική, ψυχρή, συμψηφιστική, ενστικτώδης και άγρια, η δυαδική θεώρηση της πραγματικότητας που υιοθετήθηκε από πολλές οργανώσεις πολιτικής βίας και τρομοκρατίας, ερμηνεύει την πραγματικότητα και υποβαθμίζει σύνθετα φαινόμενα (π.χ. τις αιτίες της κοινωνικής αδικίας, της φτώχειας, της διαφθοράς) σε ζεύγη αντιθετικών εννοιών: φίλος/εχθρός, θύτης/θύμα, εκμεταλλευτής/καταπιεζόμενος, ένοχος/αθώος).

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/nikos-agouros/-_11808_b_16819260.html

Τι συμβαίνει στο μυαλό των τρομοκρατών. Μια νευροβιολογική προσέγγιση. – Από τον Παναγιώτη Μποζέλο | LIFO

Πώς πείθεται κάποιος να ναρκοθετήσει το σώμα του με εκρητικά; Να κατασφαγιάσει ή να πυρπολήσει έναν ανυπεράσπιστο, σχεδόν με κινηματογραφικές προδιαγραφές; Πώς πείθεται να πυροβολήσει κατά ριπάς ορδές αθώων που απλά συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν μια συναυλία; …Ας διερευνήσουμε ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα τους μηχανισμούς που “οπλίζουν” το ανθρώπινο χέρι και κατασιγούν τις μαινόμενες ερινύες της ηθικής, ανοίγωντας αμετάκλητα το κουτί της Πανδώρας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/science_articles/81103

Διαβάσατε τη συνέντευξη, τώρα δείτε ολόκληρο το ντοκιμαντέρ «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» | LIFO

Το ντοκιμαντέρ της ελληνογαλλίδας δημιουργού Ανζελίκ Κουρούνη «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση – Στο μυαλό του νεοναζί της διπλανής πόρτας» διατίθεται διαδικτυακά από σήμερα.

…Είναι η τρίτη ταινία που γυρίζει με αντικείμενο τη ΧΑ και μέσα από εκτενή ρεπορτάζ και συνεντεύξεις επωνύμων, αλλά και απλών ανθρώπων (από αντιφασίστες ακτιβιστές και δημοσιογράφους, διανοητές, πολιτικούς, ηθοποιούς, ιερωμένους μέχρι ψηφοφόρους και στελέχη της ΧΑ) εστιάζει εδώ στη συμβατότητα κάποιων παγιωμένων αντιλήψεων της ελληνικής κοινωνίας με τη ρατσιστική εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, την ιεραρχική δομή οργάνωσης της ΧΑ, τη χρήση των κλασικών γκεμπελικών τακτικών παραπλάνησης στον δημόσιο λόγο, τις διαχρονικές «σχέσεις στοργής» με την αστυνομία και τη χρόνια συγκάλυψη της δραστηριότητάς της από τις πολιτικές και δικαστικές αρχές.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/videos/lifo_picks_planetearth/145761

Τα βαλκάνια και η ένταση δια αντιπροσώπων – Από τον Χρήστο Λουτράδη | HUFFPOST GREECE

Οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια με κύριο περιστατικό την έξαρση των εθνοτικών συγκρούσεων στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας φέρνει ξανά στην επιφάνεια τους υφέρποντες εθνικισμούς που καταδυναστεύουν εδώ και δεκαετίες τη γειτονιά μας. Μια γειτονιά που έχει πληρώσει με πολέμους, σε σημείο να ομιλούμε και για εθνοκαθάρσεις σε ορισμένες περιπτώσεις, το θρησκευτικό και εθνικιστικό φανατισμό που καταδυναστεύει κοινωνίες και πολιτικούς της περιοχής μας. Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις είναι φανερό ότι αρχίζει και δημιουργείται σταδιακά ένα δίπολο σύγκρουσης στη Βαλκανική χερσόνησο που δύναται να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες εξελίξεις στην περιοχή και να οδηγήσει ακόμη και σε γεωγραφικές ανακατατάξεις με κεντρικό μοχλό αλλαγών την εθνοτική καταγωγή, Αλβανοί εναντίον Σλάβων αλλά και τη θρησκεία, Μουσουλμανισμός σε αντιδιαστολή με τον Χριστιανισμό.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/christos-loutradis/-_11375_b_16323750.html

Αποχώρηση Τραμπ από τη συμφωνία του Παρισιού: Εμπρησμός του πλανήτη; – Aπό τη Ναόμι Κλάιν (για το The Intercept) | THE PRESS PROJECT

Τώρα που φαίνεται ουσιαστικά σίγουρο ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή και το περιβαλλοντικό κίνημα εύλογα κινητοποιείται εν όψει αυτού του τελευταίου δυστοπικού κλυδωνισμού, είναι καιρός να μιλήσουμε ξεκάθαρα: Σχεδόν οτιδήποτε αδύναμο, απογοητευτικό και ανεπαρκές αφορά αυτή τη Συμφωνία είναι αποτέλεσμα του αμερικανικού lobbying από το 2009.

…Το γεγονός ότι η συμφωνία αντιμετωπίζει ακόμα και αυτές τις ανεπαρκείς υποχρεώσεις των κρατών ως μη δεσμευτικές, που σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις προφανώς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν αν τις αγνοήσουν, είναι κάτι ακόμα που κερδήθηκε από τις ΗΠΑ εξαιτίας της πίεσης των λόμπυ.
…Όποιοι και να είναι οι λόγοι, το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια συμφωνία που έχει έναν αξιοπρεπή στόχο σχετικά με τη θερμοκρασία, αλλά ένα εξευτελιστικά αδύναμο και ημιτελές πλάνο για την επίτευξή του. Και για αυτό, όταν ήρθε στη δημοσιότητα, ο James Hansen, αδιαμφισβήτητα ο πιο αξιοσέβαστος επιστήμονας στον κόσμο σε ζητήματα κλιματικής αλλαγής, χαρακτήρισε τη συμφωνία «μια απάτη, μια ψευτιά» γιατί «δεν υπάρχει δράση, μόνο υποσχέσεις».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/112174/Apoxorisi-Tramp-apo-ti-sumfonia-tou-Parisiou-Emprismos-tou-planiti

Οι Σκουριές και η σημαία της «νομιμότητας» – Από τον Θάνο Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Το τελευταίο διάστημα, μια σειρά από γεγονότα επαναφέρουν στην επικαιρότητα το θέμα των μεταλλείων της Χαλκιδικής και τις δραστηριότητες της «Ελληνικός Χρυσός» στην περιοχή. Μερικά από αυτά είναι η διαμάχη για το νερό, η αφαίρεση της «Γαλάζιας Σημαίας» από την ακτή του Στρατωνίου και η καταδίκη ενός 77χρονου διαδηλωτή. Αυτό που έχει παραμένει σταθερό είναι η επιλογή της κυβέρνησης να παραπέμψει τη σύμβαση του Δημοσίου με την «Ελληνικός Χρυσός» σε διαιτησία. Η ανάθεση όμως σε ένα πρώην στέλεχος και δικηγόρο της TVX Hellas («προγόνου» της Eldorado) να εκπροσωπήσει το ελληνικό Δημόσιο στη διαιτησία, προκαλεί ερωτηματικά…

…Εκτός όλων των παραπάνω ωστόσο, βασικό ζήτημα παραμένει η υπόθεση της μεθόδου μεταλλουργίας flash smelting και η παραβίαση των δεσμεύσεων που είχε δώσει η ίδια η Eldorado στο ελληνικό κράτος, από το ξεκίνημα της «επένδυσης» το 2010. Η διαιτησία, όπως όλα δείχνουν, θα είναι αυτή που θα αποφασίσει για το μέλλον της δραστηριότητας της Eldorado και την παραμονή η όχι της εταιρείας στη Χαλκιδική. Διαδικασία στην οποία πριν ακόμα ξεκινήσει, το κίνημα κατά της εξόρυξης εντοπίζει «σημάδια διαπλοκής».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/112045/Oi-Skouries-kai-i-simaia-tis-nomimotitas

Τραπεζικές θυρίδες: Πόσο ασφαλείς είναι; – Από την Αναστασία Μήλιου | HUFFPOST GREECE

Οι τραπεζικές θυρίδες προσφέρουν ασφάλεια στη φύλαξη πολυτίμων αντικειμένων (έγγραφα, χρεόγραφα, κοσμήματα), αλλά τις περισσότερες φορές ανασφάλιστη.

…Οι τράπεζες, σε καμία περίπτωση, δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της θυρίδας. Το άνοιγμα θυρίδας και η κατάσχεση του περιεχομένου της προϋποθέτουν την ύπαρξη δικαστικής απόφασης ή εισαγγελικής παραγγελίας.
Οι τράπεζες έχουν την υποχρέωση να γνωστοποιούν το όνομα κατόχου τραπεζικής θυρίδας στις φορολογικές αρχές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της θυρίδας. Αν η εφορία θέλει να κατάσχει το περιεχόμενο τραπεζικής θυρίδας, πρέπει πρώτα να έχει στα χέρια της δικαστική απόφαση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/anastasiamiliou/-_11629_b_16620438.html?utm_hp_ref=greece

70 Χρόνια Mετά Tην Έκθεση Πόρτερ – Aπό τον Ηλία Νικολαϊδη | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Η έκθεση της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής στην Ελλάδα, η Έκθεση Πόρτερ όπως καθιερώθηκε να λέγεται, φυλάσσεται σήμερα σε μια από τις δεκατρείς προεδρικές βιβλιοθήκες του Εθνικού Αρχείου των ΗΠΑ (NARA), στην Harry S. Truman Library & Museum στο Μιζούρι. Αποτελεί ίσως την πρώτη τόσο αναλυτική καταγραφή του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου τον 20ο αιώνα και δημοσιεύεται για πρώτη φορά σε πλήρη μορφή από τη διαΝΕΟσις.
Η διαΝΕΟσις, ακριβώς 70 χρόνια μετά τη σύνταξή της, δημοσιεύει την Έκθεση Πόρτερ για πρώτη φορά στο σύνολό της. Πλέον είναι ανοικτή και προσβάσιμη διαθέσιμη σε όλους όσους ενδιαφέρονται για την ελληνική οικονομία σε μια ιστορική περίοδο που απασχολεί τον δημόσιο διάλογο ακόμα και σήμερα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.dianeosis.org/2017/05/ekthesi_porter_70_xronia/

Πώς κατασκευάστηκε το φαινόμενο Μακρόν (και τι θα ακολουθήσει) – Από το Νίκο Σμυρναίο | THE PRESS PROJECT

Η νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές δεν αποτελεί έκπληξη. Το ποσοστό του δεν έπεσε κάτω από το 60% σε καμιά σχεδόν δημοσκόπηση του δεύτερου γύρου. Η δυναμική ενισχύθηκε μάλιστα μετά το ντιμπέιτ της προηγούμενης Τετάρτης και την τραμπούκικη εμφάνιση της Μαρίν Λεπέν η οποία μέσα σε δύο ώρες απευθείας τηλεοπτικής μετάδοσης απώλεσε μεγάλο μέρος του κεφαλαίου συμπάθειας που είχε συσσωρεύσει τους τελευταίους μήνες.

…Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι η δημόσια υπερέκθεση του Μακρόν λειτούργησε. Τα κυρίαρχα ΜΜΕ νομιμοποίησαν στη συνείδηση του κοινού την ιδέα ότι συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που έχουν τα προσόντα για να ασκήσουν την προεδρία της χώρας. Αυτό έγινε σε πολύ μικρό διάστημα λόγω της γενικότερης επιτάχυνσης του πολιτικού χρόνου και της συγκυρίας. Ο Μακρόν, βασιζόμενος στην εύνοια των κυρίαρχων ΜΜΕ κατάφερε να κερδίσει τεράστια αναγνωρισιμότητα, ενώ παράλληλα, εκμεταλλευόμενος την κατάρρευση των κομμάτων εξουσίας και το γεγονός ότι βρέθηκε αντιμέτωπος με την ακροδεξιά στο 2ο γύρο, μπόρεσε να γίνει το φαβορί και τελικά να κερδίσει τις εκλογές.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/111053/Pos-kataskeuastike-to-fainomeno-Makron-kai-ti-tha-akolouthisei

Μπριζίτ Τρονιέ: Τι είναι πραγματικά σκανδαλώδες σ’ αυτή την Πρώτη Κυρία – Aπό την Χριστίνα Γαλανοπούλου | LIFO

Μερικά αξιοσέβαστα πράγματα για την περίπτωση της συζύγου του Εμανουέλ Μακρόν.

…Αναμφίβολα, η κυρία είναι μια ωραία αταξινόμητη αρχή σε μια μακρά βαρετή λίστα από Πρώτες Κυρίες του ενός βήματος πίσω, του δεύτερου βιολιού, της σκιώδους πολυμήχανης που δικαίωνε για αιώνες το άθλιο κλισέ που πίσω από κάθε μεγάλο (ή χθαμαλό) πολιτικό άντρα ήθελε μία δαιμόνια γυναίκα… Όταν η γιαγιά έχει σώμα φωτομοντέλου και καρδιά 20χρονης πολεμικής μηχανής, τα εγχειρίδια αυτο-αναφλέγονται.
Aκόμη κι αν όλο αυτό το στόρι που καιρό τώρα συγκινεί τους Γάλλους ή πυροδοτεί τον πιο βαθύ σεξισμό τους είναι μία κατασκευή και μισή, ακόμη κι αν η κυρία Τρονιέ είναι τελικά η γιαγιά από το κινέζικο θρίλερ που στο β’ μισό της ταινίας θα μεταμορφωθεί σε μέγαιρα, ας παραδεχτούμε ότι, πρώτον πρωτοτύπησε και δεύτερον λάνσαρε έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό τρόπο στο να κάνει σκόνη όλες τις κακοπροαίρετες αηδίες που ακούει μία γυναίκα μετά τα 40 στη δουλειά, στον δρόμο, στο σπίτι, στον κινηματογράφο, την πολιτική, την ακαδημαϊκή ζωή, τις επιχειρήσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/woman_articles/144290

Ιερά λείψανα με χορηγούς επικοινωνίας: Πίστη βαθιά ή στυγνή εκμετάλλευση; – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Πού πηγαίνουν τα χρήματα; Γιατί η υποδοχή έγινε με τιμές αρχηγού κράτους; Τι σχέση έχουν με την Εκκλησία οι χορηγοί επικοινωνίας; Mε αφορμή την υποδοχή του σκηνώματος της Αγίας Ελένης απαντούν ο επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος και ο καθηγητής Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Παντείου Πανεπιστημίου, Αντώνης Παπαρίζος.
…Ποιοι είναι οι λόγοι που η επικρατούσα θρησκεία προχωρά σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες; Εν έτει 2017, δεν είναι αναχρονιστικό να καλείς τους πιστούς σε προσκύνημα σκηνωμάτων;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/society_articles/145040

Νίκησαν οι εργαζόμενοι των H&M – Aπό την Τζένη Τσιροπούλου | THE PRESS PROJECT

Εν μέσω ψήφισης του τέταρτου μνημονίου και της επέλασης ακόμα πιο δυσχερών μέτρων εις βάρος των εργαζομένων πολλαπλών κλάδων, η νίκη των εργαζομένων της πολυεθνικής έτοιμου ενδύματος H&M μοιάζει με μια μικρή «όαση» στον εργασιακό χάρτη. Οι υπάλληλοι ελπίζουν ο αγώνας τους να αποτελέσει «παράδειγμα για τις εκατοντάδες ή και χιλιάδες άλλες εταιρείες, όπου η διοίκηση πραγματοποιεί παρόμοιες επιθέσεις κατά των εργασιακών δικαιωμάτων».

…Ο αγώνας τους διήρκησε πάνω από δύο μήνες, όσο χρειάστηκε δηλαδή, «για να φοβηθεί η διοίκηση τόσο ώστε να αποσύρει ολοκληρωτικά τις νέες συμβάσεις», όπως επιβεβαιώνει στο TPP η Τζένη*, εργαζόμενη στα H&M. Εφεξής, ισχύουν οι παλιές συμβάσεις για όλους στην Ελλάδα, οι οποίες κρίνονται ως «σχετικά ικανοποιητικές».
…Οι εργαζόμενοι συνέχισαν να αντιστέκονται, καλώντας σε στήριξη όσο το δυνατόν περισσότερα σωματεία, γιατί όπως είπαν χαρακτηριστικά, «Αν υπογράψουμε, στρώνουνε το έδαφος για πολύ χειρότερες εργασιακές συνθήκες, όχι μόνο για εμάς αλλά και για κάθε μελλοντικό εργαζόμενο». Και ο αγώνας τους δικαιώθηκε.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/111639/Nikisan-oi-ergazomenoi-ton-HM

Σώτη Τριανταφύλλου: Ο μοναδικός αγώνας που έχει σημασία είναι ο αγώνας εναντίον της ανθρώπινης βλακείας – Από τον Αλέξη Γαγλία | HUFFPOST GREECE

Η Σώτη Τριανταφύλλου συζητιέται συχνά. Άλλες φορές για το λογοτεχνικό της έργο συχνότερα και με μεγαλύτερη ένταση ίσως, για την πολιτική της σκέψη, αρθρογραφία και συγγραφή. Μάλλον φυσιολογικά συμβαίνει αυτό. H Τριανταφύλλου «προσπαθεί σκληρά για να γράφει απλά», αδιάφορο αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί της, ενοποιητικός δεσμός όλης της πνευματικής της παραγωγής είναι η διαύγεια και η ντομπροσύνη. Ειδικά σε μια κοινωνία σαν την νεοελληνική όπου κάθε λογής βυζαντινισμοί, η επιτήδευση και τα «ήξεις αφήξεις», είναι ακόμη ενεργά, κυρίαρχα παραδείγματα. Θέλει άντερα και guts η αυτόνομη στάση της. Στις 2 Ιουλίου θα εκδικαστεί η μήνυση που πρόσφατα κατέθεσε εναντίον της ο Παναγιώτης Δημητράς με την κατηγορία της υποκίνησης (ισλαμοφοβικής) βίας.

…Οι ερωτήσεις της συνέντευξης ”πατάνε πάνω” στα κείμενα των «Αστραφτερών Πεδίων»: για την ίδια και την κοσμοπολίτικη, χειραφετημένη ζωή της, το γράψιμο και το ταξίδι, την Ελλάδα και την Ευρώπη, τους φασίστες, την αριστερά, τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό, τη μετανάστευση και το ζητούμενο της ενσωμάτωσης, το Ισλάμ και την πολυπολιτισμικότητα. Ελάχιστο χώρο καταλαμβάνει η υπόθεση της μήνυσης καθαυτή – μια γραφικότητα θα ήταν κρίμα να στερήσει λέξεις από τα ουσιώδη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/05/18/eidiseis-politiki-koinwnia-culture-soti-traintafylloy-synenteyksi-_n_16683882.html?utm_hp_ref=greece

22 νεκροί, ας δικάσουμε τη Σώτη – Aπό τον Φώτη Γεωργελέ | ATHENS VOICE

Με τρομάζει η ελαφρότητα των ανθρώπων, με αφήνει άναυδο πώς αυτή η κοινωνία δεν μπορεί πια να ξεχωρίσει τα σοβαρά από τους καθημερινούς αυτοαναφορικούς ακκισμούς στο φέισμπουκ.
…Άλλοι πάλι γράφουν για τους «στοχαστές του μίσους», τον Ουελμπέκ και την Τριανταφύλλου. Η πλήρης αναστροφή της πραγματικότητας, μπροστά στην επίθεση του φανατισμού κάποιοι ανακαλύπτουν το μίσος απέναντι, στους εχθρούς του ολοκληρωτισμού. Αντιδυτικισμός, λατρεία του τρίτου κόσμου, θαυμασμός στον αυταρχισμό, τα γνωστά εξαρτημένα ανακλαστικά, είναι παρόντα για μια ακόμα. Μόνο που στην υπόλοιπη Ευρώπη, όλα αυτά τουλάχιστον, οι «πολιτικές θρησκείες», ο «φανατισμός», η «βαρβαρότητα», είναι μέρος ενός διαλόγου. Οι κοινωνίες της Δύσης συζητάνε για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο. Εξετάζουν ξανά τα κοινωνικά μοντέλα, την πολυπολιτισμικότητα. Εδώ δεν μπορούμε να κάνουμε διάλογο, μόνο δίκες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/22-nekroi-dikasoyme-ti-soti

Μια σύντομη δήλωση για τη δίωξη – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

“…Δεν πρόκειται να υποχωρήσω ― είμαι αυτή που είμαι και πιστεύω αυτά που πιστεύω. Και δεν αναζητώ ούτε οπαδούς, ούτε θαυμαστές ώστε να κάνω συμβιβασμούς.
See you in court.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/mia-syntomi-dilosi-gia-ti-dioxi

Η Οδύσσεια της υιοθεσίας στην Ελλάδα – Από την Αγγελική Κουγιάννου | HUFFPOST GREECE

Η ΗuffPost Greece ανοίγει τον φάκελο «Υιοθεσία στην Ελλάδα» μέσα από πέντε ξεχωριστές ιστορίες που αναδεικνύουν τις διαφορετικές περιπτώσεις υιοθεσίας, εξηγούν τα βήματα της διαδικασίας σύμφωνα με τη νομοθεσία, αφηγούνται την επιμονή των ανθρώπων να υιοθετήσουν ένα παιδί και καταθέτουν τη σκληρή – προσωπική, κοινωνική, οικονομική και νομική- πραγματικότητα που συνοδεύει μια τέτοια απόφαση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://projects.huffingtonpost.gr/yiothesia-stin-ellada/

Η Άλωση της Πόλης: παραλειπόμενα και παρανοήσεις – Aπό τον Αλέξανδρο Μασσαβέτα | INSIDE STORY

Σαν σήμερα, η Κωνσταντινούπολη κατελήφθη από τους Οθωμανούς. Όλοι μιλάμε για την Άλωση σαν να γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη, όμως η λαϊκή αφήγηση Ελλήνων και Τούρκων είναι γεμάτη ανακρίβειες και παραλείψεις. Για παράδειγμα, λίγοι ξέρουν ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η Πόλη ήταν ερειπιώνας κι ότι σημαντική μερίδα της Ορθόδοξης εκκλησίας υπέσκαψε τον αγώνα των Αυτοκρατόρων να την σώσουν.

…Το να κάνει κανείς λόγο για μετάβαση από «ελληνική» σε «τουρκική» Πόλη αποτελεί αναχρονισμό και ξαναγράψιμο της ιστορίας και στα δύο σκέλη. Η μεν πρωτεύουσα της Ρωμανίας ήταν πόλη πολυφυλετική –με ελληνόφωνη και Ορθόδοξη μεν πλειονότητα, αλλά πολύ ετερόκλητο πληθυσμό. Το συνονθύλευμα φυλών και γλωσσών στην Πόλη περιγράφουν εντυπωσιασμένοι οι περιηγητές του Μεσαίωνα.

Αντίστοιχα, η Οθωμανική πρωτεύουσα αποτελεί την πιο πολυεθνική και πολύγλωσση από τις αυτοκρατορικές πρωτεύουσες της εποχής της. Η Πόλη ποτέ, πριν τα μέσα του 20ου αιώνα, δεν υπήρξε μονοεθνική. Αντικατόπτριζε τον πολυεθνικό, πολυθρησκευτικό και πολύγλωσσο χαρακτήρα των αυτοκρατοριών, των οποίων την κεφαλή αποτέλεσε.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/alosi-poli-paraleipomena?token=XVLE373PSC&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Falosi-poli-paraleipomena&utm_source=insideStory&utm_campaign=9a3a48c7b0-unsubscribed20170603&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-9a3a48c7b0-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_3_6_2017)

Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων: Οι ρίζες και η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού – Από τον Κώστα Μαυραγάνη | HUFFPOST GREECE

Γύρω στις 353.000 (σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, μέχρι και 382.000) θεωρείται πως ανέρχονται οι νεκροί από τη Γενοκτονία των Ποντίων, που διήρκεσε από το 1914 ως το 1923- της δεύτερης μεγαλύτερης γενοκτονίας του 20ού αιώνα, αρχιτέκτονας της οποίας ήταν ο «πατέρας» της σύγχρονης Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ. Η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει επίσημα τη Γενοκτονία από το 1994 και καθιερώσει ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο τη 19η Μαΐου. Επίσης, έχει υπάρξει αναγνώριση ως γενοκτονία και από την από την IAGS (International Association of Genocide Scholars), από το 2007- ωστόσο τη γενοκτονία αρνείται πεισματικά η Τουρκία.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/05/19/eidhseis-koinwnia-politikh-istoria-hmera-mnhmhs-genoktonia-pontiwn_n_16697772.html

To κορίτσι του Μάη: η ιστορία της γυναίκας πίσω από τη θρυλική φωτογραφία των εξεγερμένων sixties – Aπό τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη | LIFO

Η διαδρομή ενός κοριτσιού που έγινε pop σύμβολο, αποκληρώθηκε από την αριστοκρατική οικογένεια της και ενεπλάκη σε δικαστικές διαμάχες ακριβώς γι’ αυτό το ιστορικό «κλικ».
…Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο Paris Match, εν συνεχεία, στις 24 Μαΐου του 1968, στο Life, και έγινε σύμβολο. Δεκάδες χιλιάδες αφίσεις τυπώθηκαν. Εκατοντάδες έντυπα την αναπαρήγαγαν. Ο αριστοκράτης και δισεκατομμυριούχος παππούς της Caroline, λίγο έλειψε να πνιγεί όταν είδε τη φωτογραφία, καθώς απολάμβανε το πρόγευμά του, και έσπευσε να αποκληρώσει την εγγονή του, κάτι που κόστισε στην Caroline το λίαν σεβαστό ποσόν των επτάμισι εκατομμυρίων λιρών!

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/people_articles/143964

Θρυμματισμένη γενιά – Aπό τον Σωτήρη Καμενόπουλο | HUFFPOST GREECE

Η περίοδος της μεταπολίτευσης (Γ’ Ελληνική Δημοκρατία) έφερε την πρώτη-μετά-τη-μεταπολίτευση-γενιά των Ελλήνων αντιμέτωπη με μία πρωτόγνωρη ελευθερία αλλά και δυνατότητα συσσώρευσης πλούτου. Ωστόσο, αυτός ο πλούτος δεν παρήχθη μέσα από πραγματικές παραγωγικές διαδικασίας, αλλά ίσως, ακριβώς από το αντίθετο: ο πλούτος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν πλούτος αντιπαραγωγικός. Ήταν πλούτος ο οποίος στηρίχθηκε σε επιδοτήσεις. Ένας πλούτος επίπλαστος. Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί θεωρήθηκαν ως ευκαιρία διασπάθισης της εμπιστοσύνης της συνέργειας (1+1=3) με τελικό αποτέλεσμα τη διασπάθιση απίστευτων πόρων. Τα ίδια συνέβησαν με πλήθος επιχειρηματικών δανείων ορισμένα εκ των οποίων κατέληξαν τελικώς σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους. Αυτό αποτελεί Ύβρι για τις επόμενες γενιές Ελλήνων.

Ταυτόχρονα όμως, η ίδια αυτή γενιά φρόντισε, εξ ονόματος μίας δήθεν καθυστερημένης ωστόσο «επανάστασης», να στοχοποιεί διαρκώς την επιχειρηματικότητα ως έγκλημα κατά των κοινωνικών ελευθεριών (sic). Οι καιροί είχαν κατά πολύ προσπεράσει αυτές τις «επαναστάσεις». Ας ξεκαθαριστεί: χωρίς την παρουσία της επιχειρηματικότητας κοινωνικός πλούτος δεν παράγεται.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/post_15015_b_16708502.html?ir=Greece

Κανέναν δεν κρίνει πια η Ιστορία. Αλλά, ούτε και το Facebook. – Από τον Παναγιώτη Μένεγο | POPAGANDA

O θάνατος του Μητσοτάκη, η βόμβα στον Παπαδήμο και το filter bubble που μας έχει αποτρελάνει.

…Το filter bubble, λοιπόν. Η επάρατη επικοινωνιακή νόσος της εποχής μας. Σόρυ, αλλά δεν βρίσκω ικανοποιητική απόδοση του όρου στα ελληνικά, σύμφωνα με τον επινοητή του Eli Pariser είναι «το πλαίσιο που οι χρήστες των σόσιαλ μίντια επιλέγουν λιγότερη έκθεση σε συγκρουόμενες, με τη δική τους, απόψεις κι απομονώνονται πνευματικά στην δική τους φούσκα πληροφορίας». Κοινώς, μετά από μια δεκαετία στο Facebook, βρήκαμε έναν τρόπο να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα. Την αγνοοούμε και φτιάχνουμε τη δική μας. Στην οποία χωράνε μόνο όσοι συμφωνούν μαζί μας. Το block, το hide, το unfriend είναι εκεί περιμένουν να πατηθούν. Το «ζει στον κόσμο του» δεν είναι πια επιτιμητικό. Είναι ζητούμενο, επιλογή. Κι ο «κόσμος» είναι αυτό που ορίζουν οι 15-30-50 κοντινότερες επαφές μας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/la-greca-bellezza-mitsotakis-papadimos-filter-bubble/

Έξυπνα κινητά- κουτοί άνθρωποι – Από την Βασιλική Γραμματικογιάννη | ATHENS VOICE

Ελλιπές νομοθετικό πλαίσιο, αυθαιρεσίες εταιρειών και υψηλά επιτρεπόμενα όρια ακτινοβολίας, θέτουν τη δημόσια υγεία σε κίνδυνο.
…«Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 80% των χωρών είναι κάτω από τα όρια της Ελλάδας» θα πει ο κ. Κων/νος Διάκος, Νομικός Σύμβουλος της Διαδημοτικής Δράσης για την Ηλεκτρομαγνητική Ακτινοβολία.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/eco-voice/exypna-kinita-koytoi-anthropoi

Sexting: για νάρκισσους με ανασφάλειες – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα μιλά για τις νέες τάσεις στις ερωτικές σχέσεις.
…”Είναι γεγονός πως στις μέρες μας η τεχνολογία, τα smartphones και τα tablets, η έντονη πληροφόρηση, η παραπληροφόρηση αλλά και οι πολλαπλοί τρόποι που λέγεται κάτι γύρω από το σεξ μπορούν να διαμορφώσουν ένα νέο μοντέλο συμπεριφοράς, σύγχρονο αλλά και πολύ πιο απρόσωπο. Τα πρότυπα ομορφιάς, τρόποι για να κάνεις το καλύτερο σεξ, τι ζητάει ο άνδρας ή η γυναίκα, οι καλύτερες στάσεις, πόσο πρέπει να είναι το μέγεθος του πέους αλλά και το ευκαιριακό σεξ που στερείται συναισθήματος, εφόσον «πρώτα κάνουμε σεξ και μετά ρωτάω πώς σε λένε – αν το ρωτήσω κι αυτό, γιατί μπορεί μετά να μη με ενδιαφέρεις», είναι κυρίαρχα.

…Θεωρώ πως οι νέοι σήμερα είναι υπερπροστατευμένοι από τους γονείς τους, που τους έμαθαν ότι πρέπει να είναι πάντα νικητές, χωρίς όμως να κοπιάσουν και πολύ. Η πίεση για το «πώς πρέπει να είναι» κάποιος έχει δημιουργήσει τεράστιο άγχος και φοβία για την ενδεχόμενη απόρριψη. Βλέπω πολλούς νέους να έρχονται στο γραφείο μας και να παραπονιούνται ότι φοβούνται να πλησιάσουν κάποια γιατί δεν αντέχουν την απόρριψη!”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/health-fitness_articles/146256

Γιατί κάποιοι πετυχαίνουν σε ό,τι κι αν κάνουν; – Από τον Στέφανο Ξενάκη | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αυτοί οι άνθρωποι ζουν τη ζωή, δεν τους ζει η ζωή. Έχουν μάθει την τέχνη της. Πρώτα ακούν και μετά μιλάνε. Δρουν αντί να γκρινιάζουν. Παρατηρούν αντί να κρίνουν κι αποφασίζουν να το κάνουν, όταν και μόνο αυτό είναι σκόπιμο. Όταν οι πελάτες ή οι συνεργάτες τους παίρνουν χαρά, εκείνοι παίρνουν ακόμη μεγαλύτερη. Νοιάζονται για τους άλλους. Νοιάζονται αληθινά. Αλλά πρώτα από όλα νοιάζονται για τον εαυτό τους και το δείχνουν. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους λες και χαμογελάνε. Αγαπούν αυτό που κάνουν. Πάντα βρίσκουν τον τρόπο να το αγαπήσουν. Έχουν αυτό που θέλουν, επειδή απλά θέλουν αυτό που έχουν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/911274/article/periodiko-k/h-erwthsh/giati-kapoioi-petyxainoyn-se-oti-ki-an-kanoyn

Τι σημαίνει να είσαι μαμά; Παντού και πάντα – Από την Μαρία Γραμματικοπούλου | HUFFPOST GREECE

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου, είτε μετά από ώριμη σκέψη, είτε αναπάντεχα, ίσως χωρίς να προσπαθήσεις πολύ, ίσως μετά από μεγάλη προσπάθεια, ένα πλάσμα που βρίσκεται υπό την προστασία σου κι εξαρτάται απολύτως από σένα. Είναι ένα ανθρωπάκι που σε κοιτάζει με λατρεία σχεδόν απ’ την πρώτη στιγμή γιατί, χωρίς ίσως εσύ να το ξέρεις, ακούει τη φωνή σου από καιρό και σ’ αναγνωρίζει από τη στιγμή που θα του πρωτομιλήσεις. Εμφανίζεται, σαν απ’ το πουθενά, αυτό το πιτσιρίκι και ξαφνικά, τσουπ, γίνεσαι μαμά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/maria-grammatikopoulou/-_11607_b_16594428.html

Το Coaching στην Ελλάδα: Συνέντευξη με τον Χαράλαμπο Πετρά, ιδρυτή του Athens Coaching Insitute – Από την Μιρέλλα Κορομπίλια | PSYCHOLOGYNOW.GR

“Θα ήθελα να προσεγγίζουμε το Coaching ως μια διαδικασία προσωπικής αλλαγής μέσα από την στοχοθεσία: αλλάζω ως έναν βαθμό τον εαυτό μου για να πετύχω τον στόχο μου και πετυχαίνοντας τον στόχο μου αλλάζω τη ζωή μου”.

O κύριος Χαράλαμπος Πετράς, ιδρυτής του Athens Coaching Institute, δίνει το μήνυμα του coaching και στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, παραθέτει ουσιαστικές και αναλυτικές πληροφορίες για το coaching και πώς μπορεί να το αξιοποιήσει κάποιος που θα το επιλέξει ως θεραπευτική προσέγγιση ή εκπαίδευση.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.psychologynow.gr/psychology-news/interviews/2567-to-coaching-stin-ellada-synentefksi-me-ton-xaralampo-petra-idryti-tou-athens-coaching-insitute.html

Αθηναίοι swingers: μαρτυρίες ανθρώπων που κάνουν σεξ με άλλους -μαζί με τους συντρόφους τους – Aπό τον M. Hulot | LIFO

Μια σεξουαλική τάση που ξεκίνησε ως αστική ελευθεριότητα, αλλά εσχάτως γνωρίζει μια νέα απενοχοποιημένη άνθηση.
Όταν ακούς τη φράση «ανταλλαγή συντρόφων», το πιο πιθανό είναι να σου έρθει στο μυαλό κάτι ακραίο και απρόσιτο που απασχολεί ελάχιστο κόσμο και συνδέεται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, κάτι που έχει σχέση με την τάση της εποχής, κάτι μοδάτο και ελαφρύ που δεν σε αφορά, γιατί είναι μακριά από σένα. Σκέψου όμως πόσες φορές την ημέρα φαντασιώνεσαι ότι κάνεις σεξ με ανθρώπους που συναντάς ή συναναστρέφεσαι και ΔΕΝ είναι ο/η σύντροφός σου, πόσες φορές έχεις σκεφτεί να τον/την απατήσεις και πόσο μεγάλη επιθυμία έχεις να δοκιμάσεις κάτι νέο στο σεξ και θα καταλάβεις γιατί η ανταλλαγή συντρόφων και η πολυσυντροφικότητα είναι πλέον τόσο διαδεδομένες.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/society_articles/144489

Εσείς ξέρετε τι είναι ο «αντεγαμηστήρας»; – Από τον Γιάννη Νένε | ATHENS VOICE

24 άγνωστες λέξεις από το σουρεαλιστικό Κομπ-λεξικό και μία συζήτηση με τον Αχιλλέα ΙΙΙ.

«Κομπλεξικό»: ένα λεξικό έξυπνο και κοφτερό. Μία έκδοση γεμάτη αναφορές και σουρεαλιστικό χιούμορ. Λέξεις κατασκευασμένες από τον Αχιλλέα ΙΙΙ που ικανοποιούν απολαυστικά και συμπυκνώνουν σε μία λέξη αυτό που πολλές φορές θέλεις να πεις περιφραστικά. Χιούμορ, οξυδέρκεια, σάτιρα και νέες λέξεις που πραγματικά, πολλές από αυτές, θα μπορούσαν άνετα να μπουν στην καθημερινή μας ομιλία.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politismos/eseis-xerete-ti-einai-o-antegamistiras-0

Your Addiction to Social Media Is No Accident – Aπό τον Julian Morgans | VICE

They’re using manipulative tricks from casinos, among other things.

…Today, most of us reach for Snapchat, Instagram, Facebook, or Twitter with one vague thought in mind: Maybe someone liked my stuff. And it’s this craving for validation, experienced by billions around the globe, that’s currently pushing platform engagement in ways that in 2009 were unimaginable. But more than that, it’s driving profits to levels that were previously impossible.
“The attention economy” is a relatively new term. It describes the supply and demand of a person’s attention, which is the commodity traded on the internet. The business model is simple: The more attention a platform can pull, the more effective its advertising space becomes, allowing it to charge advertisers more.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.vice.com/en_us/article/the-secret-ways-social-media-is-built-for-addiction

The Attention Paradox: Winning By Slowing Down – Από τον James Hewitt | HUFFPOST UK

Top-performers, in sport and in business, appear to distribute their cognitive and physical efforts in periods of high-intensity and focus, followed by periods of effective recovery and regeneration. This approach allows them to focus on what’s most important and maximise their development and output, sustainably.
Many of us would profit from creating the same distinct periods in our day-to-day lives. This ‘polarised’ approach ‘rescues’ time – thanks to reduced task-switching – reduces stress and facilitates better progress on tasks with strategic and long-term significance. We also get to enjoy more creative down-time, and better recovery.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.co.uk/james-hewitt/the-attention-paradox-win_b_16699636.html

There’s a dark side to meditation that no one talks about – Από την Lila MacLellan | QUARTZ

We’ve all heard about the benefits of meditation ad nauseam. Those disciplined enough to practice regularly are rewarded with increased control over the brainwaves known as alpha rhythms, which leads to better focus and may help ease pain.

…What contemporary and ancient meditators have always known, however, is that while the hype may be warranted, the practice is not all peace, love, and blissful glimpses of unreality. Sitting zazen, gazing at their third eye, a person can encounter extremely unpleasant emotions and physical or mental disturbances.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://qz.com/993465/theres-a-dark-side-to-meditation-that-no-one-talks-about/

Ewan McGregor Is A Very Happy Man – Από τον Sanjiv Bhattacharya | ESQUIRE UK

For the Scottish actor, life has never been so good.
…If there’s anything to learn from Ewan McGregor — and, of course, there is: he’s Ewan McGregor — it’s his attitude. The Tao of Ewan. The Ewan approach to life. He’s optimistic, open, big-hearted and unafraid. No one took “Choose Life” as seriously as he did. Just look at what he’s built since then, how abundant and teeming it is. The big family (a wife and four daughters), the huge career (78 acting credits on IMDb, almost four a year since his 1993 debut), the massive global adventures (two, soon to be three), and an ongoing position as a Unicef UK Ambassador. As his friend, the director Rodrigo García, says, “These are not the choices of a timid person.” And yet, McGregor’s never overwhelmed, always smiling. “Yeah, I’m a happy guy,” he says, grinning. “I’m hopeful, I enjoy people, I’ve no cause to feel bitter. What for? I’m very fortunate to have had the life I’ve had.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.esquire.co.uk/culture/longform/a15113/ewan-mcgregor-interview/

2017 Cannes Film Festival Portraits: The Stars Meet Vanity Fair – Από τους Julie Miller, Britt Hennemuth & Rebecca Keegan | VANITY FAIR

Between the movie stars and magnificent coastal setting, the Cannes Film Festival is the most glamorous cinema celebration in the world, attracting everyone from Oscar-winning actors and filmmakers to billionaire playboys, supermodels, and socialites. In celebration of the festival’s 70th anniversary, Vanity Fair’s Justin Bishop captures the cast of characters making up 2017’s Cannes tableau vivant.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.vanityfair.com/hollywood/2017/05/cannes-portraits-2017