ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ – ΙΟΥΛΙΟΣ 2017

Tο Street-Life.gr συγκέντρωσε για λογαριασμό των πολυάσχολων αναγνωστών του μερικές από τις πιο αξιόλογες και ενδιαφέρουσες αναλύσεις, απόψεις και συνεντεύξεις από την επικαιρότητα κατά το μήνα Ιούλιο του 2017, έτσι όπως εμφανίστηκαν στα ελληνικά και ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η δεοντολογία της χυδαιότητας – Από τον Αθανάσιο Γραμμένο | HUFFPOST GREECE

Αν αναλογιστεί κανείς πόσο μικρή χώρα είναι η Ελλάδα, και πόσο καλά γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, συμβαίνει ουκ ολίγες φορές στη ροή της συζήτησης να ταυτίζονται τα πρόσωπα με τις ιδιότητες που φέρουν (και τους θεσμούς που εκπροσωπούν) και η κριτική να γίνεται στη βάση προσωπικών προτιμήσεων, με επιχειρηματολογία καφενείου. Το επίπεδο των συζητήσεων που διεξάγονται στο Κοινοβούλιο, ο σεβασμός στους θεσμούς, η τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας στην τηλεόραση και στα έντυπα και άλλα αντίστοιχα παραδείγματα εκφράζουν τον γενικό εκφυλισμό της κοινωνικής σφαίρας.

…Υπάρχει όμως κάτι πιο ανησυχητικό, που δείχνει ότι τα υγιή κοινωνικά κύτταρα είναι πλέον πολύ λίγα: η σιωπή της τέχνης και η αφασία της ακαδημίας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/athanasios-grammenos/-_12425_b_17427240.html?ir=Greece

Στο όνομα του λαού – Από τον Θανάση Γιαλκέτση | Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Ο Γερμανός πολιτειολόγος Γιαν-Βέρνερ Μίλερ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και στη γλώσσα μας το βιβλίο του «Τι είναι ο λαϊκισμός;» (μετάφραση Δημήτρης Αντωνίου, εκδόσεις Πόλις, 2017). Η ακόλουθη συνέντευξη του Μίλερ δημοσιεύτηκε στην ιταλική ηλεκτρονική εφημερίδα Linkiesta.

…”Οι λαϊκιστές αρνούνται τον πλουραλισμό, θεωρούν ότι είναι οι μόνοι που αντιπροσωπεύουν τον λαό, τη σιωπηλή πλειοψηφία. Η αξίωση να έχει το μονοπώλιο της εκπροσώπησης του λαού είναι εκείνη που δημιουργεί τον λαϊκιστή.”

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.efsyn.gr/arthro/sto-onoma-toy-laoy

Λογοδοτεί κανείς στην Ελλάδα; – Από τον Χρήστο Ιωάννου | INSIDE STORY

Στη χώρα μας πολλοί από τους διοικούντες σε μεγάλες εταιρείες, τράπεζες και ανεξάρτητες αρχές δεν θεωρούν πως είναι υποχρεωμένοι να δίνουν λογαριασμό για πράξεις ή παραλείψεις τους. Ο Χρήστος Ιωάννου αποκαλύπτει τρεις τρανταχτές περιπτώσεις αδιαφορίας απέναντι στην –νομικά επιβεβλημένη– ανάγκη της διαφάνειας.

– Η καταγγελία του ομίλου Μυτιληναίος
– Δεύτερη περίπτωση: Εθνική Τράπεζα
– Η Εθνική Ασφαλιστική

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/diafaneia-ellada-yourstory?token=9U37XH8802&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fdiafaneia-ellada-yourstory&utm_source=insideStory&utm_campaign=e4832804ce-unsubscribed20170708&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-e4832804ce-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_8_7_2017)

Από θεσμός της Δικαιοσύνης σε δικαιοσύνη των «θεσμών» – Από τον Θάνη Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Λίγες μέρες μετά το «βέτο» μερίδας των δανειστών στην καταβολή της δόσης προς την Ελλάδα εάν «δεν επιλυθεί το ζήτημα» των διώξεων συμβούλων του ΤΑΙΠΕΔ και ώρες μόνο μετά τον εκβιασμό του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Ντομπρόφσκις για το θέμα, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα που παρέπεμπε τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ σε δίκη για την υπόθεση των 28 ακινήτων. Ίσως να πρόκειται για… σύμπτωση. Ίσως πάλι, για ακόμα μία απόδειξη ότι οι δανειστές δεν επηρεάζουν μόνο τη νομοθετική εξουσία, αλλά και τη δικαστική.

…Η υπόθεση της πώλησης και επανενοικίασης των 28 ακινήτων του Δημοσίου από το ΤΑΙΠΕΔ στις θυγατρικές δύο ελληνικών τραπεζών το 2013-2014 απασχολεί έκτοτε συχνά – πυκνά την επικαιρότητα λόγω των διώξεων στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ και των εκτιμήσεων για ένα σκάνδαλο που κόστισε στο Δημόσιο τουλάχιστον 575 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα μάλιστα, η ζημία κυμαίνεται μεταξύ 575 εκατ. και 2,5 δισ. ευρώ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/113323/Apo-thesmos-tis-Dikaiosunis-se-dikaiosuni-ton-thesmon

Ανθρώπινα δικαιώματα: Μια μεταβλητή που εξαρτάται από τη γεωγραφία – Από την Σώτη Τριανταφύλλου | ATHENS VOICE

Έχουμε εγκαταλείψει όλους όσοι εξεγείρονται εναντίον του αυταρχισμού στην τύχη τους.

…Σήμερα κάνουμε λόγο για ασιατικές αξίες, για θρησκευτική και πολιτική ελευθερία ατόμων, ομάδων και καθεστώτων που όχι μόνον δεν σέβονται καμιά «ελευθερία» αλλά που επιβάλλουν βιαίως τον δικό τους σκοταδισμό. Η δεσποτεία, ο κρατικός καπιταλισμός, η πλήρης απουσία εργατικών δικαιωμάτων, η πλουτοκρατία, ο μισογυνισμός εκλαμβάνονται πλέον ως εναλλακτικές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα οποία κάποτε θεωρούσαμε οικουμενικά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/anthropina-dikaiomata-mia-metavliti-poy-exartatai

Η Ηριάννα, οι φίλοι του μνημονίου με το «ανθρώπινο πρόσωπο» και οι «άριστοι» σε αναμονή – Από τον Νίκο Άγουρο | HUFFPOST GREECE

Η υπόθεση της Ηριάννας που κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση -και ορθώς κυριαρχεί- συμπυκνώνει όλες τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία σήμερα.

…Εκείνο που φαίνεται σαφές είναι ότι όσοι έσπασαν τις βιτρίνες των καταστημάτων ενεργούν με ιδεοληψίες και πρακτικές περασμένων δεκαετιών, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στη χώρα έχουν αλλάξει οριστικά. Το Μεταπολιτευτικό κράτος που πιθανόν κάποτε πολεμούσαν έχει ισοπεδωθεί πλέον εκ των έσω. Χρεοκόπησε.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/nikos-agouros/-_12587_b_17527048.html

Τo Αφόρητα Συντηρητικό Αποτύπωμα της Υπόθεσης Ηριάννας Β.Λ. και Περικλή Μ. – Aπό τον Παναγιώτη Μένεγο | POPAGANDA

Οι δικαστικές αποφάσεις δεν είναι αμφισβητούμενες φάσεις για να τις δούμε στο replay. Η Δικαιοσύνη όμως αντί να μας πάει μπροστά, μας κρατάει πίσω.

…Τη δεκαετία που διανύουμε αναστολή ποινής έχουν λάβει: τοκογλύφοι, εκβιαστές, καταχραστές δημόσιας περιουσίας και δημόσιου χρήματος, VIP μιζαδόροι, χρυσαυγίτης καταδικασμένος για βιασμό ανήλικης, απαγωγείς, σωματέμποροι, λαθρέμποροι που ζημίωσαν το κράτος με μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, δολοφόνοι σε γήπεδα, κατηγορούμενοι για την υπόθεση του Noor 1. Α, και κάποιοι βιαστές ακόμα στην Κοζάνη. Κι επίσης, σε μια ακόμα πιο ευθεία σύγκριση, την περασμένη Δευτέρα -δυο νούμερα πριν- το ίδιο Εφετείο που αρνήθηκε δύο φορές αναστολή για ακαδημαϊκούς λόγους και πνευμονικό αυτοάνοσο αντίστοιχα, έκανε δεκτή την αποφυλάκιση της Μαρίας Σκλαβάκη, καταδικασθείσας για την υπόθεση της Energa παρότι είχε σπάσει το ηλεκτρονικό «βραχιολάκι» επιχειρώντας να διαφύγει από τις αρχές.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/la-greca-bellezza-ipothesi-irianna-vl-periklis-m/

Τα παιχνίδια με το άσυλο – Από την Βάσω Κιντή | ATHENS VOICE

Ποιοι και γιατί κλείνουν το μάτι στους μπαχαλάκηδες;
…Η αύξηση της παραβατικότητας που διαπιστώνει ο Ν. Παρασκευόπουλος δεν οφείλεται στην κατάργηση του ασύλου από τον νόμο 4009 του 2011. Οφείλεται στην ανοχή που επεδείκνυαν διαχρονικά αλλά, ειδικά μετά τον νόμο Διαμαντοπούλου, δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και πρόσωπα όπως πρυτάνεις, με προεξάρχοντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Μυλόπουλος, Πελεγρίνης,) στην παραβατική συμπεριφορά στα ΑΕΙ που εκτείνεται από λεκτικούς προπηλακισμούς και απειλές έως φυσική βία, καταστροφές, κλοπές και ληστείες, καταλήψεις χώρων από ασχέτους, λαθρεμπόριο, διακίνηση όπλων και ναρκωτικών. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλιστα κυβέρνηση κωφεύει ηχηρά στις εκκλήσεις πρυτανικών αρχών, όπως π.χ., του ΑΠΘ, να επιτρέψει στην αστυνομία να επέμβει για καταφανείς παραβάσεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/ta-paihnidia-me-asylo

Το κρυφό πλάνο των μεγιστάνων για την καταστολή της δημοκρατίας – Από τον Μιχάλη Γιαννεσκή | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Μια τυχαία ανακάλυψη εμπιστευτικών εγγράφων και αλληλογραφίας το 2013 στις ΗΠΑ αποκάλυψε ένα κρυφό πλάνο που προβλέπει, μέσα από μια συνταγματική «επανάσταση», την αντικατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών με ένα απολυταρχικό σύστημα που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγιστάνων. Τα εν λόγω έγγραφα αποτελούσαν το αρχείο ενός νομπελίστα οικονομολόγου, χρηματοδοτούμενου από δισεκατομμυριούχους. Το πλάνο εφαρμόζεται εδώ και χρόνια σε πολλές χώρες και περιγράφεται σε πρόσφατο βιβλίο της καθηγήτριας που ανακάλυψε το αρχείο.

…Το απολυταρχικό όραμα του Buchanan και των υποστηρικτών του έχει ήδη επηρεάσει σημαντικά την πολιτική στις ΗΠΑ και, μέσω της παγκοσμιοποίησης, την πολιτική στον υπόλοιπο κόσμο.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/114370/To-krufo-plano-ton-megistanon-gia-tin-katastoli-tis-dimokratias

Έγγραφα αποκαλύπτουν πώς το Χόλιγουντ προωθεί τον πόλεμο για λογαριασμό του Πενταγώνου, της CIA και της NSA – Από τον Tom Secjker | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Οι στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ έχουν επιδράσει σε πάνω από 1.800 ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές.

Ο Τομ Σέκερ και ο Μάθιου Άλφορντ παρουσιάζουν τα εκπληκτικά ευρήματά τους από την έρευνά τους σε χιλιάδες νέα αμερικανικά στρατιωτικά και μυστικά έγγραφα που αποκτήθηκαν βάσει του νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης.
Τα έγγραφα αποκαλύπτουν για πρώτη φορά τον τεράστιο βαθμό που οι αμερικάνικες κυβερνήσεις ελέγχουν το Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να αλλάξουν σενάρια ή ακόμα και να εμποδίσουν την παραγωγή ταινιών που είναι αρκετά επικριτικές για το Πεντάγωνο- για να μην αναφέρουμε την επιρροή τους σε μερικές από τις πιο δημοφιλείς ταινίες φρανσάιζ τα τελευταία χρόνια.

Αυτό δημιουργεί νέα ερωτήματα όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η λογοκρισία στη σύγχρονη βιομηχανία ψυχαγωγίας, αλλά και για τον ελάχιστα γνωστό ρόλο του Χόλιγουντ ως μηχανή προπαγάνδας για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/114031/Eggrafa-apokaluptoun-pos-to-Xoligount-proothei-ton-polemo-gia-logariasmo-tou-Pentagonou-tis-CIA-kai-tis-NSA

Ιουλιανό ημερολόγιο – Πίσω στο 1974 – Από τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Γι’ αυτό και τα χρόνια που μας χωρίζουν από τον Ιούλιο του 1974 είναι και κάτι ακόμα: μια ιστορία με άπειρες αναθεωρήσεις, με αλλαγές οπτικής, με διακωμώδηση του εκάστοτε «παλιού μας εαυτού». Το τέλος του αυταρχικού κύκλου έφερε μαζί του την αμηχανία και το σάστισμα της ελευθερίας: το πώς να δώσει κανείς νόημα στις ανοιχτές επιλογές του. Μετά τον κορεσμό πολιτικών θανάτων, ήρθαν τα άλλα διλήμματα, πιο μικρά και υπαρξιακά, πιο «ασήμαντα» και ιδιωτικά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/second_thoughts/154135

Ανεργία Των Νέων Και Διαγενεακές Σχέσεις Στην Ελλάδα – Από τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο | ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ

Επηρεάζουν οι σχέσεις των νέων Ελλήνων με τους γονείς τους τη στάση τους απέναντι στην απασχόληση, την ανεργία, και τις φιλοδοξίες τους για το μέλλον; Η διαΝΕΟσις δημοσιεύει τα πρώτα αποτελέσματα του ελληνικού σκέλους μιας πανευρωπαϊκής έρευνας, και ανοίγει τη συζήτηση για τα δομικά, διαγενεακά και πολιτισμικά αίτια της ανεργίας των νέων στη χώρα μας.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.dianeosis.org/2017/07/youth_unemployment_greece/

Λεφτά (για το ΝΑΤΟ) υπάρχουν! – Από τον Νίκο Μπογιόπουλο | ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Κι όμως στην Ελλάδα υπάρχει ένας τομέας που δεν μας πιάνει κανείς: Οι ΝΑΤΟικές δαπάνες! Η Ελλάδα φιγουράρει 2η στη λίστα των καλοπληρωτών στο ΝΑΤΟ – μόνο οι ΗΠΑ μας… νικάνε.

Η χώρα των Μνημονίων διαθέτει σταθερά σε ΝΑΤΟικές δαπάνες πάνω από το 2% του ΑΕΠ της (είναι μια από μόλις από τις 6 χώρες από τις 29 του ΝΑΤΟ που το «καταφέρνουν»). Ειδικά φέτος θα καταβάλει σε αυτό το σύγχρονο «ταμείο της Δήλου» το 2,32% του ΑΕΠ της.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.imerodromos.gr/lefta-gia-to-nato-yparchoun/

Aφιέρωμα: Δημοψήφισμα 2015 – Δύο χρόνια μετά | THE PRESS PROJECT

Το δημοψήφισμα του 2015 συνιστά την καταγωγική στιγμή της πολιτικής απάθειας της εποχής μας. Για την ακρίβεια όχι το δημοψήφισμα, όσο η απίθανη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ που το ακολούθησε. Επιστρέφουμε σήμερα στην εμπειρία εκείνης της περιόδου για να συζητήσουμε με πολιτικούς που διαδραμάτισαν ενεργό ρόλο και να τους ρωτήσουμε τι σκέφτονται σήμερα για τα όσα συνέβησαν σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/113487/Dimopsifisma-2015—Duo-xronia-meta

https://www.thepressproject.gr/dimopsifisma2015/

Φάκελος «Πλειστηριασμοί»: Τι σημαίνει να σού παίρνουν το σπίτι σου; – Από τον Γιάννη Πανταζόπουλο | LIFO

Ένα ρεπορτάζ της LiFO για την πιο σοβαρή επίπτωση της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας και τους ανθρώπους που τα χάνουν όλα.

…Tι σημαίνει να σου παίρνουν το σπίτι σου και να ζεις με τον φόβο της αυριανής μέρας; Τα χρέη, η πλήρης αδυναμία εξόφλησής τους καθώς η έξωσή σου από αυτό; Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις την προοπτική ότι εκεί που δεν το περίμενες, έρχεται μια μέρα που τα χάνεις όλα;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/greece_articles/152613

Γυρίζουμε από τις αγορές (και δεν είμαστε κεφάτοι) – Από τον Θάνη Καμήλαλη | THE PRESS PROJECT

Η προσπάθεια της Ελλάδας για νέο δάνειο, αυτήν τη φορά όμως από τις διεθνείς αγορές, θεωρείται «μήνυμα ελπίδας» σύμφωνα με την κυβέρνηση και αντιμετωπίζεται με επαινετικά σχόλια από τους πιστωτές. Όσο κι αν το αρνείται, η κυβέρνηση προσπαθεί να οικοδομήσει ένα νέο «success story» παρόμοιο με εκείνο της κυβέρνησης Σαμαρά το 2014, με δύο πυλώνες: Την έξοδο στις αγορές και την «έξοδο από τα Μνημόνια τον Αύγουστο του 2018». Οι εξαγγελίες μπορεί να αποδειχτούν αληθινές. Όντως η Ελλάδα βγήκε στις αγορές και όντως το τρίτο μνημόνιο μπορεί να ολοκληρωθεί «επιτυχώς». Αλλά το βασικότερο, αυτά δεν έχουν καμία σημασία.

…Η «έξοδος» αυτή θα είναι καθαρά τυπική, αφού οι μνημονιακές δεσμεύσεις και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα ενταθούν.
Σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις του Eurogroup, τα «συμπληρωματικά» κείμενα των μνημονίων αλλά και τα όσα επικυρώθηκαν από την ελληνική Βουλή τον Μάιο και τον Ιούνιο, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε μέτρα λιτότητας για το 2019 (μετά δηλαδή το τέλος του τρίτου μνημονίου), ένα καθεστώς σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής μέχρι το 2022 κι ένα κατάτι χαλαρότερο μέχρι το 2060.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/114626/Gurizoume-apo-tis-agores-kai-den-eimaste-kefatoi

Παράλληλο Νόμισμα: Τι σημαίνει και ποιες είναι οι καταστροφικές συνέπειές του – Aπό τον Δημήτριο Γκιόκα | HUFFPOST GREECE

Η είδηση ότι ο πρώην υπουργός οικονομικών κ. Βαρουφάκης προετοίμαζε μαζί με μια μικρή ομάδα του υπουργείου σχέδιο έκδοσης παράλληλου νομίσματος και σταδιακής μετάβασης στη δραχμή, τη στιγμή μάλιστα που η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους εταίρους βρισκόταν στην πιο κρίσιμη καμπή της, προκάλεσε αμηχανία και έκπληξη. Ιδίως όταν ο ίδιος με σχετικό του άρθρο το 2011 εμφανιζόταν κάθετα αντίθετος σε κάτι τέτοιο.

…Το παράλληλο νόμισμα εκδίδεται από χώρες που αδυνατούν να καλύψουν τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους έναντι των υπαλλήλων, των συνταξιούχων και των προμηθευτών του δημοσίου, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν διαφόρων ειδών περιορισμούς στην εκτύπωση του επίσημου νομίσματος τους. Αναγκάζονται λοιπόν να εκδώσουν για βραχυπρόθεσμο διάστημα ένα δεύτερο νόμισμα που κυκλοφορεί παράλληλα με το κανονικό και με τυπικά ισότιμη ονομαστική αξία.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/dimitrios-giokas/-_721_b_7794642.html?ir=Greece

Οι δυο πλευρές του νομίσματος – Από τον Νικόλα Σεβαστάκη | LIFO

Ούτε οι μασκαρεμένες νοσταλγίες, ούτε τα όνειρα για εκδίκηση και η βία μπορούν να θεραπεύσουν τις πληγές των ανθρώπων.

Μετά το Αμβούργο των G20, τις κανονικές διαδηλώσεις, τις πυροβασίες και τις λεηλασίες του black bloc, τα μεγάλα ερωτήματα παραμένουν. Οι κρίσεις, η αστάθεια και (μιας και το θέμα ήταν και αυτό) η λειψή ανταπόκριση μεγάλων και μικρών παικτών απέναντι στα ανησυχαστικά δεδομένα της κλιματικής αλλαγής, χαρακτηρίζουν τη συγκυρία. Ο κανόνας είναι πια η οπισθοδρόμηση.

…Αυτό το διφορούμενο είναι το χαρακτηριστικό του κόσμου μας. Είναι ένας κόσμος που αισθητικά και κοινωνικά μπορεί να σε φέρει στα όριά σου και να σε μετατρέψει σε δύσθυμο αντιμοντέρνο και νοσταλγό των «παλιών καλών καιρών». Γιατί καταστρέφει συχνά την ησυχία, τυποποιεί τις ηδονές και κρύβει φυσικά πολλές ανισότητες κάτω από τα στιλβωμένα χαμόγελα των πωλητών του. Είναι η ίδια δυναμική που πολλαπλασιάζει τους κινέζους τουρίστες και τις τεράστιες χωματερές τοξικών, την πιο μαζική, από καταβολής, πρόσβαση σε γνώσεις και πολιτισμό και νέες μορφές αναλφαβητισμού. Και είναι επίσης η ίδια ιστορική κίνηση που ενώ ελευθερώνει τα άτομα από παραδοσιακές θέσεις υποταγής και μιζέριας μπορεί να τα κάνει «άρρωστα» για ένα νέο iphone.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/152178

Ελεύθεροι επαγγελματίες σε καιρό κρίσης – Από τον Κώστα Τυρογιάννη | HUFFPOST GREECE

Σήμερα πια, στην «αξιολόγηση του κοινού», τα πράγματα έχουν αλλάξει. Στην κλίμακα των περισσότερο ή λιγότερο επαγγελματικά ή και οικονομικά «τακτοποιημένων», σχετικά πιο προνομιούχοι θεωρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακολουθούν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες παραμένουν στις χαμηλές θέσεις, λίγο καλύτερα από τους επιχειρηματίες, με τελευταίους βέβαια τους ανέργους. Και όλοι βέβαια μαζί, αργά αλλά σταθερά, συνεχίζουμε να κατεβαίνουμε τις σκάλες, στοχεύοντας πλέον, αντί της ευημερίας, στην απλή επιβίωση.

…Τι μπορεί και τι πρέπει λοιπόν να γίνει;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/kostas-tyrogiannis/-_12268_b_17323414.html

Κυπριακό: Το αναμενόμενο ναυάγιο μιας προαναγγελθείσας υπονόμευσης – Από τον Νίκο Γεωργιάδη | ATHENS VOICE

Υπάρχουν πράγματα στην πολιτική που δεν λέγονται, ούτε και γράφονται.

…Πολιτικοί κύκλοι στην Αθήνα αλλά και την Λευκωσία την Τρίτη που πέρασε άρχισαν δειλά-δειλά να υποστηρίζουν πως ο Νίκος Αναστασιάδης δεν επιθυμούσε θετική κατάληξη στο Κραν Μοντανά για έναν και απλό λόγο: Προσβλέπει στο να κερδίσει και τις επόμενες προεδρικές εκλογές στην Κύπρο στις αρχές του 2018. Άρα είναι υποχρεωμένος να συσπειρώσει τους μη «Ενωτικούς», δηλαδή τους «Μη Προσεγγιστές», δηλαδή την Εκκλησία, τους Ακροδεξιούς και τους παραδοσιακούς εθνικιστές.
Μπορούσε όμως ο Νίκος Αναστασιάδης να διαχειριστεί μία τόσο πολύπλοκη κατάσταση ερήμην της Αθήνας;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/politiki/kypriako-anamenomeno-nayagio-mias-proanaggeltheisas

Ένας χρόνος μετά: Οι δημοσιογράφοι, τα ΜΜΕ και το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία – Από την Eylem Yanardagoglu | ΤΗΕ PRESS PROJECT

Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από το βράδυ της 15ης Ιουλίου και την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία. Ήταν ένα υπέροχο καλοκαιρινό βράδυ με φίλους, όταν ξαφνικά διάβασα τα νέα σε μια από τις ομαδικές μου συνομιλίες στο whatsapp. Είχα ήδη δει ένα κανονικό πραξικόπημα (1980) και ένα επονομαζόμενο μεταμοντέρνο πραξικόπημα (1997) στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της ζωής μου.

…Από τον περασμένο Ιούλιο, πολλοί δημοσιογράφοι είτε έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί είτε έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Ο αγώνας για την ελευθερία του Τύπου συνεχίζεται, καθώς η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ για τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιογράφων στη φυλακή.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/113591/Enas-xronos-meta-Oi-dimosiografoi-ta-MME-kai-to-apotuximeno-praksikopima-stin-Tourkia

Stockholm Center for Freedom: Tα στοιχεία που δείχνουν ότι ο Ερντογάν «έστησε» το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 – Aπό τον Κώστα Μαυραγάνη | HUFFPOST GREECE

Βασιζόμενη σε δημοσίως διαθέσιμα δεδομένα, καθώς και δικαστικά έγγραφα, καταθέσεις, συνεντεύξεις, αξιολογήσεις από ειδικούς σε στρατιωτικά θέματα και άλλα στοιχεία που συγκέντρωσαν οι ερευνητές, το SCF είναι «αρκετά σίγουρο» ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν πληρούσε καν τις προϋποθέσεις για απόπειρα πραξικοπήματος από άποψης στρατιωτικής κινητοποίησης, καθώς χαρακτηρίστηκε από μικρούς αριθμούς, περιορίστηκε σε μερικές πόλεις, και η διοίκηση ήταν ελλιπής- ενώ παράλληλα αγνοούνταν οι συνήθεις πρακτικές, κανόνες εμπλοκής, παραδόσεις και διαδικασίες λειτουργίας που υπάρχουν στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/07/06/stockholm-center-for-free_n_17403540.html

Έρευνα: Τα social media σε τέλμα – Αυτό που είμαστε σήμερα online δεν είναι ωραίο – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Άνοιξαν δρόμους, μας «κοινωνικοποίησαν» , ανέλαβαν εργολαβία από την ενημέρωση, την καριέρα και τη διασκέδαση μέχρι την ερωτική μας ζωή, την πολιτική, την επανάσταση ακόμα. Έχουν, όμως πια πλήρως απομυθοποιηθεί και βρίσκονται στην πιο κρίσιμη τους καμπή…

…Κόπωση, βάλτωμα, overdose πληροφόρησης που συχνά αποδεικνύεται παραπληροφόρηση, ψευδαίσθηση ελευθερίας, αίσθηση ότι βλέπεις καθημερινά το ίδιο βαρετό και προβλέψιμο, ακόμα και στις εξάρσεις του, έργο. Υπερτροφικά εγώ λιμασμένα για πόζες και likes, ακόλουθοι-πρόβατα, τρολ ολούθε, δημαγωγία, ακατάσχετη πολυλογία κι ένας διαρκής ψυχαναγκασμός να υπενθυμίζεις την παρουσία σου. Δημοσιοσχετίστικες νοοτροπίες, διαφημίσεις που πολλαπλασιάζονται ενοχλητικά, άπειρος χαμένος χρόνος στο online «χάζεμα», ειδικά αν τον υπολογίσεις προσθετικά, περίκλειστες κλίκες και σέχτες που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Καθημερινές επαναστάσεις του καναπέ, τοξικότητα, άμβλυνση κριτηρίων, μαζικός εθισμός σε μια εικονική, μην ξεχνιόμαστε, πραγματικότητα, λογοκρισία και αυτολογοκρισία, θηριώδης αλαζονεία, υστερία, χυδαιότητα, κυβερνομπούλινγκ, θυμός και μίσος – πολύ μίσος.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/digital-media_articles/151446

«Θα μπορούσαν να γελάνε, να μιλάνε, να έχουν ζωή» – Από την Τζένη Τσιροπούλου | THE PRESS PROJECT

Ο μικρόσωμος Διογένης έχει και τα δυο του χέρια δεμένα με ιμάντες στην κεφαλή του κρεβατιού. Η Μαρία είναι δώδεκα χρονών και έχει περάσει όλη της τη ζωή κλειδωμένη σε ένα άδειο δωμάτιο χωρίς να βλέπει ποτέ το φως του ήλιου. Άλλα παιδιά ζουν μέσα σε κλουβιά. Κρεβάτια-κλουβιά δύο επί δύο με ψηλά ξύλινα κάγκελα. Δεν έχουν βγει ποτέ από αυτές τις φυλακές. Φοράνε πάνες όλο το εικοσιτετράωρο και ταΐζονται με μπιμπερό. Κάποιοι είναι τριάντα χρονών. Καταπίνουν μέχρι και τριάντα χάπια τη μέρα και δεν μπορούν να αρθρώσουν ούτε μία λέξη από τη χημική καταστολή. Το βίντεο που παρακολουθώ αδυνατεί να μου μεταφέρει τις μυρωδιές από τον εγκλεισμό και τις ακαθαρσίες.

Αυτές τις εικόνες τις κατέγραψε τον Νοέμβριο του 2015 με την κάμερά του ο ανάπηρος σκηνοθέτης και ακτιβιστής Αντώνης Ρέλλας στο κρατικό Κέντρο Περίθαλψης ανάπηρων Παιδιών στα Λεχαινά . Μου τις δείχνει σήμερα, δυο χρόνια μετά, ενόσω ολοκληρώνει το ντοκιμαντέρ του «Από το άσυλο στην κοινωνία ». Αυτές οι εικόνες με παρακίνησαν να ταξιδέψω μαζί του μέχρι τα Λεχαινά στα μέσα του Ιουλίου.
Οι δεκάδες ένοικοι των Λεχαινών είναι τα θύματα του κράτους «πρόνοιας» και του συστήματος ιδρυματοποίησης στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι εγκαταλείφθηκαν ως νεογέννητα μια και για πάντα από τους γονείς τους είτε γιατί δεν μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του ανάπηρου παιδιού τους είτε γιατί σαν άλλους Ήφαιστους, οι γονείς τους τα πέταξαν στον ωκεανό των ασύλων, αφού δεν γεννήθηκαν «κανονικά» παιδιά.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.thepressproject.gr/article/114673/Tha-mporousan-na-gelane-na-milane-na-exoun-zoi

Σκλαβενίτης, 375 ημέρες μετά – Από την Αλεξάνδρα Γκίτση | INSIDE STORY

Την 1η Ιουλίου του 2016 συζητήθηκε η αίτηση της Μαρινόπουλος για προσωρινή προστασία από τους πιστωτές της. Ένα χρόνο μετά οι ταμπέλες στα καταστήματα της έχουν αλλάξει, όλοι σχεδόν οι προμηθευτές της έχουν πληρωθεί και τα ράφια έχουν γεμίσει με εμπόρευμα. Τώρα πια το άγχος το έχει ο όμιλος Σκλαβενίτη.
…Ναι, το brand Σκλαβενίτης είναι ισχυρό. Αλλά για ποιους και σε ποιες περιοχές; Πώς ξεπερνιέται –αν ξεπερνιέται, αυτό μένει να φανεί– η κατάρρευση της κατανάλωσης, η οποία δεν αφορά μόνο την Σκλαβενίτης; Αντέχει η Σκλαβενίτης να μπει σε πλειοδοσία προσφορών και να χτυπήσει τον ανταγωνισμό, ο οποίος είναι πιο “ξεκούραστος”; Πόσα ακόμη χρήματα αντέχει να ρίξει, για να στηρίξει το όλο εγχείρημα; Πόσο γρήγορα μπορεί η διοικητική ομάδα της Σκλαβενίτης, και δεν αναφερόμαστε μόνο στους βασικούς μετόχους της, ήτοι στα αδέλφια Σκλαβενίτη, να προσαρμοστεί στη νέα τάξη πραγμάτων; Μπορεί η σημερινή διοικητική δομή να τρέξει ένα τόσο μεγάλο project;

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/sklavenitis-375-imeres-meta?token=RYWLX57338&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Fsklavenitis-375-imeres-meta&utm_source=insideStory&utm_campaign=dbdfb19470-unsubscribed20170715&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-dbdfb19470-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_15_7_2017)

Λου Γιούρενεκ: Η Καταστροφή της Σμύρνης παραμένει ανοιχτή πληγή για τον ελληνισμό – Από τον Δημοσθένη Γκαβέα | HUFFPOST GREECE

Η καταστροφή της Σμύρνης είναι μια πληγή που ακόμη δεν έχει κλείσει και η Ελλάδα δεν έχει συμβιβαστεί πλήρως με τα γεγονότα του 1922, υπάρχει μια επιβεβλημένη σιωπή, εν αντιθέσει με την περίπτωση των Εβραίων και των Αρμενίων, σχολιάζει μεταξύ άλλων ο Αμερικανός συγγραφέας Λου Γιούρενεκ με αφορμή το βιβλίο του «Η Μεγάλη φωτιά-Σμύρνη Σεπτέμβριος 1922» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Ο ίδιος δηλώνει σοκαρισμένος με την ιστορική λήθη που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και υπογραμμίζει την ανάγκη για την έναρξη ενός εθνικού διαλόγου.
«Η Μεγάλη Φωτιά» είναι ένα ιστορικό αφήγημα που πραγματεύεται όχι μόνο την καταστροφή της Σμύρνης, αλλά και τα γεγονότα που προηγήθηκαν αυτής.
Δίνει ανάγλυφα τη γεωπολιτική της εποχής στη Μέση Ανατολή, κάνοντας αναφορά στην «πετρελαϊκή διπλωματία» των μεγάλων δυνάμεων και τολμά να προχωρήσει σε συγκρίσεις με το σήμερα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/2017/07/14/koinonia-culture-istoria-mikrasiatiki-katastrofi-urenek-synenteuzxi-_n_17473726.html?utm_hp_ref=afieromata

Η μοναχική πορεία της Chelsea Manning – Aπό την Μελίνα Καλφαντή | POPAGANDA

Πριν λίγο καιρό, απελευθερώθηκε η τρανς γυναίκα που προκάλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή απόρρητων εγγράφων στην αμερικανική ιστορία.

…Αν η Manning, όμως, διεκδίκησε ορατότητα ως ανοιχτά τρανς γυναίκα, μιλώντας για ένα θέμα που παραμένει εν πολλοίς ταμπού ακόμα και σε «πολιτισμένες χώρες» όπως οι ΗΠΑ, η χώρα καταγωγής της, δεν ήταν αυτός ο λόγος που το όνομά της έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο. Ο πρωταρχικός λόγος ήταν ότι προκάλεσε τη μεγαλύτερη διαρροή απόρρητων εγγράφων στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, ανοίγοντας το δρόμο, σύμφωνα με πολλούς, για τον Edward Snowden και κάνοντας διάσημο τον Julian Assange των Wikileaks, που μέχρι τότε ήταν γνωστός κυρίως στους κύκλους των χάκερ. Τα απόρρητα ή ευαίσθητα διπλωματικά αρχεία που διέρρευσε στο Wikileaks η Manning ανέρχονται σχεδόν στα 750.000, και την οδήγησαν σε ποινή φυλάκισης 35 ετών, που όμως διακόπηκε από τον Μπαράκ Ομπάμα στα 7, και έτσι απελευθερώθηκε στις 17 Μαϊου 2017.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://popaganda.gr/manning/

Γιατί τόσο μίσος στους τοίχους μας; – Aπό τον Κοσμά Βίδο | PROTAGON

Η ασχήμια συνηθίζεται, το γκράφιτι ακόμα και στις πιο άτεχνες εκδοχές του έχει πλέον το άλλοθι της τέχνης. Τα συνθήματα όμως του μίσους δεν είναι γκράφιτι, δεν είναι τέχνη, ούτε καν street art. Ακόμα και αν δεν μας τρομάζουν, δεν παύουν να αποτελούν δείγματα της ποιότητας της κοινωνίας που μας φιλοξενεί.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.protagon.gr/apopseis/editorial/44341449730-44341449730

Το χρονικό μιας αναγέννησης: Δέκα χρόνια μετά, η Πάρνηθα ελπίζει ξανά – Από τον Δημήτρη Ρηγόπουλο | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Το 2007 είναι μια χρονιά την οποία αυθόρμητα συνδέουμε με τις πολυήμερες εφιαλτικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου. Ήταν όμως η φωτιά στην Πάρνηθα τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς που άναψε πρώτη τη σπίθα της συλλογικής αγανάκτησης.
Ο λόγος ήταν απλός: οι Αθηναίοι πίστευαν (ενάντια σε κάθε λογική) ότι η Πάρνηθα θα έμενε εσαεί αλώβητη από το τρίγωνο «υψηλού κινδύνου», εντός του οποίου καίγονται και ξανακαίγονται συστηματικά και με σχεδόν τελετουργικό τρόπο εκτάσεις σε άλλα, λιγότερο «τυχερά», βουνά της Αττικής (Υμηττός, Πεντέλη) ή στις παρυφές της στα βόρεια του Λεκανοπεδίου (Βαρυμπόμπη, Κρυονέρι, κ.λπ.).
Τελικά, ένα καθόλου αμελητέο τμήμα του εθνικού δρυμού κάηκε: 36.338 στρέμματα σε σύνολο 220.000.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr./918296/gallery/periodiko-k/reportaz/to-xroniko-mias-anagennhshs-deka-xronia-meta-h-parnh8a-elpizei-3ana

Πώς το κάνουν οι έφηβοι σήμερα; – Από την Κατερίνα Δαφέρμου | INSIDE STORY

Οι νέοι το έχουν πια συνηθίσει: όλοι μιλάνε γι’ αυτούς σαν να τους ξέρουν καλύτερα από τον ίδιο τους τον εαυτό. Ειδικά για τη σεξουαλική τους ζωή, οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν, το ίδιο και οι –συνήθως αρνητικές– κρίσεις. Ρωτήσαμε τους ίδιους αλλά και τους ειδικούς, και ανακαλύψαμε ότι κάποια πράγματα αλλάζουν, ενώ άλλα μένουν πάντα ίδια. Ή γυρίζουν προς τα πίσω.

…Με αφορμή το καινούργιο βιβλίο «Παιδικοί έρωτεςΑπό το biblionet» του διακεκριμένου παιδοψυχιάτρου και ψυχαναλυτή Αθανάσιου Αλεξανδρίδη, ανοίγει και πάλι η συζήτηση για την «πρώτη φορά», την πρώτη ολοκλήρωση των σεξουαλικών επαφών. Το βιβλίο, το πρώτο της σειράς «Σχολή ανήσυχων γονέων», προέκυψε ύστερα από άκρως κατατοπιστικές βραδινές συζητήσεις, που πραγματοποιήθηκαν ανάμεσα στον συγγραφέα και ορισμένους (ανυπόμονους για γνώση) γονείς ενός μικρού ιδιωτικού δημοτικού σχολείου.
Ο συγγραφέας προσφέρθηκε να φωτίσει το ζήτημα περαιτέρω για το inside story. Στη συζήτηση συνέβαλαν και η κλινική ψυχολόγος Μαριλού Φωκά, η μητέρα και καθηγήτρια Όλγα Αυγουστάτου, ο παιδίατρος Άγης Τερζίδης, ο 15χρονος Μανώλης και η 18χρονη Ελένια, από τα βόρεια προάστια.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://insidestory.gr/article/sex-efivoi?token=LOXTEI81NV&utm_source=insideStory&utm_medium=email&utm_campaign=freenl&utm_content=%2Farticle%2Fsex-efivoi&utm_source=insideStory&utm_campaign=dd13e582ba-unsubscribed20170722&utm_medium=email&utm_term=0_52e9cf69f7-dd13e582ba-125885477&ct=t(unsubscribed_Newsletter_22_7_2017)

50 χρόνια από το καλοκαίρι της αγάπης – Από τον Γιάννη Νένε | ATHENS VOICE

Η αρχή και το τέλος του: Summer of love του 1967

Στις 30 Απριλίου 1967, εννέα μόνο ημέρες μετά το πραξικόπημα της χούντας στην Ελλάδα, η εφημερίδα «Florence Morning News» του Σαν Φρανσίσκο έγραφε στο σημείωμα του εκδότη: «Το Σαν Φρανσίσκο έχει επιζήσει της λαίλαπας των χρυσοθήρων και του σεισμού, και τώρα καλείται να αντιμετωπίσει το “καλοκαίρι της αγάπης” που οργανώνουν 4.000 “hippies” στην περιοχή του Haight-Ashbury. Αυτοί οι μουσάτοι τύποι κηρύττουν ελεύθερο έρωτα και LSD, και η αστυνομία υπολογίζει ότι θα εισρεύσουν περισσότεροι από 50.000 άνθρωποι».
Ήταν οι μέρες που τα μικροαστικά προάστια μάθαιναν καινούργιες λέξεις, όπως: ψυχεδέλεια.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/kosmos/50-hronia-apo-kalokairi-tis-agapis

Το κιτς στη δημόσια σφαίρα: Από τον Ρουβά στο Προεδρικό μέχρι το ζεύγος Πατούλη – Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο | LIFO

Η εθνοπατριωτική κακογουστιά παραμένει για τον μέσο Έλληνα «δεύτερη φύση» και διόλου δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει η επίσκεψη του νιόπαντρου ζεύγους Ρουβά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

…Αν οπότε η αισθητική είναι αξιόπιστος «δείκτης», αφενός των ευαισθησιών και των κινήτρων, αφετέρου του πολιτισμικού αλλά και του πολιτικού επιπέδου ενός λαού, είναι νομίζω φανερό ότι το κιτς παραμένει για τον μέσο Έλληνα «δεύτερη φύση». Ελάχιστη προσπάθεια έχει εξάλλου γίνει από εκπαίδευση, θεσμούς και Πολιτεία για τη δημιουργία ενός αλλιώτικου, πιο συμβατού με το εδώ και το τώρα μας αφηγήματος κι όποτε έστω δειλά επιχειρείται κάτι τέτοιο, πνίγεται συνήθως στη γέννησή του. Στις μέρες μας το κιτς επιστρατεύεται –στην Ελλάδα αλλά και αλλού, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση Τραμπ στις ΗΠΑ– για τον επιπλέον λόγο ότι, ελλείψει άλλων προσώπων ή ιδεών ευρείας αποδοχής, καταφέρνει να συντηρεί τον ελάχιστο εκείνο κοινό παρονομαστή που είναι αναγκαίος για μια επίφαση κοινωνικής συνοχής.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/opinions/152989

Γιατί γοητεύτηκαν τόσο οι Έλληνες με το Survivor; – Από τον Βαγγέλη Γεωργίου | HUFFPOST GREECE

«Πνευματικό άδειασμα», «τσίχλα για τα μάτια», «περνάω την ώρα μου», ακυρώσεις νυχτερινών εξόδων, ποίηση εμπνευσμένη από παίχτες, ηλεκτρονικοί προπηλακισμοί, επηρεασμός πολιτικού λόγου, είναι ενδεικτικές αντιδράσεις του ελληνικού -και όχι μόνο- κοινού στο Survivor. Ωστόσο σε γενικές γραμμές το ελληνικό κοινό γοητεύτηκε με το φετινό ριάλιτι.

Η παρακολούθησή του έχει να κάνει με την ψυχική διαθεσιμότητα των τηλεθεατών ανάλογα τις μέρες και τις ώρες, σύμφωνα με την επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου, Ιωάννα Βώβου, που έχει εντρυφήσει στα προγράμματα «ριάλιτι» και τις κοινωνικές τους αναπαραστάσεις. «Εντείνει την εκτόνωση που χρειάζεται ο κόσμος. Υπάρχουν πολλές αξιόλογες δουλειές στην κινηματογραφική παραγωγή τα τελευταία χρόνια, που βραβεύονται σε φεστιβάλ, π.χ. για την κρίση, τις οποίες όμως ο κόσμος δεν θέλει να τις δει, γιατί δεν θέλουμε να δούμε απαραίτητα το τι συμβαίνει στην μυθοπλασία ή σε ένα ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Το να πας να δεις ένα θέατρο χρειάζεται δέσμευση, χρονική και οικονομική επένδυση ενώ αντίθετα το Survivor είναι εύκολα προσβάσιμο, είναι εκεί μπροστά μας».

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/vaggelis-georgiou/survivor-_b_17450056.html?ir=Greece

Γιατί κλαίνε οι παρουσιαστές κάθε που τελειώνει η τηλεοπτική σεζόν; – Aπό την Χριστίνα Γαλανοπούλου | LIFO

Γιατί κλαίνε οι άνθρωποι στην τηλεόραση, γενικώς;

…Κατά δεύτερον, εδώ και χρόνια έχει περάσει η αντίληψη ότι ο κόσμος της τηλεόρασης είναι κόσμος πιο συναισθηματικός, πιο μεταξωτός, πιο αυθόρμητος, πιο καλλιτέχνης. Ανοησίες. Είναι κόσμος εγωπαθής, νάρκισσος και attention whore, κόσμος που θα κάνει τα πάντα για λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω στον αφρό, που κανείς δεν τολμά να του το πει κατάμουτρα, μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να δουλεύουν τα περιοδικά, οι δημόσιες σχέσεις και τα social media πλέον, και όλος αυτός ο άθλιος μύλος που κινεί το βρώμικο νερό της τηλεοπτικής πραγματικότητας στην Ελλάδα.
Κατά τρίτον, όσο κι αν φαντάζει παιδαριώδες, το κλάμα -η κλάψα, για την ακρίβεια- είναι ακόμη εθνικό σπορ και εργαλείο. Μέτριοι παρουσιαστές και κακές εκπομπές επιβιώνουν για χρόνια χάρη σ’ αυτήν.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/tv_articles/151133

Κατερίνα Κοσκινά: «Δεν είμαι άνθρωπος που φοβάται» – Aπό την Σελάνα Βροντή | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η διευθύντρια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης μιλάει στο «Κ» για τον ρόλο της στην Ντοκουμέντα, την περιπετειώδη θητεία της και το ελληνικό παράδοξο που θέλει ένα μουσείο να λειτουργεί χωρίς να είναι… ανοιχτό.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/919433/article/periodiko-k/an8rwpoi/katerina-koskina-den-eimai-an8rwpos-poy-fovatai

Αλίκη Βουγιουκλάκη – Α’ Μέρος: όλα τα κουσούρια και οι αρετές των Ελλήνων, σε light συσκευασία του ενός – Από τον Χρήστο Παρίδη | LIFO

16.000 λέξεις, χωρίς εξωραϊσμούς και αποσιωπήσεις, για το κορυφαίο κινηματογραφικό είδωλο της Ελλάδας ― Α’ ΜΕΡΟΣ

…Η Αλίκη, για σχεδόν σαράντα χρόνια, εξέφραζε απόλυτα την ιδιοσυγκρασία ενός λαού. Ξεπέρασε την ηθοποιό και τη σταρ κι έγινε το είδωλο που αντανακλούσε όλα τα κουσούρια και τις αρετές των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Η Αλίκη υπήρξε, για ολόκληρη τη μεταπολεμική Ελλάδα, η ανάσα της και το πιο φωτεινό της χαμόγελο, η επιβεβαίωση ότι το παραμύθι της Σταχτοπούτας είναι εφικτό, ότι ο πρίγκιπας του παραμυθιού κάποτε έρχεται, ακόμα και για το πιο ταπεινό κλοτσοσκούφι. Η ηθοποιός που πορεύτηκε παράλληλα και σχεδόν ταυτίστηκε με την πρόσφατη Ιστορία μας. Ένα κορίτσι, ιδανικός τύπος νύφης για κάθε μάνα, μια γυναίκα συγκρατημένου ερωτισμού, μια δαιμόνια θεατρίνα της σκηνής και της δημόσιας ζωής.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/san_simera/153529

Λορέντσο: Ο τελευταίος των Μεδίκων – Από τον Δημήτρη Δημουλά | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Γόνος αυτής της θρυλικής δυναστείας, ο Λορέντσο των Μεδίκων γεννήθηκε στο Μιλάνο πριν από 65 χρόνια, αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να τον συνδέει πλέον με τη γη των προγόνων του. Μεγάλωσε στη Λωζάνη και αργότερα ακολούθησε μια κοσμοπολίτικη ζωή, περιπλανήθηκε στον κόσμο και σήμερα έχει κατασταλάξει στα περίχωρα της Λισαβόνας. Γράφει ιστορία και ιστορικά μυθιστορήματα και ασχολείται με την παραγωγή κρασιού. Αγαπάει την Ελλάδα και κάποτε μελέτησε τον Καβάφη – είναι ο αγαπημένος του ποιητής, λέει. Έχει κάνει δύο αποτυχημένους γάμους και πια αρνείται πεισματικά να αφήσει απογόνους· αυτός είναι ο τελευταίος των Μεδίκων. Τον συναντήσαμε σε ένα ταξίδι του στη Φρανκφούρτη.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.kathimerini.gr/919448/article/periodiko-k/an8rwpoi/lorentso-o-teleytaios-twn-medikwn

Μια σκιά κι ένα βιβλίο: 10 βιβλία που αξίζει να διαβάσεις αυτό το καλοκαίρι – Από την Τίνα Μανδηλαρά | LIFO

Συναρπαστικά μυθιστορήματα, αλληγορικά αφηγήματα και ιστορικές μελέτες θα συνοδεύσουν ιδανικά, ακόμα και τις πιο άνυδρες ημέρες του καλοκαιριού.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/print/book_feature/152469

Αφιέρωμα: Summer Guide 2017 | ATHENS VOICE

70 γνωστοί συγγραφείς, καλλιτέχνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες πάνε διακοπές με την A.V.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/life/travel/summer-guide-2017

Aφιέρωμα: Sun την Ελλάδα… Πουθενά | LIFO

Ένα μεγάλο αφιέρωμα της LiFO σε όλα αυτά που μπορείς να απολαύσεις στην Ελλάδα κάτω από τον όμορφο ήλιο της.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/topics/view/109

Summer in the City, Athens Edition – Από την Μαρία Γαλίτση | LIFO

Όσα μπορείς να απολαύσεις κάτω από τον όμορφο ήλιο της πόλης.

…Από τη μία πλευρά το κόστος των ακτοπλοϊκών που σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί τελικά δεν πήγες αεροπορικώς μέχρι την Ίμπιζα, από την άλλη οι εξωφρενικές χρεώσεις για τη διαμονή ακόμα και σε δωμάτια φτιαγμένα για χόμπιτ, κάνουν τελικά την παραμονή σου στο κλεινόν άστυ την πιο έξυπνη επιλογή αφού απολαμβάνεις σχεδόν ανενόχλητος exclusive παροχές. Άλλωστε οι επιλογές στην πρωτεύουσα είναι τόσες πολλές που δεν υπάρχει περίπτωση να μετανιώσεις που έμεινες εδώ ή να αισθανθείς πλήξη ούτε μια μέρα.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/choice/149725

Walking tours ή πώς η Αθήνα θα μπορούσε να έχει τουρισμό 365 μέρες τον χρόνο – Από τον M. Hulot | LIFO

Do as the locals! O καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις την Αθήνα και ο πιο μεθοδικός για έξυπνες τουριστικές μπίζνες.

…Στην Αθήνα αυτήν τη στιγμή γίνονται πάνω από 120 walking tours, επίσημα και ανεπίσημα, με θεματικές που ίσως να μη σου έχουν περάσει ποτέ από το μυαλό: εκτός από τις αρχαιολογικές ξεναγήσεις, μπορεί να βρει κανείς βόλτες για να γνωρίσει τη street art, το φαγητό της Αθήνας (σε μαγαζιά και σε σπίτια ντόπιων), τη μυθολογία, τη θρησκευτική ζωή της πόλης (εκκλησίες και μοναστήρια), τη νυχτερινή διασκέδαση, να δει τα LGBT στέκια, το Α’ Νεκροταφείο, τα ιστορικά κτίρια, τα αγάλματα, την υπόγεια Αθήνα, να παρακολουθήσει τα πουλιά, ακόμα και να ακολουθήσει τα βήματα του Αποστόλου Παύλου και να μαζέψει βρώσιμα χόρτα. Καθένας που νομίζει ότι μπορεί να δείξει μια διαφορετική Αθήνα φτιάχνει έναν λογαριασμό στο Ιnstagram και διαφημίζει την πραμάτεια του.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/athens_articles/150691

Νέα Θεσσαλονίκη – Aπό τον Χρήστο Εξαρχόπουλο | ATHENS VOICE

Τάσεις, δημιουργικές ομάδες, καινούργια μαγαζιά, άνθρωποι της πόλης

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.athensvoice.gr/life/urban-culture/nea-thessaloniki

Πού ζει τελικά η ελληνική κουζίνα; – Aπό την Νανά Δαρειώτη | LIFO

Περιμένοντας τη μέρα που τα εστιατόρια θα δηλώνουν υπερηφάνως “εδώ σερβίρουμε ελληνική κουζίνα”, χωρίς εξηγήσεις, ενοχές και φούμαρα.

…Θέλω και κολονάτα ποτήρια, και καλό εμφιαλωμένο κρασί, ταιριαστό, σέρβις ευγενικά απρόσωπο, επαγγελματικό. Ωραίες μουσικές, όμορφες παρέες γύρω μου και καλή διάθεση. Με δυο κουβέντες, ένα αστικό εστιατόριο στην πόλη μου ονειρεύομαι, με ελληνική κουζίνα, και μην αρχίσουμε τα περί γαλλικής επιρροής, της καταστροφής της που ακούει στο όνομα Τσελεμεντές ή τα περί κρίσης νοσταλγίας. Ποτέ και σε καμία χώρα η αστική κουζίνα δεν ταυτίστηκε με την αγροτική και όσες συνταγές της «δανειζόταν», τις εξευγένιζε ώστε να μπορούν να σταθούν σε τραπέζια αστών. Όσο για τη νοσταλγία, θα μπορούσα να μιλήσω για τις υπόλοιπες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης και τη σχέση τους με την «κλασική» κουζίνα τους, αλλά δεν θα το κάνω εδώ. Θα σχολιάσω απλώς ότι η εστιατορική Αθήνα όχι μόνο δεν έχει μνήμη λόγω έλλειψης γνώσης, αλλά δεν έχει και διάθεση ούτε να μάθει ούτε να επενδύσει στην ίδια την ιστορία της. Έξω από αυτή τη μαγική πόλη μας όμως, κάτι διαφορετικό συμβαίνει.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://www.lifo.gr/articles/taste_articles/151357

Chomsky: Trump is a Distraction, Used by the Deep State to ‘Systematically Destroy’ America – Aπό τον Jay Syrmopoulos | THE FREE THOUGHT PROJECT

Smashing the two party paradigm Noam Chomsky called out deep state democrats and republicans alike for using Trump as a distraction to destroy America.

…World-renowned intellectual giant and respected academic, MIT professor Noam Chomsky recently sat down for an interview called ‘A Continuing Conversation with Geographers’.
…Over the years, Chomsky has refined what he calls, the ‘propaganda model’ of the corporate mass media. He posits that not only does the media systematically suppress and distort, but when they do present facts, the context obscures the actual meaning. In essence, the mass media uses brainwashing to keep people subservient to large corporate interests.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://thefreethoughtproject.com/chomsky-trump-distraction-destroy/

Naomi Klein: how power profits from disaster – Aπό την Naomi Klein | THE GUARDIAN

After a crisis, private contractors move in and suck up funding for work done badly, if at all – then those billions get cut from government budgets. Like Grenfell Tower, Hurricane Katrina revealed a disdain for the poor.

…This strategy has been a silent partner to the imposition of neoliberalism for more than 40 years. Shock tactics follow a clear pattern: wait for a crisis (or even, in some instances, as in Chile or Russia, help foment one), declare a moment of what is sometimes called “extraordinary politics”, suspend some or all democratic norms – and then ram the corporate wishlist through as quickly as possible. The research showed that virtually any tumultuous situation, if framed with sufficient hysteria by political leaders, could serve this softening-up function. It could be an event as radical as a military coup, but the economic shock of a market or budget crisis would also do the trick.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/us-news/2017/jul/06/naomi-klein-how-power-profits-from-disaster

Leading By Example For Our Daughters – Από την Sallie Krawcheck | ΜEDIUM

I want to show them that we stand up for ourselves. That we support other women. That we keep going when the going gets tough. That we get out of bed the day after we didn’t get the promotion and get back in there anyway. That we get out of bed the day after we got fired and start looking for the next, better opportunity anyway. That we don’t feel like we have to be society’s version of the perfect female and have the perfect work-life balance.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://medium.com/@Ellevest/leading-by-example-for-our-daughters-536eaf52d52e?lipi=urn%3Ali%3Apage%3Ad_flagship3_feed%3BAGXydnLnQryvt%2BYA3Y16eA%3D%3D

Why there’s no such thing as a gifted child – Aπό την Wendy Berliner | ΤΗΕ GUARDIAN

Even Einstein was unexceptional in his youth. Now a new book questions our fixation with IQ and says adults can help almost any child become gifted.

…According to my colleague, Prof Deborah Eyre, with whom I’ve collaborated on the book Great Minds and How to Grow Them, the latest neuroscience and psychological research suggests most people, unless they are cognitively impaired, can reach standards of performance associated in school with the gifted and talented. However, they must be taught the right attitudes and approaches to their learning and develop the attributes of high performers – curiosity, persistence and hard work, for example – an approach Eyre calls “high performance learning”. Critically, they need the right support in developing those approaches at home as well as at school.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.theguardian.com/education/2017/jul/25/no-such-thing-as-a-gifted-child-einstein-iq

Have Macbook, will travel – Από την India Stoughton | THE ECONOMIST – 1843 MAGAZINE

The rise of remote working is leading to a boom in “workations” among millennials.

…We Roam is one of several young companies targeting millennials with “workations” ranging from two weeks to a year. They are tapping into the rise in self-employment and the increasing popularity of remote working. A study from 2016 found that 66% of employers allowed their staff to work remotely at least occasionally, up from 34% in 2005. In June, Automattic – the company behind WordPress, a blog platform – announced that it was closing its office in San Francisco and encouraging all employees to work remotely.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.1843magazine.com/travel/the-daily/have-macbook-will-travel

Does Angelina Jolie really believe that anyone is buying this? – Από την Maureen Callahan | NEW YORK POST

The first Angie was a bisexual, heroin-using wild child who wore blood vials. The second was an adoptive single mother-turned-humanitarian. The third was one-half of Brangelina, globetrotting parents of six and Hollywood’s last great glamour couple.

Angelina 4.0 is now a harried single mom, fresh off a divorce, finally installed in a new home after nine months of living out of suitcases in a rental. So grim. Almost as grim as Pitt’s claim that, post-split, he spent almost two months sleeping on a friend’s floor, as multimillionaire A-listers are wont to do.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://nypost.com/2017/07/26/does-angelina-jolie-really-believe-that-anyone-is-buying-this/

The Persistent Fantasy of the Fashion Magazine Job – Aπό την Alice Bolin | RACKED

From “The Bold Type” to “The Bell Jar,” working at a women’s magazine has always been portrayed as aspirational.

…I want to know why our culture is so interested in the women’s magazine as workplace, and the answer can most likely be found, once again, in the iconic figure of the editor-in-chief. In the mid-20th century, the editors of women’s magazines, including Diana Vreeland and Helen Gurley Brown, were powerful and creative figures who reimagined what it meant to be a women in the public sphere, wielding influence in publishing, fashion, and every corner of culture.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.racked.com/2017/7/31/16004342/fashion-magazine-job-dream

Will I get a ticket? – Από την Anja Aronowsky Cronberg | VESTOJ

A Conversation About Life After Vogue With Lucinda Chambers.

…For thirty-six years she’s been working at British Vogue, twenty-five of those as the magazine’s fashion director, but not long before we meet the fashion press has been full of headlines announcing her departure.

…Fashion moves like a shoal of fish; it’s cyclical and reactionary. Nobody can stay relevant for a lifetime – you always have peaks and troughs. The problem is that people are greedy. They think, ‘It worked then, we’ve got to make it work now.’ But fashion is an alchemy: it’s the right person at the right company at the right time. Creativity is a really hard thing to quantify and harness.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
http://vestoj.com/will-i-get-a-ticket/

The Secrets Behind All Your Favorite ‘Mad Men’ Looks – Από την Mekita Rivas | RACKED

Ten years after the show first aired, costume designer Janie Bryant looks back.

…But the Mad Men effect reached beyond the confines of the TV screen. The intimate, moody drama popularized a certain way of life that was sleek and highly stylized. A new generation discovered the pleasures of pearls, well-tailored suits, and three-martini lunches (thankfully with less chain-smoking this time around).
As a period piece, what makes the Mad Men aesthetic so mesmerizing is the show’s dedication to getting every single detail just right. Throughout its seven-season run, Mad Men produced multiple iconic looks that became cultural touchstones in their own right. Below, costume designer Janie Bryant, who’s currently working on a 1950s-inspired collection launching in September, reflects on what made the show — and its style — so incomparable.

Διάβασε ολόκληρο το άρθρο εδώ:
https://www.racked.com/2017/7/21/16006284/mad-men-costumes-janie-bryant